Gisteren hadden we een gesprek over de HSV/ SV.
We kwamen tot de conclusie dat het zo jammer is dat er heen en weer zoveel discussie is.
Een Bijbel dient begrepen te worden.
Zowel de HSV als de SV heeft keuzes gemaakt bij het vertalen vanuit de grondtekst.
Maar zalig worden kan zowel met de SV als met de HSV.

Je zou bijna naar een zendingsland willen om van alle ellendige discussies af te zijn om nu eens met de inhoud van het Woord bezig te zijn getoetst aan het hart.

Kort geleden wilde ik eens weten, wat het verschil was tussen de Antiocheense en de Alexandrijnse school, twee belangrijke centra van exegese en theologie ten tijde van het Byzantijnse Rijk. Dus ik typte eens 'alexandrijnse school' in, op Google. Kom ik o.m. uit bij deze website: Bijbel en geloof: Het verschil tussen Antiochië en Alexandrië.

Je vraagt je wellicht af: wat heeft dat met dit onderwerp te maken? Nou, op die pagina, waarnaar de link verwijst, lees ik als laatste regel: Laten wij Gods Woord bewaren en blijven bij die Oude Statenvertaling, met de wortels in het Bijbelse Antiochíë.
Het komt erop neer, dat de handschriften, die voor de SV gebruikt zijn, beter zijn dan die voor de HSV.
Als ik zo'n verhaal lees, ben niet gelijk overtuigd. Ik kan me voorstellen dat hier wel wat op af te dingen valt. Zo heb ik de indruk dat diverse conclusies nogal snel en rigoureus getrokken worden. Ik zou meer willen weten over het waarom van wat er allemaal gesteld wordt.

Dit is een pagina, die ook in dezelfde geest spreekt: Alexandrië en het compromis.

Opmerkelijk, dat je hierop uitkomt, als je iets denkt te gaan zoeken m.b.t. kerkhistorie!
Overigens denk ik wel, dat ik qua methode van bijbelexegese meer een antiocheen ben dan een alexandrijn. Met allegorie heb ik eerlijk gezegd bar weinig.

Bookreader schreef:Kort
Je vraagt je wellicht af: wat heeft dat met dit onderwerp te maken? Nou, op die pagina, waarnaar de link verwijst, lees ik als laatste regel: Laten wij Gods Woord bewaren en blijven bij die Oude Statenvertaling, met de wortels in het Bijbelse Antiochíë.
Het komt erop neer, dat de handschriften, die voor de SV gebruikt zijn, beter zijn dan die voor de HSV.

Voor de HSV zijn dezelfde handschriften gebruikt als voor de SV. Zie www.statenvertaling.nu:

Op welke grondtekst is de Herziene Statenvertaling gebaseerd?
De Herziene Statenvertaling volgt de grondtekst die de Statenvertalers gebruikten, de zogenaamde Textus Receptus.

Oude Testament
Een enkele keer volgt de Statenvertaling in het Oude Testament de Griekse vertaling ervan, de Septuaginta. In dat geval blijven de herzieners de Hebreeuwse tekst volgen en verantwoorden zij de keuze in een voetnoot. Waar de Herziene Statenvertaling afwijkt van de overgeleverde grondtekst (namelijk de Masoretische tekst) en bijvoorbeeld de tekst van een van de Dode Zeerollen volgt, wordt dit ook verantwoord in een voetnoot.

Nieuwe Testament
Wat het Nieuwe Testament betreft, ligt de zaak gecompliceerder. De meeste moderne vertalingen van het Nieuwe Testament zijn op de zogenaamde kritische tekst gebaseerd. De verschillen tussen de Textus Receptus en de kritische tekst zijn zodanig dat een herziening van het Nieuwe Testament in de Statenvertaling gebaseerd op de kritische tekst zowel onmogelijk als onwenselijk is.

@Bookreader: De HSV gebruikt dezelfde Hebreeuwse/Griekse tekstfamilie als de SV. Ja, in zekere zin hebben ze beschikking over een iets nauwkeurigere grondtekst omdat er nu veel meer handschriften uit die tekstfamilie waar ook de SV gebruik van maakt bekend zijn.

