Zeeuw schreef: ↑27 jun 2024, 10:34

Mannetje schreef: ↑27 jun 2024, 09:59 Zijn dat ook profs die hun lichaam misbruiken voor geld, roem en eer?

Gezien de blessures die sommigen oplopen zou je het soms bijna denken.

Hoe verhoudt dit standpunt zich tot de uitval in andere beroepen vanwege burn out, slijtage, RSI etc?

merel schreef: ↑27 jun 2024, 11:27

Zeeuw schreef: ↑27 jun 2024, 10:34

Mannetje schreef: ↑27 jun 2024, 09:59 Zijn dat ook profs die hun lichaam misbruiken voor geld, roem en eer?

Gezien de blessures die sommigen oplopen zou je het soms bijna denken.

Hoe verhoudt dit standpunt zich tot de uitval in andere beroepen vanwege burn out, slijtage, RSI etc?

Ik denk dat het antwoord wat je krijgt is 'het is iets anders wanneer je je beroep uitoefent om je gezin te onderhouden, ipv om geld, roem en eer te oogsten'. Wat niet direct mijn antwoord zou zijn.

merel schreef: ↑27 jun 2024, 10:43

Mannetje schreef: ↑27 jun 2024, 10:24 De wereld van profvoetbal en andere profsport heeft als doel de beste te zijn, ten koste van zo goed als alles, met als doel eer, roem en zeker in voetbal ook geld.

Dit komt in andere beroepsgroepen ook voor, maar is daar niet inherent aan de beroepsgroep.

Denk dat jij je vergist. Praat maar eens met een orthopeed, (plastisch) chirurg die bij een commerciële kliniek werkt. Of met specialisten die alleen om het geld niet naar een academisch ziekenhuis willen. in de academische ziekenhuizen zijn de artsen namelijk in loondienst en werken niet in een maatschap. Dat is veel minder bekend, omdat het niet in de krant staat. Idem met advocaten die op de zuidas kantoren werken, veel RA bij grote kantoor. Dit speelt bij heel veel beroepsgroepen.

Natuurlijk kunnen er prikkels bestaan binnen een beroepsgroep die niet gewenst zijn, maar iemand die kiest om chirurg te worden, kan prima kiezen voor een academisch ziekenhuis uit overwegingen dat hij dienstbaar wil zijn aan de medische wetenschap. Anders gezegd, het primaire doel van de gezondheidszorg is niet dat de medicus zichzelf kapot werkt voor het winnen, voor het geld, de roem of de eer.

Een topsporter heeft geen andere keuze dan gaan voor het maximale. Alles geven om te winnen, en anders heb je er niets te zoeken.

Zelfs in de entertainmentsector kun je nog anders kiezen. Je hoeft niet perse te willen gaan voor concerten in de Arena of nog groter. Je kunt als muzikant ook tevreden zijn met een inkomen genoeg om van te leven en doen wat je leuk vindt.
Ik kan echt geen beroepsgroep bedenken waarin het de beste moeten willen zijn vergelijkbaar is met topsporters.

Ik kan wel genoeg beroepsgroepen bedenken met de verleiding om via geoorloofde en minder geoorloofde wegen te komen tot de top, de zelfverrijking, de roem en de eer, maar dat is het punt dus niet.

merel schreef: ↑27 jun 2024, 11:09

TSD schreef: ↑27 jun 2024, 10:59

merel schreef: ↑27 jun 2024, 10:43

Mannetje schreef: ↑27 jun 2024, 10:24 De wereld van profvoetbal en andere profsport heeft als doel de beste te zijn, ten koste van zo goed als alles, met als doel eer, roem en zeker in voetbal ook geld.

Dit komt in andere beroepsgroepen ook voor, maar is daar niet inherent aan de beroepsgroep.

Denk dat jij je vergist. Praat maar eens met een orthopeed, (plastisch) chirurg die bij een commerciële kliniek werkt. Of met specialisten die alleen om het geld niet naar een academisch ziekenhuis willen. in de academische ziekenhuizen zijn de artsen namelijk in loondienst en werken niet in een maatschap. Dat is veel minder bekend, omdat het niet in de krant staat. Idem met advocaten die op de zuidas kantoren werken, veel RA bij grote kantoor. Dit speelt bij heel veel beroepsgroepen.

