aan mijn moeder die nog steeds ziek op bed ligt (met veel pijn).

vlinder schreef:Dat wij allebei zoooo'n zin hebben in het bezoekje van vanavond!

Orchidee schreef:Aan mijn moeder, waar het niet helemaal goed mee gaat

Maandagmiddag is mijn moeder "in elkaar gezakt/gevallen", gelukkig had zij haar persoonsalarmering om ( wat ze bijna nooit doet), en kon ze op het knopje drukken naar een alarmcentrale, want ze kon niet meer opstaan...
Dan worden er contactpersonen gebeld ( m'n broer en ik), en die kunnen dan verder handelen.
Omdat ikzelf nog niet helemaal fit ben, is mijn broer en schoonzus polshoogte gaan nemen, en hebben haar gevonden, weer op de stoel gekregen, ze was wat verward, erg moe en zat met haar ogen dicht, dus we dachten eerst aan een tia oid, maar toen heeft mijn schoonzus nog eten gekookt, want ze had wel trek, maar ze bleef "vreemd" doen, zodat mijn schoonzus bij haar is blijven slapen...en gelukkig maar, want om 3 uur was mijn moeder gaan braken, had ze zeer hoge koorts, een veel te hoge hartslag en hoge bloeddruk, ( mijn schoonzus werkt zelf in de verpleging), dus mijn schoonzus 112 gebeld, geen risico meer nemen, maar wat denk je, ze vroegen: is ze nog aanspreekbaar? ja dat was ze iets, maar onduidelijk en verward, nou dan moest m'n schoonzus maar naar de HAP bellen, en daar op wachten...
Na een uur kwam er toen pas een arts... ( was nog onze eigen huisarts ook die dienst had), en die overzag de situatie meteen, en heeft zelf direkt de ambulance laten komen!, en toen lag ze binnen een half uurtje in het ziekenhuis.
Op dit moment is mijn moeder stabiel, en daar zijn we alweer heel dankbaar voor!, al is de zorg nog niet geweken, er lopen nog enkele onderzoeken, en daar krijgen we vrijdagmiddag de uitslag van dmv een gesprek wat mijn broer en schoonzus hebben met de behandelende artsen.
12 jaar geleden heeft ze op sterven gelegen en even in coma geweest na zo'n zelfde ziektebeeld als dit...
Nu heeft ze een zware urinewegontsteking,nierbekkenvergiftiging, en ze is erg kortademig.
Toen was het een verwaarloosde urinewegontsteking, waardoor er een algehele bloedvergiftiging was opgetreden, en heeft zij eerst een poos op de IC gelegen, en toen nog 8 weken in het ziekenhuis gelegen, omdat haar linkerhand helemaal, en haar rechterhand op de duim en wat stompjes na ,zijn geamputeerd.
Dit was een "bijkomstigheid" van die bloedvergiftiging...doordat zij ook het syndroom van Raynauds heeft...
Ze was toen 62 jaar en nog tamelijk sterk...inmiddels is ze 74 en een broze vrouw die ook haar man 6 jaar geleden is kwijtgeraakt na een ernstige vorm van Parkinson van 13 jaar lang.
Jullie begrijpen dat de schrik er weer goed inzit bij ons, want ze was er nu waarschijnlijk "op tijd bij" , maar ze heeft ook niet zoveel vechtlust meer als toen...
We bidden en hopen voor haar dat ze nog wat mag herstellen, en nog een poosje in ons midden mag blijven!
Het is zo een heel verhaal geworden, maar ik had zoveel lieve meelevende reacties gekregen ook per pb en mail, dat ik het in 1 keer probeer uit te leggen.
Hartelijk dank voor alle lieve berichtjes enz, en ik hoop jullie op de hoogte te houden met hoop ik goede berichten.

-kinderdagverblijf "Het Hofnarretje", wellicht meer vanwege de naam en omdat het vaak in het nieuws voorkomt. Ook de gebeurtenissen houden me wel bezig.
-aan de psalmregels(ik meen ps.49 maar kan het daar niet vinden): "Aan hen die weelde, schatten, staten, hoe rijk, hoe uitgebreid, hoe groot(how big) verliezen moet men den dood(dat gaat hele tijd door mijn hoofd heen.
-het kerstverhaal dat ik moet voorlezen morgenavond op de kerstavond vd jv, spannend!

Dat is Psalm 17.