Oh, als je die website http://www.bijbelengeloof.nl verder bekijkt, blijkt dat men de brochure van de HSV ook heeft gelezen, maar 'm nogal leugenachtig vindt:

'Is het toeval dat men een brochure schrijft die in feite vol staat met leugens? NEE! “Doe niet tot Zijn woorden, opdat Hij u niet bestraffe, en gij leugenachtig bevonden wordt”. Dat zegt Gods Woord. Spreuken 30 : 6.'
Bron: http://bijbelengeloof.com/index.php?opt ... &Itemid=79

@Bookreader, op dezelfde website lees ik in een ander artikel over de vertaling van een bepaald bijbelgedeelte:

De HSV heeft hier geen duidelijke afwijking van de Statenvertaling, en daarmee ook niet van Gods Woord.

'daarmee'?!

Upquark schreef:@Bookreader, op dezelfde website lees ik in een ander artikel over de vertaling van een bepaald bijbelgedeelte:

De HSV heeft hier geen duidelijke afwijking van de Statenvertaling, en daarmee ook niet van Gods Woord.

'daarmee'?!

Volgens mij zag ik tijdens het scrollen dat de webmaster zelfs meent dat de Stichting HSV suggereren dat Jezus Christus niet 'van eeuwigheid' is. Interessante website.

@bookreader

De website http://www.bijbelengeloof.com moet je niet serieus nemen. Daar wordt gegoocheld met argumenten. Een kwestie van de klok horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt.

@Germanicus

Onwenselijk om de kritische tekst van het NT te gebruiken? Daarbij moet je wel bedenken dat bijna geen enkele bijbelvertalingen wereldwijd nog de textus receptus aanhoudt. Ook vrijwel alle nieuwtestamentici gaan niet meer uit van de textus receptus. Een van de weinigen wereldwijd is toevallig prof dr J van Bruggen.

Aanhouden van de textus receptus is dus een belangrijk argument om aan te geven dat men wel degelijk bezig was met SV en geen nieuwe vertalig wilde creëren.

@Tiberius,

Ik heb nog nagedacht over de je opmerking over het oppervlakkig worden bepaalde teksten in de HSV. Voor iemand die bekend is met woorden als 'goedertieren', of 'wel(geluk)zalig' kan dat als een verarming voelen. Toch is er ook een andere kant. Ik geef twee voorbeelden van mijn catechisaties uit Psalm 1:

1) In het begin van de Psalm wordt er in de SV over 'gestoelte' gesproken. Dat woord riep bij de catechisatie van groep8'ers hilariteit op. Wat is eigenlijk gestoelte?
De HSV heeft hier 'zetel'. Je kunt daar veel beter op associëren: wat is een zetel? waar staat een zetel? Een zetel is een deftige stoel in de woonkamer, of een stoel in het gemeentehuis. In ieder geval: een symbool van macht.
De NBV heeft 'niet aantafel zitten'. Wanneer zit je met elkaar aan tafel? Bij een maaltijd of bij een belangrijk moment in de familie als er beslissingen vallen, aan een vergadertafel. De psalm roept in de NBV-vertaling op om niet aan tafel te zitten. Probeer je eens voor te stellen dat je weg blijft van een vergadertafel, een familiebijeenkomst, een gezinsmeeting, omdat er tot oneerlijke praktijken besloten wordt. Zo'n beeld van een tafel blijft hangen. Bij een volgende keer kun je als je aan een vergadertafel zit je deze tafel uit ps 1 herinneren. Daardoor krijg je moed om andere keuzes te maken.
2) De psalm begint in de NBV met "Gelukkig is de mens...". Vanuit mijn SV-achtergrond vond ik dat een behoorlijke vervlakking. Welzalig gaat dieper. Maar welzalig is een woord dat alleen nog maar in godsdienstige betekenis gebruikt wordt. Het verband met het dagelijks leven is weg. Daardoor is 'welzalig' dieper, maar ook zwakker. De vraag: 'Waar worden in onze tijd mensen welzalig van?', landt niet. Maar vraag je: 'Waar worden mensen in onze tijd gelukkig van?', landt beter. Zeker als je hedendaagse voorbeelden geeft van zakelijke dilemma's (bijvoorbeeld aansmeren van producten waarvan je weet dat die snel kapot gaan of aansmeren van risicovolle financiële producten, terwijl als je het niet doet je baan verliest)

Toch kwam ik hier ook nog het woord welzalig tegen (hoewel in een voor mij verwerpelijke betekenis; dit woord behoort alleen een godsdienstige betekenis te hebben).

Ook gestoelte is best nog een gangbaar woord. Denk maar eens aan spreekgestoelte.

