Vergeving....

[huisman]

Zag pas geleden hierover een boek leggen in de boekhandel

Ik heb het boek nog niet gelezen, maar ik geloof dat ik dit boek wel kan aanbevelen.
Het zal naar ik vermoedt niet zo diep bevindelijk zijn, maar dat vereist deze stof
ook niet zo.

Tja dia, ik denk dat er maar weinig dingen zo diep bevindelijk zijn als onze naasten iets vergeven dat ons heeft geschaad.
Als dat niet diep bevindelijk is, dan stelt het weinig voor denk ik maar zo.

Ik denk dat je dan toch iets anders onder bevindelijk verstaat. Het is zeker wel een bevinding,
Maar een bevinding van de wegen Gods zijn toch dieper, meen ik...

Dit ligt mijns inziens meer op het menselijke vlak. Het natuurlijke.
Vanzelf is dat een ervaring, een bevinding zo je wilt. Maar het lijkt me dus toch meer een
menselijke natuurlijke bevinding te zijn. Hoewel je vanzelf ook hierin wel Goddelijke
leiding en lessen nodig zult hebben.

Het vergeven van je schuldenaren is een Goddelijke opdracht die de HEERE koppelt aan Zijn vergeving. Zijn vergeving komt niet als wij niet onze schuldenaren vergeven. Ik begrijp dus niet hoe jij dit een menselijke bevinding kunt noemen.
Het is juist één van de meest duidelijke kenmerk van Gods genade in een mens.

12 En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onzen schuldenaren.
.......

14 Want indien gij den mensen hun misdaden vergeeft, zo zal uw hemelse Vader ook u vergeven.
15 Maar indien gij den mensen hun misdaden niet vergeeft, zo zal ook uw Vader uw misdaden niet vergeven.

Matthew Henry schrijft over deze bevindelijke zaak zo.

Wij moeten de beledigingen en het onrecht, dat ons wordt aangedaan, verdragen, vergeven en vergeten; en dit is ene zedelijke geschiktmaking van vergeving en vrede; zij bemoedigt ons om te hopen, dat God ons zal vergeven; want indien deze Godvruchtige gezindheid in ons is, dan is zij door God in ons gewerkt, en daarom is zij in de hoogste mate in Hem. Het zal een blijk voor ons wezen, dat Hij ons vergeven heeft, als hij de gezindheid om te vergeven in ons gewerkt heeft.

En om niet meer te noemen schrijft onze Heidelberger zo over deze bevinding en kenmerk van het ware geloof.

gelijk wij ook dit getuigenis Uwer genade in ons bevinden, dat ons ganse voornemen is onzen naaste van harte te vergeven b.

[-DIA-]

Ik heb het boek nog niet gelezen, maar ik geloof dat ik dit boek wel kan aanbevelen.
Het zal naar ik vermoedt niet zo diep bevindelijk zijn, maar dat vereist deze stof
ook niet zo.

Tja dia, ik denk dat er maar weinig dingen zo diep bevindelijk zijn als onze naasten iets vergeven dat ons heeft geschaad.
Als dat niet diep bevindelijk is, dan stelt het weinig voor denk ik maar zo.

Ik denk dat je dan toch iets anders onder bevindelijk verstaat. Het is zeker wel een bevinding,
Maar een bevinding van de wegen Gods zijn toch dieper, meen ik...

Dit ligt mijns inziens meer op het menselijke vlak. Het natuurlijke.
Vanzelf is dat een ervaring, een bevinding zo je wilt. Maar het lijkt me dus toch meer een
menselijke natuurlijke bevinding te zijn. Hoewel je vanzelf ook hierin wel Goddelijke
leiding en lessen nodig zult hebben.

Het vergeven van je schuldenaren is een Goddelijke opdracht die de HEERE koppelt aan Zijn vergeving. Zijn vergeving komt niet als wij niet onze schuldenaren vergeven. Ik begrijp dus niet hoe jij dit een menselijke bevinding kunt noemen.
Het is juist één van de meest duidelijke kenmerk van Gods genade in een mens.

