Ik vind dit gewoon niet fair JvdG. Nog even goedpraten en dan maar zeggen dat we moeten zwijgen. Het is overgekomen zoals het overgekomen is. Jammer...jvdg schreef: En zo was het.
Dank je MM.
Er is achter de schermen meer aan de hand geweest welke die opmerking rechtvaardigde.
Maar laten we er verder het zwijgen maar toe doen.
Ik heb niets goedgepraat, maar alleen enigszins toegelicht.Ander schreef:Ik vind dit gewoon niet fair JvdG. Nog even goedpraten en dan maar zeggen dat we moeten zwijgen. Het is overgekomen zoals het overgekomen is. Jammer...jvdg schreef: En zo was het.
Dank je MM.
Er is achter de schermen meer aan de hand geweest welke die opmerking rechtvaardigde.
Maar laten we er verder het zwijgen maar toe doen.
Laten we er verder het zwijgen toe doen, oké, met de hoop dat we er wat van geleerd hebben.
Bah.jvdg schreef:
Ik heb niets goedgepraat, maar alleen enigszins toegelicht.
En ik ben daar terughoudend in geweest.
Trouwens ben jij degene die er het zwijgen niet toe doet.
Bah.Ander schreef:Bah.jvdg schreef:
Ik heb niets goedgepraat, maar alleen enigszins toegelicht.
En ik ben daar terughoudend in geweest.
Trouwens ben jij degene die er het zwijgen niet toe doet.
Wat een treffend getuigenis !!VDB-23 schreef:Beste Caprice,
Hartelijk dank voor je vraag!
De Heere heeft mij 6 jaar geleden getrokken vanuit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht. Daarvoor had ik wel allerlei gedachten en voorstellingen gemaakt van het bekeerd worden. Als Hij mij zou willen aannemen als Zijn kind, dan zou het wel zo en zo gaan. Maar nee! Het ging gans anders dan dat ik mij ooit voor heb kunnen stellen. Wat de Heere uitwerkte in en aan mijn verloren ziel, en wat ik daar onderging en gevoelde was zo overweldigend, dat het met menselijke woorden niet is te beschrijven. De vrije gunst van de genade Gods in Christus laat zich slechts omschrijven in stille aanbidding met een onbevattelijke rust en vrede van ongekende hoogte. Op dat éne overgetelijke moment toonde God mij in een ogenblik mijn gehele leven, als in een sneltreinvaart ging mij ganse leven als in een flits aan mij voorbij. Mijn totale levensloop was een grote opeenstapeling van zonde en ongerechtigheid. De geestelijkheid van de Wet toonde mij dat ik geheel in zonden geboren was, en daarom geheel verwerpelijk. Toen heb ik het uitgeroepen dat ik uit de werken der wet nooit meer gerechtvaardigd kon worden. Die overtuigingen ging gepaard met ongekende droefheid, dat ik op de grond ben gevallen van smart. Golven van overweldigende smart gingen over mijn ziel heen, die droefheid kan ik nooit verklaren met menselijke woorden. Mijn hart brak in stukken, mijn kleren waren doordrenkt van tranen. Welk een gruwelijk monster was ik, en welk een goeddoend God was Hij. Ik zou mij hebben dood geweend als Christus niet overgekomen was in de belofte van het Evangelie. Ik was op dat moment stervende en vlak nabij de dood, zo scheen het echt te zijn. Zalig worden kon niet meer, want mijn gehele leven getuigde tegen mij. Verloren was het, het kon niet meer, wachtend op de voltrekking van het vonnis menend dat mijn laatste uurtje geslagen was.
Maar daar mocht en kon ik nog één noodschreeuw naar Boven doen, uitroepende: “Heere”! En daar kwam Hij, de Christus met zulk een kracht en heerlijkheid over in de belofte van het Evangelie. Een onbevattelijke en levendmakende kracht bezette mijn ganse ziel. Al mijn zonden werden in een ogenblik weggeveegd als in een zee van eeuwige vergetelheid, en toen ik mijn ogen opende waren al mijn tranen van mijn ogen afgewist. Ik heb toen uitgeroepen: Waar zijn mijn zonden gebleven? Ik begon ijverig te zoeken en te graven in mijn geweten op zoek naar mijn zonden, maar ze waren allen weg. Een onbevattelijke rust en vrede daalde voortdurend in mijn geweten. Een onzichtbare vreugdeolie stroomde door mijn ganse ziel. Ik werd overgoten met een Hemelse vreugde in mijn geestelijke wonden.
Ik keek naar mijn handen, naar mijn voeten en zag dat alles nieuw geworden was. Die week heb ik voor het eerst de vogels horen fluiten, en het was alsof ik de engelen Gods hoorde zingen in de velden van Efratha.
Ja, de wedergeboorte is een onbevattelijke en ingrijpende daad, dat ik er iedere dag nog aan denk wat daar gebeurd is. Geen leed zal dat ooit uit mijn geheugen wissen!
