Input voor "Bijbelse uitdrukkingen begrijpelijk voorgesteld"

[-DIA-]

1) Zo hoor je af en toe ook nog wel eens in een (volgens mij m.n. lees-) preek de uitdrukking dat "het vlees aan de posten blijft hangen". Dit beschrijft een toestand van Gods kinderen waarvan ik uit het verband wel kan opmaken wat dat betekent. Wat echter de achtergrond is van deze uitdrukking weet ik niet. Heb er wel eens naar gezocht, maar kom hier niet achter. Weet één van jullie dit?

1. die wist ik eerder ook niet, maar het lijkt te zien op de weg van de bekering.
Deze weg is zo nauw alles van de mens er aan moet, en niet dan een naakte
zondaar, door de poort komt, en dan nog zo nauw, dat het vlees aan de posten
blijft hangen Het ziet in ieder geval op een naakt uitgeklede zondaar die door
God is ontdekt aan zijn verloren staat.

Nee, de uitdrukking 'dat het vlees aan de posten blijft hangen' is een gezelschappelijke uitdrukking, om aan te geven hoe diep het moet gaan in het zichzelf aanklagen, in de boetvaardigheid en ellendekenis, volgens hen die dit soort uitdrukkingen gebruiken.

De boetvaardigheid is dan zo groot, dat men van kamer naar kamer gaat, de knieen kapot kruipt, de haren uit het hoofd trekt, en dat er momenten zijn dat een zondaar zo bevangen is van een diep inzicht op eigen zonden en de heiligheid van God dat het vlees aan de posten blijft hangen. Dus eigenlijk wijst deze uitdrukking meer op de angst die dan ervaren zou moeten worden.

Volgens mij vergis je je daar in.
De uitdrukking ziet meer op de verdere weg. "Dat een mens ook na ontvangen genade nog zoveel vlees kan hebben, dat aan de posten moet blijven hangen."

Nee, toch zeker niet altijd, dat blijkt wel uit de context. Ook onze dominee hanteert dit gezegde heel af en toe. Dan lijkt het eerder toch op het eerste te slaan.

[Tiberius]

Ik heb die uitdrukking voornamelijk bij wijlen ds. Veenendaal gehoord. Die gebruikte het zoals ik al zei. Meestal voegde hij er dan nog aan toe: "Want vlees en bloed kunnen het koninkrijk Gods niet beërven".
Verder heb ik eigenlijk geen vrienden in het gezelschapsleven meer.

[Mara]

Ik heb die uitdrukking voornamelijk bij wijlen ds. Veenendaal gehoord. Die gebruikte het zoals ik al zei. Meestal voegde hij er dan nog aan toe: "Want vlees en bloed kunnen het koninkrijk Gods niet beërven".
Verder heb ik eigenlijk geen vrienden in het gezelschapsleven meer.

In hoeverre bestaat dit nog?
De generatie van nu heeft er volgens mij niets mee.
Dus laat staan de komende. Of er moet een revival komen.

[-DIA-]

Ik heb die uitdrukking voornamelijk bij wijlen ds. Veenendaal gehoord. Die gebruikte het zoals ik al zei. Meestal voegde hij er dan nog aan toe: "Want vlees en bloed kunnen het koninkrijk Gods niet beërven".
Verder heb ik eigenlijk geen vrienden in het gezelschapsleven meer.

Zijn er dan nog echte gezelschappen? Niet veel meer. Hooguit een samenkomst die
georganiseerd is. Maar niet het eenvoudige spontane van vroeger.
Hier in onze stad is er volgens mij nog één adres waar het heel af en toe nog plaatsvindt.

Wat ds. Veenendaal betreft, dat wijkt het ook niet af. Want in de bekering moet vlees en
bloed gekruisigd worden. Dat is een nauwe vlees kruisigende weg. Een nauwelijks zalig
worden. Toch?

[Tiberius]

Ik heb die uitdrukking voornamelijk bij wijlen ds. Veenendaal gehoord. Die gebruikte het zoals ik al zei. Meestal voegde hij er dan nog aan toe: "Want vlees en bloed kunnen het koninkrijk Gods niet beërven".
Verder heb ik eigenlijk geen vrienden in het gezelschapsleven meer.

