Gedichten

Gebruikersavatar
Arja
Berichten: 2059
Lid geworden op: 30 mei 2019, 15:57
Locatie: Provincie Utrecht
Contacteer:

Re: Gedichten

Bericht door Arja »

GEDACHTEN BIJ HET GRAF VAN DEN TWAALFJARIGE
HENDRIK CHRISTIAAN CAPADOSE,


De kleinen gaan ons voor in 't koninkrijk des Heeren:
door kindren wil ons God Zijn diepe wegen leren!
Hier rust het stof eens kinds, in 't midden van de pijn
gegrepen om eerlang voor eeuwig vrij te zijn.
o Hendrik Christiaan! vrij is uw geest daar boven,
daar 's Hemels Englen 't Lam, dat voor u bloedde, loven
Terwijl in 's aardrijks schoot u lichaampje uitgestrekt!
de Engel sluimrend wacht, die eens Gods doden wekt!
o Kind van rouw en vreugd, van tranen en gebeden!
hoe zijt gij dus de rust al lijdend ingetreden!
Hoe dus van 's levens lust en zoetheên losgesnoerd,
en als op vleuglen aan 't oudrenhart ontvoerd?
U maakte Christus vrij door eigen lijdensbanden.
Zijn liefde deed uw hart in heilbegeerte ontbranden.
Zijn Geest was dáár, - gij leedt, beleedt en overwont,
gij - thans van zonde en pijn voor eeuwig zielsgezond.

Isaäc da Costa
Gebruikersavatar
Adagio
Berichten: 906
Lid geworden op: 22 feb 2018, 15:06

Re: Gedichten

Bericht door Adagio »

'De Schoolmeester' schreef:Een ezel is een heer met een staart,
Die hij van achteren draagt, als een paard.
Het verschil tussen ezels en geleerde doktoren,
Zit 'm soms minder in 't hoofd, dan wel in de oren.
Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: Gedichten

Bericht door Mara »

De gelukkige landman

De boer heeft een gelukkig lot!
Zijn stand is waarlijk vrij;
hij werkt en zingt en dankt zijn God,
hij smaakt het zuiverste genot,
is vergenoegd en blij.

Een wijfje, eerbaar, lief en goed,
zijn troost in leed en druk,
dat met hem deelt in zuur en zoet,
in armoede en in overvloed
vermeerdert zijn geluk.

En kindren, vrolijk en gezond,
die in de onnozele jeugd
gehoorzaam zijn met hart en mond
volmaken vaders levensstond
en volgen moeders deugd.

Zijn hart wordt door geen vrees gekweld:
't geloof aan Gods bestuur
verdrijft de zorg die 't hoofd ontstelt;
hij ziet alleen in 't vrije veld
de schoonheid der Natuur.

Hij hoort der vooglen morgenlied,
dat blij Gods lof vermeldt;
terwijl zijn oog naar boven ziet
en 't hart, dat zoveel vreugd geniet,
die dankbre zang verzelt.

Hem streelt het schone in bloem en plant,
door malse dauw besproeid;
hij merkt alom eens Vaders hand,
die alles schept en houdt in stand
en 't al door liefde boeit.

Hij ziet hoe alles minnen moet
door werking der Natuur:
in 't visje, spartlende in de vloed,
in 't duifje, kirrende van gloed,
bespeurt hij 't eigen vuur.

Hij ziet hoe gras en klaver groeit
en voedt zijn glanzig vee;
hoe 't golvend graan op de akkers bloeit,
het beekje door de velden vloeit,
in ongestoorde vreê.

Wanneer de dag in 't westen zinkt,
dan houdt de landjeugd feest;
hij ziet, hoe liefde en onschuld blinkt,
en als de boerse vedel klinkt
verheft zich hart en geest.

Te huis vindt hij zijn zielsvriendin
en lieve kindren weer:
eerst zegent hij zijn klein gezin,
dan dankt hij God en sluimert in...
Hij heeft geen wensen meer.


