Onze directeur had een kerstkaart verzonden met een spiegelend oppervlak en de tekst: "Jullie zijn het licht der wereld", Matth 5:14.
Hij heeft veel kritiek gekregen vanuit de reformatorische hoek.
Een greep uit de reacties die vielen in de daaropvolgende discussie: "Dat gaat zomaar niet, er moet wel wat gebeuren hoor, het is niet zomaar een aannemen of geloven met je verstand!
Het moet je wel geschonken worden. En dit was bedoeld voor de bekeerde discipelen, niet voor onbekeerden....
Uit z'n verband gerukt. Het is wel: velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.....het mot wel toegepast worden aan je hart!
Het verdroot de directeur dat mensen niet in de genade stonden, en mij met hem. Er was geen praten aan...
Zou hiervoor ook gelden: Mt 10:14 En zo iemand u niet zal ontvangen, noch uw woorden horen, uitgaande uit dat huis of uit dezelve stad, schudt het stof uwer voeten af.?
Verschil reformatorisch en evangelische verdwijnt?!
Dat is niet wat ík zeg en ik wil dat verwijt dus ook niet voor de voeten geworpen krijgen.Ze denken dat ze eerst iets moeten hebben of meemaken alvorens ze mogen komen.
Ik zou nog meer van dit soort opmerkingen kunnen quoten; ze vallen alle onder het kopje ‘karikaturen’.Maar nee, tegenwoordig weten ze het beter. Niet ieder die in Hem gelooft heeft eeuwig leven... zo zeker kan je daar niet van zijn, het moet wel doorleefd worden, er moet een hoop ellendekennis bij....
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Nou de directeur kon niet zomaar zeggen dat de medewerkers het licht der wereld waren, want ze waren dood in zonden en misdaden..... Hij ging vast met een ingebeelde hemel naar de hel....refo schreef:Bedoelde ze nou dat ze zelf het licht der wereld niet waren? Of vonden ze dat je directeur het niet was?
ik zie het verschil tussen reformatorischen en evangelischen niet zomar verdwijnen.
Afgewezen, helaas zijn het niet alleen maar karikaturen... daarvoor heb ik teveel van reformatorisch vrienden en kennisen, vooral medejongeren, gehoord.Afgewezen schreef:Dat is niet wat ík zeg en ik wil dat verwijt dus ook niet voor de voeten geworpen krijgen.Ze denken dat ze eerst iets moeten hebben of meemaken alvorens ze mogen komen.Ik zou nog meer van dit soort opmerkingen kunnen quoten; ze vallen alle onder het kopje ‘karikaturen’.Maar nee, tegenwoordig weten ze het beter. Niet ieder die in Hem gelooft heeft eeuwig leven... zo zeker kan je daar niet van zijn, het moet wel doorleefd worden, er moet een hoop ellendekennis bij....
Ik ben het met je eens dat het helaas zo is dat onder een deel van de reformatorische jeugd een 'noodlot-gedachte' heerst, die verre is van de manier waarop de Schrift spreekt.Afgewezen, helaas zijn het niet alleen maar karikaturen... daarvoor heb ik teveel van reformatorisch vrienden en kennisen, vooral medejongeren, gehoord.
Echter, denk je dat je die groep raakt door te zeggen dat ze Jezus moeten aannemen. Te zeggen dat ze gewoon moeten geloven? Nee, het evangelische denken is de oplossing niet! We moeten de zuivere reformatorische leer herstellen.
Wil je een opwekking, juist onder de wij-kunnen-het-toch-niet groep? Well, predik ze wet en evangelie. Predik ze niet dat ze verloren liggen in Adam, want dat weten ze wel. Maar predik dat zij (ja, heel persoonlijk) God tot toorn verwekken, en dat God hen (heel persoonlijk) gaat straffen voor alles wat ze doen, en dat als ze zich niet bekeren ze voor altijd en eeuwig, zonder ophouden, in de hel zullen zijn.
Schets maar met brede strepen de gruwelijkheid van de hel. Maak de mensen maar bang voor wat hen boven het hoofd hangt, want het is realiteit. Stel ze maar persoonlijk schuldig aan Gods wet, ipv slap gereutel over 'in Adam verloren liggen' en 'in het paradijs zijn wij allen gevallen' en wat dies meer zij. Het moet persoonlijk zijn, ook in de prediking. De wet recht prediken, is de wet toepassen op iemands leven, i.e. zeggen: jij bent zondaar!