12 En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onzen schuldenaren.
.......

14 Want indien gij den mensen hun misdaden vergeeft, zo zal uw hemelse Vader ook u vergeven.
15 Maar indien gij den mensen hun misdaden niet vergeeft, zo zal ook uw Vader uw misdaden niet vergeven.

Matthew Henry schrijft over deze bevindelijke zaak zo.

Wij moeten de beledigingen en het onrecht, dat ons wordt aangedaan, verdragen, vergeven en vergeten; en dit is ene zedelijke geschiktmaking van vergeving en vrede; zij bemoedigt ons om te hopen, dat God ons zal vergeven; want indien deze Godvruchtige gezindheid in ons is, dan is zij door God in ons gewerkt, en daarom is zij in de hoogste mate in Hem. Het zal een blijk voor ons wezen, dat Hij ons vergeven heeft, als hij de gezindheid om te vergeven in ons gewerkt heeft.

En om niet meer te noemen schrijft onze Heidelberger zo over deze bevinding en kenmerk van het ware geloof.

gelijk wij ook dit getuigenis Uwer genade in ons bevinden, dat ons ganse voornemen is onzen naaste van harte te vergeven b.

Ja, maar nu spreek je enkel over de eis van Gods gebod, dat past ons allen.
Maar dat is niet over de daadwerkelijke levende bevinding, die ik bedoelde.

[Sheba]

Het vergeven van je schuldenaren is een Goddelijke opdracht die de HEERE koppelt aan Zijn vergeving. Zijn vergeving komt niet als wij niet onze schuldenaren vergeven. Ik begrijp dus niet hoe jij dit een menselijke bevinding kunt noemen.
Het is juist één van de meest duidelijke kenmerk van Gods genade in een mens.

Maar Huisman als je het op deze manier zegt dan is de voorwaarde om vergeving van God te ontvangen dat je eerst zelf vergeeft. Terwijl ik in mijn vorige post net heb proberen aan te geven dat daar eerst de vergeving van Christus is. En dat het noodzakelijk is daar weet van te hebben. Wij zijn van nature totaal ik-gericht ipv Christus gericht. Wanneer daar het ware geloof is, hebben we die neiging nog steeds, tot onze laatste ademstoot hier op aarde. (ik ellendig mens wie zal mij verlossen.....) Maar wanneer dan het geloofsoog op Christus ziet, zijn we niet meer ik gericht en kunnen we ook vergeven. Omdat Christus ons doet vergeven...

[ejvl]

Wij mensen kunnen niet vergeven, ook niet uit algemene genade zoals DIA aangaf, ten minste, nooit volkomen, wel vergeven, niet vergeten en zulk soort rare fratsen.
Echt vergeven is een vrucht der bekering, uit en door Jezus Christus, en dat is zeer zeker een diepe bevinding.
Voordat je hartelijk iemand kunt vergeven.

[-DIA-]

Wij mensen kunnen niet vergeven, ook niet uit algemene genade zoals DIA aangaf, ten minste, nooit volkomen, wel vergeven, niet vergeten en zulk soort rare fratsen.
Echt vergeven is een vrucht der bekering, uit en door Jezus Christus, en dat is zeer zeker een diepe bevinding.
Voordat je hartelijk iemand kunt vergeven.

Maar van waaruit ontspringt de vergeving dan? Dat moet de levende bevinding wel zijn.
Niet het vergeven op zich. Dat is slechts een eis van Gods gebod. Doen we enkel de eis
van het gebod, dan doen we niet meer dan wat God van ons eist.

[ejvl]

Maar van waaruit ontspringt de vergeving dan? Dat moet de levende bevinding wel zijn.
Niet het vergeven op zich. Dat is slechts een eis van Gods gebod. Doen we enkel de eis
van het gebod, dan doen we niet meer dan wat God van ons eist.

