Is er verschil in strafmaat?

[Carrie]

Ben bang dat ik nog erger ben, maar naar buiten toe net doe of ik dat niet ben.

Zou je dit iets meer kunnen toelichten?

[TSD]

Ik kan het ook begrijpen dat de gedachte van loon vragen oproept.
Maar tegelijk is het zorgelijk. Hoe komt het toch dat we deze heel duidelijke Bijbelse boodschap totaal uit het oog zijn verloren? Vaak denken we dat het strijdig is met de boodschap van genade. Maar dat wijst er vooral op dat er zelden evenwichtig over deze zaken wordt gepreekt, en dat we óók een verkeerd beeld van Gods genade hebben.
Zie hoe bijv. Watson daarover schrijft. Ik vind het toch problematisch dat we daar zoveel moeite mee hebben.

Wil je dat verkeerde beeld van Gods genade eens verder uitwerken?

Een leerzaam topic is dit trouwens.

[Jantje]

Heel leerzaam! Je hoort er zondags ook weinig over, dat is althans mijn ervaring.

En verder ben ik ook wel benieuwd naar het antwoord van @Jongere.

[Boertje]

Ben bang dat ik nog erger ben, maar naar buiten toe net doe of ik dat niet ben.

Zou je dit iets meer kunnen toelichten?

Nou iedereen (ik zeker) ziet zichzelf graag vooraan staan en ontvangt graag complimentjes, maar dat willen toegeven is vers twee. Dat bedoel ik er mee. Christus zei ik ben gekomen om te dienen. En ikzelf, al doe ik nog zo mijn best, ik wil graag gediend worden ook al beweer ik iets anders.

[Carrie]

Ben bang dat ik nog erger ben, maar naar buiten toe net doe of ik dat niet ben.

Zou je dit iets meer kunnen toelichten?

Nou iedereen (ik zeker) ziet zichzelf graag vooraan staan en ontvangt graag complimentjes, maar dat willen toegeven is vers twee. Dat bedoel ik er mee. Christus zei ik ben gekomen om te dienen. En ikzelf, al doe ik nog zo mijn best, ik wil graag gediend worden ook al beweer ik iets anders.

Dank je.
Dit klinkt voor mij eerlijker.
Ik ben in ieder geval net als de discipelen. Ben vooral blij dat er geen jaloersheid meer zal zijn...

[Jongere]

Ik kan het ook begrijpen dat de gedachte van loon vragen oproept.
Maar tegelijk is het zorgelijk. Hoe komt het toch dat we deze heel duidelijke Bijbelse boodschap totaal uit het oog zijn verloren? Vaak denken we dat het strijdig is met de boodschap van genade. Maar dat wijst er vooral op dat er zelden evenwichtig over deze zaken wordt gepreekt, en dat we óók een verkeerd beeld van Gods genade hebben.
Zie hoe bijv. Watson daarover schrijft. Ik vind het toch problematisch dat we daar zoveel moeite mee hebben.

Wil je dat verkeerde beeld van Gods genade eens verder uitwerken?

Wat ik bedoel is dat we te veel zijn gaan denken in absolute tegenstellingen. Het probleem is dat we denken dat de gedachte van loon/trappen in de heerlijkheid afbreuk doet aan Gods genade.

