Erg mooie en bemoedigende/leerzame preek gehad afgelopen zondagmorgen:

Math14:28-32

Het liefdeshart van Jezus klopt voor Simon Petrus
1.Uit het oog van Jezus
2.Met het oog op Jezus
3.In het oog van Jezus

De discipelen worden het water opgestuurd. Jezus ging de berg op om te bidden. --Hij draagt Zijn Kerk altijd ~biddend~mee--
Storm op zee steekt op. Schip in nood. De discipelen zijn op Gods weg maar toch in nood. 'de wind tegen'
Jezus is niet aan boord- de gevoelige nabijheid van de Heere wordt niet gevoelt.
Zo kun je jezelf een raadsel worden.
Zijn stem gehoorzamen en toch komt de levensvraag in je op: 'Waar is/blijft Jezus?'
Jezus uit het oog verloren, maar je hebt Hem NU nodig. We
( Gods kinderen) kunnen uit Zijn oog zijn, maar nooit uit Zijn hart.
Groter dan de Helper is de nood toch niet. Jezus komt wandelend over het water

Alle inspanningen worden gebruikt door de discipelen, maar het helpt niet-> afzien van eigen krachten!
Jezus gaat Zichzelf openbaren.
De vensters van het geloof zijn beslagen, maar Jezus komt over het water.(nb water is voor Jood: oordeel, denk aan zondvloed verdrinking Farao)
De discipelen denken dat het een 'spook'is en schreeuwen het uit, het wordt omkomen. Maar dan zien ze dat het Jezus is. Ze zien Hem, maar nu hebben ze Zijn stem nodig. : 27 gaat Hij spreken: 'Zijt goedsmoeds, IK BEN het, vrees niet'
De Ik ben= Ik zal zijn Die Ik zijn zal, Ik zal u niet begeven en u niet verlaten.'
Bij Simon Petrus maakte het nog meer los. Hij herkent de stem van de Heere Jezus
Zijn stem horen.. dan mag je moed grijpen en verlossing zien.
Petrus verlangt ernaar Hem te zien en ziet geen gevaar meer. Het geloof ziet geen gevaar meer. En hij spreekt:'Indien Gij het zijt, gebied mij tot U te komen'. ( het indien wijst hier op het diep verlangen om bij Jezus te zijn)
Jezus sprak:'Kom!'
Hier kunnen wij van leren dat we leren komen op grond van Zijn Woord!
Petrus verlaat Zich op Zijn spreken en loopt naar Jezus toe. Met het oog op Hem geslagen.

Maar dan ziet hij de sterke wind, en kijkt dus op de omstandigheden en niet op Jezus
gevolg: 30b hij begon neder te zinken.
Twijfelmoedige Simon Petrus-> zo ligt het ook wel (vaak) in het geloofsleven het geloofshuis stort in.
Naar beleving alles kwijtraken, de zee ingaan, het oordeel en de macht van God ervaren, eeuwig wegzinken bij Jezus vandaan.
Zo kun je ook in Gods huis zitten, Zijn stem gehoord, maar wankeling gekomen en het wordt (weer) omkomen.
Desondanks.... Simon Petrus zit vast aan Hem door Hem en schreeuwt op hulp. (sos signaal)
"Heere, behoud mij!" ( Zonder roer en mast, klem ik mij aan Jezus vast)
:31 de reddende Hand van Jezus
Hij tilt Simon Petrus op.
Zijn hand trekt en biedt vastheid!

Mooi samengevat. En bemoedigend. Het is zo herkenbaar, die pieken en die dalen, het "over water lopen" en het bang worden als je alle golven ziet, de wilde wind om je heen voelt. Het wegzinken en dat Hij je vastpakt en omhoog trekt. Van een kleingelovige telkens weer een hele kleine gelovige worden....

Ander schreef:Filippenzen 2
12 (...)werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven;
13 Want het is God Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen.

Na de verklaring en de toepassing beluisterd te hebben dacht ik: ik zit in de goede kerk...

dat denk ik nou ook elke zondag

helma schreef:

Ander schreef:Filippenzen 2
12 (...)werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven;
13 Want het is God Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen.

