Hertrouwen na echtscheiding?

Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Valcke »

Lilian1975 schreef:
Valcke schreef:In de scheidbrief stond mogelijk dat de man aan zijn vrouw 'iets schandelijks' gevonden had. Zo staat het immers in Deut. 24:1. En dat schandelijke kan wel degelijk hoererij of overspel zijn. Maar wat er ook stond, zo heeft Jozef willen handelen.

Waarmee er bewijs is dat verlating om deze reden (bedekt weergegeven) wel degelijk voorkwam.
Nee, je snapt het niet. (...)
Gelukkig maar dat ik al jouw redeneringen niet snap. Ik lees gewoon wat er staat in Deut. 24:1 en in Mattheüs 1 over wat Jozef wilde doen, namelijk Maria 'verlaten'. De reden die Jozef had is duidelijk, daar maak ik verder geen woorden meer aan vuil.
En omdat het zo onbegrijpelijk was allemaal wilde hij haar de scheidbrief geven. Niet vanwege overspel... maar vanwege de zorg om dat de mensen verkeerd van Maria zouden denken.
Zouden de mensen goed van Maria gaan denken door de scheidbrief? En zou het rechtvaardig van Jozef geweest zijn om haar een scheidbrief te geven wanneer hij haar wél geloofde zoals jij beweert!?
En als je zegt dat vanuit Deuteronomium 24 ook gezegd kan worden dat schandelijkheid overspel kon zijn. Dan veegt de Heere Jezus in Mattheus 9 de reden ook weg.Maar ik zeg u...
De Heere Jezus verwerpt eerst de verlating om 'allerlei oorzaak' (de vraag van de farizeeërs). Daarna wijst hij op de scheppingsinstelling die sowieso alle scheiding verbiedt en dus ook de scheidbrief. Daarna komt hij terug op de verlating en verbiedt deze verlating alsook een tweede huwelijk na deze verlating. Tegelijk zondert hij hoererij/overspel hiervan uit. Het harmonieert volledig.
Er is dus weer of nog steeds geen bewijs.
Jozef wilde Maria 'verlaten' niet om allerlei oorzaak (deze term komt überhaupt in de wetten van Mozes niet voor), maar om hoererij/overspel. Al stond dat dan niet letterlijk zo in de scheidbrief.
Laatst gewijzigd door Valcke op 12 sep 2018, 10:35, 4 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Tiberius
Administrator
Berichten: 33198
Lid geworden op: 12 jan 2006, 09:49
Locatie: Breda

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Tiberius »

Mensen, houd het een beetje respectvol, aub.
Gebruikersavatar
Lilian1975
Berichten: 3021
Lid geworden op: 21 jun 2018, 20:12

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Lilian1975 »

Valcke schreef:
Lilian1975 schreef:
Valcke schreef:In de scheidbrief stond mogelijk dat de man aan zijn vrouw 'iets schandelijks' gevonden had. Zo staat het immers in Deut. 24:1. En dat schandelijke kan wel degelijk hoererij of overspel zijn. Maar wat er ook stond, zo heeft Jozef willen handelen.

Waarmee er bewijs is dat verlating om deze reden (bedekt weergegeven) wel degelijk voorkwam.
Nee, je snapt het niet. (...)
Gelukkig maar dat ik al jou redeneringen niet snap. Ik lees gewoon wat er staat in Deut. 24:1 en in Mattheüs 1 over wat Jozef wilde doen, namelijk Maria 'verlaten'. De reden die Jozef had is duidelijk, daar maak ik verder geen woorden meer aan vuil.
Volgens mij zijn je argumenten op ;)
En als je zegt dat vanuit Deuteronomium 24 ook gezegd kan worden dat schandelijkheid overspel kon zijn. Dan veegt de Heere Jezus in Mattheus 9 de reden ook weg.Maar ik zeg u...
De Heere Jezus verwerpt eerst de verlating om 'allerlei oorzaak' (de vraag van de farizeeërs). Daarna wijst hij op de scheppingsinstelling die sowieso alle scheiding verbiedt en dus ook de scheidbrief. Daarna komt hij terug op de verlating en verbiedt deze verlating alsook een tweede huwelijk na deze verlating. Tegelijk zondert hij hoererij/overspel hiervan uit. Het harmonieert volledig.
Ik wacht af wat je dan zegt op de post van maandagavond. Want het harmoniseert helemaal niet zo...
Er is dus weer of nog steeds geen bewijs.
Jozef wilde Maria 'verlaten' niet om allerlei oorzaak (deze term komt überhaupt in de wetten van Mozes niet voor), maar om hoererij/overspel. Al stond dat dan niet letterlijk zo in de scheidbrief. Wie dit ontkent, heeft een enorm bord voor zijn (haar) kop. ;)
Die laatste opmerking stoort mij. Ik probeer, ook al ben ik het niet met je eens, respectvol te blijven.
JOZEF wilde Maria bewaren voor verkeerde gedachten van mensen. Dat zij zouden denken dat Maria onzedelijk was geweest en met een ander was geweest, Voor die schande wil Jozef haar bewaren. Daarom is hij van plan om van haar, zonder het gerecht in de zaak te betrekken, (want dat had gemoeten als er echt overspel was geweest) onopvallend te scheiden en haar te verlaten. Hij zegt niets. Laten de mensen er hem maar op aankijken, dat hij met de noorderzon vertrokken is. Laat hen dan maar zeggen: ‘Wat een man, die timmerman, dat hij zijn (aanstaande) vrouw, na huwelijksgemeenschap met haar gehad te hebben, zo lelijk heeft laten zitten’. Want hij was rechtvaardig. Hij wilde haar wegsturen met een scheidbrief om zo zelf de schande op zich te nemen.
Of denk je dat Jozef echt dacht dat zij hem ontrouw was geweest. Hem bedrogen had. En dat hij de zonde van overspel dus maar voor lief nam? Recht tegen Gods wet in. En dan uit “liefde” die schande op zich zou nemen. Terwijl die zonde een gruwel was voor de Heere? Ik weet wel dat in de bijbelvertellingen vaak gesuggereert wordt dat hij dacht dat ze overspel had gedaan. Maar dat staat er niet.
Laatst gewijzigd door Lilian1975 op 12 sep 2018, 10:37, 1 keer totaal gewijzigd.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Valcke »

Ik had 'die laatste opmerking' (over het bord) inmiddels verwijderd.
Gebruikersavatar
Lilian1975
Berichten: 3021
Lid geworden op: 21 jun 2018, 20:12

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Lilian1975 »

Valcke schreef:Ik had 'die laatste opmerking' (over het bord) inmiddels verwijderd.
Dank je.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Valcke »

Inhoudelijk valt het mij op dat je erg veel 'invult' in de teksten van Mattheüs 1 en Deuteronomium 24.
Ik houd mij liever aan wat er echt staat en de directe - evidente - context.

