Dorsvloer vol confetti

[Luther]

Ds. A. Huijgen (CGK Genemuiden) heeft zich gebogen over het boek van Treur. Hieronder een deel van zijn lezing. De rest is te vinden op zijn blog http://ahuijgen.wordpress.com/2010/03/2 ... lscultuur/

‘Dat beleef ik toch anders.’ Over geloof en kennis in een gevoelscultuur
Hieronder de tekst van het referaat dat ik vandaag op de christelijke gereformeerde ambtsdragersconferentie hield.
Het thema voor deze dag klinkt nogal complex. Laat me het inleiden door te wijzen op de roman van Franca Treur, Dorsvloer vol confetti. Ik vermoed dat velen van u er in ieder geval van hebben gehoord, of mogelijk het boek zelfs hebben gelezen.

Treur beschrijft daarin de jeugd van een meisje, Katelijne, dat opgroeit in een reformatorisch boerengezin, maar dat langzaamaan weggroeit van de belevingswereld van dat gezin. Treur beschrijft dat alles met grote mildheid en kennelijke liefde voor het milieu waar ze zelf ook uit komt – het boek heeft veel autobiografische trekken. Het is totaal anders dan de bitterheid van Maarten ’t Hart of ook de stijl van Jan Siebelink.

Het aangrijpende in het boek is de vervreemding tegenover kerk, godsdienst en God die je ziet groeien. Katelijne hoort wel dat er ‘iets’ met je moet gebeuren, ze heeft een bekeerde oma die er uit kan vertellen, ze bidt ook om vergeving van zonden en zoekt God op een bepaalde manier, maar vindt niet. Zij stelt eigenlijk de meest prangende vragen naar God, maar iedereen is druk met wat anders: moeder met haar tuin, vader met de koeien, de ouderlingen in meester Wisse die voorbij fiets (en waar gaat hij toch naar toe?). En oma is vooral in zichzelf geïnteresseerd en in andere bekeerde mensen. Katelijne kan er niet bij. Wel vindt ze ‘een iegelijk’ de mooiste woorden uit de Bijbel, want dan kun je doen alsof je het zelf bent. Zo zie je Katelijne vervreemden, op een aangrijpende manier.

Wat het autobiografische betreft: in verschillende interviews heeft Franca Treur verteld dat ze tijdens haar studie besloot zich geen christen te noemen, omdat ze geen persoonlijke ervaring met het bestaan van God had opgedaan, zoals haar christelijke medestudenten, en omdat ze merkte dat je in de literatuurwetenschap veel meer zondvloedverhalen vindt dan alleen het Bijbelse – en waarom zou de Bijbel dan waar zijn?

Daar zijn we bij de vragen van gevoel en kennis in relatie tot geloof. Treur zegt eigenlijk: ik heb het nooit ervaren, en dus kan ik het niet geloven. Mijn gevoel indiceert de waarheid – en op dit punt gebeurt dat niet.

Anderzijds vind je hier ook hoe ontwikkeling in kennis (de zondvloedverhalen) kan leiden tot een afscheid van het christelijk geloof. Toch is dat bij Treur niet wat voorop staat – het is vooral het gevoel van vervreemding.

[Jos_Bij_de_Vaate]

Ds. Huigen:

Treur beschrijft daarin de jeugd van een meisje, Katelijne, dat opgroeit in een reformatorisch boerengezin, maar dat langzaamaan weggroeit van de belevingswereld van dat gezin.

Komt dat echt doordat de mensen te druk zijn met de tuin, met de koeien en met zichzelf? Of kunnen we stellen dat ook Katelijnes ouders, innerlijk, allang 'vervreemd' zijn van wat het meest wezenlijk is in het leven? De ouderling en de bekeerde oma komen er in het boek ook niet goed van af, maar wat kun je verwachten van een schrijfster die zelf het geloof vaarwel heeft gezegd?

[Luther]

Ds. Huigen:

Treur beschrijft daarin de jeugd van een meisje, Katelijne, dat opgroeit in een reformatorisch boerengezin, maar dat langzaamaan weggroeit van de belevingswereld van dat gezin.

Komt dat echt doordat de mensen te druk zijn met de tuin, met de koeien en met zichzelf? Of kunnen we stellen dat ook Katelijnes ouders, innerlijk, allang 'vervreemd' zijn van wat het meest wezenlijk is in het leven? De ouderling en de bekeerde oma komen er in het boek ook niet goed van af, maar wat kun je verwachten van een schrijfster die zelf het geloof vaarwel heeft gezegd?

