Hier zou ik nog op antwoorden.
mjschuurman schreef:Ik ken te weinig van de vertaalprincipes van StatenVertaling en van de HSV om een oordeel te geven of het echt om andere principes gaat. Als je daar een discussie over wilt, prima. Maar dan moet je ook kritisch kijken naar de vertaalprincipes waarmee de StatenVertaling is vertaald. Hoe adequaat is een letterlijk vertaalprincipe? Volgens mij valt er nogal wat af te dingen op de gedachte letterlijk=zuiverst.
De statenvertaling heeft als vertaalprincipe om zo dicht mogelijk bij de grondtekst te blijven, zoals ik eerder al zei. Dit omdat de grondtekst het geïnspireerde woord van God is. Hoewel zij zich rekenschap gaven, dat vertalen sowieso keuzes maken is, is elke onnodige aanpassing is er één te veel. Daarom introduceerde men liever een taalvorm wat later Nederhebreeuws is gaan heten, een mengvorm van Nederlandse woorden met Hebreeuwse uitdrukkingen, dan zinsconstructie te vrij weg vertalen.
De HSV heeft dit vertaalprincipe aan het begin van het project ook als uitgangspunt genomen. Dat was de periode dat de GBS nog meedeed, althans opbouwende samensprekingen had, met de herzieners. Het doel van beide stichtingen was toen gelijk: namelijk moderniseren van verouderde woorden en zaken die eerder in dit topic Zonderling.
Halverwege het project is dit principe wat losgelaten en is de GBS afgehaakt.
Overigens hebben de herzieners het volste recht om af wijken van de vertaalprincipes van de statenvertalers, maar dan zou het wel zo goed zijn om dat te melden. Nu wordt er veel onnodige verwarring geschapen.
Persoonlijk denk ik dat de vertaalprincipes van de statenvertalers het meeste recht doen aan het oorspronkelijke, geïnspireerde woord, maar daarmee mag je met me van mening verschillen.
mjschuurman schreef:Wat je ook mee moet wegen, is de intentie waarmee de opdracht is gegeven om de Schrift opnieuw te vertalen.
Prima om die mee te wegen, en de intentie is ook goed, evenals de oorspronkelijke vertaalprincipes.
Maar wat telt is het resultaat, en dan zie je toch een flink aantal oppervlakkiger vertalingen, waardoor het geheel onbetrouwbaarder wordt. (Let op: ik zeg niet "onbetrouwbaar")
mjschuurman schreef:Wordt met de GBS-Bijbel recht gedaan aan de intentie van de StatenVertaling?
Ja, beslist. Ik meen dat Zonderling je hierop al antwoord heeft gegeven.
De GBS heeft een aantal verouderde woorden aangepast (wijf > vrouw, ende > en) en verder een aantal fouten uitgezuiverd.
mjschuurman schreef:Het klinkt heel mooi als je zegt dat ook hoe iets in de Schrift gesteld wordt, geïnspireerd is, maar dan stuit je wel op een probleem. Wat is namelijk de meest originele vorm van de Schrift? Van het boek Jeremia zijn bijvoorbeeld 2 versies overgeleverd: een korte en een lange. En hoort 1 Johannes 5:7, waarin gesproken wordt over de Drie-eenheid, tot de Schrift? Naar alle waarschijnlijkheid is deze tekst later aangevuld.
Het is mij niet te doen om je te doen twijfelen aan de betrouwbaarheid van de Schrift, maar om aan te geven dat er nogal wat haken en ogen zitten aan de gedachtengang.
Hiermee kaart je het aspect van de tekstkritiek aan. Op zich een terecht punt, maar zover ik weet hebben de herzieners zich op dezelfde handschriften gebaseerd, in ieder geval met betrekking tot het OT.
mjschuurman schreef:De boeken van de Schrift zijn ook gewoon geschriften uit de (Antieke) Oudheid. Het verschil is, dat we de boeken van de Bijbel erkennen als Woord van God. Als we belijden, dat de Schrift zoals we deze nu in handen hebben, door Gods Geest is geïnspireerd, hoort daar ook de vorm (het genre), waarin iets geschreven staat bij? In de tijd van de StatenVertaling / NGB was daar geen oog voor. Maar dat wil toch niet zeggen, dat we dat vandaag de dag kunnen negeren?
Hooguit dat de leer over de inspiratie verfijnd moet worden.
Ik denk dat je hierin wel vergist: ook de statenvertalers hadden oog voor het aspect genre: zie de door Zonderling genoemde voorbeelden, zie hoe men in de psalmen de eerste letter van het Hebreeuwse alfabet aangeeft en zie ook de vertalingen waarde Hebreeuwse uitdrukking nog doorschemert.