Ja, ik geloof dat de beste manier om een 'christen' te bekeren, de weg van ellende, verlossing, dankbaarheid is. Volgordelijk. Omdat alleen als de ellende voor ogen gehouden wordt, ze mogelijk zullen vluchten. Want dat is het probleem. Ze weten van een val, ze weten van een raadsplan Gods, ze weten van een Jezus die komt om zondaren te redden. En ach, ze vinden t wel best. Natuurlijk, als je t ontkent worden ze zelfs boos en verdrietig enzo. Nee, ik geloof dat een onbekende met het christelijke geloof, als hij hoort van een Zaligmaker, Hem misschien direct omhelst. Maar een kerkmens, die heeft eerst een reden nodig om Hem te willen omhelzen. Tenminste, daar getuigd zijn nog onbekeerd zijn van.
Daarom, preek de wet scherpelijk, opdat het evangelie waarde krijgen zal. Wet en evangelie horen bij elkaar, en zijn onscheidbaar aan elkaar verbonden. Dát is de reformatorische leer. En alleen dát is de oplossing. Wie meer of minder zegt, zegt of teveel, of te weinig...
Verschil reformatorisch/evangelische verdwijnt ?
JA, dat kan !
Getuige de week van gebed , deze week.
Reformatorisch, evangelisch, en alles wat daar tussen zit,
samen in gebed voor onze stad en ons land.
Heerlijk om dat te ervaren, met elkaar naderen voor Gods troon.
Vooroordelen sneuvelen, mensen ontdekken elkaar.
Ontdekken dat we dezelfde God aanbidden.
Al is het maar op micro-nivo, dat maakt niet uit.
(of dat ooit op macro-nivo gaat lukken, daar is wel een wonder voor nodig, waar we dan ook voor bidden)
JA, dat kan !
Getuige de week van gebed , deze week.
Reformatorisch, evangelisch, en alles wat daar tussen zit,
samen in gebed voor onze stad en ons land.
Heerlijk om dat te ervaren, met elkaar naderen voor Gods troon.
Vooroordelen sneuvelen, mensen ontdekken elkaar.
Ontdekken dat we dezelfde God aanbidden.
Al is het maar op micro-nivo, dat maakt niet uit.
(of dat ooit op macro-nivo gaat lukken, daar is wel een wonder voor nodig, waar we dan ook voor bidden)
Helemaal mee eens, ik ben absoluut niet tegen scherpe prediking, integendeel, ik ben er groot voorstander van. We moeten niet om de bijbelse feiten heendraaien! Dat gebeurt overigens in de reformatorische kerken zeker niet op dit punt. We moeten echter ook niet om de blijde boodschap van de bijbel heendraaien, om de oproep tot bekering, mogelijk gemaakt door onze verlosser Jezus Christus die de weg naar de Vader weer opende. Dat moet altijd achter die scherpe prediking van schuld en oproep tot bekering komen...! En als mensen daar naar luisteren en zich bekeren mogen we daar blij mee zijn... en niet wantrouwendmemento schreef:Ik ben het met je eens dat het helaas zo is dat onder een deel van de reformatorische jeugd een 'noodlot-gedachte' heerst, die verre is van de manier waarop de Schrift spreekt.Afgewezen, helaas zijn het niet alleen maar karikaturen... daarvoor heb ik teveel van reformatorisch vrienden en kennisen, vooral medejongeren, gehoord.
Echter, denk je dat je die groep raakt door te zeggen dat ze Jezus moeten aannemen. Te zeggen dat ze gewoon moeten geloven? Nee, het evangelische denken is de oplossing niet! We moeten de zuivere reformatorische leer herstellen.
Wil je een opwekking, juist onder de wij-kunnen-het-toch-niet groep? Well, predik ze wet en evangelie. Predik ze niet dat ze verloren liggen in Adam, want dat weten ze wel. Maar predik dat zij (ja, heel persoonlijk) God tot toorn verwekken, en dat God hen (heel persoonlijk) gaat straffen voor alles wat ze doen, en dat als ze zich niet bekeren ze voor altijd en eeuwig, zonder ophouden, in de hel zullen zijn.
