Nee, dat is het niet. In die regio is geen werk voor ons. Dan zouden wij op een andere wijze vd staat profiteren door een uitkering. Ouders hierheen halen is ook geen optie, omdat hun sociale leven van kerk, broers, zussen, oom/ tantes zich daar afspeelt.Wim Anker schreef:Ik zou vooral aandringen op het nemen van verantwoordelijkheid en daarin keuzen maken. b.v. dichter bij gaan wonen of de consequenties aanvaarden. (in extra bijdragen).merel schreef:Wij wonen 150- 300 km bij (schoon) ouders vandaan. Idem de rest van de kinderen. Daarnaast reizen een aantal kinderen alleen met het OV en hebben geen auto. Hoe zou je 's avonds en 's nachts mantelzorg moeten geven?Wim Anker schreef:Dit triggert mij ook. Wat mij betreft mag familie, 1e en 2e graads, worden aangeslagen voor de zorgkosten die ook door mantelzorg geleverd zou kunnen worden.Wij staan 24/7 paraat, omdat wij de dichtstbijzijnde mantelzorgers zijn, op "slechts" 35 autominuten
Arme, eenzame man.
Ik vind het juist goed dat een onafhankelijke orgaan over de zorgbehoefte oordeelt.
b.v. ver weg wonen van ouders zodat mantelzorg niet geleverd kan worden leidt tot extra kosten voor de maatschappij. Dat dit wordt nagelaten, het vragen van de extra bijdrage, is precies wat het systeem doet kapseizen.
Want als het een paar centen gaat kosten dan kan het ineens wel allemaal zelf geregeld worden.
Daarnaast kan je niet verlangen dat mensen mantelzorg geven. Dat is namelijk zwaar, ook intiem en vergt veel van iemand. Veel mensen houden dat niet langdurig vol. Ik wil best mantelzorg geven, maar niet bij elk eerste en tweede graad familielid. Soms kan je dat beter overlaten aan een professional.
En gelukkig is het systeem zo dat alleen eigen bijdrage gevraagd wordt van mensen die gebruik maken van het systeem en niet deze last neerleggen bij familie.