Ik meen dat je vorige week in een ander draadje, in een discussie met @Luther, ook dingen schreef over de volgordelijke weg van ellende - verlossing - dankbaarheid. Daar was ik het helemaal mee eens. Als dat vaststaand kader met alle bekende termen van één Naam, twee wegen en drie stukken gemist wordt in de prediking, dan gaat er pas echt iets goed mis.JCRyle schreef:Ds. De Koeijer bespreekt een proefschrift over de prediking. Ik neem aan niet met de intentie om de GG even te gaan bashen, maar om te leren, om kritisch te onderzoeken en om de getrokken conclusies te beoordelen. En dan merkt hij een hiaat op tussen de conclusie(s) van Van der Knijf en zijn eigen waarneming.Jantje schreef:@JCRyle en @FlyingEagle,
Het feit dat men er zoveel aandacht aan besteed, begrijp ik absoluut niet. Want in feite hoeft men zich er toch helemaal niet druk over te maken? Zegt dat andersom niet ook wat over de intentie van hen zelf?
En wellicht is dat hét verschil tussen jou en dr. De Koeijer, namelijk dat laatstgenoemde wel het belang ziet om over de prediking te (blijven) spreken en nadenken. Als de prediking een vaststaand kader is (of anders gezegd "in het beton gegoten"), waaraan we de hele boel aan op hangen, dan heb je een zekere zekerheid. De vraag is dan wel of je nog kan spreken van "levende" Woordverkondiging.
Begrijp ik nu goed dat je het ook niet eens bent met de visie van Van der Knijff?