Volgens mij mis je nu de essentie van de post van Mannetje. Hij zal het namelijk inhoudelijk eens zijn met wat je schrijft. Je mist de essentie van het laatste deel van zijn laatste zin.

Ik mis de essentie helemaal niet. Ik benadruk juist dat het inherent is aan veel beroepsgroepen en dat dit gedrag de beroepsgroep an sich niet verwerpelijk maakt.

Sorry, maar dan lijk je niet te begrijpen wat 'inherent aan de beroepsgroep' betekent. (namelijk: noodzakelijk behorend bij)

Dat veel mensen van een bepaalde beroepsgroep bepaald gedrag vertonen, maakt dit gedrag nog niet inherent aan de beroepsgroep.

Een topsporter die niet als doel heeft om de beste te zijn, ten koste van alles (of in elk geval van heel erg veel), komt ook nergens. Daar zijn voorbeelden te over van. Je hebt dus dit gedrag nodig om echt topsporter te kunnen zijn. Je kan prima arts, accountant of advocaat zijn zonder dit gedrag. Dat er helaas in elke beroepsgroep, vooral die beroepsgroepen waar veel 'verdiencapaciteit' is, ook veel mensen rondlopen die daar maximaal van proberen te profiteren doet aan dat feit niets af.

EDIT: Ik zie dat Mannetje al iets soortgelijks schrijft, dat had ik nog niet gelezen

Dat zijn nuance verschillen die jullie benoemen, maar de essentie blijft hetzelfde. In diverse beroepsgroepen kan je verkeerde keuzes maken die geënt zijn op rijkdom, eer en roem. Dat maakt de beroepsgroep an sich niet slecht en de wedstrijden niet goddeloos. Denk hierbij aan het damesvoetbal. Het spel blijft hetzelfde, maar daar gaat veel minder geld in om. Een vriendin van mijn dochter voetbalt bij Feyenoord en doet dit naast haar studie. Zij realiseert zich dat na de voetbal ook nog een leven is.

merel schreef: ↑27 jun 2024, 14:00 Dat zijn nuance verschillen die jullie benoemen, maar de essentie blijft hetzelfde. In diverse beroepsgroepen kan je verkeerde keuzes maken die geënt zijn op rijkdom, eer en roem. Dat maakt de beroepsgroep an sich niet slecht en de wedstrijden niet goddeloos. Denk hierbij aan het damesvoetbal. Het spel blijft hetzelfde, maar daar gaat veel minder geld in om. Een vriendin van mijn dochter voetbalt bij Feyenoord en doet dit naast haar studie. Zij realiseert zich dat na de voetbal ook nog een leven is.

Dat kan dus niet als jij op het EK voor mannen wil spelen, waar het nu over gaat.
Dat is geen nuanceverschil, maar een onmogelijkheid. Een beetje profvoetballer en een beetje wat anders brengt je niet op het EK.

Maar goed, hier laat ik het voorlopig weer even bij.

Mannetje schreef: ↑27 jun 2024, 14:12

merel schreef: ↑27 jun 2024, 14:00 Dat zijn nuance verschillen die jullie benoemen, maar de essentie blijft hetzelfde. In diverse beroepsgroepen kan je verkeerde keuzes maken die geënt zijn op rijkdom, eer en roem. Dat maakt de beroepsgroep an sich niet slecht en de wedstrijden niet goddeloos. Denk hierbij aan het damesvoetbal. Het spel blijft hetzelfde, maar daar gaat veel minder geld in om. Een vriendin van mijn dochter voetbalt bij Feyenoord en doet dit naast haar studie. Zij realiseert zich dat na de voetbal ook nog een leven is.

Dat kan dus niet als jij op het EK voor mannen wil spelen, waar het nu over gaat.
Dat is geen nuanceverschil, maar een onmogelijkheid. Een beetje profvoetballer en een beetje wat anders brengt je niet op het EK.

Maar goed, hier laat ik het voorlopig weer even bij.

Dat is een kip en ei verhaal.

Als jij partner wil worden op een advocatenkantoor op de zuidas raakt die balans ook vaak zoek. Idem als je arts werkt voor een commerciële instelling. Dat maakt het spel voetbal niet slecht en is zeker geen reden om daar niet naar te kijken.

