Ik zou jullie aan de hand van een preek, die iedereen kan nalezen het volgende willen voorleggen:
Theologie bedrijven en het Woord verkondigen hebben natuurlijk veel met elkaar te maken.
Toch denk ik, dat het twee verschillende bezigheden zijn.
Een heel goed voorbeeld vind ik de volgende preek van ds. Huisman:
Mattheus 9: 27 -30a (Geen Ander Evangelie, deel 2 op www.dshuisman.nl)
Een hele pastorale preek, die een echte uitweg geeft voor het altijd weer terugkerende probleem van 'tot geloof komen'.
Dit probleem kan theologisch door veel mensen vaak niet worden opgelost (puur verstandelijk is het ook heel paradoxaal).
Maar wanneer het hart wordt aangesproken en geraakt, klaart de lucht op. Althans, zo heb ik het meermalen bij dit soort preken ervaren. Daarom gaat er naar mijn mening ook zoveel troost uit van een ruime prediking en wordt deze prediking vaak node gemist.
gravo
verhouding theologie / prediking
Wat geweldig dat die preken eropstaan uit die boeken! Zo ontzettend praktikaal en bevindelijk hoor je het zelfs op jongerenavonden niet!
Dit is echt schriftuurlijk-bevindelijk. Niet maar wat algemene waarheden, maar concreet zeggen waar het om gaat, hoe het gaat, wat we moeten doen, hindernissen wegnemend. Niet wij, maar Jezus doet alles! Hij is een volkomen Zaligmaker. Heerlijk Evangelie!
Dit is echt schriftuurlijk-bevindelijk. Niet maar wat algemene waarheden, maar concreet zeggen waar het om gaat, hoe het gaat, wat we moeten doen, hindernissen wegnemend. Niet wij, maar Jezus doet alles! Hij is een volkomen Zaligmaker. Heerlijk Evangelie!
- Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Nou RJ,Oorspronkelijk gepost door Refojongere
Wat geweldig dat die preken eropstaan uit die boeken! Zo ontzettend praktikaal en bevindelijk hoor je het zelfs op jongerenavonden niet!
Dit is echt schriftuurlijk-bevindelijk. Niet maar wat algemene waarheden, maar concreet zeggen waar het om gaat, hoe het gaat, wat we moeten doen, hindernissen wegnemend. Niet wij, maar Jezus doet alles! Hij is een volkomen Zaligmaker. Heerlijk Evangelie!
ondanks de verschillen van inzicht/beleving met de HHk en de PkN, houden we toch van hetzelfde!
Tsjo, Gravo, dit is inderdaad een heel mooie preek, ik had 'm nog niet gelezen. Ik ben het verder van harte met je openingsposting eens.
Hier voor de liefhebbers de directe link: http://www.dshuisman.nl/PDF/BOEK2/6_Matt9.pdf
Lees eens mee:
Hier voor de liefhebbers de directe link: http://www.dshuisman.nl/PDF/BOEK2/6_Matt9.pdf
Lees eens mee:
[Aangepast op 11/1/05 door Pim]4
Da Costa heeft eens gezegd: Wie moet er beginnen in het werk der
zaligheid, u of de Heere? En dan zegt hij: U moet beginnen en u begonnen
zijnde, zal ervaren, dat niet u begonnen zijt, maar dat God begonnen is. Dat
is echte theologie, dat is kennis van God en goddelijke zaken.
O, dat is vast en zeker waar: geen sterveling zal ooit uit zichzelf begeren om
door Christus verlost en gered te worden. Dat ben ik van ganser harte met u
eens! Dat is Gods zaak. Maar er zal ook geen sterveling gered worden, die
niet tot Hem komt, en dat is úw zaak! Want het is úw zaak nìet, om te
geloven de verborgenheden van God, maar het is uw zaak wèl, om op de
roepstem van de Heere naar Jezus te komen. Dát is de zaak.
Ik heb vroeger, als ouderling, wel eens een preek gelezen van Aving en ik
herinner me nog, dat boven die preek stond: De uitwendige roeping, de
grond des geloofs. De uitwendige roeping is de grond des geloofs. Die
uitwendige roeping, waarmee God heden tot een ieder van u komt, is voor u
een grond des geloofs. Op die uitwendige roeping moet en moogt gij komen
en àls gij komt, dan zult u achteraf bevinden, dat die roeping een
waarachtige, goddelijke, door de Heilige Geest gewerkte roeping is geweest.
Arminianisme suggereert dat een mens het zelf moet doen en daartoe de wil heeft. De arminiaan heeft het nooit over Gods eenzijdige werk en dat een mens het uit zichzelf niet kan. Dit zijn fundamentele aspecten van de vrije genadeleer. Lees het boek van Luther maar eens over de 'knechtelijke wil'. Ook Augustinus had het daarover. En tot op deze dag is dat nog steeds een wezenlijk aspect en niet een theoretisch verschil.
Dan ten tweede: Ik heb niets tegen een appellerende prediking. Dat is zeer bijbels. Nu is het de dag der zaligheid. In de prediking wordt de eeuwige scheidslijn getrokken tussen wel en wee. Daar valt de beslissing. Want het is immers God Die spreekt door Zijn dienstknecht.
Maar het is wat anders te zeggen: NU NU NU NU NU NU NU. Dan te zeggen: Gelooft gij? Gelooft gij (met de nadruk op de persoon die de prediking van ds. Huisman leest, hoort). De eerste zin valt de nadruk op 'gelooft' en dan de tweede zin 'gij'. Maar dat is echt wat anders hoor dan wat Hegger deed. Zeg maar: Ik wil. Doe het! Nu nu nu nu.
Maargoed.
Dan ten tweede: Ik heb niets tegen een appellerende prediking. Dat is zeer bijbels. Nu is het de dag der zaligheid. In de prediking wordt de eeuwige scheidslijn getrokken tussen wel en wee. Daar valt de beslissing. Want het is immers God Die spreekt door Zijn dienstknecht.
Maar het is wat anders te zeggen: NU NU NU NU NU NU NU. Dan te zeggen: Gelooft gij? Gelooft gij (met de nadruk op de persoon die de prediking van ds. Huisman leest, hoort). De eerste zin valt de nadruk op 'gelooft' en dan de tweede zin 'gij'. Maar dat is echt wat anders hoor dan wat Hegger deed. Zeg maar: Ik wil. Doe het! Nu nu nu nu.
Maargoed.