Orchidee schreef:

Orchidee schreef:Aan mijn moeder, waar het niet helemaal goed mee gaat

Maandagmiddag is mijn moeder "in elkaar gezakt/gevallen", gelukkig had zij haar persoonsalarmering om ( wat ze bijna nooit doet), en kon ze op het knopje drukken naar een alarmcentrale, want ze kon niet meer opstaan...
Dan worden er contactpersonen gebeld ( m'n broer en ik), en die kunnen dan verder handelen.
Omdat ikzelf nog niet helemaal fit ben, is mijn broer en schoonzus polshoogte gaan nemen, en hebben haar gevonden, weer op de stoel gekregen, ze was wat verward, erg moe en zat met haar ogen dicht, dus we dachten eerst aan een tia oid, maar toen heeft mijn schoonzus nog eten gekookt, want ze had wel trek, maar ze bleef "vreemd" doen, zodat mijn schoonzus bij haar is blijven slapen...en gelukkig maar, want om 3 uur was mijn moeder gaan braken, had ze zeer hoge koorts, een veel te hoge hartslag en hoge bloeddruk, ( mijn schoonzus werkt zelf in de verpleging), dus mijn schoonzus 112 gebeld, geen risico meer nemen, maar wat denk je, ze vroegen: is ze nog aanspreekbaar? ja dat was ze iets, maar onduidelijk en verward, nou dan moest m'n schoonzus maar naar de HAP bellen, en daar op wachten...
Na een uur kwam er toen pas een arts... ( was nog onze eigen huisarts ook die dienst had), en die overzag de situatie meteen, en heeft zelf direkt de ambulance laten komen!, en toen lag ze binnen een half uurtje in het ziekenhuis.
Op dit moment is mijn moeder stabiel, en daar zijn we alweer heel dankbaar voor!, al is de zorg nog niet geweken, er lopen nog enkele onderzoeken, en daar krijgen we vrijdagmiddag de uitslag van dmv een gesprek wat mijn broer en schoonzus hebben met de behandelende artsen.
12 jaar geleden heeft ze op sterven gelegen en even in coma geweest na zo'n zelfde ziektebeeld als dit...
Nu heeft ze een zware urinewegontsteking,nierbekkenvergiftiging, en ze is erg kortademig.
Toen was het een verwaarloosde urinewegontsteking, waardoor er een algehele bloedvergiftiging was opgetreden, en heeft zij eerst een poos op de IC gelegen, en toen nog 8 weken in het ziekenhuis gelegen, omdat haar linkerhand helemaal, en haar rechterhand op de duim en wat stompjes na ,zijn geamputeerd.
Dit was een "bijkomstigheid" van die bloedvergiftiging...doordat zij ook het syndroom van Raynauds heeft...
Ze was toen 62 jaar en nog tamelijk sterk...inmiddels is ze 74 en een broze vrouw die ook haar man 6 jaar geleden is kwijtgeraakt na een ernstige vorm van Parkinson van 13 jaar lang.
Jullie begrijpen dat de schrik er weer goed inzit bij ons, want ze was er nu waarschijnlijk "op tijd bij" , maar ze heeft ook niet zoveel vechtlust meer als toen...
We bidden en hopen voor haar dat ze nog wat mag herstellen, en nog een poosje in ons midden mag blijven!
Het is zo een heel verhaal geworden, maar ik had zoveel lieve meelevende reacties gekregen ook per pb en mail, dat ik het in 1 keer probeer uit te leggen.
Hartelijk dank voor alle lieve berichtjes enz, en ik hoop jullie op de hoogte te houden met hoop ik goede berichten.

Heftig hoor! En wat een zorg weer. Heel veel sterkte toegewenst. Gelukkig dat je ook nog een broer en schoonzus hebt die ook klaarstaan. Mijn man heeft geen broers en zusters en alles kwam op ons neer. Zijn tante (zus van mijn schoonvader) kwam wel regelmatig en dat was heel fijn want dan konden we even 'tot rust komen'.
Wij hebben onze moeder de laatste week thuis verzorgd. Mijn schoonzusje overdag, mijn broer 's avonds en ik 's nachts. (12.oo-7.oo uur) daarna ging ik direkt door naar mijn werk. Als ik thuiskwam stond het eten klaar en kon ik direkt naar bed tot 12.oo uur en dan riep mijn broer me. We wisten natuurlijk ook niet hoe lang het zou duren, maar het heeft maar 1 week geduurd.

MarthaMartha schreef:

vlinder schreef:Dat wij allebei zoooo'n zin hebben in het bezoekje van vanavond!

doe ze de groeten!

Oh, helemaal niet gezien. Als ik er weer kom zal ik het doen!

Aan de Spar in Moerkapelle. Wat een toestand daar...

Orchidee schreef:

Orchidee schreef:Aan mijn moeder, waar het niet helemaal goed mee gaat

Maandagmiddag is mijn moeder "in elkaar gezakt/gevallen", gelukkig had zij haar persoonsalarmering om ( wat ze bijna nooit doet), en kon ze op het knopje drukken naar een alarmcentrale, want ze kon niet meer opstaan...
Dan worden er contactpersonen gebeld ( m'n broer en ik), en die kunnen dan verder handelen.
Omdat ikzelf nog niet helemaal fit ben, is mijn broer en schoonzus polshoogte gaan nemen, en hebben haar gevonden, weer op de stoel gekregen, ze was wat verward, erg moe en zat met haar ogen dicht, dus we dachten eerst aan een tia oid, maar toen heeft mijn schoonzus nog eten gekookt, want ze had wel trek, maar ze bleef "vreemd" doen, zodat mijn schoonzus bij haar is blijven slapen...en gelukkig maar, want om 3 uur was mijn moeder gaan braken, had ze zeer hoge koorts, een veel te hoge hartslag en hoge bloeddruk, ( mijn schoonzus werkt zelf in de verpleging), dus mijn schoonzus 112 gebeld, geen risico meer nemen, maar wat denk je, ze vroegen: is ze nog aanspreekbaar? ja dat was ze iets, maar onduidelijk en verward, nou dan moest m'n schoonzus maar naar de HAP bellen, en daar op wachten...
Na een uur kwam er toen pas een arts... ( was nog onze eigen huisarts ook die dienst had), en die overzag de situatie meteen, en heeft zelf direkt de ambulance laten komen!, en toen lag ze binnen een half uurtje in het ziekenhuis.
Op dit moment is mijn moeder stabiel, en daar zijn we alweer heel dankbaar voor!, al is de zorg nog niet geweken, er lopen nog enkele onderzoeken, en daar krijgen we vrijdagmiddag de uitslag van dmv een gesprek wat mijn broer en schoonzus hebben met de behandelende artsen.
12 jaar geleden heeft ze op sterven gelegen en even in coma geweest na zo'n zelfde ziektebeeld als dit...
Nu heeft ze een zware urinewegontsteking,nierbekkenvergiftiging, en ze is erg kortademig.
Toen was het een verwaarloosde urinewegontsteking, waardoor er een algehele bloedvergiftiging was opgetreden, en heeft zij eerst een poos op de IC gelegen, en toen nog 8 weken in het ziekenhuis gelegen, omdat haar linkerhand helemaal, en haar rechterhand op de duim en wat stompjes na ,zijn geamputeerd.
Dit was een "bijkomstigheid" van die bloedvergiftiging...doordat zij ook het syndroom van Raynauds heeft...
Ze was toen 62 jaar en nog tamelijk sterk...inmiddels is ze 74 en een broze vrouw die ook haar man 6 jaar geleden is kwijtgeraakt na een ernstige vorm van Parkinson van 13 jaar lang.
Jullie begrijpen dat de schrik er weer goed inzit bij ons, want ze was er nu waarschijnlijk "op tijd bij" , maar ze heeft ook niet zoveel vechtlust meer als toen...
We bidden en hopen voor haar dat ze nog wat mag herstellen, en nog een poosje in ons midden mag blijven!
Het is zo een heel verhaal geworden, maar ik had zoveel lieve meelevende reacties gekregen ook per pb en mail, dat ik het in 1 keer probeer uit te leggen.
Hartelijk dank voor alle lieve berichtjes enz, en ik hoop jullie op de hoogte te houden met hoop ik goede berichten.

Wij zijn heel blij en dankbaar dat het de goede kant op gaat met mijn moeder.
Als ze genoeg aangesterkt is en er zich geen verdere complicaties voordoen, mag ze waarschijnlijk volgende week weer naar huis.
Ze zal voorlopig extra zorg thuis krijgen, maar ook in de toekomst zal ze meer zorg krijgen/nodig hebben als hier voor, maar dat is alleen maar fijn, voor ons ook wat zorg minder, en voor haarzelf veel beter!
De HEERE is ( onverdiend ), goed voor haar en ons, Hem alleen de eer!

JolandaOudshoorn schreef:Aan de Spar in Moerkapelle. Wat een toestand daar...

Nou he, toen die man zn winkel in kwam, werd hij meteen onwel en moest worden opgenomen met hartklachten !
Vind je het gek ? Ik niet !
Jammer dat iemand het leven moest laten, maar ja, hij moet wel met zn handen van andermans spullen afblijven, hij heeft geschoten heb ik begrepen en het was ook niet de 1e keer !
Die man is voor zn hele leven belast, denk ik

Dat ik iets voor elkaar heb gekregen wat iemand anders niet voor elkaar heeft gekregen bij haar kind van 3 jaar. Voel me zooo blij en ook wel een beetje trots (sorry misschien niet helemaal het goede woord).

ik zit te peinzen op pakjesavondgedichten. Het vlot nog niet bepaald, dus ik ga eens kijken of ik van vorig jaar nog iets kan recyclen.

Zita schreef:ik zit te peinzen op pakjesavondgedichten. Het vlot nog niet bepaald, dus ik ga eens kijken of ik van vorig jaar nog iets kan recyclen.

Ik snap het niet, je hebt nog alle tijd.
Bijna een jaar.

jvdg schreef:

Zita schreef:ik zit te peinzen op pakjesavondgedichten. Het vlot nog niet bepaald, dus ik ga eens kijken of ik van vorig jaar nog iets kan recyclen.

Ik snap het niet, je hebt nog alle tijd.
Bijna een jaar.

We zijn wat verlaat. En onze pakjesavond heeft natuurlijk niks te maken met een ouwe man met een baard.
Wat rijmt er op CGO? Ik kom niet verder dan 'oh no' en 'zozo'.

...mijn man die zo naar K'dijke moet (tegen 12 uur) om een paar gasten op te halen, die daar bruiloft vieren maar te weg wonen om nog thuis te kunnen komen.
Ik hoop dat het weer een beetje meevalt, hij moet wel de Oesterdam over...