albion schreef:

Marnix schreef:En regelmatig zien we dat dit van het ene op het andere moment gebeurt. Eerst onbekeerd, ongelovig en een uur later bekeerd, gelovig... en ze komen samen en breken het brood. Tegenwoordig word je dan wel vaak argwanend aangekeken. Zo "makkelijk" gaat het niet... Of je het dan over jaren, maanden of weken hebt maakt niet eens zoveel uit.

Een uur later???? Ik denk dat het geen seconde werk heeft. Een ds. zei altijd: bekeerd worden? Van Gods kant is het nog eenvoudiger dan dat ik deze zakdoek optil, maar van 's mensen kant een onmogelijke zaak.

Zeker, dat is de theorie. Het kan snel. Dat wordt beaamd.
Maar kom niet met het verhaal aan dat je in die ene tel Jezus zag en geloofde, terwijl je de tel ervoor nog niet aan 'je schuld ontdekt was'. Want dat gaat niet. Zegt men. Dat zakdoekjesverhaal is dan ook maar bij wijze van spreken.

albion schreef:

Marnix schreef:En regelmatig zien we dat dit van het ene op het andere moment gebeurt. Eerst onbekeerd, ongelovig en een uur later bekeerd, gelovig... en ze komen samen en breken het brood. Tegenwoordig word je dan wel vaak argwanend aangekeken. Zo "makkelijk" gaat het niet... Of je het dan over jaren, maanden of weken hebt maakt niet eens zoveel uit.

Een uur later???? Ik denk dat het geen seconde werk heeft. Een ds. zei altijd: bekeerd worden? Van Gods kant is het nog eenvoudiger dan dat ik deze zakdoek optil, maar van 's mensen kant een onmogelijke zaak.

Daarom, als God werkt hoeven we niet eerst een poos in de ellende te zitten voordat we de verlossing ontdekken. We zien in de Bijbel dat dat vaak tegelijkertijd afspeelt, de Joden zien in dat ze de Zoon van God hebben gedood en hebben daar na een toespraak spijt van, bekering zich, laten zich dopen, komen bij elkaar samen en breken het brood. Das toch wat anders dan wat je nu vaak ziet, dat mensen na jaren spijt krijgen, geruime tijd in de ellende blijven, dan zich bekeren en dan ernstig twijfelen of ze wel aan het avondmaal mogen aangaan.

refo schreef:Zeker, dat is de theorie. Het kan snel. Dat wordt beaamd.
Maar kom niet met het verhaal aan dat je in die ene tel Jezus zag en geloofde, terwijl je de tel ervoor nog niet aan 'je schuld ontdekt was'. Want dat gaat niet. Zegt men. Dat zakdoekjesverhaal is dan ook maar bij wijze van spreken.

Misschien juist wel:
De gedachte dat je éérst aan je schuld ontdekt moet zijn voor je verder kunt is eigenlijk een hele vreemde. Want wat is onze schuld? Tegenover wie hebben we die?
Is onze schuld niet vooral dat we God negeren, en onszelf als koning neer willen zetten, boven God en naaste?

Maar dan kunnen we alleen maar onze schuld erkennen als we tegelijkertijd beseffen dat God de hoogste eer toekomt. Wie God niet erkent, heeft geen besef van schuld. En dat besef krijgt pas diepte als je God erkent en kent. Echt kent. Ken je Hem niet, of alleen maar de feiten, dan zal je nooit beseffen dat de mens niet zomaar een god heeft laten vallen, maar dat hij God in Zijn onmetelijke liefde in de kou heeft laten staan.

Wie meent dat hij éérst zondenbesef had, en daarna is gaan geloven, die mist iets. Die heeft het alleen over ellendekennis, zondenbesef, en verloren staan voor God. Heel mooi allemaal, maar ontzettend beperkt. Want het is allemaal vanuit het 'ik' geredeneerd. De zondaar ligt verloren voor God, en dat is voor die zondaar heel erg. Maar je begint pas te begrijpen hoe erg het echt is, als je beseft (of begint te beseffen) hoe God er tegenaan kijkt dat Zijn eer gekrenkt is.

Deze vorm van zondenbesef is uitsluitend weggelegd voor mensen die iets van Gods liefde hebben gevoeld.