VDB
Dank voor de toelichting.VDB-23 schreef:Beste Forumleden,
Het is nooit mijn intentie geweest op een meetlat neer te leggen in het midden van u. De vraag van Caprice of ik wat kon vertellen uit mijn leven t.a.v. de rechtvaardigmaking in en door die Lieve Borg en Middelaar was mijn deel geworden, en hoe kan ik dan zwijgen wanneer iemand gemeend en zeer vriendelijk daarom vraagt. Wees ten alle tijde bereid om te getuigen van de hoop die in u is, is een Bijbels gegeven. Daarom ben ik op zijn vraag ingaan, en heb daar kortelings iets over vertelt. Ik gevoelde de stenen al aankomen, omdat velen zich stuk lopen op de waarachtige bekering, namelijk de levendmaking met en door Christus in de vergeving der zonden. Als ze dan van iemand mogen horen hoe de Heere dat uitgewerkt heeft in het van een gans verloren zondaar, komt men met allerlei aantijgingen, alsof het onbijbels zou zijn dat Christus zich in zulk een kracht en heerlijkheid openbaart aan een verloren ziel. Door alle tijden en eeuwen heen zien we van zeer velen die precies hetzelfde mochten meemaken. Dan denk ik aan mannen zoals de Ketellapper te Bedford John Bunyan, John Warburton en diens bekering, Huntington, Kohlbrugge, Chr. Love, Whitefield en zo kan ik wel even doorgaan. Dat zijn mijn vrienden, hoewel reeds lange tijd ontslapen getuigen ze nog in schrift hoe Christus hun deel werd, en wat daaraan voorafging. Velen moeten van openbaringen niets hebben. Dat zien we zo zuiver in de Christenreis. Christen was juist degene die voor de enge poort lag, roepende en wenende om genade, en toen, toen deed de Koning van de Kerk open. Hij was één van de weinigen die door de enge poort was getrokken, want velen waren van elders ingeklommen. Wie waren er dan elders ingeklommen? Zij, die niet konden getuigen van de openbaring Gods in Christus. Dat zijn de dieven, rovers en moordenaars uit -Joh.10 - Het is namelijk onmogelijk dat wij in de Vrijstad zijn, zonder dat we de Koning kennen. Wie meent in de Vrijstad te zijn, en de Koning niet kent, die bedriegt zichzelf voor een eeuwigheid, en niet alleen zichzelf, maar ook anderen, door te zeggen dat het niet zover hoeft te komen. - Zijn wij dan blind! Indien gij blind waart zo zou gij geen zonden hebben, maar nu zegt gij wij zien, zo blijft dan deze u zonde. - Genade is voor goddelozen, moordenaars worden in de ruimte gesteld alleen om 't vrije welbehagen Gods. Kohlbrugge heeft gezegd: het zijn de slechtsten van de slechtsten, die uitverkorenen Gods. Waarom? Omdat God Zijn genade moet verheerlijken, en dat kan alleen waar de zonde meerder geworden is, nee, niet in de uitleving, maar in de inleving.
John Bunyan schreef in het boekje "hoe zondaren welkom zijn bij Jezus Christus": Christus is voor ons natuurlijk oog zo verborgen, dat Hij ons eerst uit de Hemel geopenbaard moet worden, voordat wij in Hem kunnen geloven. Want een mens kan geen ding aannemen zo het hem uit de Hemel niet gegeven zij. Velen gaan hier met hun "zogenaamde bekering" overboord. Maar gingen zij maar eens overboord gelijk al een Jona in en door de golven van Gods recht. Want achter de dood ligt namelijk het leven voor de ziel. Want het einde der wet (let wel! Niet het begin der wet) is Christus, tot rechtvaardigheid, een iegelijk die gelooft. Kent u dat niet! Dan wens ik u een voorspoedige dood toe, opdat Hij zich zou openbaren in en aan uw verloren ziel, want daar ligt het leven!
Zeker Zonderling, maar er kan toch ook sprake zijn van opbouwende kritiek?Zonderling schreef:Dank voor de toelichting.
Wij moesten ons schamen voor al onze kritiek !!
Jawel, jvdg, maar bij het getuigenis van VDB past ons meen ik eerder ontzag voor het wonder waarvan hij verhaalt dan kritiek. Veel van de kritiek die is losgebarsten was trouwens beslist niet opbouwend.jvdg schreef:Zeker Zonderling, maar er kan toch ook sprake zijn van opbouwende kritiek?Zonderling schreef:Dank voor de toelichting.
Wij moesten ons schamen voor al onze kritiek !!
Echt veel kritiek was er niet hoor.Zonderling schreef:Jawel, jvdg, maar bij het getuigenis van VDB past ons meen ik eerder ontzag voor het wonder waarvan hij verhaalt dan kritiek. Veel van de kritiek die is losgebarsten was trouwens beslist niet opbouwend.jvdg schreef:Zeker Zonderling, maar er kan toch ook sprake zijn van opbouwende kritiek?Zonderling schreef:Dank voor de toelichting.
Wij moesten ons schamen voor al onze kritiek !!