Zijn er dan nog echte gezelschappen? Niet veel meer. Hooguit een samenkomst die
georganiseerd is. Maar niet het eenvoudige spontane van vroeger.
Hier in onze stad is er volgens mij nog één adres waar het heel af en toe nog plaatsvindt.

Wat ds. Veenendaal betreft, dat wijkt het ook niet af. Want in de bekering moet vlees en
bloed gekruisigd worden. Dat is een nauwe vlees kruisigende weg. Een nauwelijks zalig
worden. Toch?

Bedoel je de eerste of de dagelijkse bekering?

[-DIA-]

Ik heb die uitdrukking voornamelijk bij wijlen ds. Veenendaal gehoord. Die gebruikte het zoals ik al zei. Meestal voegde hij er dan nog aan toe: "Want vlees en bloed kunnen het koninkrijk Gods niet beërven".
Verder heb ik eigenlijk geen vrienden in het gezelschapsleven meer.

Zijn er dan nog echte gezelschappen? Niet veel meer. Hooguit een samenkomst die
georganiseerd is. Maar niet het eenvoudige spontane van vroeger.
Hier in onze stad is er volgens mij nog één adres waar het heel af en toe nog plaatsvindt.

Wat ds. Veenendaal betreft, dat wijkt het ook niet af. Want in de bekering moet vlees en
bloed gekruisigd worden. Dat is een nauwe vlees kruisigende weg. Een nauwelijks zalig
worden. Toch?

Bedoel je de eerste of de dagelijkse bekering?

Nee, als God voor het eerst door gaat trekken, en de zondaar naar het de Rechter wordt
geleid. Het wordt zijn dood. Dat weet hij, maar ziet niet dat achter de dood het leven
licht. Jezus, de Middelaar verschijnt niet dan daar waar er plaats voor is: Waar eerst
de rechter spreekt, en de zonder het met God eens gaat worden. Een weg van sterven
aan alles. Een nauwe weg, die zeer weinigen vinden, en niemand begeert. Maar toch weten
we met ons verstand dat enkel achter de dood het leven licht. Toch verzet ieder zich
tegen deze weg, tenzij hij er op gebracht wordt. Da n moet hij sterven. En dan wil hij
er niets meer van af, dan wordt zo-een het met God een, en wordt helwaardig.
Maar daar, waar de zondaar God toevalt in Zijn Recht, daar wil God niet dat die in het
verderf nederdaalt. Daar in dat Rechtsgeding wordt de Middelaar ontsloten. Voorwaar
geen zaken die men nog veel hoort. Of wel dan?

[RotterS]

(quotes verwijderd)

In Woordverkondiging komt de applicatio op vanuit de explicatio. Dan is bevinding geen 'plus' bij de preek, maar het opgedolven goud van de Schrift dat schittert. Dat is dus wat anders dan de bevinding van 'Gods volk', waar gezegd wordt: mijn hart is verklaard. Het gaat erom dat in de toepassing Gods Woord wordt verklaard. Daar worden de sleutels bediend en scharnieren de deuren van het Koninkrijk.

En dat zijn dan beslist geen bevroren bitterballen!

Helemaal mee eens. Ik vind het trouwens nogal wat als je een schriftuurlijke prediking, d.w.z. een prediking die naar de Schrift is, bevroren bitterballen noemt. Waar de Schrift wordt gepreekt, wordt door Gods Geest de bevinding gewerkt. Daar staat Christus centraal. Waar de bevinding centraal komt te staan, verdwijnt Christus buiten beeld.

De uitleg van hervormde kan ik volgen, dan blijft het Woord schitteren. En ja, helaas wordt er vaak aan het bijbelvaste deel van de prediking nog een bevindelijke paragraaf toegevoegd, waarbij het vaak gaat over de ervaring van de mens, en vaak ook nog wat hij MOET ervaren. Een prediking die vaak wel heel lekker voelt, maar waarin in mijn beleving de werking van het geloof gemist wordt of verstopt wordt onder dat gevoel.