Misschien is het handig als je eerst de andere 75 pagina's van dit topic doorleest. Deze vragen zijn inmiddels van diverse kanten belicht, inclusief alle bijbehorende spiegels.

[Jos_Bij_de_Vaate]

Ds. Huigen:

Treur beschrijft daarin de jeugd van een meisje, Katelijne, dat opgroeit in een reformatorisch boerengezin, maar dat langzaamaan weggroeit van de belevingswereld van dat gezin.

Komt dat echt doordat de mensen te druk zijn met de tuin, met de koeien en met zichzelf? Of kunnen we stellen dat ook Katelijnes ouders, innerlijk, allang 'vervreemd' zijn van wat het meest wezenlijk is in het leven? De ouderling en de bekeerde oma komen er in het boek ook niet goed van af, maar wat kun je verwachten van een schrijfster die zelf het geloof vaarwel heeft gezegd?

Misschien is het handig als je eerst de andere 75 pagina's van dit topic doorleest. Deze vragen zijn inmiddels van diverse kanten belicht, inclusief alle bijbehorende spiegels.

Toegegeven dat ik nog niet alles heb gelezen; ik reageer op het citaat van ds. Huijgen. Vaak wordt gezegd dat je Katelijne langzaam ziet vervreemden. Mijn stelling is dat de vervreemding mogelijk al een generatie eerder heeft toegeslagen.

[refo]

Ds. Huigen:

Treur beschrijft daarin de jeugd van een meisje, Katelijne, dat opgroeit in een reformatorisch boerengezin, maar dat langzaamaan weggroeit van de belevingswereld van dat gezin.

Komt dat echt doordat de mensen te druk zijn met de tuin, met de koeien en met zichzelf? Of kunnen we stellen dat ook Katelijnes ouders, innerlijk, allang 'vervreemd' zijn van wat het meest wezenlijk is in het leven? De ouderling en de bekeerde oma komen er in het boek ook niet goed van af, maar wat kun je verwachten van een schrijfster die zelf het geloof vaarwel heeft gezegd?

Misschien is het handig als je eerst de andere 75 pagina's van dit topic doorleest. Deze vragen zijn inmiddels van diverse kanten belicht, inclusief alle bijbehorende spiegels.

Toegegeven dat ik nog niet alles heb gelezen; ik reageer op het citaat van ds. Huijgen. Vaak wordt gezegd dat je Katelijne langzaam ziet vervreemden. Mijn stelling is dat de vervreemding mogelijk al een generatie eerder heeft toegeslagen.

De ouders zijn niet vervreemdt. Wat je ziet is het resultaat van 100 jaar 'vraag er maar veel om'.

[Jos_Bij_de_Vaate]

De ouders (van Katelijne, J_B_d_V)zijn niet vervreemd. Wat je ziet is het resultaat van 100 jaar 'vraag er maar veel om'.

Refo, maak je een karikatuur van het refo-gedachtengoed of zet je je af tegen een bepaalde groepering binnen de refowereld?
On topic: mijns inziens weten Katelijnes ouders niet goed raad met haar vragen. Zijn ze dan niet even erg, zoniet erger dan Katelijne, die er nog wel over nadenkt? Anders: als Katelijne 'vervreemd' is, zijn haar ouders het ook. Franca Treur zal hiermee willen zeggen dat veel 'strenggelovigen' in wezen niet zo veel met het geloof hebben. Overigens niets ten nadele van Franca's ouders, die ik helemaal niet ken.

[Afgewezen]

De ouders (van Katelijne, J_B_d_V)zijn niet vervreemd. Wat je ziet is het resultaat van 100 jaar 'vraag er maar veel om'.

Refo: maak je een karikatuur van het refo-gedachtengoed of zet je je af tegen een bepaalde groepering binnen de refowereld?
On topic: mijns inziens weten Katelijnes ouders niet goed raad met haar vragen. Zijn ze dan niet even erg, zoniet erger dan Katelijne, die er nog wel over nadenkt? Anders: als Katelijne 'vervreemd' is, zijn haar ouders het ook. Franca Treur zal hiermee willen zeggen dat veel 'strenggelovigen' in wezen niet zo veel met het geloof hebben. Overigens niets ten nadele van Franca's ouders, die ik helemaal niet ken.

Vergeet niet dat het om een roman gaat en dat het geen geschiedbeschrijving is. Dit boek zegt denk ik véééééél meer over Franca Treur dan over haar ouders!