H.A. Spandaw (1777-1855)
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Gebruikersavatar
Zita
Moderator
Berichten: 10418
Lid geworden op: 11 aug 2007, 13:12

Re: Gedichten

Bericht door Zita »

Mara schreef:De gelukkige landman



H.A. Spandaw (1777-1855)
Misschien ben ik te nuchter voor dit soort zwijmeltaal. Maar het beschrijft in ieder geval niet het boerenleven anno 2020.
Ambtenaar
Berichten: 9144
Lid geworden op: 15 apr 2017, 14:37

Re: Gedichten

Bericht door Ambtenaar »

Zita schreef: Misschien ben ik te nuchter voor dit soort zwijmeltaal. Maar het beschrijft in ieder geval niet het boerenleven anno 2020.
En hoogst waarschijnlijk ook niet het boerenleven in de 18e eeuw. Maar dat is nu juist dichterlijke vrijheid.
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Gedichten

Bericht door Jantje »

Het bloed aan de deurpost

In de nacht, toen ’t volk van Israël
uit het diensthuis werd gevoerd,
lag een knaapje ziek terneder,
’t hoofd bewonden, ’t hart ontroerd.

Naast zijn bedsteê zat zijn vader,
diep bewogen…, ’t was zijn zoon.
’t Was zijn oudste, die daar neerlag.
Vaders trots en moeders kroon!

Hete koortsgloed gloeit door d’ ad’ren;
en de koorts steeg altijd weer,
en al zwakker werd de lijder,
haast was er geen hope meer.

Vader had bijna vergeten
’t bloed als teken van ’t verbond
aan de deurpost aan te brengen,
schoon Gods mond het had verkond’.

’t Uur van middernacht kwam nader;
daar waakt uit zijn diepe slaap
plots de knaap op: “O, mijn vader,”
kermt hij, “dacht u aan ’t gebod?

Is het bloed wel aan de deurpost?
Als straks d’ Engel komt voorbij,
mist het bloed…, hij zou mij doden,
mij wegscheuren van uw zij.”

“Wees maar stil” was ’t kalme antwoord,
“‘k droeg het op aan onze buur
’t bloed daar buiten aan te brengen
tegen ’t middernacht’lijk uur.”

Dankbaar lei de knaap zich neder;
nochtans blijkbaar niet voldaan,
want onrustig sliep hij weder,
werd weer wakker, zeer ontdaan.

Angstig vroeg hij: “Lieve vader,
wat u zeide, is dat waar?
Is het bloed wel aan de deurpost,
’t teken van ’t verbond, wel daar?”

“Kind”, sprak vader, “leg je neder,
wees toch rustig, hoor mij aan:
‘k zag het bloedig teken glanzen
bij het zilver licht der maan.”

Dit bracht ’t arme kind tot zwijgen.
Doch maar even… ’t Waakt weer op.
’t Woelt en woelt en kermt en kreunt maar,
Gauw stijgt d’ onrust tot de top.

’t Zal zo aanstonds twaalf uur zijn.
Angstig ziet hij naar de deur …
En hij wil, maar durft niets zeggen;
van ’t gelaat wijkt alle kleur.

Eind’lijk vat hij moed en roept het,
schrééuwt het zijnen vader toe:
“Vader, vader, ’t geldt mijn leven,
duld dat ik één vraag nog doe!

Laat mij zien, ik moet het weten
dat het bondsbloed niet ontbreekt.
‘k Bid u: laat ik m’ overtuigen,
’t is uw zo ziek kind, die ’t smeekt!”

En de vader, die zijn buurman
op zijn woord steeds had vertrouwd,
moet bemerken, dat hij vrucht’loos
op een schepsel had gebouwd.

’t Was wel laat, maar niet té laat nog
om te doen wat God beval;
om het bondsbloed aan te brengen
dat behoud’nis brengen zal.

Vader grijpt een bundel hysop,
doopt die in het bloed van ’t lam,
en bestrijkt daarmee de deurpost,
was gereed, eer d’ Engel kwam.

En het knaapje werd behouden,
naar de ziel en lichaam beî.
En de ouders riepen dankend:
“Dat de Heer’ geprezen zij!”

Vrienden, is het bloed van Christus,
aan de deurpost van uw hart?
’t Bloed van Hem, Die zondaars nodigt,
vreugde brengt in plaats van smart?

’t Bloed, dat reinigt van de zonde,
van de zonde, klein en groot?
’t Bloed van Hem, Die licht in duister,
leven wekt, zelfs uit de dood.

Rust niet, als dat Joodse knaapje
voor gij ’t bloed gesprenkeld weet
aan de deurpost uwer ziele;
tot de Borg uw schulden kweet.
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
pieter zandbak
Verbannen
Berichten: 22
Lid geworden op: 25 feb 2020, 23:05

Re: Gedichten

Bericht door pieter zandbak »

mooi gedicht, Jan! Past mooi bij de preek over het gestreken bloed waarover je vertelde!
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Gedichten

Bericht door Jantje »

pieter zandbak schreef:mooi gedicht, Jan! Past mooi bij de preek over het gestreken bloed waarover je vertelde!
Nou, ik had tot gisterenavond nog nooit van dit gedicht gehoord. Maar ds. A. Schot vertelde over dit gedicht in de weekdienst in Middelburg-Zuid, hoe dit gedicht op hem een grote indruk maakte, en toen heb ik het opgezocht op Google. Ik wilde het hier graag delen.
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Gedichten

Bericht door -DIA- »

Jantje schreef:
pieter zandbak schreef:mooi gedicht, Jan! Past mooi bij de preek over het gestreken bloed waarover je vertelde!
Nou, ik had tot gisterenavond nog nooit van dit gedicht gehoord. Maar ds. A. Schot vertelde over dit gedicht in de weekdienst in Middelburg-Zuid, hoe dit gedicht op hem een grote indruk maakte, en toen heb ik het opgezocht op Google. Ik wilde het hier graag delen.
Ds. vD. heeft het ook wel eens aangehaald in een preek.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Susan
Berichten: 417
Lid geworden op: 18 sep 2019, 19:19

Re: Gedichten

Bericht door Susan »

-DIA- schreef:
Jantje schreef:
pieter zandbak schreef:mooi gedicht, Jan! Past mooi bij de preek over het gestreken bloed waarover je vertelde!
Nou, ik had tot gisterenavond nog nooit van dit gedicht gehoord. Maar ds. A. Schot vertelde over dit gedicht in de weekdienst in Middelburg-Zuid, hoe dit gedicht op hem een grote indruk maakte, en toen heb ik het opgezocht op Google. Ik wilde het hier graag delen.
Ds. vD. heeft het ook wel eens aangehaald in een preek.
Het is dus heel persoonlijk: we moeten persoonlijk geloven dat Christus met Zijn bloed verlossing voor ons heeft gebracht. Er staat één zin in die ik niet snap: naar de ziel en lichaam beî.

Hoezo naar lichaam en ziel? Dat staat toch niet in de Bijbel dat zij alles gered waren (qua ziel).
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Gedichten

Bericht door -DIA- »

Susan schreef:
-DIA- schreef:
Jantje schreef:
pieter zandbak schreef:mooi gedicht, Jan! Past mooi bij de preek over het gestreken bloed waarover je vertelde!
Nou, ik had tot gisterenavond nog nooit van dit gedicht gehoord. Maar ds. A. Schot vertelde over dit gedicht in de weekdienst in Middelburg-Zuid, hoe dit gedicht op hem een grote indruk maakte, en toen heb ik het opgezocht op Google. Ik wilde het hier graag delen.
Ds. vD. heeft het ook wel eens aangehaald in een preek.
Het is dus heel persoonlijk: we moeten persoonlijk geloven dat Christus met Zijn bloed verlossing voor ons heeft gebracht. Er staat één zin in die ik niet snap: naar de ziel en lichaam beî.

Hoezo naar lichaam en ziel? Dat staat toch niet in de Bijbel dat zij alles gered waren (qua ziel).
Een mens bestaat uit een zienlijk lichaam een een onzienlijke ziel. Dit is het grote verschil met dieren. Als een mens ziek wordt zal zijn lichaam ziek zijn, maar zijn ziel kan juist heel gezond zijn.
Iemand kan gered worden, bv. door een ongeluk op straat, net niet geraakt door een auto. Zijn lichaam is dan gered, maar dat wil niet zeggen dat zijn ziel dan ook gered is... Het is voor ons allen nodig dat onze ziel gered wordt. Ik herinner me oude eenvoudige arbeiders, die vroeger als ouderling in leesdiensten voorgingen. Een van die ouderlingen had een zij in zijn gebed dat hij nogal eens aanhaalde:
Armen en benen kunnen (lichaam) kunnen we missen, maar U niet. Het ging erom dat de ziel gered werd. En vanzelf is de redding van de ziel vele malen belangrijker dan het lichaam. Het lichaam is op deze aarde voorbijgaand, de ziel is voor een eeuwigheid geschapen.
En inderdaad, het staat er niet dat alle zielen gered waren! Dat is duidelijk. Dit gedicht is ook geen ware gebeurtenis, maar meer een 'gelijkenis' of hoe noem je dat. Beeldspraak misschien...
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Dodo
Berichten: 5643
Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
Locatie: dodo.refoforum@gmail.com

Re: Gedichten

Bericht door Dodo »

Susan schreef:
Hoezo naar lichaam en ziel? Dat staat toch niet in de Bijbel dat zij alles gered waren (qua ziel).
Dat slaat alleen op het jongetje van het gedicht. Hij hield vol dat er voldaan moest worden wat door God was gezegd, en dat wordt gezien als geloof, en daarom werd hij zowel naar ziel als naar lichaam gered.
Gebruikersavatar
Adagio
Berichten: 906
Lid geworden op: 22 feb 2018, 15:06

Re: Gedichten

Bericht door Adagio »

Susan schreef:Hoezo naar lichaam en ziel? Dat staat toch niet in de Bijbel dat zij alle gered waren (qua ziel).
Het is dan ook zo aangrijpend, dat Stefanus in Handelingen 7 de geschiedenis van het volk Israël nog eens ophaalde en Gods wonderlijke Hand aanwees in de geschiedenissen van Jozef, van Mozes enzovoort. En dan plotsklaps bepaalde hij hen erbij dat zij als vooraanstaande mannen van de Joodse Raad wel konden menen in datzelfde spoor te wandelen, en Gods kinderen genoemd wensten te worden, echter dit was niet meer dan uiterlijk, naar het lichaam. Van binnen waren zij gericht op eigen eer en behoud. Stefanus wees hun onbesneden hart aan. "Gij hardnekkigen en onbesnedenen van hart en oren, gij wederstaat altijd den Heiligen Geest; gelijk uw vaders, alzo ook gij."
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Gedichten

Bericht door Jantje »

Lees ook Zondag 1 van de Heidelbergse Catechismus.
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Gedichten

Bericht door Jantje »

Roemen in het kruis

1. O, hoe duister, hoe ontzettend,
zielsverscheurend, hartverplettend
was dat schrikverwekkend uur,
toen het vlek'loos Lam geslacht werd,
en de losprijs aangebracht werd,
der gevangen creatuur!


2. D' aarde siddert, rotsen kraken,
doden in het graf ontwaken,
Jezus Christus geeft de geest!
En de voorhang van de tempel
scheurt in tweeën tot de drempel.
D' eerste schepping is geweest!


3. Golgotha, dat zag het wonder:
't Licht der heerlijkheid gaat onder,
en het daglicht keert tot nacht.
Maar die nacht wordt weldra klaarheid,
al wat schaduw was, wordt waarheid.
't Is vervuld, het is volbracht!


4. Ja, volbracht zijn al de woorden,
die de Godsprofeten hoorden!
Ja, vervuld is 't recht der wet!
Onze wonden zijn verbonden,
onze zonden zijn verslonden,
en de slangenkop verplet!


5. In het kruis zal 'k eeuwig roemen!
en geen wet zal mij verdoemen;
Christus droeg de vloek voor mij!
Christus is voor mij gestorven,
heeft genâ voor mij verworven;
'k ben van dood en zonde vrij!


6. Loof, o Sion prijs Uw Heere!
D' aarde luister', 't Lam ter ere,
naar uw heilig Psalmgebruis!
Loof Hem, Die de hel verplette!
Loof Hem, Die Zijn volk ontzette!
Loof uw Koning aan het kruis!


Isaäc da Costa
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
Plaats reactie