Ik heb overigens nergens de schriftuurlijke bevindelijke prediking gefrituurde bitterballen genoemd, het ging mij om de klankassociatie/onnodig moeilijk taalgebruik en niet om een inhoudelijke associatie. Ook al heb ik dus wel moeite met het menselijk-bevindelijk wat vaak in deze prediking aanwezig is, hierdoor is mijn waardering voor de term schriftuurlijk bevindelijk prediking ernstig afgenomen.

[Ditbenik]

Ik heb die uitdrukking voornamelijk bij wijlen ds. Veenendaal gehoord. Die gebruikte het zoals ik al zei. Meestal voegde hij er dan nog aan toe: "Want vlees en bloed kunnen het koninkrijk Gods niet beërven".
Verder heb ik eigenlijk geen vrienden in het gezelschapsleven meer.

Zijn er dan nog echte gezelschappen? Niet veel meer. Hooguit een samenkomst die
georganiseerd is. Maar niet het eenvoudige spontane van vroeger.
Hier in onze stad is er volgens mij nog één adres waar het heel af en toe nog plaatsvindt.

Wat ds. Veenendaal betreft, dat wijkt het ook niet af. Want in de bekering moet vlees en
bloed gekruisigd worden. Dat is een nauwe vlees kruisigende weg. Een nauwelijks zalig
worden. Toch?

Bedoel je de eerste of de dagelijkse bekering?

Nee, als God voor het eerst door gaat trekken, en de zondaar naar het de Rechter wordt
geleid. Het wordt zijn dood. Dat weet hij, maar ziet niet dat achter de dood het leven
licht. Jezus, de Middelaar verschijnt niet dan daar waar er plaats voor is: Waar eerst
de rechter spreekt, en de zonder het met God eens gaat worden. Een weg van sterven
aan alles. Een nauwe weg, die zeer weinigen vinden, en niemand begeert. Maar toch weten
we met ons verstand dat enkel achter de dood het leven licht. Toch verzet ieder zich
tegen deze weg, tenzij hij er op gebracht wordt. Da n moet hij sterven. En dan wil hij
er niets meer van af, dan wordt zo-een het met God een, en wordt helwaardig.
Maar daar, waar de zondaar God toevalt in Zijn Recht, daar wil God niet dat die in het
verderf nederdaalt. Daar in dat Rechtsgeding wordt de Middelaar ontsloten. Voorwaar
geen zaken die men nog veel hoort. Of wel dan?

En dat is maar goed ook dat je het zo niet veel meer hoort omdat die hele vierschaarbeleving onbijbels is. Het oordeel werd over Jezus uitgesproken en Hij heeft door Zijn offer de verzoening voor God aangebracht. Zie bv Hebreeen 9.

[hervormde]

Ik heb die uitdrukking voornamelijk bij wijlen ds. Veenendaal gehoord. Die gebruikte het zoals ik al zei. Meestal voegde hij er dan nog aan toe: "Want vlees en bloed kunnen het koninkrijk Gods niet beërven".
Verder heb ik eigenlijk geen vrienden in het gezelschapsleven meer.

Zijn er dan nog echte gezelschappen? Niet veel meer. Hooguit een samenkomst die
georganiseerd is. Maar niet het eenvoudige spontane van vroeger.
Hier in onze stad is er volgens mij nog één adres waar het heel af en toe nog plaatsvindt.

Wat ds. Veenendaal betreft, dat wijkt het ook niet af. Want in de bekering moet vlees en
bloed gekruisigd worden. Dat is een nauwe vlees kruisigende weg. Een nauwelijks zalig
worden. Toch?

Bedoel je de eerste of de dagelijkse bekering?

Nee, als God voor het eerst door gaat trekken, en de zondaar naar het de Rechter wordt
geleid. Het wordt zijn dood. Dat weet hij, maar ziet niet dat achter de dood het leven
licht. Jezus, de Middelaar verschijnt niet dan daar waar er plaats voor is: Waar eerst
de rechter spreekt, en de zonder het met God eens gaat worden. Een weg van sterven
aan alles. Een nauwe weg, die zeer weinigen vinden, en niemand begeert. Maar toch weten
we met ons verstand dat enkel achter de dood het leven licht. Toch verzet ieder zich
tegen deze weg, tenzij hij er op gebracht wordt. Da n moet hij sterven. En dan wil hij
er niets meer van af, dan wordt zo-een het met God een, en wordt helwaardig.
Maar daar, waar de zondaar God toevalt in Zijn Recht, daar wil God niet dat die in het
verderf nederdaalt. Daar in dat Rechtsgeding wordt de Middelaar ontsloten. Voorwaar
geen zaken die men nog veel hoort. Of wel dan?

