Welgemeend aanbod van genade aan alle toehoorders in preken

[elbert]

Mee eens, weet ik uit eigen ervaring.
Maar in de GG was vroeger een bloeiend geestelijk leven onder leespreken. Preken die wellicht lang niet altijd aanbodrijk genoeg waren. Hoe is dat nu?
Hoe komt het dat er zo weinig 'doorbrekend' werk is, ik bedoel, dat er mensen tot ruimte komen? En dat geldt niet alleen voor mensen die zich niets 'durven' toe te eigenen, maar ook voor mensen die echt in een ruim aanbod geloven.
Is dat alleen te wijten aan de prediking, of zijn er nog andere oorzaken?
Is het goed om bij het zien van dit probleem te gaan schimpen op een bepaalde soort prediking, waar, ik stem het meteen toe, in veel gevallen echt wel wat op aan te merken valt? Is dat een vruchtbare aanpak?

Het lijkt me in elk geval wel een vruchtbare aanpak om te stellen hoe het wel moet i.p.v. de nadruk te leggen op hoe het niet moet.
Wat betreft mensen die in een ruim aanbod geloven: die doen dat terecht, want zo openbaart God Zich in Zijn Woord. Hij is niet karig in Zijn aanbod, maar wij zijn te onwillend om Hem aan te nemen. Dat is vanwege de hardheid van ons hart, zoals Calvijn dat terecht opmerkt.
Als dat gebrek aan doorbrekend werk komt, omdat we denken dat het nog maar de vraag is of de Heere ons wel genadig wil zijn (en ik denk ook dat dit echt voorkomt in reformatorisch Nederland), dan moet dit radicaal afgesneden worden. Want aan Hem en aan Zijn bereidwilligheid ligt het niet.
Boston zegt dan ook heel treffend: "Christus is bereidwillig om in elk hart te komen. Waarom eist Hij geopende deuren als Hij niet bereidwillig was om naar binnen te gaan?".
McCheyne: "Hij is meer gereed om u te horen, dan u bent om te vragen".
Kohlbrugge: "Dit is dus de wil van God: onze behoudenis, en deze wil, dit welbehagen, moet gepredikt en gehandhaafd worden."
Matthew Henry: "Christus heeft niet alleen een volheid waaruit Hij ons kan voorzien, maar Hij wil dat ook doen."
Bavinck: "Gelijk het aanbod der genade Gods in Christus aan allen gepredikt moet worden, zo mag dat ook door allen met een kinderlijk geloof worden aangenomen. Dit geloof toch heeft zelf geen condities, welke de mens eerst vervullen moet, om te mogen geloven; ook heeft hij daarvoor geen bijzondere verzekering of openbaring nodig, want het recht en de vrijmoedigheid des geloofs zijn voor ieder in de Schrift, in de ernstige roeping Gods en in zijn ernstige belofte, om allen, die tot Hem komen en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven te schenken, overvloedig aanwezig".
Comrie: "Hij (Christus) is duizendmaal gewilliger, niet alleen om anderen, maar u in het bijzonder, wij gij ook zijt, te helpen, dan gij zijt om geholpen te worden".
John Owen: "Nothing but cursed obstinacy in sin and unbelief can suggest a thought unto our minds that He (=Christus) is not willing to receive us when we come unto him".
enz.

(je kunt veel van v.d. Zwaag zeggen, maar niet dat hij niet een aantal mooie citaten heeft verzameld, want uit z'n dikke citatenboek citeer ik nu even :mrgreen:.)

[Erasmiaan]

Mee eens, weet ik uit eigen ervaring.
Maar in de GG was vroeger een bloeiend geestelijk leven onder leespreken. Preken die wellicht lang niet altijd aanbodrijk genoeg waren. Hoe is dat nu?
Hoe komt het dat er zo weinig 'doorbrekend' werk is, ik bedoel, dat er mensen tot ruimte komen? En dat geldt niet alleen voor mensen die zich niets 'durven' toe te eigenen, maar ook voor mensen die echt in een ruim aanbod geloven.
Is dat alleen te wijten aan de prediking, of zijn er nog andere oorzaken?
Is het goed om bij het zien van dit probleem te gaan schimpen op een bepaalde soort prediking, waar, ik stem het meteen toe, in veel gevallen echt wel wat op aan te merken valt? Is dat een vruchtbare aanpak?

