Kleine ergernissen

[Zeeuw]

Nog even een heel eind terug schreef Ambtenaar dat hij graag de beste in zijn werk wil zijn.
Is dat je doel werkelijk? En ten koste van wat?

Of wil je je werk zo goed mogelijk doen, binnen de grenzen van het redelijke?

De vraag of ik de beste ben, lijkt me een zinloze vraag om energie in te steken. Wat baat dat? Een oorkonde voor de beste Ambtenaar, de beste Docent, de beste Jurist, de beste... Een lintje van Zijne Majesteit... boeiend...

Het is toch juist heel christelijk om je werk zo getrouw en goed mogelijk te doen?

Dat zeg ik toch ook? We je best doen, niet om de beste te willen zijn, maar gewoon, je best doen.

Het lijkt of bij jou de beste zijn besmet is?

[Mannetje]

Streven naar "de beste zijn" zit inderdaad wat in mijn allergie-zone. Doe gewoon je werk, doe het getrouw, doe het zo goed je kunt. Maar ga niet zitten vergelijken met een ander, dat maakt je of hoogmoedig, of te streberig, of juist moedeloos omdat een ander het beter doet.
Er wordt niet van je gevraagd om de beste te zijn, maar om je best te doen.

In aanvulling daarop: ik heb dus ook helemaal niets met het "judicium cum laude" wat leerlingen krijgen als ze cijfers halen die hoog genoeg zijn. Volgens de regels zou ik het ook gehad hebben vroeger, terwijl ik toen (en daar ben ik niet trots op) nu niet echt mijn vreselijke beste heb gedaan. Die lof kwam niet niet helemaal toe, zeg maar.
Terwijl die harde werker, die met zessen en wellicht een zeven geslaagd is, meer lof verdiende voor die prestatie, dan ik voor mijn lijst met een acht gemiddeld.

[refo]

Streven naar "de beste zijn" zit inderdaad wat in mijn allergie-zone. Doe gewoon je werk, doe het getrouw, doe het zo goed je kunt. Maar ga niet zitten vergelijken met een ander, dat maakt je of hoogmoedig, of te streberig, of juist moedeloos omdat een ander het beter doet.
Er wordt niet van je gevraagd om de beste te zijn, maar om je best te doen.

In aanvulling daarop: ik heb dus ook helemaal niets met het "judicium cum laude" wat leerlingen krijgen als ze cijfers halen die hoog genoeg zijn. Volgens de regels zou ik het ook gehad hebben vroeger, terwijl ik toen (en daar ben ik niet trots op) nu niet echt mijn vreselijke beste heb gedaan. Die lof kwam niet niet helemaal toe, zeg maar.
Terwijl die harde werker, die met zessen en wellicht een zeven geslaagd is, meer lof verdiende voor die prestatie, dan ik voor mijn lijst met een acht gemiddeld.

Jaja, goed hoor.
Jij probeert ook de beste te zijn en bent zelfs nog wat beter dan Ambtenaar, want jij wilt niet zo genoemd worden.

[Zeeuw]

Streven naar "de beste zijn" zit inderdaad wat in mijn allergie-zone. Doe gewoon je werk, doe het getrouw, doe het zo goed je kunt. Maar ga niet zitten vergelijken met een ander, dat maakt je of hoogmoedig, of te streberig, of juist moedeloos omdat een ander het beter doet.
Er wordt niet van je gevraagd om de beste te zijn, maar om je best te doen.

In aanvulling daarop: ik heb dus ook helemaal niets met het "judicium cum laude" wat leerlingen krijgen als ze cijfers halen die hoog genoeg zijn. Volgens de regels zou ik het ook gehad hebben vroeger, terwijl ik toen (en daar ben ik niet trots op) nu niet echt mijn vreselijke beste heb gedaan. Die lof kwam niet niet helemaal toe, zeg maar.
Terwijl die harde werker, die met zessen en wellicht een zeven geslaagd is, meer lof verdiende voor die prestatie, dan ik voor mijn lijst met een acht gemiddeld.

Volgens mij is het de bedoeling dat we woekeren met onze talenten. Degene die er 5 kreeg en die verdubbelde werd daar ook voor beloond. Je moet er niet je eigenwaarde aan ophangen en er is 1 doel het belangrijkste in het leven, maar ik denk dat het minder negatief wordt bezien dan jouw gevoel erbij is. In dat licht verdiende die harde werker inderdaad een stuk meer lof dan jij. Maar als jij ook hard gewerkt had, verdiende jij die evenveel.

[Zeeuw]

Streven naar "de beste zijn" zit inderdaad wat in mijn allergie-zone. Doe gewoon je werk, doe het getrouw, doe het zo goed je kunt. Maar ga niet zitten vergelijken met een ander, dat maakt je of hoogmoedig, of te streberig, of juist moedeloos omdat een ander het beter doet.
Er wordt niet van je gevraagd om de beste te zijn, maar om je best te doen.

In aanvulling daarop: ik heb dus ook helemaal niets met het "judicium cum laude" wat leerlingen krijgen als ze cijfers halen die hoog genoeg zijn. Volgens de regels zou ik het ook gehad hebben vroeger, terwijl ik toen (en daar ben ik niet trots op) nu niet echt mijn vreselijke beste heb gedaan. Die lof kwam niet niet helemaal toe, zeg maar.
Terwijl die harde werker, die met zessen en wellicht een zeven geslaagd is, meer lof verdiende voor die prestatie, dan ik voor mijn lijst met een acht gemiddeld.

Jaja, goed hoor.
Jij probeert ook de beste te zijn en bent zelfs nog wat beter dan Ambtenaar, want jij wilt niet zo genoemd worden.

Wat kun jij toch een zeurpiet zijn. Kun je ook gewoon de emotie in de post van Mannetje lezen en daar gewoon fatsoenlijk op reageren?