God toevallen in Zijn recht? Dat kan niemand, dan de eeuwige Zoon van God. Hij heeft het volbracht. We moeten niet op de berg Sinaï zijn, maar de stad Sion, daar is de vrede met een kus van het recht gegroet.

[-DIA-]

God toevallen in Zijn recht? Dat kan niemand, dan de eeuwige Zoon van God. Hij heeft het volbracht. We moeten niet op de berg Sinaï zijn, maar de stad Sion, daar is de vrede met een kus van het recht gegroet.

Je merkt dat het niet gekend wordt, gezien de reacties. Bovendien is het een zaak die men
niet WIL kennen, omdat daarmee niet elke 'bekeerde' overeind zal kunnen blijven. Hier ligt
nu net de kern van de zaak. God stapt niet van recht, en toch bewijst Hij genade. En genade
is geen wonder als we buiten Gods weg denken zalig te kunnen worden. Maar dit is het wat
Gods Woord zelf zegt. Het is de Jood (de godsdienstige mens) een ergernis en de Griek
(de heidense en seculiere wereld) een dwaasheid.
Ik kan alleen maar zeggen: Onderzoekt de Schriften, want ik wil me niet meer in zulke
discussies steken waar men met hopen over me heen valt. Soms heeft het wat van weg dat
men denkt dat ik wat sprookjes of andere wonderlijke theorieën zit te bedenken.
Het is allemaal wel na te lezen in de Schat des Woords (kanttekeningen, Bijbelverklaringen,
en oudvaders). Ik weet dat verschillende mensen op dit forum zich nu weer gaat ergeren,
maar dat is niet mijn bedoeling. Enkel wijzen op het feit wat altijd geleerd is, om daar niet
van af te wijken. Laat dan maar komen wat kome. Ik kan niet anders! Blijft in hetgeen
u van de vaderen door Gods voorzienigheid overgeleverd is.

PS Sorry ik weet soms niet wat ik moet. Alles maar laten gaan of nog enig tegengewicht
laten horen... Het is soms een dilemma. Het makkelijkste en de weg van de minste
weerstand stil zijn een aanpassen. Maar dat kan ook niet altijd...

[Marco]

@Dia,

Die reacties komen voor een deel omdat je wel aangeeft wat je bedoelt, maar niet echt onderbouwt. Je verwijst in het heel algemeen naar Schrift, belijdenis, oudvaders en kanttekeningen, maar een concrete reactie is dat niet.
Als het echt zo duidelijk lag als je steeds suggereert, kan dat niet zo moeilijk zijn.

Daarbij: Wat Hervormde zegt, is niet rechtstreeks in tegenspraak met wat je zelf zegt:
God houdt zijn recht overeind: er moet volledig betaald worden.
De genade zit hem dus daarin, dat Hij zijn Zoon gegeven heeft. Dat is Jood en Griek een dwaasheid. Ga maar na: zowel Jood als Griek hebben een systeem ontwikkeld om zelf tot verlossing te komen, of het nu door religiositeit is of door het scoren van punten bij de god(en). Een God die zijn eigen zoon geeft, is pas de uiterste idioterie.

[-DIA-]

@Dia,

Die reacties komen voor een deel omdat je wel aangeeft wat je bedoelt, maar niet echt onderbouwt. Je verwijst in het heel algemeen naar Schrift, belijdenis, oudvaders en kanttekeningen, maar een concrete reactie is dat niet.
Als het echt zo duidelijk lag als je steeds suggereert, kan dat niet zo moeilijk zijn.

Daarbij: Wat Hervormde zegt, is niet rechtstreeks in tegenspraak met wat je zelf zegt:
God houdt zijn recht overeind: er moet volledig betaald worden.
De genade zit hem dus daarin, dat Hij zijn Zoon gegeven heeft. Dat is Jood en Griek een dwaasheid. Ga maar na: zowel Jood als Griek hebben een systeem ontwikkeld om zelf tot verlossing te komen, of het nu door religiositeit is of door het scoren van punten bij de god(en). Een God die zijn eigen zoon geeft, is pas de uiterste idioterie.