Na de verklaring en de toepassing beluisterd te hebben dacht ik: ik zit in de goede kerk...

dat denk ik nou ook elke zondag

zit je daarvoor in de kerk??

henriët schreef:Erg mooie en bemoedigende/leerzame preek gehad afgelopen zondagmorgen:

Math14:28-32

Het liefdeshart van Jezus klopt voor Simon Petrus
1.Uit het oog van Jezus
2.Met het oog op Jezus
3.In het oog van Jezus

De discipelen worden het water opgestuurd. Jezus ging de berg op om te bidden. --Hij draagt Zijn Kerk altijd ~biddend~mee--
Storm op zee steekt op. Schip in nood. De discipelen zijn op Gods weg maar toch in nood. 'de wind tegen'
Jezus is niet aan boord- de gevoelige nabijheid van de Heere wordt niet gevoelt.
Zo kun je jezelf een raadsel worden.
Zijn stem gehoorzamen en toch komt de levensvraag in je op: 'Waar is/blijft Jezus?'
Jezus uit het oog verloren, maar je hebt Hem NU nodig. We
( Gods kinderen) kunnen uit Zijn oog zijn, maar nooit uit Zijn hart.
Groter dan de Helper is de nood toch niet. Jezus komt wandelend over het water

Alle inspanningen worden gebruikt door de discipelen, maar het helpt niet-> afzien van eigen krachten!
Jezus gaat Zichzelf openbaren.
De vensters van het geloof zijn beslagen, maar Jezus komt over het water.(nb water is voor Jood: oordeel, denk aan zondvloed verdrinking Farao)
De discipelen denken dat het een 'spook'is en schreeuwen het uit, het wordt omkomen. Maar dan zien ze dat het Jezus is. Ze zien Hem, maar nu hebben ze Zijn stem nodig. : 27 gaat Hij spreken: 'Zijt goedsmoeds, IK BEN het, vrees niet'
De Ik ben= Ik zal zijn Die Ik zijn zal, Ik zal u niet begeven en u niet verlaten.'
Bij Simon Petrus maakte het nog meer los. Hij herkent de stem van de Heere Jezus
Zijn stem horen.. dan mag je moed grijpen en verlossing zien.
Petrus verlangt ernaar Hem te zien en ziet geen gevaar meer. Het geloof ziet geen gevaar meer. En hij spreekt:'Indien Gij het zijt, gebied mij tot U te komen'. ( het indien wijst hier op het diep verlangen om bij Jezus te zijn)
Jezus sprak:'Kom!'
Hier kunnen wij van leren dat we leren komen op grond van Zijn Woord!
Petrus verlaat Zich op Zijn spreken en loopt naar Jezus toe. Met het oog op Hem geslagen.

Maar dan ziet hij de sterke wind, en kijkt dus op de omstandigheden en niet op Jezus
gevolg: 30b hij begon neder te zinken.
Twijfelmoedige Simon Petrus-> zo ligt het ook wel (vaak) in het geloofsleven het geloofshuis stort in.
Naar beleving alles kwijtraken, de zee ingaan, het oordeel en de macht van God ervaren, eeuwig wegzinken bij Jezus vandaan.
Zo kun je ook in Gods huis zitten, Zijn stem gehoord, maar wankeling gekomen en het wordt (weer) omkomen.
Desondanks.... Simon Petrus zit vast aan Hem door Hem en schreeuwt op hulp. (sos signaal)
"Heere, behoud mij!" ( Zonder roer en mast, klem ik mij aan Jezus vast)
:31 de reddende Hand van Jezus
Hij tilt Simon Petrus op.
Zijn hand trekt en biedt vastheid!

Deze zin "Hier kunnen wij van leren dat we leren komen op grond van Zijn Woord!" is een heel belangrijke les voor alle van verre staanden, Kom op grond van Gods eigen Woord,Stem,nodiging. en zoek geen gronden in jezelf of waar dan ook want die zijn niet te vinden.

Een bijzondere preek, gisteravond. In een oud Godsgebouw in een grote stad kwam het Woord tot ons uit Markus 6:33 en 34

De punten waren:
1. Jezus, gezocht door de schare;
2. Jezus, bewogen over de schare;
3. Jezus onderwijst de schare.