Het hart van het evangelie is de rechtvaardiging van de goddeloze. De gezegende herontdekking daarvan in de Reformatie heeft gelukkig een centrale plaats in onze kerken.
Maar ik merk vaak als het over dit onderwerp gaat, dat er een soort kortsluiting in ons hoofd ontstaat. Want als er zoiets als loon bestaat, is genade dan geen genade meer? En rechtvaardigt God dan geen goddelozen meer? En draait het dan tóch om onze werken? Is het niet zo dat zelfs onze beste werken in dit leven onvolkomen en met zonden bevlekt zijn?
Maar blijkbaar klopt iets dan niet in onze voorstelling van Gods genade. En voor de duidelijkheid: ik voel die spanning zelf net zo sterk. Want de leer van de rechtvaardiging van de goddeloze door het geloof om niet kan niet hoog genoeg worden 'opgeheven'. Net als de boodschap dat Jezus Christus "onze heiligmaking" wordt genoemd (1 Kor. 1:30).
Maar blijkbaar kan Gods genade toch hand in hand gaan met een "verrekening" van het loon. Genade sluit onze werken niet uit, maar op een wonderlijke en niet na te rekenen manier in. Ik denk (als vergelijking) aan de manier waarop de Dordtse Leerregels beschrijven wat er gebeurt met de mens die door God wordt wedergeboren. Die gaat metterdaad willen, geloven, werken. En dat geloof rekent God hem tot rechtvaardigheid. Is het dan geen genade meer? Uiteraard wel en zonder die genade zou er geen leven en geen hoop zijn.
Zo ook met het loon. Blijkbaar kan Gods genade óók inhouden dat de Heere de werken van Zijn kinderen weegt. En al worden die werken in de weegschaal van Zijn gerechtigheid áltijd te licht bevonden -en is het verzoenend bloed van Christus daarom onmisbaar- er wordt door de Heere tóch een gewicht gewogen in die werken. En Hij zal dát gewicht 'verrekenen' in de heerlijkheid. Net zoals allen die vader, moeder, huis, etc. verlaten hebben om Zijnentwil, dat in honderdvoud zullen ontvangen.
Van één ding ben ik wel overtuigd. Voor degenen die dat genadeloon in de heerlijkheid zullen ontvangen, zal het een heilige verrassing zijn. Die rekensom wordt hier op aarde niet gemaakt. Want de Heere rekent naar (werken van) waarachtige liefde, en de liefde rekent niet, want zij zoekt zichzelf niet. Bavinck schrijft hierover: "Een christen werkt niet voor succes en voor het loon, maar hij doet wat zijn hand vindt om te doen, gehoorzaam aan het gebod en zonder zorgen voor de toekomst. Hij doet goede werken voordat hij eraan denkt en hij draagt vruchten voordat hij het weet."
Bovendien (schrijft Bavinck ergens): de gedachte van loon strijdt niet met de genade, omdat de Heere Zijn eigen werk beloont.

Ik noemde eerder al Bavinck en Watson die hierover schreven (en Watson noemt Calvijn); ik bedacht me nog dat ook prof. Van Vlastuin uitvoerig aandacht besteedt aan de gedachte van het loon in zijn boekje "Word vernieuwd". Hij schrijft bijvoorbeeld:
"Als de Schrift ons spreekt over een toekomstig rendement is het een ongeestelijke overgeestelijkheid om dit motief te ontkennen. Het behoort tot onze schepselmatigheid dat we gemotiveerd worden door een toekomstig resultaat."

[refo]

Zijn er nog mensen die genoegen nemen met de nieuwe aarde?

[Jongere]

Zijn er nog mensen die genoegen nemen met de nieuwe aarde?

Je reageert na mijn post, dus ik heb een vaag vermoeden dat je vraag daarmee verband houdt, maar begrijp het niet.
Kun je uitleggen wat je bedoelt?

[refo]

Zijn er nog mensen die genoegen nemen met de nieuwe aarde?

Je reageert na mijn post, dus ik heb een vaag vermoeden dat je vraag daarmee verband houdt, maar begrijp het niet.
Kun je uitleggen wat je bedoelt?

Welk deel van de vraag begrijp je niet?

[Jongere]

Zijn er nog mensen die genoegen nemen met de nieuwe aarde?

Je reageert na mijn post, dus ik heb een vaag vermoeden dat je vraag daarmee verband houdt, maar begrijp het niet.
Kun je uitleggen wat je bedoelt?

Welk deel van de vraag begrijp je niet?

Wat er achter je vraagt ligt begrijp ik niet, de bedoeling. Heb je reden om aan te nemen dat dat níet zo is, dat mensen geen "genoegen nemen" met de nieuwe aarde? Waarom dan? Ik snap niet zo goed hoe je vraag met het onderwerp te maken heeft.

[-DIA-]

Ik weet niet of HEBREEËN 10 in dit verband al is genoemd?