Hoe dan ook: Jozef gebruikte de 'verlating' in deze casus. Ook valt het niet vol te houden dat Jozef Maria niet verdacht heeft van hoererij of overspel. Wat allemaal verder door hem heen is gegaan staat er niet. Maar wanneer hij Maria volledig geloofd had, zou de scheidbrief zeer onrechtvaardig geweest zijn en had hij Maria ook gewoon bij zich genomen kunnen hebben.
Gebruikersavatar
Lilian1975
Berichten: 3021
Lid geworden op: 21 jun 2018, 20:12

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Lilian1975 »

Valcke schreef:Inhoudelijk valt het mij op dat je erg veel 'invult' in de teksten van Mattheüs 1 en Deuteronomium 24.
Ik houd mij liever aan wat er echt staat en de directe - evidente - context.

Hoe dan ook: Jozef gebruikte de 'verlating' in deze casus. Ook valt het niet vol te houden dat Jozef Maria niet verdacht heeft van hoererij of overspel. Wat allemaal verder door hem heen is gegaan staat er niet. Maar wanneer hij Maria volledig geloofd had, zou de scheidbrief zeer onrechtvaardig geweest zijn en had hij Maria ook gewoon bij zich genomen kunnen hebben.
Nee, want Maria heeft uiteraard vertelt aan hem dat de Engel met die boodschap bij haar geweest is. Of denk je dat hij alleen zag, hé Maria is zwanger en we hebben geen gemeenschap gehad. Nou ik zeg maar niets. Ga wel stilletjes weg. Of misschien heeft Maria het zelf wel vertelt. Kan ook.
Jozef heeft geweten dat hij niet de vader is. En geloofde Maria . Of zou hij haar verdacht hebben van ontrouw, geschaad zijn tot het diepst van zijn ziel en dan gezegd hebben. Ach geef niet hoor, ik ga wel stiekum weg...
Hij geloofde haar, maar begreep het niet, anders had hij nooit haar heimelijk willen verlaten. Zie eerdere reactie. Een engel, de beloofde Messias? Het was wel heel erg groot allemaal. En mocht hij dan nog wel met Maria trouwen als hij niet de vader was...

Nee er staat niet wat er door hem heen gegaan is, woordelijk. Maar je kan je er wel een voorstelling bij maken. Net zo goed dat je een voorstelling kan maken hoe Jozef zich voelde bij de vrouw van Potifar. Verder staat er ook niet letterlijk dat hij, Jozef, Maria verdacht van overspel. Maar wel dat hij rechtvaardig was en haar heimelijk wilde verlaten. :)

En als je je letterlijk aan de tekst in Deut 24 zou houden, zou je ook niet kunnen zeggen dat hertrouwen bij overspel mag.
Dus voegt niets toe m.i.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Valcke »

Lilian1975 schreef:
Valcke schreef:Inhoudelijk valt het mij op dat je erg veel 'invult' in de teksten van Mattheüs 1 en Deuteronomium 24.
Ik houd mij liever aan wat er echt staat en de directe - evidente - context.

Hoe dan ook: Jozef gebruikte de 'verlating' in deze casus. Ook valt het niet vol te houden dat Jozef Maria niet verdacht heeft van hoererij of overspel. Wat allemaal verder door hem heen is gegaan staat er niet. Maar wanneer hij Maria volledig geloofd had, zou de scheidbrief zeer onrechtvaardig geweest zijn en had hij Maria ook gewoon bij zich genomen kunnen hebben.
Nee, want Maria heeft uiteraard vertelt aan hem dat de Engel met die boodschap bij haar geweest is.Jozef heeft geweten dat hij niet de vader is. En geloofde Maria . Of zou hij haar verdacht hebben van ontrouw, geschaad zijn tot het diepst van zijn ziel en dan gezegd hebben. Ach geef niet hoor, ik ga wel stiekum weg...
Hij geloofde haar, maar begreep het niet, anders had hij nooit haar heimelijk willen verlaten. Zie eerdere reactie. Een engel, de beloofde Messias? Het was wel heel erg groot allemaal. En mocht hij dan nog wel met Maria trouwen als hij niet de vader was...

Nee er staat niet wat er door hem heen gegaan is, woordelijk. Maar je kan je er wel een voorstelling bij maken. Net zo goed dat je een voorstelling kan maken hoe Jozef zich voelde bij de vrouw van Potifar. Verder staat er ook niet letterlijk dat hij, Jozef, Maria verdacht van overspel. Maar wel dat hij rechtvaardig was en haar heimelijk wilde verlaten. :)
Ik blijf bij hetgeen ik schreef: Jozef gebruikte de scheidbrief of 'verlating'='losmaking' en dat kon alleen volgens de wet (Deut. 24:1) omdat hij iets schandelijks in de vrouw gevonden had. Jozef zou niet rechtvaardig geweest zijn wanneer hij een andere reden had. Hoe hij met Maria over haar zwangerschap gesproken heeft, weten we niet, al lijkt het niet waarschijnlijk dat dit gebeurd is vóór het bezoek van Maria aan Elisabeth. Wel staat er dat hij deze losmaking heimelijk wilde laten plaatsvinden om Maria te sparen.

Ik houd mij (nog steeds) graag aan wat er staat, niet aan allerlei speculaties.
En als je je letterlijk aan de tekst in Deut 24 zou houden, zou je ook niet kunnen zeggen dat hertrouwen bij overspel mag.
Dus voegt niets toe m.i.
Ik weet eerlijk gezegd niet wat deze opmerking toevoegt.

Ik wil nu deze discussie laten voor wat die is. Je hebt nog tegoed een reactie op het tweede deel van je post van maandagavond over de grondtekst nav dr. Mc Fall.
Gebruikersavatar
Lilian1975
Berichten: 3021
Lid geworden op: 21 jun 2018, 20:12

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Lilian1975 »

Valcke schreef:
Lilian1975 schreef:
Valcke schreef:Inhoudelijk valt het mij op dat je erg veel 'invult' in de teksten van Mattheüs 1 en Deuteronomium 24.
Ik houd mij liever aan wat er echt staat en de directe - evidente - context.

