En de rest daar stap je mooi overheen…Geeske_1991 schreef:Met je oren hoor je die stem en je hoort hem prima toch?Buurman schreef:Om met een bekende hervormde dominee te spreken; het is een hutspot in je hoofd. Je bent bang om links uit het bootje te vallen, maar nu val je er rechts uit en dreig je keihard te verdrinken! Als het in je hoofd niet helder is, zal het dat in je hart ook niet kunnen worden [HC ZD 7]. Je bent bang voor een redeneer geloof, maar je redeneert je er nu telkens bij vandaan. Hoeveel kinderen van God, hebben in het Nieuwe Testament een opmerking in hun ziel gehoord voor ze begonnen te geloven? En hoe moet dat zijn, een opmerking in je ziel horen?Geeske_1991 schreef: Ik vind het dapper dat je zo open bent in je reactie. Maar mag ik eens vragen? Hoe kwam je erachter dat niet God maar jij begonnen was?
Val dan nu op je knieën en belijdt Hem precies wat je zegt: ‘Heere, nu val ik constant weer terug op mijzelf en durf ik niet op U te zien, kan ik vanuit mijzelf niet op U zien. Regeer in mijn leven en verander mij, omdat U dat in Uw woord beloofd.’
—//——————
Ik heb geen stem of opmerking in mijn ziel gehoord. Ik meende nooit meer zalig te kunnen worden naar aanleiding van het verleden. Uitwendig was ik aardig bekeerd, inwendig niet. Als je dan terugdenkt aan hoe het begon, zie je wel wie er begonnen is met veranderen. Ik zag en zie geen begeerlijkheid in Hem, nog steeds niet. Dat betekend dat ik blind ben, toch? Dan is God niet begonnen maar ik.
Heb jij wel is een dode zien knielen en belijden?
We zijn dood gevallen in de hof van Eden. Morsdood. En nu zal er uit ons niets goed meer voort kunnen komen want : "uit u geen vrucht meer in der eeuwigheid", (matth 21:19) ook knielen en belijden valt hier onder.
Waar je dan op moet wachten?
"Doden zullen horen de stem van de levende God" Joh.5
In de weg der bekering schenkt God het wezen der geloof in je ziel, na de rechtvaardigmaking het welwezen des geloofs. Dan is het geloof pas in werking. Ik kan niet nu met een geloof wat ik niet heb geloven dat Christus mijn zaligmaker zal zijn.
Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk
En op je vraag te reageren. Er was eens een tollenaar die op zo’n zelfde manier zijn zonde beleed aan de Heere. En hij ging rechtvaardig naar zijn huis. Die man wist heel goed dat er van hem niets meer te verwachten was. En ik proef heel goed in jouw worden dat jezelf ook beseft dat er van jou niets goed te verwachten is. Heb je je weleens bedacht dat het weleens de Heilige Geest zou kunnen zijn die dat in jou werkt? Blus de Geest toch niet uit! Mag het je uitdrijven naar Christus. Elke zondag hoor ik, een geestelijk dode zonder enige vrucht uit zichzelf, de stem van de levende God. En wat die God mij dan duidelijk maakt? Dat ik een zondaar ben en blijf. Dat er van mij helemaal niets goeds te verwachten is. ‘MAAR God, Die rijk is in barmhartigheid, heeft ons door Zijn grote liefde, waarmee Hij ons liefgehad heeft, ook toen wij dood waren door de overtredingen, met Christus levend gemaakt – uit genade bent u zalig geworden – en heeft ons met Hem opgewekt en met Hem in de hemelse gewesten gezet in Christus Jezus, opdat Hij in de komende eeuwen de allesovertreffende rijkdom van Zijn genade zou bewijzen, door de goedertierenheid over ons in Christus Jezus.’ [Efeze 2:4-7]
Geeske, waar wacht je op? Zo wil ik de vraag terugleggen. Wacht je erop om zelf wat te worden met je zonden? Zou God je op die manier dan toch aanzien en Zich over jou ontfermen? De Bijbel laat toch duidelijk zien dat Hij Zich over je wil ontfermen. Het feit dat je nog in genade tijd leeft heeft al genoeg te zeggen toch? Erken Hem dan door die daden. Wacht niet langer. Het is niks, het wordt niks en het zal ook niets worden in de toekomst. Je hoeft niet op Christus te wachten als Hij er al is! Het is Godslastering op die manier te redeneren.
En dat dogmatische geprietpraat zal misschien wel kloppen. En de boekjes met uiteenzettingen daarover zullen je vast goed doen. En dan knikken we allemaal heel hard. Ja, dit is dan de weg die de Heere moet gaan met ons. En dan gaan we zitten wachten. Want zo moet het toch gaan? Ik zal je zeggen dat de Heere door de onmogelijkheid zal werken en dat het zal gaan op een manier die jij niet voor mogelijk zou houden! De Koning is hier en Hij roept u!
Das te kort voor de eeuwigheid.
Doden zullen horen de stem van de levende God, en das in de ziel.
Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk
Kun je het Bijbels onderbouwen hoe dat dan gaat? Een stem in je ziel horen? De tekst die je daarbij noemt zegt daar niets over? Met andere woorden. Je zegt dat het horen met de oren te kort is voor de eeuwigheid. Stel dat ik me vergis. Waar kan ik dit in de schrift vinden?