Dat klopt DIA, dat is een levende bevinding. Want voordat een mens bewust kan vergeven (zie post van Huisman) is Jezus Christus nodig, het is een vrucht der bekering.
Voor dat een mens Jezus Christus kent kan hij/zij wel proberen te vergeven, maar dat is niet meer als een jammerlijk falend menselijk vergeven, echt vergeven is een vrucht der bekering, zoals Henry het omschrijft, zie wederom de post van Huisman.

[-DIA-]

Maar van waaruit ontspringt de vergeving dan? Dat moet de levende bevinding wel zijn.
Niet het vergeven op zich. Dat is slechts een eis van Gods gebod. Doen we enkel de eis
van het gebod, dan doen we niet meer dan wat God van ons eist.

Dat klopt DIA, dat is een levende bevinding. Want voordat een mens bewust kan vergeven (zie post van Huisman) is Jezus Christus nodig, het is een vrucht der bekering.
Voor dat een mens Jezus Christus kent kan hij/zij wel proberen te vergeven, maar dat is niet meer als een jammerlijk falend menselijk vergeven, echt vergeven is een vrucht der bekering, zoals Henry het omschrijft, zie wederom de post van Huisman.

Maar is dan de bevinding niet meer dan het doen van Gods geboden?
Was dan de rijke jongeling niet dicht bij het Koninkrijk der Hemelen?
Hij onderhield de geboden. Maar.... Je weet het wel.
Bevinding, dat mag duidelijk zijn, en ik wou het nog eens herhalen, is meer
dan enkel uiterlijk het gebod Gods houden.
Dat is wel onze dure plicht. Maar geen levende bevinding op zich.

[ejvl]

Maar is dan de bevinding niet meer dan het doen van Gods geboden?
Was dan de rijke jongeling niet dicht bij het Koninkrijk der Hemelen?
Hij onderhield de geboden. Maar.... Je weet het wel.
Bevinding, dat mag duidelijk zijn, en ik wou het nog eens herhalen, is meer
dan enkel uiterlijk het gebod Gods houden.
Dat is wel onze dure plicht. Maar geen levende bevinding op zich.

Zonder bevinding, geen vergeving DIA, alleen een falend menselijk vergeven, geen echte vergeving als bekeringsvrucht.

[-DIA-]

Maar is dan de bevinding niet meer dan het doen van Gods geboden?
Was dan de rijke jongeling niet dicht bij het Koninkrijk der Hemelen?
Hij onderhield de geboden. Maar.... Je weet het wel.
Bevinding, dat mag duidelijk zijn, en ik wou het nog eens herhalen, is meer
dan enkel uiterlijk het gebod Gods houden.
Dat is wel onze dure plicht. Maar geen levende bevinding op zich.

Zonder bevinding, geen vergeving DIA, alleen een falend menselijk vergeven, geen echte vergeving als bekeringsvrucht.

Nu draai je het om... als ik het goed begrijp.

[ejvl]

Maar is dan de bevinding niet meer dan het doen van Gods geboden?
Was dan de rijke jongeling niet dicht bij het Koninkrijk der Hemelen?
Hij onderhield de geboden. Maar.... Je weet het wel.
Bevinding, dat mag duidelijk zijn, en ik wou het nog eens herhalen, is meer
dan enkel uiterlijk het gebod Gods houden.
Dat is wel onze dure plicht. Maar geen levende bevinding op zich.

Zonder bevinding, geen vergeving DIA, alleen een falend menselijk vergeven, geen echte vergeving als bekeringsvrucht.

Nu draai je het om... als ik het goed begrijp.

Nee nee, om te kunnen vergeven, is bevinding nodig, omdat vergeven een vrucht der bekering is.
Dus met andere woorden, als wij niet bekeerd zijn, kunnen wij niet (echt) vergeven.
En geen mens wordt bekeerd zonder bevinding.