Eerst de korte samenvatting van geheel
HEBREEËN 10:
1 De apostel verklaart dat de wet maar een schaduw had der toekomende goederen, en door haar veelvuldige en jaarlijkse offeranden niets heeft kunnen volmaken. 5 En dat daarom David in den veertigsten psalm betuigt dat Christus in de wereld zou komen om den wil Gods te doen. 10 En ons door de enige offerande Zijns lichaams in der eeuwigheid te volmaken. 15 Hetzelve bewijst hij wederom uit den inhoud des nieuwen verbonds, Jeremia 31, in hetwelk de volkomen wegneming der zonden wordt beloofd. 18 En besluit derhalve dat geen offerande voor de zonden meer van node is. 19 Hij komt daarna tot het andere deel des briefs, namelijk tot de vermaningen van hun schuldigen plicht; en vooreerst vermaant hij de Hebreeën om met een vrijmoedig geloof tot God te gaan door den weg dien ons Christus heeft ingewijd. 23 Daarna vermaant hij hen tot standvastigheid in de belijdenis dezer hoop, en tot onwankelbare liefde. 25 En tot onderhouding hunner bijeenkomsten. 26 Stelt hun te dien einde voor ogen, aan de ene zijde het schrikkelijk oordeel Gods, dat de afvalligen hebben te verwachten. 32 En aan de andere zijde hun voorgaande lijdzaamheid en medelijden met de verdrukten, ook zelfs over zijn banden. 36 Mitsgaders de beloften die de volstandigen zullen wegdragen. 37 Hetwelk beide hij bewijst met een plaats uit Hab. 2:4, die hij aanhaalt en toe-eigent.

HIER DE TEKST MET KANTTENINGEN EN VERWIJSPLAATSEN

25 En laat ons onze onderlinge 50bijeenkomst niet nalaten, gelijk sommigen 51de gewoonte hebben, maar elkander vermanen; en dat zoveel te meer, als gij ziet dat de dag nadert.
50 Namelijk in de christelijke vergaderingen, die tot het gehoor van Gods Woord, gemeenschappelijke gebeden, en gebruik der heilige sacramenten aangericht zijn. Zie Hand. 2:42; 20:7. 1 Kor. 11:20, enz.
51 Namelijk die van de waarheid afvallen, of uit vreze der Joden, of ook door nalatigheid, of uit een groot gevoelen van zichzelve, of uit andere oorzaken hierin vertragen. Zie Matth. 18:20.

26 iWant zo wij 52willens zondigen, nadat wij de kennis der waarheid ontvangen hebben, zo blijft er 53geen slachtoffer meer over voor de zonden,
i Num. 15:30. Matth. 12:31. Hebr. 6:4. 2 Petr. 2:20. 1 Joh. 5:16.
52 Dat is, moedwilliglijk afvallen van dit geloof, hetwelk de apostel hier heeft beschreven, gelijk in het 29ste vers deze zonde breder wordt verklaard, die de apostel ook Hebr. 6:6 een afvallen heeft genoemd. Hij spreekt dan hier niet van allerlei zonde of afval, maar van die zonde die Christus noemt de zonde of lastering tegen den Heiligen Geest, Matth. 12:32, en van de zonde tot den dood, waarvan Johannes spreekt, 1 Joh. 5:16, gelijk blijkt uit de volgende eigenschappen, die hierna verhaald worden.
53 Namelijk dewijl zodanigen het enige Slachtoffer des Nieuwen Testaments, namelijk den Heere Jezus en Zijn verdienste, moedwilliglijk verwerpen en verachten. Hier schijnt de apostel ook te zien op de plaats Num. 15:30, 31, waar ook zelfs naar de wet geen offerande tot verzoening wordt toegelaten voor degenen die met opgeheven hand zondigden en den Heere versmaadden, maar zonder genade uit het volk moesten uitgeroeid worden.