Ik denk dat jij dit antwoord wel gehad hebt, maar dat je dit antwoord verkeerd hebt begrepen:jvdg schreef:We zijn nu 112 reacties op dit topic verder, maar ik heb nog steeds geen antwoord gekregen op mijn vraag of de vergeving der zonden, danwel Christus het vaste fundament is van Gods Kerk.
Het woordje 'tevens' betekent hier m.i.: Christus is Koning van de Kerk en tevens Fundament van de Kerk.VDB schreef:De levende (onzichtbare) Kerk krijgt Personele kennis van Christus die voorvloeit uit Zijn Middelaarsbediening. De Koning van de Kerk, is tevens het fundament van de Kerk, maar buiten de rechtvaardigmaking om bestaat er geen geestelijk leven, en daarom staat of valt de Kerk bij de rechtvaardigmaking (Luther).
chapman schreef:Het lijkt mij onlosmakelijk aan elkaar verbonden als in één punt des tijds geschonken. In orde lijkt mij de vergeving der zonden voorop te gaan. Want Christus kan geen gemeenschap met de zonde/zondaar hebben.
Graag gedaan! Bedankt voor het opmerken!Zonderling schreef:Dank voor de toelichting.VDB-23 schreef:Beste Forumleden,
Het is nooit mijn intentie geweest op een meetlat neer te leggen in het midden van u. De vraag van Caprice of ik wat kon vertellen uit mijn leven t.a.v. de rechtvaardigmaking in en door die Lieve Borg en Middelaar was mijn deel geworden, en hoe kan ik dan zwijgen wanneer iemand gemeend en zeer vriendelijk daarom vraagt. Wees ten alle tijde bereid om te getuigen van de hoop die in u is, is een Bijbels gegeven. Daarom ben ik op zijn vraag ingaan, en heb daar kortelings iets over vertelt. Ik gevoelde de stenen al aankomen, omdat velen zich stuk lopen op de waarachtige bekering, namelijk de levendmaking met en door Christus in de vergeving der zonden. Als ze dan van iemand mogen horen hoe de Heere dat uitgewerkt heeft in het van een gans verloren zondaar, komt men met allerlei aantijgingen, alsof het onbijbels zou zijn dat Christus zich in zulk een kracht en heerlijkheid openbaart aan een verloren ziel. Door alle tijden en eeuwen heen zien we van zeer velen die precies hetzelfde mochten meemaken. Dan denk ik aan mannen zoals de Ketellapper te Bedford John Bunyan, John Warburton en diens bekering, Huntington, Kohlbrugge, Chr. Love, Whitefield en zo kan ik wel even doorgaan. Dat zijn mijn vrienden, hoewel reeds lange tijd ontslapen getuigen ze nog in schrift hoe Christus hun deel werd, en wat daaraan voorafging. Velen moeten van openbaringen niets hebben. Dat zien we zo zuiver in de Christenreis. Christen was juist degene die voor de enge poort lag, roepende en wenende om genade, en toen, toen deed de Koning van de Kerk open. Hij was één van de weinigen die door de enge poort was getrokken, want velen waren van elders ingeklommen. Wie waren er dan elders ingeklommen? Zij, die niet konden getuigen van de openbaring Gods in Christus. Dat zijn de dieven, rovers en moordenaars uit -Joh.10 - Het is namelijk onmogelijk dat wij in de Vrijstad zijn, zonder dat we de Koning kennen. Wie meent in de Vrijstad te zijn, en de Koning niet kent, die bedriegt zichzelf voor een eeuwigheid, en niet alleen zichzelf, maar ook anderen, door te zeggen dat het niet zover hoeft te komen. - Zijn wij dan blind! Indien gij blind waart zo zou gij geen zonden hebben, maar nu zegt gij wij zien, zo blijft dan deze u zonde. - Genade is voor goddelozen, moordenaars worden in de ruimte gesteld alleen om 't vrije welbehagen Gods. Kohlbrugge heeft gezegd: het zijn de slechtsten van de slechtsten, die uitverkorenen Gods. Waarom? Omdat God Zijn genade moet verheerlijken, en dat kan alleen waar de zonde meerder geworden is, nee, niet in de uitleving, maar in de inleving.
John Bunyan schreef in het boekje "hoe zondaren welkom zijn bij Jezus Christus": Christus is voor ons natuurlijk oog zo verborgen, dat Hij ons eerst uit de Hemel geopenbaard moet worden, voordat wij in Hem kunnen geloven. Want een mens kan geen ding aannemen zo het hem uit de Hemel niet gegeven zij. Velen gaan hier met hun "zogenaamde bekering" overboord. Maar gingen zij maar eens overboord gelijk al een Jona in en door de golven van Gods recht. Want achter de dood ligt namelijk het leven voor de ziel. Want het einde der wet (let wel! Niet het begin der wet) is Christus, tot rechtvaardigheid, een iegelijk die gelooft. Kent u dat niet! Dan wens ik u een voorspoedige dood toe, opdat Hij zich zou openbaren in en aan uw verloren ziel, want daar ligt het leven!
Wij moesten ons schamen voor al onze kritiek !!