Hoe dan ook: Jozef gebruikte de 'verlating' in deze casus. Ook valt het niet vol te houden dat Jozef Maria niet verdacht heeft van hoererij of overspel. Wat allemaal verder door hem heen is gegaan staat er niet. Maar wanneer hij Maria volledig geloofd had, zou de scheidbrief zeer onrechtvaardig geweest zijn en had hij Maria ook gewoon bij zich genomen kunnen hebben.
Nee, want Maria heeft uiteraard vertelt aan hem dat de Engel met die boodschap bij haar geweest is.Jozef heeft geweten dat hij niet de vader is. En geloofde Maria . Of zou hij haar verdacht hebben van ontrouw, geschaad zijn tot het diepst van zijn ziel en dan gezegd hebben. Ach geef niet hoor, ik ga wel stiekum weg...
Hij geloofde haar, maar begreep het niet, anders had hij nooit haar heimelijk willen verlaten. Zie eerdere reactie. Een engel, de beloofde Messias? Het was wel heel erg groot allemaal. En mocht hij dan nog wel met Maria trouwen als hij niet de vader was...

Nee er staat niet wat er door hem heen gegaan is, woordelijk. Maar je kan je er wel een voorstelling bij maken. Net zo goed dat je een voorstelling kan maken hoe Jozef zich voelde bij de vrouw van Potifar. Verder staat er ook niet letterlijk dat hij, Jozef, Maria verdacht van overspel. Maar wel dat hij rechtvaardig was en haar heimelijk wilde verlaten. :)
Ik blijf bij hetgeen ik schreef: Jozef gebruikte de scheidbrief of 'verlating'='losmaking' en dat kon alleen volgens de wet (Deut. 24:1) omdat hij iets schandelijks in de vrouw gevonden had. Jozef zou niet rechtvaardig geweest zijn wanneer hij een andere reden had. Hoe hij met Maria over haar zwangerschap gesproken heeft, weten we niet, al lijkt het niet waarschijnlijk dat dit gebeurd is vóór het bezoek van Maria aan Elisabeth. Wel staat er dat hij deze losmaking heimelijk wilde laten plaatsvinden om Maria te sparen.

Ik houd mij (nog steeds) graag aan wat er staat, niet aan allerlei speculaties.
En als je je letterlijk aan de tekst in Deut 24 zou houden, zou je ook niet kunnen zeggen dat hertrouwen bij overspel mag.
Dus voegt niets toe m.i.
Ik weet eerlijk gezegd niet wat deze opmerking toevoegt.

Ik wil nu deze discussie laten voor wat die is. Je hebt nog tegoed een reactie op het tweede deel van je post van maandagavond over de grondtekst nav dr. Mc Fall.


Hij heeft de brief niet gebruikt, maar was het van plan. Wel precies zijn. Iets van plan zijn in een toenmalige gewoonte wil nog niet zeggen dat die gewoonte naar de wil van God is.
En Jezus schuift die brief opzij, en grijpt terug naar Genesis.
Ook blijft het een feit dat Jozef wist dat het niet zijn kind was. Hij wist heel goed of hij wel of geen gemeenschap had gehad voor het huwelijk.
En ook blijft de vraag staan waarom hij haar heimelijk wilde verlaten als hij dacht dat er een andere man in het spel was.
Ik vind het veelzeggend dat je daar niet op in gaat. Jammer.

Mijn laatste opmerking moet je zien tegen de achtergrond dat je steeds Deuteronomium 24 in de discussie of hertrouwen na overspel echtgenoot mag aanhaalt. En als je zegt dat je letterlijk moet lezen wat er staat en niet allerlei suggesties moet doen, dan staat er in die tekst niet letterlijk dat God zegt dat het goed is dat er hertrouwt wordt na scheiding.

Vriendelijk verzoek. Zou je je hele reactie op de hele post van maandagavond direct onder elkaar willen plaatsen? Dat vergroot de leesbaarheid voor ons. Het wordt nu wel heel erg scrollen anders, en ook om fouten te voorkomen in het reageren. Alvast bedankt.
Van Houten
Berichten: 7
Lid geworden op: 27 aug 2018, 15:14

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Van Houten »

Lilian1975 schreef:
Van Houten schreef:@ Lilian
Ik heb dit samen met mijn wettige :) echtgenoot

Lees even Lukas 18:11
:quoi het was een knipoog naar het.. neemt gij tot uw wettige echtgenoot. ::please
Ik snap niet dat je in een onderwerp als deze, waar zoveel verdriet, pijn en (ver)oordelingen aan verbonden zijn en niet in het minst in de reformatorische huizen/kerken, er überhaupt een grapje gemaakt kan worden.
Ik vind het respectloos.
Sowieso heb ik het gevoel dat dit een discussie is van schriftgeleerden en farizeeërs

Bij deze enkele vragen
* Rachab de hoer wordt opgenomen in het volk van Israël, je zou dan verwachten dat ze daar als overspeelster de Wet gehoorzaamt en alleen ongehuwd blijft, maar nee ze trouwt met iemand uit de stam van Juda, het wordt gezegend, want uit haar geslacht wordt later de Heere Jezus geboren.
* David en Bathseba, er zijn 2 redenen waarvoor David gestenigd zou moeten zijn: doodslag en overspel, maar dat gebeurd niet. Als Nathan dan maanden later komt met het verhaal over het enige lam van de arme man, zegt David dat de man die het lam genomen heeft (notabene!) gedood wordt worden, volgens mij zegt de bijbel dat het 7-voudig weder gegeven moet worden. Het volk wordt gestraft, het zwaard van Davids huis zal niet wijken, maar David zelf blijft ongeschonden, en wordt zelfs gezegend met Davids Grote Zoon
De Bijbel zegt David was de man naar Gods hart??????????????????????????????????

En die zelfde God zegt dat je nu na alle vernederingen, mishandelingen (lichamelijk en en vooral psychisch) en grote kerkelijke blunders je ongetrouwd moet blijven, ondanks de weg terug niet mogelijk is omdat ex-echtgenoot o.a. weer is hertrouwd?!

Ik zie graag een goed gefundeerd antwoord.

