Ja het is zeer treurig om alles hier te lezen. Gods volk zal heel het leven bekommerd zijn, vanwege het gemis en vanwege hun ongelijkvormigheid aan het beeld van Christus. Niet in de ogenblikken als de levendwekkende kracht van Christus hun harten bestraald, maar wel als ze dat weer moeten missen om eigen schuld. En ja, er zijn bekommerden die al de dagen van hun leven doodbrakende zijn. De uitgangen van hun hart zijn tot Christus, maar de verzekering missen ze. En ja, als er nooit iets van verzekering is geweest, dan moet het nagekeken worden. Maar ik heb het liever met dat soort mensen te doen dan met dorre beschouwing dat een mens Jezus moet aannemen en dominees veroordeelt die de weldaad van de verzekering niet kennen. DIA wordt op elk woord een hak gezet en er komt geur nog smaak vanaf.Zeeuw schreef:Vertrapt en krijgt slaag? Hoeveel dik hout ben jij nu aan het zagen?Erasmiaan schreef:Juist DIA, mooi verwoord. Het gaat hier weer "van dik hout zaagt men planken". Een arm en bekommerd volk wordt vertrapt en krijgt slaag. Daar zal altijd alles tegenop komen en ze moeten het nog toestemmen ook. Ze staan schuldig aan ongeloof en allerlei zonden. En dat ze niet zover kunnen op de weg des geloofs als ze zouden willen is de smart van hun hart.-DIA- schreef:Het kan op twee manieren. Je kunt weten dat het zo niet kan, en toch doorleven ondanks overtuigingen. Dan spreekt onze predikant wel over een houdbare nood waarmee we tot aan onze dood kunnen leven. Dat kan vanzelf niet goed uitkomen.
Als de nood nood wordt, kan een mens niet verder, want hij zou zo niet kunnen leven onder het voelen van zijn nood, de toorn van God over de zonde, de zonde die hij nooit meer ongedaan kan maken, als hij invalt voor het recht van God, dat kan niet lang duren want daaronder zou een mens bezwijken.
En nu het punt waar we ons wel zorgen over kunnen maken, of moesten maken, dat de nood nog houdbaar is. En daarom is het ook veel beter om nu goede boeken te lezen dan om nu verder te discussiëren.
Gelukkig heeft God beloofd dat Hij (niet mensen, theologen, harde refoforummers) de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken.
Het is overigens een grote schande en de treurigheid van de godsdienst van deze tijd dat bekommerden niet aangesproken mogen worden, ja dat zelfs ontkend wordt dat ze er zijn. Zijn niet hooggevoelende, maar vreest!
Het enige wat tegengesproken wordt, is dat Gods volk het allergrootste deel van hun leven in duisternis blijft en niet weet vrijgesproken te zijn.
@JWG: ja een bekommerde kan niet buiten Christus. Dat maakt nu net de bekommering uit.
Voelen we ons nog thuis bij onze Dordtse Leerregels, die ik in mijn eerdere reactie heb na gesproken? Van veel voorgaande reacties -uitgezonderd DIA en postmillennial- kan ik me dat zeer slecht voorstellen.
Die het levend geloof in Christus, of het zeker vertrouwen des harten, den vrede der consciëntie, de betrachting van de kinderlijke gehoorzaamheid, den roem in God door Christus, in zich nog niet krachtiglijk gevoelen, en nochtans de middelen gebruiken, door welke God beloofd heeft deze dingen in ons te werken, die moeten niet mismoedig worden, wanneer zij van de verwerping horen gewagen, noch zichzelven onder de verworpenen rekenen, maar in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan, naar den tijd van overvloediger genade vuriglijk verlangen, en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid verwachten. Veel minder behoren voor deze leer van de verwerping verschrikt te worden degenen, die ernstiglijk begeren zich tot God te bekeren, Hem alleen te behagen, en van het lichaam des doods verlost te worden, en nochtans in den weg der godzaligheid en des geloofs zo ver nog niet kunnen komen, als zij wel wilden; aangezien de barmhartige God beloofd heeft dat Hij de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken.