Panny schreef:
Die zaken zijn veel en veel belangrijker dan wel of geen auto rijden op zondag, wel of geen oorbellen, zwarte of geen zwarte kleren, etc., etc..
Als je je panelen als een soort breed lamellengordijn voorstelt, zul je zien dat als je het ene paneel verschuift, een ander zichtbaar wordt, voorkomt.
Dominee kwam voor het eerst met de auto >>> mensen gingen elders kerken op zondagmiddag. Toeval, natuurlijke verschuiving?
Nu wordt er hier en daar geen middagdienst meer belegd, te lage opkomst.
Zwarte kleding is allang geen issue meer, zelfs niet in uiterst rechts.
En ook gaat het niet om een andere invulling, zoals een gezamenlijke maaltijd na de dienst, het gaat om de inhoud van de preek, is die nog hetzelfde als toen?
En dan moet ik helaas constateren, dat dit vaak niet meer het geval is en daarom er steeds meer door kan.
Als zonde niet meer als zonde wordt benoemd, hoe moet de jongere generatie dit dan nog weten?
En wat is dan precies een verleiding van de duivel? De één zal dat anders omschrijven dan de ander. (uitslapen mag best voor een keer, of mag je je plaats niet onwettig leeg houden?)
Pimpelmees schreef:Wat bedoel je precies met "noodgedwongen moesten verhuizen"?
Oudere mensen die hun hele leven in een bepaalde wijk hebben gewoond waar hun kerk werd opgeheven.
En niet iedere CGKer wil GGer worden, of heeft de mogelijkheid om de stad te doorkruisen.
Bovendien (en dat klinkt misschien flauw, maar is wel zo) heeft Rdam West echt een heel ander karakter als zuid.
De mensen die ik gesproken heb hierover, gingen dan liever naar een reformatorisch bejaardenhuis waar hun kinderen wonen, dan naar een heel andere wijk in Rotterdam.
En die mensen zijn echt wel meegegaan met hun tijd hoor, juist, want zodra zij de deur uitstapten, mengden ze zich meteen tussen alle culturen en deden daar ook hun boodschappen.
Dus waarom kon hun kerk dan niet blijven bestaan? Dat doet zeer en geeft toch eenzaamheid, want besef wel: alle leden waaien een andere richting uit.
Vooral als er nog maar zo weinig zijn, komt dat hard aan.
Dus de onderlinge band is in één keer weg!