Vaak heb ik voorgenomen hier niet meer mee te lezen, maar telkens denk ik misschien heeft er nu iemand iets vol begrip en een bemoediging geschreven.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Valcke »

Van Houten schreef:(...) Sowieso heb ik het gevoel dat dit een discussie is van schriftgeleerden en farizeeërs

Bij deze enkele vragen
* Rachab de hoer wordt opgenomen in het volk van Israël, je zou dan verwachten dat ze daar als overspeelster de Wet gehoorzaamt en alleen ongehuwd blijft, maar nee ze trouwt met iemand uit de stam van Juda, het wordt gezegend, want uit haar geslacht wordt later de Heere Jezus geboren.
* David en Bathseba, er zijn 2 redenen waarvoor David gestenigd zou moeten zijn: doodslag en overspel, maar dat gebeurd niet. Als Nathan dan maanden later komt met het verhaal over het enige lam van de arme man, zegt David dat de man die het lam genomen heeft (notabene!) gedood wordt worden, volgens mij zegt de bijbel dat het 7-voudig weder gegeven moet worden. Het volk wordt gestraft, het zwaard van Davids huis zal niet wijken, maar David zelf blijft ongeschonden, en wordt zelfs gezegend met Davids Grote Zoon
De Bijbel zegt David was de man naar Gods hart??????????????????????????????????

En die zelfde God zegt dat je nu na alle vernederingen, mishandelingen (lichamelijk en en vooral psychisch) en grote kerkelijke blunders je ongetrouwd moet blijven, ondanks de weg terug niet mogelijk is omdat ex-echtgenoot o.a. weer is hertrouwd?!

Ik zie graag een goed gefundeerd antwoord.

Vaak heb ik voorgenomen hier niet meer mee te lezen, maar telkens denk ik misschien heeft er nu iemand iets vol begrip en een bemoediging geschreven.
Beste Van Houten,

Je schrijft dit aan Lilian1975, maar ik voel mij mede aangesproken in de zin dat ik aan deze discussie uitgebreid deelgenomen heb. Daarbij heb ik inderdaad niet gesproken over de menselijke en pastorale kant van echtscheiding; ik realiseer mij goed dat deze kant er ook is en dat deze kant wel heel sterk onderbelicht is gebleven. Mijn welgemeende excuses hiervoor, al moet ik tegelijk zeggen dat ik mij nogal onbekwaam voel voor de pastorale zijde. Dat wil niet zeggen dat ik 'hard' over deze dingen denk, integendeel, de menselijke kant raakt mij diep... ik heb dat ook meerdere malen geschreven en ook de verdrietige casus van een echtpaar hier op het forum gedeeld. Ook heb ik vanmorgen dit geschreven:
- Het boek (...) ervaar ik als 'stuitend' in de zin dat de opvattingen van 'geen scheiding, geen hertrouwen' zo dogmatisch worden neergezet en bijna (zelfs in schema's) gesuggereerd wordt dat dit de weg tot de zaligheid is. Dat staat haaks op het onderwijs van de Heere Jezus die de zondaren liefdevol ontving.
Wat betreft de vraag die je stelt, zou ik dit antwoord willen geven:
- God vergeeft alle zonde wanneer er een hartelijk berouw is en een toevlucht nemen tot God en de verzoening die in Christus is. God vergaf Rachab haar zonde, God vergaf David zijn zonde, hoewel de gevolgen inderdaad groot waren (ook voor David zelf, trouwens).
- De weg tot hertrouwen staat volgens de Schrift wel degelijk open, en de Heere Jezus noemt dit ook zelf in de hier besproken Mattheüs teksten - al kan ik natuurlijk hier niet op uw persoonlijke situatie ingaan.
Gebruikersavatar
Lilian1975
Berichten: 3021
Lid geworden op: 21 jun 2018, 20:12

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Lilian1975 »

Van Houten schreef:
Lilian1975 schreef:
Van Houten schreef:@ Lilian
Ik heb dit samen met mijn wettige :) echtgenoot

Lees even Lukas 18:11
:quoi het was een knipoog naar het.. neemt gij tot uw wettige echtgenoot. ::please
Ik snap niet dat je in een onderwerp als deze, waar zoveel verdriet, pijn en (ver)oordelingen aan verbonden zijn en niet in het minst in de reformatorische huizen/kerken, er überhaupt een grapje gemaakt kan worden.
Ik vind het respectloos.
Sowieso heb ik het gevoel dat dit een discussie is van schriftgeleerden en farizeeërs

Bij deze enkele vragen
* Rachab de hoer wordt opgenomen in het volk van Israël, je zou dan verwachten dat ze daar als overspeelster de Wet gehoorzaamt en alleen ongehuwd blijft, maar nee ze trouwt met iemand uit de stam van Juda, het wordt gezegend, want uit haar geslacht wordt later de Heere Jezus geboren.
* David en Bathseba, er zijn 2 redenen waarvoor David gestenigd zou moeten zijn: doodslag en overspel, maar dat gebeurd niet. Als Nathan dan maanden later komt met het verhaal over het enige lam van de arme man, zegt David dat de man die het lam genomen heeft (notabene!) gedood wordt worden, volgens mij zegt de bijbel dat het 7-voudig weder gegeven moet worden. Het volk wordt gestraft, het zwaard van Davids huis zal niet wijken, maar David zelf blijft ongeschonden, en wordt zelfs gezegend met Davids Grote Zoon
De Bijbel zegt David was de man naar Gods hart??????????????????????????????????

En die zelfde God zegt dat je nu na alle vernederingen, mishandelingen (lichamelijk en en vooral psychisch) en grote kerkelijke blunders je ongetrouwd moet blijven, ondanks de weg terug niet mogelijk is omdat ex-echtgenoot o.a. weer is hertrouwd?!

Ik zie graag een goed gefundeerd antwoord.

Vaak heb ik voorgenomen hier niet meer mee te lezen, maar telkens denk ik misschien heeft er nu iemand iets vol begrip en een bemoediging geschreven.
Je bent de eerste die aangeeft zich eraan gestoort heeft dat ik mijn man wettige echtgenoot noemt, met wie ik samen bezig ben geweest een reactie te plaatsen.
Ik heb niemand willen kwetsen. En heb er ook verder niets mee bedoeld. Het was een knipoog, niet om ergens de gek mee te steken.Enkel en alleen is dit gezegd vanuit de veelgebruikte zin neemt gij tot u, uw wettige echtgenoot...
Dus noem ik mijn man wettige echtgenoot. En dat is en blijft hij. Daar is niets mis mee. Als een feit, en niet als een verwijzing naar anderen, mocht je dat zo opgevat hebben.