Het lijkt me in elk geval wel een vruchtbare aanpak om te stellen hoe het wel moet i.p.v. de nadruk te leggen op hoe het niet moet.
Wat betreft mensen die in een ruim aanbod geloven: die doen dat terecht, want zo openbaart God Zich in Zijn Woord. Hij is niet karig in Zijn aanbod, maar wij zijn te onwillend om Hem aan te nemen. Dat is vanwege de hardheid van ons hart, zoals Calvijn dat terecht opmerkt.
Als dat gebrek aan doorbrekend werk komt, omdat we denken dat het nog maar de vraag is of de Heere ons wel genadig wil zijn (en ik denk ook dat dit echt voorkomt in reformatorisch Nederland), dan moet dit radicaal afgesneden worden. Want aan Hem en aan Zijn bereidwilligheid ligt het niet.
Boston zegt dan ook heel treffend: "Christus is bereidwillig om in elk hart te komen. Waarom eist Hij geopende deuren als Hij niet bereidwillig was om naar binnen te gaan?".
McCheyne: "Hij is meer gereed om u te horen, dan u bent om te vragen".
Kohlbrugge: "Dit is dus de wil van God: onze behoudenis, en deze wil, dit welbehagen, moet gepredikt en gehandhaafd worden."
Matthew Henry: "Christus heeft niet alleen een volheid waaruit Hij ons kan voorzien, maar Hij wil dat ook doen."
Bavinck: "Gelijk het aanbod der genade Gods in Christus aan allen gepredikt moet worden, zo mag dat ook door allen met een kinderlijk geloof worden aangenomen. Dit geloof toch heeft zelf geen condities, welke de mens eerst vervullen moet, om te mogen geloven; ook heeft hij daarvoor geen bijzondere verzekering of openbaring nodig, want het recht en de vrijmoedigheid des geloofs zijn voor ieder in de Schrift, in de ernstige roeping Gods en in zijn ernstige belofte, om allen, die tot Hem komen en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven te schenken, overvloedig aanwezig".
Comrie: "Hij (Christus) is duizendmaal gewilliger, niet alleen om anderen, maar u in het bijzonder, wij gij ook zijt, te helpen, dan gij zijt om geholpen te worden".
John Owen: "Nothing but cursed obstinacy in sin and unbelief can suggest a thought unto our minds that He (=Christus) is not willing to receive us when we come unto him".
enz.

(je kunt veel van v.d. Zwaag zeggen, maar niet dat hij niet een aantal mooie citaten heeft verzameld, want uit z'n dikke citatenboek citeer ik nu even :mrgreen:.)

Maar dat ellendige eigen ik hè. Dat werkt zich honderd keer liever dood dan zich door Christus om niet te laten rechtvaardigen. Dan ga je zien dat er echt een wonder moet gebeuren want van eigen kant gaat het nooit meer.

Ik vind de discussie tussen Kaw en Zonderling bijzonder verhelderend! In feite komt hierbij toch wel een heel belangrijke aap uit de aanbod-van-genade-mouw.
Ik sluit me overigens geheel bij Zonderling aan.

Zes pagina's later is dit denk ik nog steeds de voornaamste conclusie.

[elbert]

Maar dat ellendige eigen ik hè. Dat werkt zich honderd keer liever dood dan zich door Christus om niet te laten rechtvaardigen. Dan ga je zien dat er echt een wonder moet gebeuren want van eigen kant gaat het nooit meer.

Die neiging tot eigengerechtigheid is inderdaad 1 van onze grootste vijanden. Wanneer we dat in leren zien en niets anders meer doen dan amen zeggen op Christus volbrachte werk, is dit wonder geschied.