Ik denk dat onderbouwen een handicap is, iets wat ik mis. Men roept dit al vanaf mijn verschijning alhier. Ik doe mijn best om
het zo duidelijk mogelijk uit te leggen, en dan moet ik het nog eens onderbouwen. Toch betwijfel ik dat niemand het snapt,
want zo dom is men toch ook niet. Men kan allen gedegen theologische werken erop naslaan. Ik ben geen theoloog, en mij
lukt het helaas niet beter. Onderbouwen, hoe doe je dat? Eerst een cursus volgen misschien? Met als de Heidelb. Catechismus?
Of de kanttekeningen met verwijsteksten?

Ik denk dat hier een stuk theorie wordt bedoelt. Dat kan ik echt moeilijk. Ik spreek uit praktijk en aanvoelen. Mijn vader had
een uitdrukking: Ik voel het aan mijn water, of ik zag dat hij loog, zodat het dampte om zijn hoofd. Op die manier probeer
ik het gewoon praktisch te zegen zonder teveel moeilijke theorie.

[ejvl]

@Dia,

Die reacties komen voor een deel omdat je wel aangeeft wat je bedoelt, maar niet echt onderbouwt. Je verwijst in het heel algemeen naar Schrift, belijdenis, oudvaders en kanttekeningen, maar een concrete reactie is dat niet.
Als het echt zo duidelijk lag als je steeds suggereert, kan dat niet zo moeilijk zijn.

Daarbij: Wat Hervormde zegt, is niet rechtstreeks in tegenspraak met wat je zelf zegt:
God houdt zijn recht overeind: er moet volledig betaald worden.
De genade zit hem dus daarin, dat Hij zijn Zoon gegeven heeft. Dat is Jood en Griek een dwaasheid. Ga maar na: zowel Jood als Griek hebben een systeem ontwikkeld om zelf tot verlossing te komen, of het nu door religiositeit is of door het scoren van punten bij de god(en). Een God die zijn eigen zoon geeft, is pas de uiterste idioterie.

Ik denk dat onderbouwen een handicap is, iets wat ik mis. Men roept dit al vanaf mijn verschijning alhier. Ik doe mijn best om
het zo duidelijk mogelijk uit te leggen, en dan moet ik het nog eens onderbouwen. Toch betwijfel ik dat niemand het snapt,
want zo dom is men toch ook niet. Men kan allen gedegen theologische werken erop naslaan. Ik ben geen theoloog, en mij
lukt het helaas niet beter. Onderbouwen, hoe doe je dat? Eerst een cursus volgen misschien? Met als de Heidelb. Catechismus?
Of de kanttekeningen met verwijsteksten?

Ik denk dat hier een stuk theorie wordt bedoelt. Dat kan ik echt moeilijk. Ik spreek uit praktijk en aanvoelen. Mijn vader had
een uitdrukking: Ik voel het aan mijn water, of ik zag dat hij loog, zodat het dampte om zijn hoofd. Op die manier probeer
ik het gewoon praktisch te zegen zonder teveel moeilijke theorie.

Je zegt het DIA, met bijbelteksten en verklaringen geciteerd bijvoorbeeld, bijvoorbeeld Henry of Calvijn.
Discussie hou je altijd, dat is juist goed, daar is het een forum voor.
God kan niet buiten Zijn recht want in Johannus x vers x staat.... daar wordt .... mee bedoeld en Henry, Calvijn .... zegt er dit over....
Zo probeer ik het in mijn gebrekkigheid te doen en ik ben ook geen theoloog.
Maar ieder doet het uiteraard op zijn of haar manier.

[-DIA-]

@Dia,

Die reacties komen voor een deel omdat je wel aangeeft wat je bedoelt, maar niet echt onderbouwt. Je verwijst in het heel algemeen naar Schrift, belijdenis, oudvaders en kanttekeningen, maar een concrete reactie is dat niet.
Als het echt zo duidelijk lag als je steeds suggereert, kan dat niet zo moeilijk zijn.