Nee, het is geen discussie van Schriftgeleerden en Farizeeers. Ook ik heb meerdere keren aangeven de pijn en verdriet die er is, de gevoeligheden die er liggen. Maar ook ik spreek uit ervaring in directe omgeving. Ik heb bewust geen concrete gebeurtenissen opgeschreven. Om de discussie wat staat er in de Schrift, helder te houden. En het niet te laten vertroebelen door gevoelens.

Om tot een zuiver verstaan van de Schrift te komen moeten we niet gaan drijven op gevoelens. En daarop keuzes of beslissingen nemen. Bij welk onderwerp dan ook. Of het nu hertrouwen is, kinderloosheid, niet natuurlijke gevoelens. Wat dan ook. Ook daarin hebben we te vragen. Heere wat is Uw wil. En dan kom je er niet omheen om Gods Woord te bestuderen. En is dat niet de bede voor elk kind van God... Heere leer mij Uwe wegen? Zie zo ook deze discussie.

Rachab bewijst niet dat hertrouwen na overspel mag. Maar wel het wonder dat zij in de geslachtslijsten van de Heere Jezus voortkomt. Dat Hij niet te groot of te hoog is voor de grootste der zondaren. Dat Hij zo diep heeft willen afdalen.

Juist het menigvuldig vergeven wordt in de weg van hertrouwen afgebroken. Daar draait de hele discussie juist om. En ja ook Gods kinderen kunnen diep vallen. Ook David. Maar hij ging niet op die weg door. Er was berouw. En vergeving!

En wat betreft je laatste antwoord. Wat een verdriet zit daar achter.

Maar ik wil graag een tegenvraag neerleggen. Zegt Gods Woord dat we tegen Zijn Woord in mogen gaan omdat anderen tegen jou en God gezondigd hebben? Dat is nu juist wat we onderzoeken. En nee die vraag aan u of jou vraagt niet om een antwoord op een forum.

Ten tweede wij zijn het huwelijk tot zo’n hoog ideaal gaan heffen dat we net doen of daar alleen ons geluk vanaf hangt. En van daaruit komen allerlei meningen, beslissingen etc. voort. Nogmaals in die weg van pijn, verdriet, vernedering zou het wel eens zo kunnen zijn dat een christen of christin zijn of haar geluk in Hem vindt. En daar genoeg aan heeft. ( en nee ik zeg niet dat het een gemakkelijk leven is). Dat geldt voor hertrouwen na scheiding, in de weg van kinderloosheid. En in welke moeilijke zware kruisweg dan ook.

Deze discussie ( en ook dat is vaker gezegd) is voor mij althans tot een beter verstaan van de Schrift te komen. Niet in de eerste plaats voor anderen, maar voor mijzelf. Of we het met elkaar eens worden weet ik niet. Zelf heb ik inderdaad een ontwikkeling doorgemaakt dat zelfs na overspel er niet hertrouwd mag worden. Dat is anders geweest. Dus ja in de zoektocht naar een goed verstaan van dit onderwerp heb ik mijn standpunt (voorlopig) moeten wijzigen.

Verder is het ook niet de toonzetting die mij overtuigt wat Engelsma of McFall zeggen. Het is ook mijn toonzetting niet. Maar, en dat weet @Valcke, het gaat mij om de argumenten die ze aanvoeren. En laat de rest maar voor hun rekening zijn. En wanneer die argumenten aantoonbaar onjuist zijn, dan zullen ze opzij gezet moeten worden.

Nogmaals excuses als ik je gekwetst hebt.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Valcke »

Lilian1975 schreef:(...) En ook blijft de vraag staan waarom hij haar heimelijk wilde verlaten als hij dacht dat er een andere man in het spel was.
Ik vind het veelzeggend dat je daar niet op in gaat. Jammer.
Lilian, we hebben er reeds lang over gesproken. Ik houd mij aan het punt waar het om ging, namelijk dat Jozef een zekere verdenking tegen haar had en haar 'van zich wilde losmaken' ('verlaten').

Wanneer jij meent dat Jozef Maria volledig geloofde en alleen niet kon begrijpen hoe het nu verder moest, dan is dat je goed recht, maar ik voer daar geen discussie over. Misschien wel goed om je eigen opvatting ook te toetsen aan anderen, er zijn Bijbelverklaringen genoeg over deze kwestie. Bv. Poole, Gill, Whitby, Ridderbos, Grosheide, Calvijn (deze vijf raadpleegde ik zelf).
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Valcke »

Reactie op uitgebreide posting Lilian 10 september, 23:11 uur (visie dr. Mc Fall)

Mijn reactie bestaat uit een Deel A en Deel B. Deel A (maar dan zonder deze titel) had ik vanmorgen al geplaatst (8:40 uur), maar Lilian heeft mij gevraagd om een integrale reactie, dus inclusief het stuk dat ik al geplaatst had. Vandaar dat Deel A nu opnieuw heb opgenomen (degenen die het al gelezen hadden, kunnen dit dus overslaan).

Deel A: Echtscheiding, de wet en Matth. 19:9 (exclusief grondtekstkwesties)
Lilian1975 schreef:Hierna zal ik eerst aan de hand van een aantal aangescherpte argumenten – mede aan de hand van wat McFall ook opmerkt over de vertaling van de zogenaamde uitsluitingsclausules – over de betekenis van Math 19:9 (en Math 5:32) mijn standpunt uiteenzetten. Je (Valcke) wijst soms terecht op een aantal niet helemaal juist en sluitend geformuleerde argumenten. Op je reactie(s) ga ik na dit stuk nog in voor zover mijn betoog daarop al geen antwoord geeft. De conclusie is ook voor mij verrassend, omdat daaruit zou volgen dat je zelfs niet mag scheiden na overspel. Ik heb mijn reactie dan ook met anderen besproken alvorens die te plaatsen. Mijn enige doel met deze reactie en de eerdere discussie is om de waarheid boven tafel te krijgen. Wat betreft de zaken die verband houden met de vertaling van het Grieks realiseer ik mij dat ik daarop volledig leun op wat anderen daarover zeggen. Tot nu toe heb je echter niet erg inhoudelijk beargumenteerd waarom een andere lezing niet zou kunnen of onwaarschijnlijk is. Ik realiseer mij dat dit standpunt heel veel uiterst moeilijke pastorale situaties kan geven waarop ik echt niet zomaar een antwoord heb.
- Opmerkelijk dat je nu de draai hebt gemaakt van Engelsma (overspel is wel scheidingsgrond) naar Dr. Mc Fall (overspel is geen scheidingsgrond). Dat kan natuurlijk, maar de discussie verschuift hierdoor enigszins. Eerst werd de uitzonderingsgrond in Matth. 5:32 en Matth. 19:9 door jou erkend voor scheiden, maar niet voor hertrouwen, nu wordt de uitzonderingsgrond door jou helemaal niet meer erkend. Dat betekent dat ik nu op dingen moet ingaan waar ik eerst niet op in hoefde te gaan.