Schets maar met brede strepen de gruwelijkheid van de hel. Maak de mensen maar bang voor wat hen boven het hoofd hangt, want het is realiteit. Stel ze maar persoonlijk schuldig aan Gods wet, ipv slap gereutel over 'in Adam verloren liggen' en 'in het paradijs zijn wij allen gevallen' en wat dies meer zij. Het moet persoonlijk zijn, ook in de prediking. De wet recht prediken, is de wet toepassen op iemands leven, i.e. zeggen: jij bent zondaar!
Ja, ik geloof dat de beste manier om een 'christen' te bekeren, de weg van ellende, verlossing, dankbaarheid is. Volgordelijk. Omdat alleen als de ellende voor ogen gehouden wordt, ze mogelijk zullen vluchten. Want dat is het probleem. Ze weten van een val, ze weten van een raadsplan Gods, ze weten van een Jezus die komt om zondaren te redden. En ach, ze vinden t wel best. Natuurlijk, als je t ontkent worden ze zelfs boos en verdrietig enzo. Nee, ik geloof dat een onbekende met het christelijke geloof, als hij hoort van een Zaligmaker, Hem misschien direct omhelst. Maar een kerkmens, die heeft eerst een reden nodig om Hem te willen omhelzen. Tenminste, daar getuigd zijn nog onbekeerd zijn van.
Daarom, preek de wet scherpelijk, opdat het evangelie waarde krijgen zal. Wet en evangelie horen bij elkaar, en zijn onscheidbaar aan elkaar verbonden. Dát is de reformatorische leer. En alleen dát is de oplossing. Wie meer of minder zegt, zegt of teveel, of te weinig...
Volgens Memento moet de zweep er dus over. Mensen bang maken voor de hel en daardoor tot de Heere drijven....memento schreef:Ik ben het met je eens dat het helaas zo is dat onder een deel van de reformatorische jeugd een 'noodlot-gedachte' heerst, die verre is van de manier waarop de Schrift spreekt.Afgewezen, helaas zijn het niet alleen maar karikaturen... daarvoor heb ik teveel van reformatorisch vrienden en kennisen, vooral medejongeren, gehoord.
Echter, denk je dat je die groep raakt door te zeggen dat ze Jezus moeten aannemen. Te zeggen dat ze gewoon moeten geloven? Nee, het evangelische denken is de oplossing niet! We moeten de zuivere reformatorische leer herstellen.
Wil je een opwekking, juist onder de wij-kunnen-het-toch-niet groep? Well, predik ze wet en evangelie. Predik ze niet dat ze verloren liggen in Adam, want dat weten ze wel. Maar predik dat zij (ja, heel persoonlijk) God tot toorn verwekken, en dat God hen (heel persoonlijk) gaat straffen voor alles wat ze doen, en dat als ze zich niet bekeren ze voor altijd en eeuwig, zonder ophouden, in de hel zullen zijn.
Schets maar met brede strepen de gruwelijkheid van de hel. Maak de mensen maar bang voor wat hen boven het hoofd hangt, want het is realiteit. Stel ze maar persoonlijk schuldig aan Gods wet, ipv slap gereutel over 'in Adam verloren liggen' en 'in het paradijs zijn wij allen gevallen' en wat dies meer zij. Het moet persoonlijk zijn, ook in de prediking. De wet recht prediken, is de wet toepassen op iemands leven, i.e. zeggen: jij bent zondaar!
Ja, ik geloof dat de beste manier om een 'christen' te bekeren, de weg van ellende, verlossing, dankbaarheid is. Volgordelijk. Omdat alleen als de ellende voor ogen gehouden wordt, ze mogelijk zullen vluchten. Want dat is het probleem. Ze weten van een val, ze weten van een raadsplan Gods, ze weten van een Jezus die komt om zondaren te redden. En ach, ze vinden t wel best. Natuurlijk, als je t ontkent worden ze zelfs boos en verdrietig enzo. Nee, ik geloof dat een onbekende met het christelijke geloof, als hij hoort van een Zaligmaker, Hem misschien direct omhelst. Maar een kerkmens, die heeft eerst een reden nodig om Hem te willen omhelzen. Tenminste, daar getuigd zijn nog onbekeerd zijn van.