Daarbij: Wat Hervormde zegt, is niet rechtstreeks in tegenspraak met wat je zelf zegt:
God houdt zijn recht overeind: er moet volledig betaald worden.
De genade zit hem dus daarin, dat Hij zijn Zoon gegeven heeft. Dat is Jood en Griek een dwaasheid. Ga maar na: zowel Jood als Griek hebben een systeem ontwikkeld om zelf tot verlossing te komen, of het nu door religiositeit is of door het scoren van punten bij de god(en). Een God die zijn eigen zoon geeft, is pas de uiterste idioterie.

Ik denk dat onderbouwen een handicap is, iets wat ik mis. Men roept dit al vanaf mijn verschijning alhier. Ik doe mijn best om
het zo duidelijk mogelijk uit te leggen, en dan moet ik het nog eens onderbouwen. Toch betwijfel ik dat niemand het snapt,
want zo dom is men toch ook niet. Men kan allen gedegen theologische werken erop naslaan. Ik ben geen theoloog, en mij
lukt het helaas niet beter. Onderbouwen, hoe doe je dat? Eerst een cursus volgen misschien? Met als de Heidelb. Catechismus?
Of de kanttekeningen met verwijsteksten?

Ik denk dat hier een stuk theorie wordt bedoelt. Dat kan ik echt moeilijk. Ik spreek uit praktijk en aanvoelen. Mijn vader had
een uitdrukking: Ik voel het aan mijn water, of ik zag dat hij loog, zodat het dampte om zijn hoofd. Op die manier probeer
ik het gewoon praktisch te zegen zonder teveel moeilijke theorie.

Je zegt het DIA, met bijbelteksten en verklaringen geciteerd bijvoorbeeld, bijvoorbeeld Henry of Calvijn.
Discussie hou je altijd, dat is juist goed, daar is het een forum voor.
God kan niet buiten Zijn recht want in Johannus x vers x staat.... daar wordt .... mee bedoeld en Henry, Calvijn .... zegt er dit over....
Zo probeer ik het in mijn gebrekkigheid te doen en ik ben ook geen theoloog.
Maar ieder doet het uiteraard op zijn of haar manier.

Moet je wel rekenen dat ik geen professioneel forumschrijver ben. Ik plaats de berichtjes
tussen de bedrijven door. Als ik alles uit moest werken, dan zou ik een compleet bureau
met stapels boeken naast de pc moeten hebben. Als iets on-Bijbels is, ik zou denken dat
men dat toch wel snel door zou hebben ook met enkel historische kennis...

[ejvl]

Moet je wel rekenen dat ik geen professioneel forumschrijver ben. Ik plaats de berichtjes
tussen de bedrijven door. Als ik alles uit moest werken, dan zou ik een compleet bureau
met stapels boeken naast de pc moeten hebben. Als iets on-Bijbels is, ik zou denken dat
men dat toch wel snel door zou hebben ook met enkel historische kennis...

Valt mee hoor DIA, anderen en ik doen het ook veelal tussen de bedrijven door.
Via Internet is de bijbel in enorm veel vertalingen (ook de SV met kanttekeningen) te raadplegen.
Tevens de verklaringen van Henry, Dachsel, Luther, Calvijn, Kohlbrugge en anderen.

Als je een standpunt inneemt is het mijns inziens erg belangrijk dit bijbels te onderbouwen, met citaten.
En je moet ook rekening houden met de diversiteit van mensen alhier.
Sommigen zijn goed thuis in het wat behoudender taalgebruik, anderen die hier geen ervaring mee hebben begrijpen er niets van.
Als je dan een stuk plaatst over de vierschaarbeleving kan het zo zijn dat hier weinig of niets van gehoord is, terecht vraagt men zich dan af waar dit in Gods woord voorkomt omdat zij het nog nooit gelezen hebben.
Er zijn verschillende kerkverbanden, niet iedereen is thuis in de bevindelijke termen uit het gezelschapsleven, een nadere uitleg, verklaring en bijbelse onderbouwing is naar mijn mening noodzakelijk daarom.

Je moet het eigenlijk zo zien, het zo formulieren dat een buitenstaander het ook kan begrijpen, inclusief onderbouwing.
Maar zoals ik al zei, dit is mijn bescheiden mening.