- Gelukkig dat je erkent dat je geen antwoord hebt op veel moeilijke pastorale situaties. Echter: ds. Engelsma en dr. Mc Fall hebben hierover wel hun stellige gedachten; in ieder geval zeggen zij dat tweede huwelijken verbroken moeten worden als de vroegere echtgenoot nog leeft.

- Het boek van dr. McFall ervaar ik als 'stuitend' in de zin dat de opvattingen van 'geen scheiding, geen hertrouwen' zo dogmatisch worden neergezet en bijna (zelfs in schema's) gesuggereerd wordt dat dit de weg tot de zaligheid is. Dat staat haaks op het onderwijs van de Heere Jezus die de zondaren liefdevol ontving.
Math 19:9
In Zijn reactie op de juridische vraag van de farizeeën of het een mens geoorloofd is zijn vrouw te verlaten om allerlei oorzaak, hadden de farizeeën verwacht dat Jezus zou zeggen dat het wettig zou zijn van hun vrouwen te scheiden, maar Jezus grijpt voorbij Deuteronomium, terug op Genesis, waarin staat dat man en vrouw één vlees zullen worden (voor de val). Direct daarna, en kennelijk volgde dat voor Jezus daaruit, formuleert Hij zijn standpunt over echtscheiding: dat wat God samengevoegd heeft, scheide de mens niet. Zou je dan niet kunnen spreken van een scheppingsordening, zoals er ook over de verhouding tussen man en vrouw als scheppingsordening wordt gesproken?
Het huwelijk is zeker een scheppingsordening. Daar hoort ook bij dat de mens niet mag scheiden.
Hier formuleert Jezus een absoluut verbod op echtscheiding. Daarop wijst volgens mij ook het gebruik van het meer algemene woord voor scheiden in de grondtekst. Het is alsof Jezus al de latere uitbreiding van scheidingsgronden ondervangt door hier niet alleen over verlaten te spreken.

Op de (verbaasde of woedende?) reactie van de farizeeën, waarom Mozes dan geboden heeft de vrouw een scheidbrief te geven en haar te verlaten (in Deuteronomium), antwoord Jezus: Mozes heeft u toegelaten (vers 8), MAAR Ik zeg u…. Dit behelst een tegenstelling. Mozes heeft een langer bestaande praktijk geordend, maar nergens in het OT staat de goedkeuring van God over die praktijk, noch dat de mogelijkheid tot scheiding door God is ingesteld. Uit het antwoord van de Heere Jezus in vers 9 blijkt (los van de betekenis van de zinsnede “anders dan om hoererij” dat Jezus, Mozes instelling van de scheidbrief verwerpt. Alle met de scheidbrief beoogde gevolgen, blijven immers in stand. Het huwelijk blijkt er voor God nog te zijn, want anders kan er geen sprake zijn van overspel door zowel de initiatiefnemer (de man) als voor degene die de verlatene trouwt. Jezus kan dit ook alleen zeggen als het met de wil van Zijn Vader in overeenstemming was.
Tot zover weinig verschil. Waarbij '... scheide de mens niet ...' de oorspronkelijke instelling weergeeft en niet 1-op-1 kan worden overgebracht op de situatie van overspel - alsof de niet-overspelige partner alles moet accepteren van de wel-overspelige partner.
Voor het begrijpen van het antwoord van Jezus in vers 9 is vervolgens van belang dat de farizeeën wisten dat onder de Mozaïsche wetgeving op overspel de doodstraf stond. En dit was ook door God ingesteld. Hoewel dit in de praktijk wellicht niet of nauwelijks werd uitgevoerd. McFall wijst erop dat de Joden ten tijde van Jezus omwandeling daar nog wel de ruimte voor kregen. Dat ze dit wisten, blijkt ook wel uit die andere verzoeking van Jezus door een in overspel gegrepen vrouw voor Hem te brengen. In Zijn reactie bevestigt Jezus impliciet dat op overspel nog steeds – volgens de Mozaïsche wetgeving – de doodstraf stond door middel van steniging.
Het blijkt ook vreemd dat als in Math wel een nieuwe scheidingsgrond wordt geïntroduceerd. (...) Tegen voorgaande achtergrond kan er in Math 19:9 geen sprake zijn van een uitzondering op de door Jezus verwoorde gevolgen van het verlaten van je vrouw en het opnieuw trouwen door beide partijen. Je kon in Israël immers niet scheiden wegens overspel! Dat was geen wettige grond.
Over dit laatste ging mijn tussenvraag. Dat is en blijft een gezochte redenering. Wanneer scheiding (in de vorm van verlating) onder de Joden mogelijk was op grond van aangebrand eten (Hillel) en allerlei andere onbenullige oorzaken, dan kun je echt niet zeggen dat hoererij/overspel geen echtscheidingsgrond was voor de Joden. Dit even los van de straf van overspel. Nogmaals: dat is juridische haarkloverij. [Daarnaast is de tussenvraag niet geheel beantwoord. Denk bv. aan de school van Shammai.]

De Heere Jezus ging nooit mee in de subtiele redeneringen van zijn tegenstanders. Hij gaf Zijn antwoorden eenvoudig, zodat iedereen [ik bedoel: ook niet geleerden] de betekenis begrijpen kon. Zijn antwoord in vers 9 bevat dus geen subtiele verwijzing naar de doodstraf voor overspel. Nee, hij antwoordt eenvoudig, zoals iedereen begrijpen kon dat verlating om allerlei oorzaak, niet om hoererij, ongeoorloofd was. Waarmee hij hoererij / overspel wel degelijk uitzondert.