[refo]

Maar dat ellendige eigen ik hè. Dat werkt zich honderd keer liever dood dan zich door Christus om niet te laten rechtvaardigen. Dan ga je zien dat er echt een wonder moet gebeuren want van eigen kant gaat het nooit meer.

Die neiging tot eigengerechtigheid is inderdaad 1 van onze grootste vijanden. Wanneer we dat in leren zien en niets anders meer doen dan amen zeggen op Christus volbrachte werk, is dit wonder geschied.

Over wie hebben jullie het hier?

[Oude Paden]

Deze topic verduisterd de leer der waarheid.

Alsof er niets anders is als een aanbod van genade!

't Is een beetje een hartekreet: Verknoei je tijd niet door alleen maar argumenten te verzamelen dat er toch een welmenend onvoorwaardelijk aanbod is.
Is dat de hoop waarop wij bouwen? Zullen we een argumenten oorlog moeten houden over aangeboden genade terwijl ons hart met veel vermaak de zonde dient!
Steeds weer proef ik dat bekering als doel heeft om in de hemel te komen. Terwijl de enige geldende reden zou mogen zijn: God drieenig te loven prijzen en verheerlijken!

Laat een ieder tot zichzelf inkeren en ik citeer Ds. Roos:

Vrienden, hoe nameloos arm bent u als u buiten Christus leeft.
Waarom begeert u Hem niet? Omdat satan over u heerst. Omdat uw hart vijandig, arglistig en dodelijk is. Dat boze hart haat God en de naaste, het verwerpt Gods Woord en veracht Christus gerechtigheid. Dat hart bemint dingen buiten Christus, en staat Christus oproep tot bekering tegen. Kortom wij zijn altijd gericht op onzelf, en nooit gericht op de gemeenschap met Christus.
Alleen de God aller genade is machtig dit verstokte hart te verniewen.

[Zonderling]

Deze topic verduisterd de leer der waarheid.

Alsof er niets anders is als een aanbod van genade!

't Is een beetje een hartekreet: Verknoei je tijd niet door alleen maar argumenten te verzamelen dat er toch een welmenend onvoorwaardelijk aanbod is.

Bij mijn weten ging het hier niet om de argumenten voor een aanbod van genade, maar om de vraag of een mens het vermogen heeft dit aanbod aan te nemen of niet (en hoe dat in de prediking zou moeten worden belicht). Dat is wel wat anders.

Overigens ben ik het met je eens, dat er een gevaar is in al ons discussiëren en beredeneren. Dat is echter niet specifiek iets voor dit topic.

[rj]

Wat wordt er eigenlijk precies bedoeld met een "welmenend aanbod"? Helemaal begrepen heb ik de discussie over dit onderwerp niet, maar ik geloof wel dat Gods wet even welmenend dient te worden verkondigd.

[refo]

Dit is een welmenend aanbod:

En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen. Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal.

Aanwijzen van het probleem en een voor iedere aanwezige hanteerbare oplossing erbij. Doordat Petrus zegt: 'bekeert u' kun je zien dat het om onwedergeborenen gaat.

En hoe je de wet welmenend zou moeten verkondigen ontgaat me.

[rj]

En hoe je de wet welmenend zou moeten verkondigen ontgaat me.

De verkondiging van het Evangelie heeft de verkondiging van de wet inzich. Maar als Gods wet niet absoluut verkondigd wordt, wordt het Evangelie ook gereduceerd. Waaruit ken je je ellende? Uit de wet Gods. Nou, als je die kennisbron niet welmenend preekt, maar reduceert tot een element van weinig belang dan reduceer je het Evangelie (aanbod van genade) ook tot een nietzeggend verhaal.

[elbert]

Deze topic verduisterd de leer der waarheid.

Alsof er niets anders is als een aanbod van genade!

't Is een beetje een hartekreet: Verknoei je tijd niet door alleen maar argumenten te verzamelen dat er toch een welmenend onvoorwaardelijk aanbod is.

Ik neem aan dat je Ja! gestemd hebt?
Maar serieus: wat is er mis mee als over deze dingen gesproken en nagedacht wordt? Is dat dan alleen voorbehouden aan dominees? In de zin van: zij zijn de clerus en wij zijn maar de leken?
Maar goed, ik wil er wel mee ophouden in dit topic hoor....

Toch nog even, omdat ik het niet laten kan: het algemeen aanbod van genade laat zich weldegelijk eenvoudig uit de Schriften afleiden. Denk bijvoorbeeld maar aan de gelijkenis van de zaaier (Matth. 13), waar hetzelfde Woord overal wordt gezaaid. Er wordt niet gezegd dat het Woord voor de uitverkorenen nog wat uitgebreid is (nl. met een aanbod).
Of een ander voorbeeld: in Hebr. 4:2 wordt gezegd dat "Want ook ons is het Evangelie verkondigd, gelijk als hun; maar het woord der prediking deed hun geen nut, dewijl het met het geloof niet gemengd was in degenen, die het gehoord hebben."
Ook hier wordt het Evangelie als een geheel iets gezien en niet iets wat opgesplitst moet worden in een woordje voor degenen die niet uitverkoren zijn en een extra woord voor de uitverkorenen.
Nee, het is hetzelfde Woord (inclusief het aanbod van genade) dat tweeerlei uitwerking heeft. En bij die tweeerlei uitwerking moeten we niet denken dat degenen die geloven bepaalde kwaliteiten hebben om te geloven (dat is remonstrants), maar is het het Woord en de Geest die het verschil maken, terwijl degenen die niet geloven dat niet doen vanwege de hardheid van hun hart (en soms zit daar ook verblinding van Gods kant achter, zie Joh. 12:40). Dat is ook de lijn die Calvijn kiest: hij kan immers zonder problemen stellen dat de beloften van Abraham zonder restrictie tot het gehele natuurlijke zaad van Abraham gekomen is ("aangeboden is", zegt hij), maar dat alleen dit alleen bij de uitverkorenen effectief wordt (in de zin van dat het geloof uitwerkt), zie daarvoor zijn commentaar op Rom. 9:6.

Uit je typering dat "bekering als doel heeft om in de hemel te komen" herken ik me trouwens totaal niet. En dat herken ik ook niet bij de medeposters in dit topic. Het gaat inderdaad om Christus en om Hem te kennen en de kracht van Zijn opstanding (Fil. 3).

[Marnix]

Deze topic verduisterd de leer der waarheid.

Alsof er niets anders is als een aanbod van genade!

't Is een beetje een hartekreet: Verknoei je tijd niet door alleen maar argumenten te verzamelen dat er toch een welmenend onvoorwaardelijk aanbod is.
Is dat de hoop waarop wij bouwen? Zullen we een argumenten oorlog moeten houden over aangeboden genade terwijl ons hart met veel vermaak de zonde dient!
Steeds weer proef ik dat bekering als doel heeft om in de hemel te komen. Terwijl de enige geldende reden zou mogen zijn: God drieenig te loven prijzen en verheerlijken!

Sorry hoor maar je poging om het in de hemel te willen komen en gericht te zijn op Gods eer te scheiden is onzinnig. Dan heb je weinig van de blijde boodschap begrepen. Het gaat om Gods eer en daarom mag je in de hemel komen. En je mag naar beiden verlangen. Hem hier eren en in de Hemel komen waar je Hem eeuwig mag eren en eeuwig gelukkig mag zijn. Maar als jij naar de hel zou gaan zou je dat blijkbaar ook prima vinden, daar gaat het blijkbaar niet om, is niet interessant. Gods eer en het naar de hemel willen gaan loskoppelen is een van de domste dingen die sommigen ooit verzonnen hebben. Je gaat toch ook niet discussieren over de vraag of je nou altijd bij je vrouw wil zijn of dat je in je relatie gericht bent op haar? Als het goed is wil je beiden.

neem dus je eigen oproep ook ter harte, verknoei je tijd ook niet met dit soort paradoxen, of met willen aantonen dat die genade niet algemeen wordt aangeboden. (dat is dan net zo goed tijdverspilling)

[Toeschouwer]

Deze topic verduisterd de leer der waarheid.