27 Maar een schrikkelijke verwachting des oordeels, en hitte des vuurs, dat 54de tegenstanders zal verslinden.
54 Dat is, de vijanden van Gods waarheid, en vervolgers van dezelve.
28 Als iemand de wet van Mozes heeft 55tenietgedaan, die sterft zonder barmhartigheid konder twee of drie getuigen;
55 Dat is, verworpen, verlaten, verloochend, of daarvan afvallig is geworden, gelijk Deut. 13:5, 6, 7; 17:2 wordt verklaard. Want hoewel daar meer moedwillige zonden waren die met den dood werden gestraft, nochtans zo ziet de apostel inzonderheid op deze zonde van den moedwilligen afval, gelijk het Griekse woord athetein, dat is, afzetten, of: tenietdoen, en de vergelijking van het volgende vers medebrengt.
k Num. 35:30. Deut. 17:6; 19:15. Matth. 18:16. Joh. 8:17. 2 Kor. 13:1.

29 Hoeveel te zwaarder straf, meent gij, zal hij waardig geacht worden, die den Zone Gods 56vertreden heeft, en 57het bloed des testaments 58onrein geacht heeft, waardoor hij 59geheiligd was, en 60den Geest der genade smaadheid heeft aangedaan?
56 Dat is, moedwilliglijk veracht en verworpen heeft. Want hetgeen men vertreedt, pleegt men met verachting en verwerping alzo te behandelen.
57 Dat is, het bloed van Jezus Christus, door hetwelk het Nieuwe Testament is bevestigd, Matth. 26:28.
58 Gr. gemeen, dat is, profaan, onheilig, gelijk Mark. 7:2. Hand. 10:14. Want hetgeen men verwerpt of verzaakt, dat houdt men voor onrein of onheilig in zaken van den godsdienst.
59 Namelijk uitwendiglijk, ten aanzien van zijn voorgaande professie of belijdenis, aangaande het gehoor des Goddelijken Woords, gebruik der heilige sacramenten, en afscheiding van andere gemene mensen, namelijk Joden en heidenen. Hoewel de zodanige de ware wedergeboorte niet deelachtig was, gelijk Johannes getuigt, 1 Joh. 2:19, en gelijk zulken, 2 Petr. 2:22, nog evenwel honden en zeugen worden genaamd, al waren zij schoon van hun uitwendig slijk gewassen, en hadden zij de onreinheid van afgoderij en andere onheiligheden verlaten.
60 Dat is, den Heiligen Geest, Die in hen enigen smaak van Gods genade begon te werken, waarover zij zich ook een tijd verblijdden. Zie hiervan breder Hebr. 6:5. [/i

30 Want wij kennen Hem 61Die gezegd heeft: lMijne is de wrake, Ik zal het vergelden, spreekt de Heere. En wederom: mDe Heere zal Zijn volk oordelen.
61 Namelijk Deut. 32:35, 36, alwaar de Heere belooft dat Hij Zijn volk zal wreken over hun vijanden, en oordelen, dat is, richten en beschermen tegen alle vervolgers en verdrukkers. Hier staat aan te merken dat de apostel de woorden der Griekse overzetters naar den Hebreeuwsen tekst verandert en verbetert.
l Deut. 32:35. Rom. 12:19.
m Deut. 32:36.

31 Vreselijk is het 62te vallen in de handen des levenden Gods.
62 Namelijk als Hij wraak doet over Zijn vijanden. Anderszins is het beter te vallen in de handen Gods dan der mensen, als Hij de Zijnen genadiglijk tuchtigt, 2 Sam. 24:14.

32 Doch gedenkt de vorige dagen, in dewelke, 63nadat gij verlicht zijt geweest, gij veel strijd des lijdens hebt verdragen;
63 Namelijk eerst, toen gij gelovig geworden zijt, en door den doop de gemeente van Christus zijt ingelijfd. Hoeveel te meer dan, wil hij zeggen, moet gij standvastig zijn en tegen alle verdrukkingen gewapend, nadat gij nu lang Christus hebt beleden en Hem gediend.

33 Ten dele, als gij door smaadheden en verdrukkingen 64een schouwspel geworden zijt, en ten dele, als gij 65gemeenschap gehad hebt met degenen die alzo behandeld werden.
64 Dit kan genomen worden óf eigenlijk, dewijl de Christenen dikmaals in de schouwspelen voor de beesten werden geworpen, 1 Kor. 15:32, óf bij gelijkenis, omdat zij in het openbaar in de synagogen en rechthuizen schandelijk tentoon werden gesteld en kwalijk behandeld, gelijk Christus voorzegt Luk. 12:11; 21:12, en Paulus van zich en andere apostelen spreekt, 1 Kor. 4:9.
65 Dat is, medelijden gehad hebt, en alle broederlijke hulp bewezen hebt.