Op de vraag of de Heere Jezus in vers 9 de hoererij uitzondert vanwege de straf van steniging, ben ik ook eerder ingegaan in mijn uitgebreide stuk over Mattheüs 19 (7 september). Mijn antwoord blijft hetzelfde:
Valcke schreef:De Heere Jezus zegt ‘niet om hoererij/overspel’. Zoals eerder gezegd is ‘hoererij’ een breder begrip dat ook het overspel omvat.
Omdat er staat ‘niet om hoererij’ zou je kunnen zeggen dat de tekst helemaal niets zegt over de situatie dat er wél hoererij is. Maar dat is veel te kort door de bocht. De Heere Jezus geeft namelijk een LEERREGEL, en Hij zegt dat deze LEERREGEL NIET VAN TOEPASSING IS IN GEVAL VAN HOERERIJ/OVERSPEL.

Je kunt tegenwerpen: Dat klopt, want in geval van hoererij/overspel moest iemand gestenigd worden. Het is echter zeer onaannemelijk dat de Heere Jezus daarom dit geval als uitzondering benoemt. Zelf geef je ook aan dat de steniging niet (of meestal niet) meer werd toegepast. Dat wist de Heere Jezus ook. Bovendien weten we uit Johannes 8 én Johannes 4 dat de Heere Jezus niet bedoelde dat de steniging na hoererij of overspel gehandhaafd moest worden. Dit kan dus de reden niet zijn.

De enige reden die overblijft, is dat de Heere Jezus in het benoemen hertrouwen overspel is, echt een uitzondering maakt in geval van (voorafgaand) hoererij/overspel.
Deel B: Grondtekstkwesties en overig
Lilian1975 schreef:Grondtekst
De moeilijkheid is dat de grondtekst voor wat betreft de zogenaamde uitzonderingsclausule wel die richting op wijst. McFall stelt dat als er in de grondtekst terecht het woordje (EI) is opgenomen voor MH, dit betekent dat er sprake is van een uitzonderingsclausule. Evenwel laat hij – voor zover ik kan beoordelen – zien dat er sprake is van corruptie van de aan de Statenvertaling ten grondslag liggende Textus Receptus door het toevoegen door Erasmus van het Griekse woordje (EI) aan de door hem gemaakte Griekse tekst van het NT. Van zijn tekstedities maakten de reformatoren gebruik en zo is het ook in de zogenaamde Textus Receptus terechtgekomen. Zo staat het ook niet in de zogenaamde Meerderheidstekst volgens McFall. Opvallend is dat een aantal moderne tekstedities (als ik het goed zeg) het woordje ook hebben geschrapt, maar dat de daarop gebaseerde vertalingen niet hebben aangepast.
Als het woordje (EI) er niet staat, kun je de bijzin volgens McFall het beste vertalen als een “content identity phrase” wat zoveel wil zeggen als dat Jezus daarmee in drie woorden: niet wegens overspel (in het Engels: not over fornication) alle overige wettige echtscheidingsgronden vaststelde. Door het negatieve (niet) stel je alle overige (positief) gronden vast. De enige niet wettige echtscheidingsgrond zonderde hij daarmee uit: overspel, want in de van God gegeven mozaïsche wetgeving stond daarop de doodstraf. EI MH betekent daarentegen volgens McFall niets behalve één (Engels: non but one en niet except) en heeft dus een andere betekenis dan MH zonder (EI) (Zie uitgebreider McFall, p 444 e.v.). Er zou geen sprake zijn van de zogenaamde ellipse waardoor de “uitzonderingsclausule” niet slaat op het gedeelte erna, als ik hem goed begrijp.
Ik heb reeds diverse malen aangegeven dat ik de opvatting van dr. Mc Fall deel dat Erasmus het woordje ‘ei’ heeft toegevoegd, waardoor er inderdaad een net iets andere lezing ontstaat (‘anders dan’, ‘tenzij’, 'behalve') dan wat er eerst stond (‘niet’). Erasmus deed dit alleen niet te kwader trouw, want hij combineerde slechts twee lezingen die hij in het Grieks tegenkwam en kon zich ook nog beroepen op de Vulgaat. Ik heb ook al uitgebreid aangegeven dat dit geen belangrijke gevolgen heeft voor de betekenis. Op basis hiervan begrijp ik ook goed dat veel (vrije) vertalingen toch met ‘tenzij’ of ‘behalve’ hebben vertaald (al zou ik dat zelf niet ‘doen’). De NBV doet dat bijvoorbeeld ook, zie ik, terwijl de vertalers van de NBV echt niet zijn uitgaan van de tekst van Erasmus.

Dat Dr. Mc Fall meent dat door de wijziging door Erasmus er een andere visie op hertrouwen is gekomen, is vreemd. Zoals gezegd: de Vulgaat uit de 4e eeuw (!) had al niet anders vertaald dan Erasmus in zijn wijziging in het Grieks aanbracht. Ook heb ik een zestal citaten gegeven van de pre Nicea kerkvaders (met vindplaatsen), waaronder Tertullianus en diverse anderen, waaruit blijkt dat zij reeds een uitzonderingsclausule lazen in Matth. 5:32 en Matth. 19:9. En ook zij lazen ‘niet om hoererij’ in het Grieks (dus niet de tekst van Erasmus) (of eventueel de oude variantlezing: 'anders dan uit oorzaak van hoererij' cf. Matth. 5:32).

Kortom: Het verschil in de grondtekst in Matth. 19:9 is niet bepalend. Het gaat er slechts om hoe je de clausule ‘niet om hoererij’ wilt uitleggen.

De ‘ellipsis’-kwestie voert echt te ver voor bespreking. Wanneer we over het voorgaande al verschillen, heeft het geen zin om nog door te spreken over de rest van het vers.
Lilian1975 schreef:De betekenis van Math 19:9 wordt dan dat elke wettige (volgens Mozes instelling), en dus toen mogelijke scheiding, verboden is en dat zowel de man, als degene die de verlaten vrouw trouwt, overspel plegen.

Mc Fall geeft dan een eigen vertaling met de toevoegingen om de betekenis van het Grieks duidelijk te maken:

Now I say to you that who, for example, may have divorced his wife—he may not have divorced her for fornication—and may have married another woman, he becomes adulterous by marrying her. And the man having married a divorced wife, he becomes adulterous by marrying her.” (McFall p 444).