[Henk J]

Jaja, goed hoor.
Jij probeert ook de beste te zijn en bent zelfs nog wat beter dan Ambtenaar, want jij wilt niet zo genoemd worden.

Valse bescheidenheid is inderdaad dubbele hoogmoed. Maar er is ook goede, passende bescheidenheid, zo lees ik het in deze post van Mannetje en zo kennen we op het forum Mannetje ook.
Vind het jammer als daar meteen zuur over gedaan moet worden.

[Mannetje]

Als refo zuur doet zie ik dat meestal als een compliment.

[Henk J]

Streven naar "de beste zijn" zit inderdaad wat in mijn allergie-zone. Doe gewoon je werk, doe het getrouw, doe het zo goed je kunt. Maar ga niet zitten vergelijken met een ander, dat maakt je of hoogmoedig, of te streberig, of juist moedeloos omdat een ander het beter doet.
Er wordt niet van je gevraagd om de beste te zijn, maar om je best te doen.

In aanvulling daarop: ik heb dus ook helemaal niets met het "judicium cum laude" wat leerlingen krijgen als ze cijfers halen die hoog genoeg zijn. Volgens de regels zou ik het ook gehad hebben vroeger, terwijl ik toen (en daar ben ik niet trots op) nu niet echt mijn vreselijke beste heb gedaan. Die lof kwam niet niet helemaal toe, zeg maar.
Terwijl die harde werker, die met zessen en wellicht een zeven geslaagd is, meer lof verdiende voor die prestatie, dan ik voor mijn lijst met een acht gemiddeld.

Snap dit verschil maar je krijgt toch altijd moeilijk inzichtelijk hoeveel iemand echt doet voor een cijfer.
Een zekere beloning voor een hoog cijfer lijkt mij wel terecht, we moeten dat ook niet overdrijven, het predicaat cum laude is mooi maar meer ook niet.

[ejvl]

Streven naar "de beste zijn" zit inderdaad wat in mijn allergie-zone. Doe gewoon je werk, doe het getrouw, doe het zo goed je kunt. Maar ga niet zitten vergelijken met een ander, dat maakt je of hoogmoedig, of te streberig, of juist moedeloos omdat een ander het beter doet.
Er wordt niet van je gevraagd om de beste te zijn, maar om je best te doen.

Mijns inziens zit daar niet heel veel verschil tussen.
Als het goed is, doet iemand z'n werk zo goed mogelijk, zo goed je kunt.
Als iemand de beste wil zijn, doet iemand z'n werk zo goed mogelijk, zo goed je kunt.

Er is niet iets wat je als extra doet om de beste te zijn. Als het goed is, doe je precies hetzelfde, namelijk je werk zo goed mogelijk doen?

[Mannetje]

Als je de beste wilt zijn, focus je je daarop, maak je je druk hoe je je doet in verhouding tot anderen, enz.
Als je gewoon je best doet om je werk goed te doen, ligt de focus op het werk en hoef je je niet druk te maken over anderen... Heerlijk ontspannen, gewoon lekker enthousiast werken.

[merel]

Streven naar "de beste zijn" zit inderdaad wat in mijn allergie-zone. Doe gewoon je werk, doe het getrouw, doe het zo goed je kunt. Maar ga niet zitten vergelijken met een ander, dat maakt je of hoogmoedig, of te streberig, of juist moedeloos omdat een ander het beter doet.
Er wordt niet van je gevraagd om de beste te zijn, maar om je best te doen.

In aanvulling daarop: ik heb dus ook helemaal niets met het "judicium cum laude" wat leerlingen krijgen als ze cijfers halen die hoog genoeg zijn. Volgens de regels zou ik het ook gehad hebben vroeger, terwijl ik toen (en daar ben ik niet trots op) nu niet echt mijn vreselijke beste heb gedaan. Die lof kwam niet niet helemaal toe, zeg maar.
Terwijl die harde werker, die met zessen en wellicht een zeven geslaagd is, meer lof verdiende voor die prestatie, dan ik voor mijn lijst met een acht gemiddeld.

Snap dit verschil maar je krijgt toch altijd moeilijk inzichtelijk hoeveel iemand echt doet voor een cijfer.
Een zekere beloning voor een hoog cijfer lijkt mij wel terecht, we moeten dat ook niet overdrijven, het predicaat cum laude is mooi maar meer ook niet.

Een cum laude geeft wel als eerste toegang tot bepaalde studies. Het is dus wel degelijk meer dan mooi meegenomen.

[Mannetje]

Welke studies?
Eerder was het inderdaad zo dat je met een 8 gemiddeld binnenkwam, tegenwoordig wordt er op veel plaatsen ook verder gekeken dan alleen je resultaten.

[parsifal]

Toch zie je over het algemeen minder problemen met dam- of schaaktoernooien, waar toch meer tijd in gaat zitten dan in voetbal (okee, misschien nietvoor een prof).

[Mannetje]

Veel bezwaren zijn inderdaad gewoon één op één over te nemen. Zondagsrust, roem en eer als hoogste doel.
Enige is dat schaken en dammen meestal geen afbraak voor je lichaam betekenen.

En ik heb mij ook weleens verbaasd over de kritiekloze schrijfsels over het TATAtoernooi in het RD.

[merel]

Veel bezwaren zijn inderdaad gewoon één op één over te nemen. Zondagsrust, roem en eer als hoogste doel.
Enige is dat schaken en dammen meestal geen afbraak voor je lichaam betekenen.

En ik heb mij ook weleens verbaasd over de kritiekloze schrijfsels over het TATAtoernooi in het RD.

Afbraak van het lichaam? Ik denk dat een leven lang niet sporten een grotere afbraak is.