De predikant trok bijzondere lijnen, en plaatste de geschiedenis in het hoofdstuk en in het verband, met name ook van Johannes 6. Dan blijkt dat het in deze geschiedenissen vooral gaat over het onderwijs van Jezus aan zijn discipelen. Dat ze eerst de schare weg wilden sturen van de Zaligmaker. Dat de scharen eerst achter Jezus aanliepen en zo voor het oog heilbegerig waren, maar dat we in Johannes 6:60, 66 lezen dat de scharen hem verlieten en zeiden: deze rede is hard. En dan zie je weer dat de wonderbaarlijke spijziging en al deze opvolgende geschiedenissen in het teken stonden van onderwijs aan zijn discipelen. Die moesten leren dat het door de verdrukking gaat, en dat niet alles wat zich aandient ook echte christenen zijn (separatie!). Maar dan loopt het uit op de bijzondere slotvraag: wie zegt gij dat Ik ben. En dan het antwoord: Gij Zijt de Christus, de zoon des levende Gods. De dominee verbond hieraan: ieder die zo tot Christus gaat, die zal Hij niet ledig heenzenden.

Erasmiaan schreef:Een bijzondere preek, gisteravond. In een oud Godsgebouw in een grote stad kwam het Woord tot ons uit Markus 6:33 en 34

De punten waren:
1. Jezus, gezocht door de schare;
2. Jezus, bewogen over de schare;
3. Jezus onderwijst de schare.

De predikant trok bijzondere lijnen, en plaatste de geschiedenis in het hoofdstuk en in het verband, met name ook van Johannes 6. Dan blijkt dat het in deze geschiedenissen vooral gaat over het onderwijs van Jezus aan zijn discipelen. Dat ze eerst de schare weg wilden sturen van de Zaligmaker. Dat de scharen eerst achter Jezus aanliepen en zo voor het oog heilbegerig waren, maar dat we in Johannes 6:60, 66 lezen dat de scharen hem verlieten en zeiden: deze rede is hard. En dan zie je weer dat de wonderbaarlijke spijziging en al deze opvolgende geschiedenissen in het teken stonden van onderwijs aan zijn discipelen. Die moesten leren dat het door de verdrukking gaat, en dat niet alles wat zich aandient ook echte christenen zijn (separatie!). Maar dan loopt het uit op de bijzondere slotvraag: wie zegt gij dat Ik ben. En dan het antwoord: Gij Zijt de Christus, de zoon des levende Gods. De dominee verbond hieraan: ieder die zo tot Christus gaat, die zal Hij niet ledig heenzenden.

Wat blijft de prediking toch een wonderlijk genademiddel ! Laten wij zuinig zijn op de prediking en die nooit laten wegdrukken in ons leven.

Even tussendoor, ik blijf het altijd wel creatief vinden hoe men die 3 punten maakt. (Als liefhebber van "spelen met taal" kan ik dat wel waarderen)

-DIA- schreef:

Gijs83 schreef:Onze dominee preek tot aan zijn vakantie 8 keer over Markus 6:30-56. Vorige week zondag zijn de verzen 30-34 behandeld. Deze zondag de verzen 35-40. Gisteren ging dus vooral over gesprek tussen Jezus en Zijn discipelen. 's-morgens wat discipelen zeiden en 's-avonds Jezus' antwoord daarop. Dat was ontdekkend onderwijs. Zie ook dat "kleine ventje" met 5 broden en 2 vissen, dat hield hij niet voor zichzelf. Wat zouden wij doen?
's-middags een leespreek van Ds.E.Fransen uit Exodus 13: 46-48 over wolkkolom en de vuurkolom.

Als maar gewoonte zal ik even de thema's en punten toevoegen:

Morgendienst:
MARKUS 6 : 35-36
DE DISCIPELEN BEWOGEN MET DE NOOD VAN DE SCHARE
1. De tijd van die nood
2. De kern van die nood
3. De afkering van die nood

Middagdienst (Leespreek van Ds. E. Fransen)
EXODUS 13 : 21-22
DE VUUR- EN WOLKKOLOM
1. Als Israëls vuur- en wolkkolom
2. Als de hemelse vuur- en wolkkolom Jezus Christus

Avonddienst:
MARKUS 6 : 37-40
DE DISCIPELEN ONDERWEZEN MET DE NOOD VAN DE SCHARE
1. De verlegenheid door dat onderwijs
2. De vraag in dat onderwijs
3. De opdracht bij dat onderwijs

Erasmiaan schreef:Een bijzondere preek, gisteravond. In een oud Godsgebouw in een grote stad kwam het Woord tot ons uit Markus 6:33 en 34

De punten waren:
1. Jezus, gezocht door de schare;
2. Jezus, bewogen over de schare;
3. Jezus onderwijst de schare.