Alsof er niets anders is als een aanbod van genade!

't Is een beetje een hartekreet: Verknoei je tijd niet door alleen maar argumenten te verzamelen dat er toch een welmenend onvoorwaardelijk aanbod is.
Is dat de hoop waarop wij bouwen? Zullen we een argumenten oorlog moeten houden over aangeboden genade terwijl ons hart met veel vermaak de zonde dient!
Steeds weer proef ik dat bekering als doel heeft om in de hemel te komen. Terwijl de enige geldende reden zou mogen zijn: God drieenig te loven prijzen en verheerlijken!

Sorry hoor maar je poging om het in de hemel te willen komen en gericht te zijn op Gods eer te scheiden is onzinnig. Dan heb je weinig van de blijde boodschap begrepen. Het gaat om Gods eer en daarom mag je in de hemel komen. En je mag naar beiden verlangen. Hem hier eren en in de Hemel komen waar je Hem eeuwig mag eren en eeuwig gelukkig mag zijn. Maar als jij naar de hel zou gaan zou je dat blijkbaar ook prima vinden, daar gaat het blijkbaar niet om, is niet interessant. Gods eer en het naar de hemel willen gaan loskoppelen is een van de domste dingen die sommigen ooit verzonnen hebben. Je gaat toch ook niet discussieren over de vraag of je nou altijd bij je vrouw wil zijn of dat je in je relatie gericht bent op haar? Als het goed is wil je beiden.

neem dus je eigen oproep ook ter harte, verknoei je tijd ook niet met dit soort paradoxen, of met willen aantonen dat die genade niet algemeen wordt aangeboden. (dat is dan net zo goed tijdverspilling)

Johannes de Doper, de Heere Jezus zelf, maar ook de Apostelen verkondigden het Koninkrijk der hemelen of het Koninkrijk Gods, dat was nabij gekomen. Het gaat er in de eerste plaats in de Schrift om dat God weer alle macht uitoefent op deze aarde en de macht van satan verbroken wordt. Het gaat er in de eerste plaats niet om of wij in de hemel komen, maar dat alle vijanden verslagen worden en God alles in allen zij.

[refo]

Het echte probleem waardoor je als buitenstaander steeds op afglijdt bij een discussie als deze dat in het leven van een verkoren mens er drie fasen moeten worden onderscheiden:

1) (nog) onwedergeboren
2) wedergeboren, echter zelf weten ze dat nog niet. Hiervoor zijn ontzettend veel termen in omloop: stilgezet, ongelukkig gemaakt, ontdekt aan de zonde etc.
3) weten verlost te zijn

Niet verkorenen maken uiteraard slechts fase 1 mee. Verkorenen in ieder geval fase 2, maar niet altijd 3.

Als een prediker het evangelie preekt, aan wie adresseert hij dan het evangelie. De zuivere algemeen aanbod predikers aan allen, in welke fase ook. Zij die een beperking aanbrengen stellen dat zij die in fase 1 leven geestelijk (nog) dood zijn. Ergo: wat valt er aan te bieden? Conclusie alleen zij die in fase 2 zijn kun je iets aanbieden. want levendgemaakt.
Tegenstanders van deze onderscheiding merken op dat Christus dus helemaal niet meer nodig is. Mensen in 2 zijn wedergeboren, maar moeten daar nog achterkomen. Het aanbod van Christus kan alleen aan wedergeborenen gedaan worden.


Als je dit niet weet praat je steeds langs elkaar heen.
Marnix e.a. onderscheiden fase 2 niet. De bijbel spreekt namelijk slechts over mensen die of in 1 zitten of in 3. 2 komt niet voor.

Fase 2 is nodig geworden om een heel systeem em kloppend te maken. De DL verdedigen zich tegenover de remonstranten, maar wordt nu als zelfstandige canon gehanteerd.