Daarom, preek de wet scherpelijk, opdat het evangelie waarde krijgen zal. Wet en evangelie horen bij elkaar, en zijn onscheidbaar aan elkaar verbonden. Dát is de reformatorische leer. En alleen dát is de oplossing. Wie meer of minder zegt, zegt of teveel, of te weinig...
De Heere kent echter de Zijnen. Hij gebruikt voor de één wellicht een "zweep", de ander breekt Hij onder de Liefde van Christus.
Zou de Heere er nu echt mee gediend zijn als wij Hem voorschrijven hoe mensen bekeerd moeten worden??
Ellende-verlossing-dankbaarheid: de hartklop van het geloof-maar absoluut geen volg-orde. Dat hebben we er van gemaakt met al ons geredeneer!
Nogmaals:
Zou de Heere er nu echt mee gediend zijn als wij Hem voorschrijven hoe mensen bekeerd moeten worden??
Gelooft het evangelie en bekeert u !
Kaw, ik ben het weer eens hartgrondig met je eens. Je bijdrage roemt in vrije gunst alleen en is daarmee oer-reformatorisch!Kaw schreef:Dit zinnetje vind ik heel treffend. Hoe zwaarder, hoe minder dit geloofd wordt. Het is het toppunt van alleen uit genade. Maar er moet meer bij. Een beetje ellendekennis, een snufje beleving en wat wetjes waar je je aan houdt. Nee, alles alleen uit genade, maar ondertussen wel eisen dat je oprecht spijt heb, dat je bepaalde ervaringen hebt in een bepaalde volgorde en dat je dan echt niet meer met je rode trui op de fiets naar de kerk meer gaat.Marnix schreef:de bijbel zegt dat wie in Hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft.
De dominee zei het treffend deze zondag: De hoeren en tollenaars hier in deze kerk zijn niet de mensen voorin de kerk die in het zwart aandachtig luisteren en alle orthodoxe wetten volgen, maar de jeugd achterin die onder het bidden zitten te smssen en onder de preek aan het slapen zijn. Er is een gedachteverandering en een koerswijziging nodig in de reformatorische wereld, want voordat we weten koersen we linea recta naar Rome die ook heilige huisjes hebben buiten Christus en waar de waarheid achter de waarheid en waar de mondelinge en schriftelijke overlevering even belangerijk is als de bijbel. Om dan nog helemaal niet te spreken over ons functioneren als gemeente van Christus en onze positie (zeg maar afwezigheid) in de wereld.
De joden hebben dit traject zelf ook allemaal doorgemaakt. Op een gegeven moment waren de regels en de vorm belangerijker dan het praktisch (werkelijke) geloven. Het volk leefde langs God en gebod, want het geloof was een gewoonte geworden. Net als het gereformeerd zijn in de 18e tot de 20e eeuw. Je zag een partij die de wettische kant opging om dit te bestrijden. Een andere partij ging juist de mystieke kant op en bestreed dit gewoontegeloof door beleving te eisen. Jezus kwam op de wereld en bestreed de wettische groep. We weten daar vrij veel van. Maar Paulus heeft veel moeten strijden met de mytische groep die zochten naar bijzondere ervaringen en emoties. De joodse versie is de kabbalah. De vroegchristelijke kerk kende veel gnostiek waarvan de geschriften van Qumran het bewijs van zijn. Er is daar heel veel tegen gestreden. Op dit moment maak ik mij zorgen om de reformatorische tak van christenen. Ik ben bang dat overleving word gezocht in afzondering en conservatisme, waarbij in toenemende mate wettisisme en gnostiek de ware bevinding moet behoeden van het hellende vlak. Ik geloof niet dat we daarmee overleven in deze wereld. Dit komt omdat God dit niet zegent. We hebben 2 grote opdrachten in deze wereld en dat is de zorg voor de wezen en de armen, maar ook de verkondiging van het evangelie. We kiezen nu om het zout veilig op te bergen. Dat is als de knecht die zijn talent begroef in de grond. Daar rust geen zegen op. We doen onze opdracht niet. Daardoor is de kerk ernstig ziek geworden.
Gelooft het evangelie en bekeert u !
Opwekkingen in de laatste eeuwen kwamen tot stand onder een wetsprediking. En dat is niet gek, want als de mens in de bankschroef gaat, gaat hij/zij roepen tot God! En dat is toch wat we moeten doen? (telkens weer)plebe schreef:Volgens Memento moet de zweep er dus over. Mensen bang maken voor de hel en daardoor tot de Heere drijven....