34 Want gij hebt ook 66over nmijn banden medelijden gehad, en de roving uwer goederen 67met blijdschap aangenomen, wetende dat gij hebt 68in uzelven oeen beter en blijvend goed in de hemelen.
66 Namelijk wanneer ik te Jeruzalem overvallen en gevangen ben, en genoodzaakt ben geweest mij op den keizer te beroepen, om het geweld der Joden te ontgaan; als wanneer zonder twijfel de gelovige Joden groot mededogen met Paulus hebben gehad en hem alle hulp bewezen. Zie Hand. 21:33.
n Hand. 21:33.
67 Namelijk naar de vermaning en belofte van Christus, Matth. 5:11, 12, en naar het voorbeeld der apostelen, Hand. 5:41. Zie ook 1 Thess. 2:14.
68 Dat is, in de hoop die in u is.
o Matth. 5:12.

35 Werpt dan 69uw vrijmoedigheid niet weg, welke een grote 70vergelding des loons heeft.
69 Dat is, uw vrijmoedige belijdenis, spruitende uit de vrijmoedigheid des geloofs en der hoop op God, gelijk vers 23 uitgedrukt staat. Of: uw vertrouwen.
70 Namelijk uit genade en om Christus’ wil. Zie Rom. 11:35. Kol. 3:24. Hebr. 13:21.

36 pWant gij hebt 71lijdzaamheid van node, opdat gij, den wil Gods gedaan hebbende, 72de beloftenis moogt wegdragen.
[ p Luk. 21:19.
71 Dat is, standvastigheid en lijdzame verwachting der vervulling van Gods belofte, gelijk het bewijs dat de apostel hier uit de plaats van Habakuk aanhaalt, medebrengt.
72 De beloofde zaak of erfenis. Zie Gal. 3:22.

37 qWant: 73Nog een zeer weinig tijds, en 74Hij Die te komen staat, zal komen en niet vertoeven;
q Hab. 2:3. Hagg. 2:7. 1 Petr. 1:6; 5:10.
73 Namelijk is er overig. Deze woorden zijn genomen uit Hab. 2:3. Hagg. 2:7, die de apostel niet van woord tot woord bijbrengt, maar verhaalt den zin daarvan en past ze tot zijn voornemen.
74 Namelijk de Messias, Christus.

38 rMaar de rechtvaardige 75zal uit het geloof leven; en 76zo iemand zich onttrekt, Mijn ziel heeft in hem geen behagen.
r Hab. 2:4. Rom. 1:17. Gal. 3:11.
75 Zie nader van deze overzetting op Rom. 1:17.
76 Namelijk van dit geloof en lijdzame verwachting, door afval, of verloochening van Christus en Zijn waarheid.

39 77Maar wij zijn niet 78van degenen die zich onttrekken ten verderve, maar 79van degenen die geloven tot 80behoudenis 81der ziel.
77 Hiermede verzacht de apostel het voorgaande dreigement, namelijk dat hij zulk gevoelen van hen niet heeft, hoewel hij zo spreekt, gelijk hij ook in dergelijke waarschuwing Hebr. 6:9 heeft gedaan.
78 Gr. der onttrekking.
79 Gr. des geloofs.
80 Of: verkrijging, verwerving.
81 Dat is, van de zaligheid der ziel; gelijk Christus ook spreekt Matth. 10:39.

[Zeeuw]

Zijn er nog mensen die genoegen nemen met de nieuwe aarde?

Je reageert na mijn post, dus ik heb een vaag vermoeden dat je vraag daarmee verband houdt, maar begrijp het niet.
Kun je uitleggen wat je bedoelt?

Welk deel van de vraag begrijp je niet?