En aangezien het volstrekt onduidelijk is of iemand nu werkelijk in fase 2 is (immers ontbreekt de zekerheid) of slechts een mentale depressie met geestelijke moeilijkheden meemaakt, zijn er allerlei onderscheidingen gemaakt, die het de getroffene erg moeilijk maken.
1) is het je om God te doen of is het je om de hel te ontlopen
2) is God met je begonnen of ben je zelf begonnen
3) is het je om Gods eer te doen of alleen maar je eigen zaligheid.

Voor het eenvoudige geloof zoals in DL 3/4-13 verwoord is feitelijk geen plaats. "De wijze van deze werking kunnen de gelovigen in dit leven niet volkomenlijk begrijpen; ondertussen stellen zij zich daarin gerust, dat zij weten en gevoelen, dat zij door deze genade Gods met het hart geloven, en hun Zaligmaker liefhebben." Dat zeg ik natuurlijk niet goed, want natuurlijk belijdt men dat wel degelijk. Maar als troost voor mensen die van DL 3/4-12 veel minder merken dan de preken wenselijk maken kan het niet meer dienen.

[Kaw]

Deze topic verduisterd de leer der waarheid.

Alsof er niets anders is als een aanbod van genade!

't Is een beetje een hartekreet: Verknoei je tijd niet door alleen maar argumenten te verzamelen dat er toch een welmenend onvoorwaardelijk aanbod is.
Is dat de hoop waarop wij bouwen? Zullen we een argumenten oorlog moeten houden over aangeboden genade terwijl ons hart met veel vermaak de zonde dient!
Steeds weer proef ik dat bekering als doel heeft om in de hemel te komen. Terwijl de enige geldende reden zou mogen zijn: God drieenig te loven prijzen en verheerlijken!

Sorry hoor maar je poging om het in de hemel te willen komen en gericht te zijn op Gods eer te scheiden is onzinnig. Dan heb je weinig van de blijde boodschap begrepen. Het gaat om Gods eer en daarom mag je in de hemel komen. En je mag naar beiden verlangen. Hem hier eren en in de Hemel komen waar je Hem eeuwig mag eren en eeuwig gelukkig mag zijn. Maar als jij naar de hel zou gaan zou je dat blijkbaar ook prima vinden, daar gaat het blijkbaar niet om, is niet interessant. Gods eer en het naar de hemel willen gaan loskoppelen is een van de domste dingen die sommigen ooit verzonnen hebben. Je gaat toch ook niet discussieren over de vraag of je nou altijd bij je vrouw wil zijn of dat je in je relatie gericht bent op haar? Als het goed is wil je beiden.

neem dus je eigen oproep ook ter harte, verknoei je tijd ook niet met dit soort paradoxen, of met willen aantonen dat die genade niet algemeen wordt aangeboden. (dat is dan net zo goed tijdverspilling)

Johannes de Doper, de Heere Jezus zelf, maar ook de Apostelen verkondigden het Koninkrijk der hemelen of het Koninkrijk Gods, dat was nabij gekomen. Het gaat er in de eerste plaats in de Schrift om dat God weer alle macht uitoefent op deze aarde en de macht van satan verbroken wordt. Het gaat er in de eerste plaats niet om of wij in de hemel komen, maar dat alle vijanden verslagen worden en God alles in allen zij.

Laatst hier nog een preek over gehoord (het onderwerp dan). De dominee gaf aan dat het allemaal wel tot God's eer moet dienen, maar dat God wil dat er zoveel mogelijk mensen in de hemel komen, dus dat het helemaal niet tegenstrijdig is om naar de hemel te verlangen en God te willen eren. Je eert namelijk nergens beter God dan in de hemel.

[refo]

God appeleert Zelf ook op de neiging van zelfbehoud bij de mens. "Bekeert u, want waarom zoudt gij sterven?'. A;s God het Zelf als argument gebruikt, waarom zou dat dan nu niet meer mogen?