De predikant trok bijzondere lijnen, en plaatste de geschiedenis in het hoofdstuk en in het verband, met name ook van Johannes 6. Dan blijkt dat het in deze geschiedenissen vooral gaat over het onderwijs van Jezus aan zijn discipelen. Dat ze eerst de schare weg wilden sturen van de Zaligmaker. Dat de scharen eerst achter Jezus aanliepen en zo voor het oog heilbegerig waren, maar dat we in Johannes 6:60, 66 lezen dat de scharen hem verlieten en zeiden: deze rede is hard. En dan zie je weer dat de wonderbaarlijke spijziging en al deze opvolgende geschiedenissen in het teken stonden van onderwijs aan zijn discipelen. Die moesten leren dat het door de verdrukking gaat, en dat niet alles wat zich aandient ook echte christenen zijn (separatie!). Maar dan loopt het uit op de bijzondere slotvraag: wie zegt gij dat Ik ben. En dan het antwoord: Gij Zijt de Christus, de zoon des levende Gods. De dominee verbond hieraan: ieder die zo tot Christus gaat, die zal Hij niet ledig heenzenden.

Drie keer raden wie de predikant was .

Ik was helaas net te laat klaar gisterenavond om ook nog te gaan, anders was ik je tegengekomen.

Erasmiaan schreef:

-DIA- schreef:

Gijs83 schreef:Onze dominee preek tot aan zijn vakantie 8 keer over Markus 6:30-56. Vorige week zondag zijn de verzen 30-34 behandeld. Deze zondag de verzen 35-40. Gisteren ging dus vooral over gesprek tussen Jezus en Zijn discipelen. 's-morgens wat discipelen zeiden en 's-avonds Jezus' antwoord daarop. Dat was ontdekkend onderwijs. Zie ook dat "kleine ventje" met 5 broden en 2 vissen, dat hield hij niet voor zichzelf. Wat zouden wij doen?
's-middags een leespreek van Ds.E.Fransen uit Exodus 13: 46-48 over wolkkolom en de vuurkolom.

Als maar gewoonte zal ik even de thema's en punten toevoegen:

Morgendienst:
MARKUS 6 : 35-36
DE DISCIPELEN BEWOGEN MET DE NOOD VAN DE SCHARE
1. De tijd van die nood
2. De kern van die nood
3. De afkering van die nood

Middagdienst (Leespreek van Ds. E. Fransen)
EXODUS 13 : 21-22
DE VUUR- EN WOLKKOLOM
1. Als Israëls vuur- en wolkkolom
2. Als de hemelse vuur- en wolkkolom Jezus Christus

Avonddienst:
MARKUS 6 : 37-40
DE DISCIPELEN ONDERWEZEN MET DE NOOD VAN DE SCHARE
1. De verlegenheid door dat onderwijs
2. De vraag in dat onderwijs
3. De opdracht bij dat onderwijs

Erasmiaan schreef:Een bijzondere preek, gisteravond. In een oud Godsgebouw in een grote stad kwam het Woord tot ons uit Markus 6:33 en 34

De punten waren:
1. Jezus, gezocht door de schare;
2. Jezus, bewogen over de schare;
3. Jezus onderwijst de schare.

De predikant trok bijzondere lijnen, en plaatste de geschiedenis in het hoofdstuk en in het verband, met name ook van Johannes 6. Dan blijkt dat het in deze geschiedenissen vooral gaat over het onderwijs van Jezus aan zijn discipelen. Dat ze eerst de schare weg wilden sturen van de Zaligmaker. Dat de scharen eerst achter Jezus aanliepen en zo voor het oog heilbegerig waren, maar dat we in Johannes 6:60, 66 lezen dat de scharen hem verlieten en zeiden: deze rede is hard. En dan zie je weer dat de wonderbaarlijke spijziging en al deze opvolgende geschiedenissen in het teken stonden van onderwijs aan zijn discipelen. Die moesten leren dat het door de verdrukking gaat, en dat niet alles wat zich aandient ook echte christenen zijn (separatie!). Maar dan loopt het uit op de bijzondere slotvraag: wie zegt gij dat Ik ben. En dan het antwoord: Gij Zijt de Christus, de zoon des levende Gods. De dominee verbond hieraan: ieder die zo tot Christus gaat, die zal Hij niet ledig heenzenden.

Drie keer raden wie de predikant was .

Ik denk dat dit Ger.Gem. Rotterdam-Centrum was ofwel de Boezemsingelkerk...