Hoewel er best woorden zullen zijn die in onbruik zijn geraakt, zijn dit m.i. geen goede voorbeelden.

@erasmiaan

Tsja, als je zo redeneert is er niets aan de hand. Alleen moet je niet gek opkijken als jongeren zeggen dat zij nooit in de bijbel lezen. Of als zij wel in de bijbel lezen, zeggen dat zij er nooit iets van begrijpen.

Dat jij die woorden wél begrijpt, wil nog niet zeggen dat anderen het ook begrijpen. In feite verklaar je deze ervaring voor irrelevant, omdat jij deze ervaring niet deelt.

mjschuurman schreef:@Erasmiaan

Tsja, als je zo redeneert is er niets aan de hand. Alleen moet je niet gek opkijken als jongeren zeggen dat zij nooit in de bijbel lezen. Of als zij wel in de bijbel lezen, zeggen dat zij er nooit iets van begrijpen.

Dat jij die woorden wél begrijpt, wil nog niet zeggen dat anderen het ook begrijpen. In feite verklaar je deze ervaring voor irrelevant, omdat jij deze ervaring niet deelt.

In zoverre irrelevant dat het logisch dat jongeren sommige woorden niet begrijpen. Een kidn van tien begrijpt literatuur ook niet. Dat moet komen, groeien. Hun woordenschat zal zich ontwikkelen. Tot die tijd hebben ze uitleggers nodig.

@mjschuurman: Bovendien bieden catechisatielessen een uitstekende gelegenheid om niet-courante woorden uit te leggen.

Erasmiaan schreef: In zoverre irrelevant dat het logisch dat jongeren sommige woorden niet begrijpen. Een kidn van tien begrijpt literatuur ook niet. Dat moet komen, groeien. Hun woordenschat zal zich ontwikkelen. Tot die tijd hebben ze uitleggers nodig.

De ingewijdenen, en zeker in de rechts reformatorische sector zal precies weten wat welgelukzalig of gestoelte of kont verstaan of deunen betekend, een aangezien ze zelf weten wat het betekend is het soms moeilijk om te begrijpen dat er ook mensen zijn die het niet weten.

Vroeger bij m'n ouders thuis kwamen nogal eens wat onkerkelijke mensen eten, daar lazen we een stukje uit de bijbel, toen was de HSV er nog niet, maar je kunt dan beter een stuk uit de HSV lezen als uit de SV, al blijft het zeker dat God de woorden moet toepassen, maar we mogen ook de middelen waarnemen.

Daarnaast weten velen van een jongere generatie, ik zeg van 5-25 (misschien wel ouder) jaar de betekenis ook niet meer van verouderde woorden, dit heeft deels te maken met des-interesse en deels met de tijd waar deze in leven en opgroeien, ik denk dat je deze dan beter kan benaderen met een vertaling in het hedendaags Nederlands (wat ook de bedoeling was van de SV) dan met verouderde woorden die ze niet begrijpen.
Natuurlijk zijn er ook genoeg in deze categorie die de woord betekenis wel weten, maar deze zullen ook het hedendaags Nederlands begrijpen zoals het in de HSV staat, andersom niet, dan kun je tegen de eerste categorie zeggen dat ze zich maar meer moeten inspannen om het te leren begrijpen, of je benaderd ze in hun "eigen" taal.

Stel dat de Dortse synode nu gehouden zou worden, hoe zouden de vertalers aan het vertalen gaan, met oud Nederlandse woorden of met hedendaags ABN?

Tiberius schreef:@mjschuurman: Bovendien bieden catechisatielessen een uitstekende gelegenheid om niet-courante woorden uit te leggen.

Dat wel, maar als het goed is word de bijbel vaker gelezen, ook tijdens het eten, misschien wel 3x per dag, voor het slapengaan en dergelijke, en dan moet de lezer voor zover mogelijk toch ook de niet courante woorden begrijpen?

@Tiberius,

Dat heb ik ook gedaan. Maar het effect is dat de bijbel als heel ouderwets overkomt. En dat is geen reclame voor het bijbellezen. M.a.w. er worden drempels opgeworpen, die mijns inziens onnodig zijn en een riskant neveneffect hebben: de bijbel raakt niet meer aan het dagelijks leven.

Ik kan me niet voorstellen dat @erasmiaan (zonder ironische ondertoon) wel eens zegt: 'Ik ga op dit gestoelte zitten' of 'Ik neem plaats op dit gestoelte'.