En daarom kan ik nog steeds niet begrijpen dat mensen die Gods liefde kennen, daardoor weten hoe zwaar hun kwaad voor God is en kennis hebben van de verlossing in Christus blijven zitten als ze door Hem aan tafel worden genodigd.

albion schreef:

Marnix schreef:En regelmatig zien we dat dit van het ene op het andere moment gebeurt. Eerst onbekeerd, ongelovig en een uur later bekeerd, gelovig... en ze komen samen en breken het brood. Tegenwoordig word je dan wel vaak argwanend aangekeken. Zo "makkelijk" gaat het niet... Of je het dan over jaren, maanden of weken hebt maakt niet eens zoveel uit.

Een uur later???? Ik denk dat het geen seconde werk heeft. Een ds. zei altijd: bekeerd worden? Van Gods kant is het nog eenvoudiger dan dat ik deze zakdoek optil, maar van 's mensen kant een onmogelijke zaak.

Ik denk dat God de mens op dezelfde wijze bekeert van het begin van de wereld tot het einde toe. Ik blijf het daarom wonderlijk vinden dat we in de Bijbel wél verhalen van snelle bekeringen lezen (Paulus, Levi, Zacheüs) maar nauwelijks of helemaal niet van hele langdurige processen.
Waarom, waarom wordt er hier dan zo negatief over gedaan? Omdat een dominee dit zei???!!! De Heere Jezus zegt Zelf dat we al zou er iemand uit de doden opstaan, we nog niet zouden geloven. Als we tenminste de Schriften zelf niet geloven.

Als ik het verkeerd zie, wil ik graag Bijbels onderbouwde antwoorden.

eilander schreef:

albion schreef:

Marnix schreef:En regelmatig zien we dat dit van het ene op het andere moment gebeurt. Eerst onbekeerd, ongelovig en een uur later bekeerd, gelovig... en ze komen samen en breken het brood. Tegenwoordig word je dan wel vaak argwanend aangekeken. Zo "makkelijk" gaat het niet... Of je het dan over jaren, maanden of weken hebt maakt niet eens zoveel uit.

Een uur later???? Ik denk dat het geen seconde werk heeft. Een ds. zei altijd: bekeerd worden? Van Gods kant is het nog eenvoudiger dan dat ik deze zakdoek optil, maar van 's mensen kant een onmogelijke zaak.

Ik denk dat God de mens op dezelfde wijze bekeert van het begin van de wereld tot het einde toe. Ik blijf het daarom wonderlijk vinden dat we in de Bijbel wél verhalen van snelle bekeringen lezen (Paulus, Levi, Zacheüs) maar nauwelijks of helemaal niet van hele langdurige processen.
Waarom, waarom wordt er hier dan zo negatief over gedaan? Omdat een dominee dit zei???!!! De Heere Jezus zegt Zelf dat we al zou er iemand uit de doden opstaan, we nog niet zouden geloven. Als we tenminste de Schriften zelf niet geloven.

Als ik het verkeerd zie, wil ik graag Bijbels onderbouwde antwoorden.

Wat bedoel je met negatief over gedaan???? Sorry, ik snap je hele mail niet.
Wat ik quoteerde was over dat uur later. Ik denk dat je een seconde later het verschil al weet.

eilander schreef:Ik denk dat God de mens op dezelfde wijze bekeert van het begin van de wereld tot het einde toe. Ik blijf het daarom wonderlijk vinden dat we in de Bijbel wél verhalen van snelle bekeringen lezen (Paulus, Levi, Zacheüs) maar nauwelijks of helemaal niet van hele langdurige processen.

Dat vind ik inderdaad ook altijd heel bijzonder. Ik vraag dan ook af hoe men de 'standenleer' of de 'discipeltheorie' zou willen toepassen op de Pinksterlingen of de Moorman of noem maar op.
Toch denk ik dat je ook weer reëel moet zijn: in de loop der eeuwen is duidelijk gebleken dat vele gelovigen vaak een voorafgaand proces doormaakten voordat ze tot de bevrijding kwamen van de stokbewaarder, van de moorman, etc. Waar de Geest bij 'snelle' bekeringen meteen door lijkt te stoten, vergt het bij de 'langzamere' bekeringen kennelijk meer tijd voordat iemand 'aan zijn eind' is.
Hoe dat komt? Ik weet het niet.

Afgewezen schreef: Waar de Geest bij 'snelle' bekeringen meteen door lijkt te stoten, vergt het bij de 'langzamere' bekeringen kennelijk meer tijd voordat iemand 'aan zijn eind' is.
Hoe dat komt? Ik weet het niet.