Wij hadden gisteravond een preek over 'Jozef leeft nog'. Over de boodschappers, aan wie de boodschap gebracht werd en de vrucht op de boodschap. De boodschappers: de broers van Jozef. Wat waren dat voor broers? Overspelers (Ruben), moordenaars (Simeon, Levi) enz. Wat voor boodschap hadden ze? Jozef leeft nog. Aan wie werd de boodschap gebracht? Aan Jakob. Geloofde Jakob de boodschap? Nee. Werd erop aangedrongen dat Jakob moest geloven? Nee. Net als Filippus. Natanaël geloofde niet dat er uit Nazareth iets goeds kon komen. Filippus zei niet: geloof toch, je moet geloven. Hij zei: kom en zie. Zo is het bij Jakob ook. De broers laten zien wat ze meegekregen hebben: rijkdommen van Jozef. Zo is het nog: Gods knechten brengen de boodschap: Jozef leeft nog. Maar ze mogen ook wat laten zien in een zichtbaar evangelie: H. Doop en H. Avondmaal. Wat is de vrucht? Jakob gelooft: het is genoeg. Het geloof was werkzaam. Toch had hij Jozef nog niet gezien en omhelst. Dat gebeurt later. Jakob mag Jozef omhelzen. Er wordt alleen geweend, niet gepraat. Als God gaat afhandelen en Christus gaat schenken in de rechtvaardigmaking wordt er niet meer gepraat. Een bekommerde met een openbaring van Christus uit de Schrift die de gemeenschap met Hem beoefent kan sterven. Een verzekerde christen zonder de dadelijke gemeenschap kan in zijn beleving niet sterven. Waar gaat het maar om: om de gemeenschap met Christus. Jozef leeft nog!

Ander schreef: Jakob gelooft: het is genoeg. Het geloof was werkzaam. Toch had hij Jozef nog niet gezien en omhelst. Dat gebeurt later. Jakob mag Jozef omhelzen. Er wordt alleen geweend, niet gepraat. Als God gaat afhandelen en Christus gaat schenken in de rechtvaardigmaking wordt er niet meer gepraat. Een bekommerde met een openbaring van Christus uit de Schrift die de gemeenschap met Hem beoefent kan sterven. Een verzekerde christen zonder de dadelijke gemeenschap kan in zijn beleving niet sterven. Waar gaat het maar om: om de gemeenschap met Christus. Jozef leeft nog!

Het klinkt allemaal heel mooi, en ik geloof ook dat dit pastoraal bedoeld wordt, maar dit is nu die standenleer die ik bij de oudvaders niet terug lees. Hoe kan dat dan ?

Wilhelm schreef:

Ander schreef: Jakob gelooft: het is genoeg. Het geloof was werkzaam. Toch had hij Jozef nog niet gezien en omhelst. Dat gebeurt later. Jakob mag Jozef omhelzen. Er wordt alleen geweend, niet gepraat. Als God gaat afhandelen en Christus gaat schenken in de rechtvaardigmaking wordt er niet meer gepraat. Een bekommerde met een openbaring van Christus uit de Schrift die de gemeenschap met Hem beoefent kan sterven. Een verzekerde christen zonder de dadelijke gemeenschap kan in zijn beleving niet sterven. Waar gaat het maar om: om de gemeenschap met Christus. Jozef leeft nog!

Het klinkt allemaal heel mooi, en ik geloof ook dat dit pastoraal bedoeld wordt, maar dit is nu die standenleer die ik bij de oudvaders niet terug lees. Hoe kan dat dan ?

Beter lezen!

Erasmiaan schreef:

Wilhelm schreef:

Ander schreef: Jakob gelooft: het is genoeg. Het geloof was werkzaam. Toch had hij Jozef nog niet gezien en omhelst. Dat gebeurt later. Jakob mag Jozef omhelzen. Er wordt alleen geweend, niet gepraat. Als God gaat afhandelen en Christus gaat schenken in de rechtvaardigmaking wordt er niet meer gepraat. Een bekommerde met een openbaring van Christus uit de Schrift die de gemeenschap met Hem beoefent kan sterven. Een verzekerde christen zonder de dadelijke gemeenschap kan in zijn beleving niet sterven. Waar gaat het maar om: om de gemeenschap met Christus. Jozef leeft nog!

Het klinkt allemaal heel mooi, en ik geloof ook dat dit pastoraal bedoeld wordt, maar dit is nu die standenleer die ik bij de oudvaders niet terug lees. Hoe kan dat dan ?

Beter lezen!

Ik bedoel dit niet vervelend, maar geef me dan eens wat leestips waar onze oudvaders dit zo uitgelegd hebben.