In het Nederlands wordt de tekst dan vrij naar het voorgaande (waarbij ik bij de SV aansluit): Maar ik zeg u, [bijvoorbeeld] dat zo wie zijn vrouw verlaat, niet wegens overspel [omdat daarop de doodstraf staat], en een ander trouwt, die doet overspel [door haar te huwen], en [de man] die de verlatene trouwt, doet ook overspel [door haar te trouwen]
In de vertaling van Dr. Mc Fall zit nogal wat exegese opgesloten. Vooral de tussenzin: ‘he may not have divorced her for fornification’ is geheel gebaseerd op aannames, niet op wat er letterlijk staat.

Ook in jouw vertaling zou je de woorden ‘omdat daarop de doodstraf staat’ moeten weghalen. Dat is geen vertalen, maar elementen toevoegen uit een zeer omstreden exegese. Geen enkele vertaler mag zo te werk gaan.
Lilian1975 schreef:Math 5:32
In Mattheus 5:32 is volgens McFall niet dezelfde “uitzonderingsgrond” van toepassing, zoals velen volgens hem aannemen. Het daar gebruikte grond woord Parektos wat in de SV vertaald wordt met: anders dan (om hoererij), betekent: alles behalve één (nl. hoererij). De uitzondering slaat op het werkwoord maken (Eng: Makes of forces) en niet op de daarop volgende zin. In Mattheus 5 gaat het specifiek om de schuld van de man voor het door hem veroorzaakte overspel van zijn vrouw als ze hertrouwt. Hij is daarvoor alleen niet schuldig (voor haar overspel) als ze voorafgaand of erna zelf een daad van overspel pleegde. De uitzondering voor overspel is dus ook hier geen uitzondering op het echtscheidingsverbod zoals we dat in Lukas en Markus kunnen lezen en zoals God van den beginne het gewild heeft (zie verder McFall, p. 154).
‘Parektos’ betekent eigenlijk ‘buiten’, ‘behalve’, ‘uitgenomen’. SV vertaald met ‘anders dan’, en dat is ook prima. Dus: het woord geeft een uitzondering aan.

Over de opvatting van dr. Mc Fall ten aanzien van Matth. 5:32 had ik mijn tweede tussenvraag gesteld. Dr. Mc Fall lijkt de eerste te zijn die zegt dat de uitzondering gemaakt is om daarmee geen ongerijmdheid te krijgen met de woorden die volgen: ‘die maakt dat zij overspel doet’. Daarom zou de Heere Jezus de hoererij/overspel al op voorhand in zijn antwoord uitzonderen (hoewel het wel degelijk bij het woord 'verlaten' hoort). Immers wanneer de vrouw reeds zelf overspel gedaan heeft, kan niet gezegd worden dat haar man maakt dat zij dit doet. Dat is zo triviaal als wat. Nogmaals: je moet hoogbegaafd zijn om deze uitzonderingsgrond te bedenken. Maar wanneer iemand deze tekst onbevooroordeeld leest, dan leest niemand de tekst zo. Iedereen leest dit als een uitzonderingsgrond voor het verlaten en dat is ook de logische manier van lezen op basis van het Grieks.

Ook hier geldt wat ik hiervoor schreef:

De Heere Jezus ging nooit mee in de subtiele redeneringen van zijn tegenstanders. Hij gaf Zijn antwoorden eenvoudig, zodat iedereen [ook niet-geleerden] de betekenis begrijpen kon.

Het volgende gedeelte in je posting (parallelteksten, 1 Korinthe en kerkvaders) behandel ik niet, want daarin ga je door op de veronderstelling dat dr. Mc Fall de teksten in Mattheüs op de juiste manier exegetiseert. En daar verschillen we dus over van mening.
Daarbij komt dat als je van mening bent dat met een formele scheiding er een einde aan een huwelijk (voor God) komt, je ook het hertrouwen van de zogenaamde schuldige partij niet meer goed kunt onderbouwen. Waarom zou je niet mogen trouwen als er geen huwelijk meer is?
Ik ben hier eerder op ingegaan. Je weet dat ik gezegd heb dat verzoening de eerste optie is. Maar wanneer de schuldige partij zelf de weg tot de verzoening doorsnijdt, dan mag de onschuldige partij hertrouwen. Heel vaak zal de schuldige partij dan inmiddels ook getrouwd zijn, samenwonen of een andere relatie zijn aangegaan. Wat je hier zegt zal dus weinig als reële optie voorkomen. Maar: wanneer de schuldige partij uiteindelijk toch tot inkeer komt en schuld belijdt voor God en de mensen, dan mag ook de schuldige partij een huwelijk aangaan. Ja, dat geloof ik zeker. [NOOT: Ik moet hier toch op terugkomen en trek dit laatste terug. De weg van ongetrouwd blijven ligt toch meer voor de hand. Ik heb geen definitief antwoord op de vraag wat in deze situatie wel of niet geoorloofd is.]
De reactie van de discipelen dat het dan niet oorbaar is om te trouwen wordt wel heel begrijpelijk. Anders dan ze altijd geleerd is door de geestelijke leidslieden, begrepen ze van Jezus dat je nooit mocht scheiden met bij hertrouwen overspel als gevolg.
Ik ben hier ook al eerder op ingegaan (waarop nog geen reactie gegeven is). Het onderwijs van de Heere Jezus over het huwelijk in deze passage omvatte veel meer dan het hertrouwen. Bovendien kenden ook de discipelen de ruime echtscheidingspraktijk die tot dan toe in gebruik was. Dat overspel een reden was voor echtscheiding zal hen niet hebben geschokt, maar wel de zeer nauwe vereniging waarvan de Heere Jezus sprak (de scheppingsordening) en het krachtige verbod van echtscheiding om alle andere oorzaken.
Laatst gewijzigd door Valcke op 12 sep 2018, 19:17, 1 keer totaal gewijzigd.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Valcke »

Wie nu begint met lezen in dit onderwerp, zou ik bovenstaand lange stuk van mijzelf niet aanraden, omdat dit specifiek gaat over de visie van Dr. Mc. Fall over de uitleg van de teksten in Mattheüs (in reactie op Lilian). Het is beter om dan te starten met de uitgebreide posting die ik schreef op 31 augustus. Voor verdere verdieping kan dan ook de posting van 7 september gelezen worden over Mattheüs 19, waarin ik ook uitgebreid ben ingegaan op de letterlijke betekenis van vers 9.
Plaats reactie