De Heere kent echter de Zijnen. Hij gebruikt voor de één wellicht een "zweep", de ander breekt Hij onder de Liefde van Christus.
Zou de Heere er nu echt mee gediend zijn als wij Hem voorschrijven hoe mensen bekeerd moeten worden??
Ellende-verlossing-dankbaarheid: de hartklop van het geloof-maar absoluut geen volg-orde. Dat hebben we er van gemaakt met al ons geredeneer!
Nogmaals:
Zou de Heere er nu echt mee gediend zijn als wij Hem voorschrijven hoe mensen bekeerd moeten worden??
En uiteindelijk is het toch ook zo dat onze zonden aangewezen moeten worden? Alleen dat is duidelijk iets anders dan telkens maar vertellen dat we onze zonden moeten leren kennen, zoals in sommige kringen zondag aan zondag verteld wordt. Dan gaan we Hem voorschrijven hoe Hij mensen moet bekeren.
Maar juist de prediking is het middel! Ga niet vertellen wat er moet gebeuren, maar preek schriftuulijk zodat er iets gebeurt! Gods Geest paart Zich aan zo'n prediking, daar ben ik van overtuigd.
Een zondaar gaat niet roepen 'God wees mij genadig' als hij hoort dat hij dat moet gaan roepen en dat hij van alles moet meemaken voordat hij waarlijk aan de voet van het kruis zal komen, maar een zondaar gaat dat roepen als hij klappen gekregen heeft!
En natuurlijk moet niet alléén de wet gepredikt worden, want die geslagen zondaar moet ook weten waar hij terecht mag komen. Wie er met open armen wacht op stumpers. Vroeger hoefde je niet in dienst als je afgekeurd was. Hij heeft een leger met afgekeurde mensen!
We lezen in de Bijbel nergens complete preken, hoogstends een samenvatting ervan. Maar ik zal een voorbeeld geven:refo schreef:Als ik goed begrijp wordt de hel dus niet 'in brede strepen' getekend?
Deed iemand in de Bijbel dat?
Jona wordt naar Nineve gestuurd om te vertellen dat God de stad gaat omkeren. Ik neem aan dat Jona iets meer heeft gedaan dan de stad inlopen, 1 x roepen: God gaat de stad omkeren, en vervolgens weer weggaan.
Daarbij aggeer ik tegen het passieve preken. Tegen uitspraken die beginnen met 'in Adam zijn we....' en 'sinds het paradijs liggen we...' etc. Nee, de boodschap van verdoemenis moeten we niet afschuiven op Adam, of brengen als een 'we' boodschap, want dan is het effect weg, en krijgen de mensen het idee dat het normaal is om verloren te liggen. Nee, de prediking moet de mensen hun persoonlijk oordeel aanzeggen, hun persoonlijke zondigheid. Zo direct mogelijk.
Ben ik het weer hartelijk mee eens:memento schreef:We lezen in de Bijbel nergens complete preken, hoogstends een samenvatting ervan. Maar ik zal een voorbeeld geven:refo schreef:Als ik goed begrijp wordt de hel dus niet 'in brede strepen' getekend?
Deed iemand in de Bijbel dat?
Jona wordt naar Nineve gestuurd om te vertellen dat God de stad gaat omkeren. Ik neem aan dat Jona iets meer heeft gedaan dan de stad inlopen, 1 x roepen: God gaat de stad omkeren, en vervolgens weer weggaan.
Daarbij aggeer ik tegen het passieve preken. Tegen uitspraken die beginnen met 'in Adam zijn we....' en 'sinds het paradijs liggen we...' etc. Nee, de boodschap van verdoemenis moeten we niet afschuiven op Adam, of brengen als een 'we' boodschap, want dan is het effect weg, en krijgen de mensen het idee dat het normaal is om verloren te liggen. Nee, de prediking moet de mensen hun persoonlijk oordeel aanzeggen, hun persoonlijke zondigheid. Zo direct mogelijk.
Zonde en genade moeten aan het hart van de mens worden gebracht. Zonde en genade worden door Gods kinderen ook harte gekend-echter niet noodzakelijk in een volgorde-een veel gehoorde misvatting in zich reformatorisch noemende kringen.
Gelooft het evangelie en bekeert u !