Wat er achter je vraagt ligt begrijp ik niet, de bedoeling. Heb je reden om aan te nemen dat dat níet zo is, dat mensen geen "genoegen nemen" met de nieuwe aarde? Waarom dan? Ik snap niet zo goed hoe je vraag met het onderwerp te maken heeft.

Ik denk dat Refo bedoeld, maar zeg t als ik het verkeerd zie, dat de beloning van eeuwig bij de Heere op de nieuwe aarde genoeg is. Dat dat geen discussie over ‘de ene heeft het nog wat heerlijker dan de ander’ behoeft.

[Nasrani]

Verschil in strafmaat? Ook in heerlijkheid?
https://www.rd.nl/opinie/heerlijkheid-i ... -1.1353923
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/69 ... -de-hemel/

Over het verschil in heerlijkheid is een beroemd citaat over Wesley en Whitefield:

Er is een beroemde anekdote over Whitefield en John Wesley. John Wesley was een opwekkingsprediker met een arminiaanse inslag, terwijl George Whitefield de gereformeerde verkiezingsleer aanhing. Toen Wesley overleden was, vroeg iemand aan Whitefield of hij dacht dat hij Wesley wel in de hemel zou zien. Whitefield zei dat hij dacht van niet - omdat hij dacht dat Wesley zo veel dichter bij de troon zou zijn dan hijzelf, dat hij hem niet zou kunnen zien.

[TSD]

Wat ik bedoel is dat we te veel zijn gaan denken in absolute tegenstellingen. Het probleem is dat we denken dat de gedachte van loon/trappen in de heerlijkheid afbreuk doet aan Gods genade.

Het hart van het evangelie is de rechtvaardiging van de goddeloze. De gezegende herontdekking daarvan in de Reformatie heeft gelukkig een centrale plaats in onze kerken.
Maar ik merk vaak als het over dit onderwerp gaat, dat er een soort kortsluiting in ons hoofd ontstaat. Want als er zoiets als loon bestaat, is genade dan geen genade meer? En rechtvaardigt God dan geen goddelozen meer? En draait het dan tóch om onze werken? Is het niet zo dat zelfs onze beste werken in dit leven onvolkomen en met zonden bevlekt zijn?
Maar blijkbaar klopt iets dan niet in onze voorstelling van Gods genade. En voor de duidelijkheid: ik voel die spanning zelf net zo sterk. Want de leer van de rechtvaardiging van de goddeloze door het geloof om niet kan niet hoog genoeg worden 'opgeheven'. Net als de boodschap dat Jezus Christus "onze heiligmaking" wordt genoemd (1 Kor. 1:30).
Maar blijkbaar kan Gods genade toch hand in hand gaan met een "verrekening" van het loon. Genade sluit onze werken niet uit, maar op een wonderlijke en niet na te rekenen manier in. Ik denk (als vergelijking) aan de manier waarop de Dordtse Leerregels beschrijven wat er gebeurt met de mens die door God wordt wedergeboren. Die gaat metterdaad willen, geloven, werken. En dat geloof rekent God hem tot rechtvaardigheid. Is het dan geen genade meer? Uiteraard wel en zonder die genade zou er geen leven en geen hoop zijn.
Zo ook met het loon. Blijkbaar kan Gods genade óók inhouden dat de Heere de werken van Zijn kinderen weegt. En al worden die werken in de weegschaal van Zijn gerechtigheid áltijd te licht bevonden -en is het verzoenend bloed van Christus daarom onmisbaar- er wordt door de Heere tóch een gewicht gewogen in die werken. En Hij zal dát gewicht 'verrekenen' in de heerlijkheid. Net zoals allen die vader, moeder, huis, etc. verlaten hebben om Zijnentwil, dat in honderdvoud zullen ontvangen.
Van één ding ben ik wel overtuigd. Voor degenen die dat genadeloon in de heerlijkheid zullen ontvangen, zal het een heilige verrassing zijn. Die rekensom wordt hier op aarde niet gemaakt. Want de Heere rekent naar (werken van) waarachtige liefde, en de liefde rekent niet, want zij zoekt zichzelf niet. Bavinck schrijft hierover: "Een christen werkt niet voor succes en voor het loon, maar hij doet wat zijn hand vindt om te doen, gehoorzaam aan het gebod en zonder zorgen voor de toekomst. Hij doet goede werken voordat hij eraan denkt en hij draagt vruchten voordat hij het weet."
Bovendien (schrijft Bavinck ergens): de gedachte van loon strijdt niet met de genade, omdat de Heere Zijn eigen werk beloont.