Nogmaals Henry:
Wij moeten de beledigingen en het onrecht, dat ons wordt aangedaan, verdragen, vergeven en vergeten; en dit is ene zedelijke geschiktmaking van vergeving en vrede; zij bemoedigt ons om te hopen, dat God ons zal vergeven; want indien deze Godvruchtige gezindheid in ons is, dan is zij door God in ons gewerkt, en daarom is zij in de hoogste mate in Hem. Het zal een blijk voor ons wezen, dat Hij ons vergeven heeft, als hij de gezindheid om te vergeven in ons gewerkt heeft.

[huisman]

Maar van waaruit ontspringt de vergeving dan? Dat moet de levende bevinding wel zijn.
Niet het vergeven op zich. Dat is slechts een eis van Gods gebod. Doen we enkel de eis
van het gebod, dan doen we niet meer dan wat God van ons eist.

Dat klopt DIA, dat is een levende bevinding. Want voordat een mens bewust kan vergeven (zie post van Huisman) is Jezus Christus nodig, het is een vrucht der bekering.
Voor dat een mens Jezus Christus kent kan hij/zij wel proberen te vergeven, maar dat is niet meer als een jammerlijk falend menselijk vergeven, echt vergeven is een vrucht der bekering, zoals Henry het omschrijft, zie wederom de post van Huisman.

Maar is dan de bevinding niet meer dan het doen van Gods geboden?
Was dan de rijke jongeling niet dicht bij het Koninkrijk der Hemelen?
Hij onderhield de geboden. Maar.... Je weet het wel.
Bevinding, dat mag duidelijk zijn, en ik wou het nog eens herhalen, is meer
dan enkel uiterlijk het gebod Gods houden.
Dat is wel onze dure plicht. Maar geen levende bevinding op zich.

Het bevinden van het echt kunnen vergeven van mensen is een kenmerk van het ware geloof. Eén van de toetsstenen die Gods Woord ons geeft. Zo schrijft onze HC er ook over. Deze bevinding kan ons verzekeren dat God ons vergeving van zonden gegeven heeft.

Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onzen schuldenaren. Dat is: Wil ons, armen zondaren, al onze misdaden, en ook de boosheid, die ons altijd aanhangt, om des bloeds van Christus wil niet toerekenen a, gelijk wij ook dit getuigenis Uwer genade in ons bevinden, dat ons ganse voornemen is onzen naaste van harte te vergeven b.

[Sheba]

Maar is dan de bevinding niet meer dan het doen van Gods geboden?
Was dan de rijke jongeling niet dicht bij het Koninkrijk der Hemelen?
Hij onderhield de geboden. Maar.... Je weet het wel.
Bevinding, dat mag duidelijk zijn, en ik wou het nog eens herhalen, is meer
dan enkel uiterlijk het gebod Gods houden.
Dat is wel onze dure plicht. Maar geen levende bevinding op zich.

Zonder bevinding, geen vergeving DIA, alleen een falend menselijk vergeven, geen echte vergeving als bekeringsvrucht.

Een mens buiten Christus probeert de wet te houden uit slaafse vrees. Maar kent niets van de vergevende liefde voor zondaren. Het houden van de wet lukt niet. Het brengt geen eeuwige zaligheid maar eeuwig verderf.
Bij waar geloof is daar Wet en Evangelie.
Een christen heeft leren verstaan, bevindelijk vanuit de Schrift, dat Christus voor en in zijn/haar plaats aan de vloek van de wet heeft voldaan. Dat in Hem alles vervuld is. En van daaruit volgt het navolgen van Christus, die de Wet volkomen hield, niet uit slaafse vrees maar kinderlijke gehoorzaamheid. En iedere dag opnieuw. En steeds dieper zal een christen ervaren en ontdekt worden aan het niet kunnen houden van de wet. En zal hij de betekenis van het werk van Christus ook meer en meer verstaan. In de hemel pas ten volste... Een christen zal zijn of haar geloofsoog op Christus houden. Omdat de Heere zijn haar zonden, het niet kunnen houden van, zal zien maar bedekt met het verzoenend bloed van Zijn geliefde Zoon die de Wet volkomen vervulde. Wat een wonder!