Al met al bedoelen wij hetzelfde

Nee, dat doen we niet. Maar dat geeft niet op een forum.

De Bijbel leert ons nergens ons terug te trekken uit de wereld en het klooster in te gaan,
maar het lijkt Merel alsof je totaal geen afstand tot de wereld wilt nemen.

Waar ligt de grens wat jou betreft?
En waarom lijk je mannen die professioneel voetballen, dwaas of een brug te ver te vinden, maar
als vrouwen voetballen opeens niet?
De sportverdwazing blijft toch dezelfde?

Als ik de voetbalemoties tot me neem kan ik het niet helpen om soms wat parallellen te zien met beroepingswerkemoties die ik om me heen opmerk.

Johann Gottfried Walther schreef: ↑27 jun 2024, 14:35 De Bijbel leert ons nergens ons terug te trekken uit de wereld en het klooster in te gaan,
maar het lijkt Merel alsof je totaal geen afstand tot de wereld wilt nemen.

Waar ligt de grens wat jou betreft?
En waarom lijk je mannen die professioneel voetballen, dwaas of een brug te ver te vinden, maar
als vrouwen voetballen opeens niet?
De sportverdwazing blijft toch dezelfde?

Eh, ik kijk überhaupt geen sport. Ik vind het gruwelijk saai. Met het fenomeen sport en het lichaam tot het uiterste brengen heb ik daarentegen geen enkele moeite

Waaruit concludeer jij trouwens dat ik geen afstand wil nemen van de wereld?

ik denk dat sporten in reformatorisch Nederland uberhaupt niet in een goed daglicht staat. De term sportverdwazing heb ik verder nog nooit gehoord.

Ik verbaas me hoe voetbal kijken in een paar jaar genormaliseerd is binnen onze gezindte.
Niet te bevatten. De wereld buigt en velen onder ons buigen mee.

Sowieso is er in levensstijl een gigantische vervlakking en verwatering te zien.
M.i. moeten we weer terug naar het radicale christendom van : "Gij geheel anders"

Ik kan me niet voorstellen dat dat waar is. Maar los daarvan vind ik de beste willen zijn helemaal niet slecht.

Ik wil ook de beste zijn in mijn vakgebied(jes). Daar lijkt me helemaal niets mis mee. Waarom zou je met minder genoegen nemen? Hoe beter je functioneert, hoe beter je bijdrage aan de samenleving, als je althans een behoorlijk beroep hebt.

HHR schreef: ↑27 jun 2024, 14:59 Ik verbaas me hoe voetbal kijken in een paar jaar genormaliseerd is binnen onze gezindte.
Niet te bevatten. De wereld buigt en velen onder ons buigen mee.

Sowieso is er in levensstijl een gigantische vervlakking en verwatering te zien.
M.i. moeten we weer terug naar het radicale christendom van : "Gij geheel anders"

Hoe ziet het radicale christendom er concreet uit in 2024? Liefst met vooral 'welletjes', niet 'nieten'

merel schreef: ↑27 jun 2024, 14:47

Johann Gottfried Walther schreef: ↑27 jun 2024, 14:35 De Bijbel leert ons nergens ons terug te trekken uit de wereld en het klooster in te gaan,
maar het lijkt Merel alsof je totaal geen afstand tot de wereld wilt nemen.

Waar ligt de grens wat jou betreft?
En waarom lijk je mannen die professioneel voetballen, dwaas of een brug te ver te vinden, maar
als vrouwen voetballen opeens niet?
De sportverdwazing blijft toch dezelfde?

Eh, ik kijk überhaupt geen sport. Ik vind het gruwelijk saai. Met het fenomeen sport en het lichaam tot het uiterste brengen heb ik daarentegen geen enkele moeite

Waaruit concludeer jij trouwens dat ik geen afstand wil nemen van de wereld?

ik denk dat sporten in reformatorisch Nederland uberhaupt niet in een goed daglicht staat. De term sportverdwazing heb ik verder nog nooit gehoord.

Want de oefening van het lichaam is van weinig nut, maar de godsvrucht is nuttig voor alle dingen, omdat zij de belofte van het tegenwoordige en van het toekomende leven heeft.
1 Timotheus 4 vers 8

Mensen verering is sowieso fout, en dat gebeurd in het voetbal zeer zeker wel...