[Joannah]

De ouders (van Katelijne, J_B_d_V)zijn niet vervreemd. Wat je ziet is het resultaat van 100 jaar 'vraag er maar veel om'.

Refo: maak je een karikatuur van het refo-gedachtengoed of zet je je af tegen een bepaalde groepering binnen de refowereld?
On topic: mijns inziens weten Katelijnes ouders niet goed raad met haar vragen. Zijn ze dan niet even erg, zoniet erger dan Katelijne, die er nog wel over nadenkt? Anders: als Katelijne 'vervreemd' is, zijn haar ouders het ook. Franca Treur zal hiermee willen zeggen dat veel 'strenggelovigen' in wezen niet zo veel met het geloof hebben. Overigens niets ten nadele van Franca's ouders, die ik helemaal niet ken.

Vergeet niet dat het om een roman gaat en dat het geen geschiedbeschrijving is. Dit boek zegt denk ik véééééél meer over Franca Treur dan over haar ouders!

hoewel beiden doorgeschoten lijken(werkwoord)

[Jos_Bij_de_Vaate]

Vergeet niet dat het om een roman gaat en dat het geen geschiedbeschrijving is. Dit boek zegt, denk ik, véél meer over Franca Treur dan over haar ouders!

hoewel beiden doorgeschoten lijken(werkwoord)

Je bedoelt: "Ik denk dat dit boek aangeeft hoe Franca Treur het in haar jeugd wellicht heeft beleefd." Dan zeg je 't wat genuanceerder. We moeten oppassen dat we geen oordeel vellen over de familie van de schrijfster.

[henriët]

In een (zeer mooi) intervieuw met Ds C Harinck in de terdege van gisteren, komt de naam van Franca ook aan bod..

"Welke doelgroep had u bij het schrijven van dit boek voor ogen?
'In de eerste plaats onze jonge mensen. Het thema van het boek van Franca Treur leeft ook onder hen. ...Ik hoop hen te overtuigen van Jezus'Godheid, Zijn Messiasschap en daaraan verbonden Zijn aanspraken op ons hart en leven'"......

[Joannah]

Vergeet niet dat het om een roman gaat en dat het geen geschiedbeschrijving is. Dit boek zegt, denk ik, véél meer over Franca Treur dan over haar ouders!

hoewel beiden doorgeschoten lijken(werkwoord)

Je bedoelt: "Ik denk dat dit boek aangeeft hoe Franca Treur het in haar jeugd wellicht heeft beleefd." Dan zeg je 't wat genuanceerder. We moeten oppassen dat we geen oordeel vellen over de familie van de schrijfster.

Daarom zei ik ook "lijken".
Ik ken de beste mensen niet, maar weet wel dat ik niet blij zou zijn als mijn dochter een boek met een dergelijke toch wel godslasterlijke titel zou schrijven.
Ze drijft hier nl al gelijk de spot met de dorsvloer, net zoals de melkvellen-combinatie met de vierschaar, elders in het boek.
Iemand die nog een beetje geloof heeft of respect voor het geloof, had dergelijke taal achterwege gelaten, denk ik.

[samanthi]

Ik ben erin aan het lezen, als ik het uit heb zal ik nog een x posten

[samanthi]

Er is al heel veel over gezegt en geschreven, het losgroeien van Katelijne zie je alleen door alle intervieuws die Franca heeft gegeven, waar zij trouwens geen stevig standpunt heeft, het meisje uit het boek is 12 jaar, begin pubertijd, veel te wijs mi en het losweken weet ik zo net nog niet. als Franca niets over haar standpunt gezegd had, zou een tweede boek nog heftiger kunnen zijn, maar een derde boek een keuze.
Vele onderons hebben een heftige pubertijd gehad, minder fijne ervaringen met ambtsdragers en/of geen luisterend oor, want zo'n kind weet er toch niets van.
je ziet toch bij vragenrubrieken voor de jeugd vragen waar je vroeger mee liep en waar je geen antwoord op kreeg of die je niet durfde te stellen?
Ik vind het boek erg afstandelijk beschreven je blijft een buitenstaander, je duikt er niet in.
ik herken veel dingen uit mijn eigen jeugd, ik ben ook in een klein dorp opgegroeid, veel gewoonten en gebruiken zie ik terug.

[Joannah]

Open brief aan Franca:

http://www.refdag.nl/artikel/1473923/Go ... enken.html

[helma]

ontroerende heldere eerlijke brief.