Maar misschien is het handig om eerst helder te hebben wat DIA onder bevinding verstaat en wat ejvl daaronder verstaat? Bedoelen jullie precies hetzelfde?

[Bona Fide]

Nee nee, om te kunnen vergeven, is bevinding nodig, omdat vergeven een vrucht der bekering is.
Dus met andere woorden, als wij niet bekeerd zijn, kunnen wij niet (echt) vergeven.
En geen mens wordt bekeerd zonder bevinding.

Nogmaals Henry:
Wij moeten de beledigingen en het onrecht, dat ons wordt aangedaan, verdragen, vergeven en vergeten; en dit is ene zedelijke geschiktmaking van vergeving en vrede; zij bemoedigt ons om te hopen, dat God ons zal vergeven; want indien deze Godvruchtige gezindheid in ons is, dan is zij door God in ons gewerkt, en daarom is zij in de hoogste mate in Hem. Het zal een blijk voor ons wezen, dat Hij ons vergeven heeft, als hij de gezindheid om te vergeven in ons gewerkt heeft.

Zo is het, het is een vrucht van bekering, zoals bijv. blijkt uit Kolossenzen 3 : 12 en 13:

12. Zo doet dan aan, als uitverkorenen Gods, heiligen en beminden, de innerlijke bewegingen der barmhartigheid, goedertierenheid, ootmoedigheid, zachtmoedigheid, lankmoedigheid;
13 Verdragende elkander en vergevende de een den ander, zo iemand tegen iemand enige klacht heeft; gelijkerwijs als Christus u vergeven heeft, doet ook gij alzo.

[Sheba]

Maar van waaruit ontspringt de vergeving dan? Dat moet de levende bevinding wel zijn.
Niet het vergeven op zich. Dat is slechts een eis van Gods gebod. Doen we enkel de eis
van het gebod, dan doen we niet meer dan wat God van ons eist.

Dat klopt DIA, dat is een levende bevinding. Want voordat een mens bewust kan vergeven (zie post van Huisman) is Jezus Christus nodig, het is een vrucht der bekering.
Voor dat een mens Jezus Christus kent kan hij/zij wel proberen te vergeven, maar dat is niet meer als een jammerlijk falend menselijk vergeven, echt vergeven is een vrucht der bekering, zoals Henry het omschrijft, zie wederom de post van Huisman.

Maar is dan de bevinding niet meer dan het doen van Gods geboden?
Was dan de rijke jongeling niet dicht bij het Koninkrijk der Hemelen?
Hij onderhield de geboden. Maar.... Je weet het wel.
Bevinding, dat mag duidelijk zijn, en ik wou het nog eens herhalen, is meer
dan enkel uiterlijk het gebod Gods houden.
Dat is wel onze dure plicht. Maar geen levende bevinding op zich.

Het bevinden van het echt kunnen vergeven van mensen is een kenmerk van het ware geloof. Eén van de toetsstenen die Gods Woord ons geeft. Zo schrijft onze HC er ook over. Deze bevinding kan ons verzekeren dat God ons vergeving van zonden gegeven heeft.

Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onzen schuldenaren. Dat is: Wil ons, armen zondaren, al onze misdaden, en ook de boosheid, die ons altijd aanhangt, om des bloeds van Christus wil niet toerekenen a, gelijk wij ook dit getuigenis Uwer genade in ons bevinden, dat ons ganse voornemen is onzen naaste van harte te vergeven b.

En zo is het. Zolang we niet persoonlijk de zekerheid van vergeving van zonden kennen is alles wat we doen of laten heilloos. We moeten eerst onze roeping en verkiezing vast maken....

[refo]

De meningen zijn echter verdeeld hóé dat vastmaken gebeurt.