Ik noemde eerder al Bavinck en Watson die hierover schreven (en Watson noemt Calvijn); ik bedacht me nog dat ook prof. Van Vlastuin uitvoerig aandacht besteedt aan de gedachte van het loon in zijn boekje "Word vernieuwd". Hij schrijft bijvoorbeeld:
"Als de Schrift ons spreekt over een toekomstig rendement is het een ongeestelijke overgeestelijkheid om dit motief te ontkennen. Het behoort tot onze schepselmatigheid dat we gemotiveerd worden door een toekomstig resultaat."

Bedankt Jongere, ik ga hier eens over nadenken. In elk geval herken ik de spanning die je kan voelen m.b.t. dit punt.

Wat ik o.a. van de laatste zin (van prof. van Vlastuin) moet denken weet ik eigenlijk ook nog niet helemaal. Mij lijkt het dat je al heel snel dan ook in een ander iets 'vervalt' wat net zo bij ons (gevallen) mens-zijn hoort, namelijk dat we altijd maar zelf willen groeien, beter willen worden, beter willen zijn enz.

Ik voel ook een spanning tussen "gemotiveerd worden door een toekomstig resultaat" en "om die te doen uit dankbaarheid". Ik krijg dat zelf heel moeilijk naast elkaar.

[helma]

Aan onze kant geldt, wij zijn onnutte slaven, wij hebben slechts gedaan wat wij moesten doen. (Lukas 17:10)

Toch zegt de Heere Zelf
Efeze 6 :8
8 Wetende dat zo wat goed een iegelijk gedaan zal hebben, hij 15datzelve van den Heere 16zal ontvangen, hetzij dienstknecht, hetzij vrije.
15 Dat is, het loon van datzelve. Hij spreekt hier van loon uit genade, gelijk Paulus daarom dit loon der dienstknechten, dat God zal geven dengenen die getrouwelijk zullen gediend hebben, noemt een vergelding der erfenis, Kol. 3:24. verwijsteksten
16 Of: zal behalen, wegdragen, namelijk in het uiterste oordeel. Zie 2 Kor. 5:10

Lukas 14:13-14
13 Maar wanneer gij een maaltijd zult houden, zo nood armen, 9verminkten, kreupelen, blinden.
9 Of: gebrekkelijken van leden.

14 En gij zult zalig zijn, omdat zij niet hebben om u te vergelden; want het zal u 10vergolden worden 11in de opstanding der rechtvaardigen.
10 Namelijk van God uit genade. Van deze vergelding zie Matth. 25:36. verwijsteksten
11 Namelijk ten eeuwigen leven.

Matth 25:36 Ik was naakt en gij hebt Mij gekleed; Ik ben krank geweest en gij hebt Mij 31bezocht; 32Ik was oin de gevangenis en gij zijt tot Mij gekomen.
n Jes. 58:7. Jak. 2:15, 16. verwijsteksten
31 Of: hebt opzicht over Mij genomen.
32 Onder deze verhaalde werken der liefde worden alle andere vruchten des geloofs verstaan, die hier voorgebracht worden, niet als verdienende oorzaken der zaligheid, maar als openbare getuigenissen en tekenen van hun geloof, die om de verdiensten van Christus uit genade zullen beloond worden, om daarmede te bewijzen de rechtvaardigheid van Zijn vonnis in dit oordeel voor de gehele wereld. Gelijk blijkt uit vers 34, alwaar de eerste oorzaak hunner zaligheid gesteld wordt de zegen des Vaders, en de zaligheid een erfdeel wordt genaamd, en deze gezegd wordt hun bereid of toegeschikt te zijn eer de grond der wereld gelegd was, Ef. 1:4. verwijsteksten
o 2 Tim. 1:16. verwijsteksten