Ik vermoed wetticisme.

Gian schreef:

Afgewezen schreef: Waar de Geest bij 'snelle' bekeringen meteen door lijkt te stoten, vergt het bij de 'langzamere' bekeringen kennelijk meer tijd voordat iemand 'aan zijn eind' is.
Hoe dat komt? Ik weet het niet.

Ik vermoed wetticisme.

Leg eens uit.

Gian schreef: Ik vermoed wetticisme.

Mensen zijn hardnekkig, of ze dat legitimeren met de wet, of niet, dat maakt geen verschil.

zou de Heilige Geest Zich aanpassen aan de prediking?
(dit is een serieuze vraag)

helma schreef:zou de Heilige Geest Zich aanpassen aan de prediking?
(dit is een serieuze vraag)

Of zou het iets te maken kunnen hebben met tijden van opwekking, waarin de Geest krachtig werkt, ook door gezalfde predikers?

De Geest is uit te blussen. Zonder iets te zeggen over wat dat betekent is het wel duidelijk dat hierin een ernstige waarschuwing ligt voor de kerk. En een aanwijzing over de persoon van de Heilige Geest.

Afgewezen schreef: Of zou het iets te maken kunnen hebben met tijden van opwekking, waarin de Geest krachtig werkt, ook door gezalfde predikers?

ja, ik denk dat in tijden van opwekking de Geest krachtiger werkt. Maar merk ook wel eens dat mensen doorgaans 'gebakerd' worden zoals ze 's zondags de boodschap horen.
Dus mensen die bijvoorbeeld onder een leer zitten waarin de Toeleidende weg veel aandacht krijgt, hebben doorgaans ook weet van die toeleidende weg

Komt dat doordat de Heilige Geest Zich dan aanpast of wachten mensen tot ze bepaalde ervaringen herkennen en zijn ze daarom langer op de weg, voordat ze Christus zullen omhelzen?
Als er bijvoorbeeld gepreekt wordt dat maar weinig mensen mogen weten dat hun zonden vergeven zijn, zul je ook niet zo snel zomaar 'denken' dat je zonden vergeven zijn. dan wacht je op ervaringen die je eerder moet meemaken. Ik heb zelf gemerkt dat de Heilige Geest hen dan zo tegemoet komt dat mensen ook de dingen ervaren zoals ze denken dat het gaan moet

(sorry, ik hoop dat het nog duidelijk is)

Afgewezen schreef:

Gian schreef:

Afgewezen schreef: Waar de Geest bij 'snelle' bekeringen meteen door lijkt te stoten, vergt het bij de 'langzamere' bekeringen kennelijk meer tijd voordat iemand 'aan zijn eind' is.
Hoe dat komt? Ik weet het niet.

Ik vermoed wetticisme.

Leg eens uit.

Mensen die erg geneigd zijn om de wet netjes te houden om toch iets te bereiken moeten daarvan afgebracht worden. Dat is vaak meer werk dan mensen die helemaal niet wettisch zijn.
Daarom wordt er in de zware kerk meer wet gepredikt, omdat de wet je moet vervloeken, de wet moet vervuld worden, je moet ontdekt worden aan de wet ect ect. Het gevolg is dat mensen een lange moeilijke weg hebben omdat ze via de Sinaï tot geloof willen komen. Als ze dan tot geloof komen gaan ze dat anderen ook leren, omdat hun weg 'de' weg is.
Terwijl mensen van de straat of 'evangelischen' zomaar tot geloof komen.

Paulus is dan wel de uitzondering geloof ik

Daarom geloof ik dat bekering via de SinaÏ een omweg is. We hebben een andere berg, de berg Sion waar we rechtstreeks naar toe mogen vluchten. Hebr 12
Zondekennis en zelfkennis komen heus wel.

helma schreef:zou de Heilige Geest Zich aanpassen aan de prediking?
(dit is een serieuze vraag)

Dit geloof ik zeer zeker. Anders zou er maar weinig van terecht komen, (mits de fundamentele zaken kloppen uiteraard).

Wel geloof ik dat het een christenplicht is om alles te toetsen aan het Woord alleen, in afhankelijkheid van de Geest.
Joh 14:17 Namelijk den Geest der waarheid, Welken de wereld niet kan ontvangen; want zij ziet Hem niet, en kent Hem niet; maar gij kent Hem; want Hij blijft bij ulieden, en zal in u zijn.