Iemand is er zeker niet mee geholpen als zonde verzwegen worden. En net gedaan wordt of dat niet erg is. Net zo goed dat ik er niet mee geholpen ben als bij mijn zonden niet aangewezen worden, hoe begrijpelijk ook. Dat is namelijk zeer onbarmhartig. Onder de schijn van barmhartigheid.Wandelende schreef:Het is toch logisch dat ongeoorloofde gevoelens cq. gedachten ook zondig zijn?
Als je als heteroseksuele en getrouwde man een mooie, knappe vrouw ziet lopen en je begeert haar, dan is dat ook zonde.
Volgens mij is dat gewoon een naspreken van enkele geboden uit de Bijbel.
Vraag is alleen of je dan de benadering kan (of moet willen) kiezen die hierboven wordt weergegeven. Ik geloof niet dat er ook maar één iemand mee geholpen is als je op de letter van de wet gelijk hebt... Zeker niet de omgang met andersgerichte personen.
Overigens zag Augustinus seksualiteit tussen man en vrouw binnen het huwelijk ook als zonde. Dus ik zou de discussie niet willen vernauwen tot wettische stellingen.
En wat dit met wettisisme te maken heeft?