Gelezen, gedacht, gehoord...

[Ditbenik]

Ik vind dat deze dominee zeker gelijk heeft. Ik heb geen bezwaar tegen het bepreken van de DL, maar er zijn veel belangrijker onderwerpen, zoals de onderwerpen die hij noemt.

Absoluut oneens, en wel geheel eens met de post van @Jongere. Ds. W. van 't Spijker (zoon van de prof) gaat hierin mee met een moderne tendens waarin het een beetje achterhaald is om over vragen rond de toe-eigening van het heil te praten. Het zal waar zijn dat actuele vragen over het Godsbestaan en de waarheid van de Bijbel in deze tijd ook op tafel liggen; de vragen die in de DL aan de orde zijn, kom ik echter (gelukkig!) ook nog volop tegen.
Deze dominee doet op deze manier vrolijk mee met de ondermijning van de gereformeerde belijdenis, die hij blijkens de CGK-kerkorde zelf wel heeft moeten ondertekenen. Zeer treurig.

Good practice: Neem de prekenbundels van ds. D. Heemskerk of ds. J.S. van der Net over de DL. Prachtige voorbeelden hoe het anno nu gewoon kan.

Van 't Spijker spreekt zich gelukkig niet uit tegen de DL maar geeft alleen aan dat hij er niet over zou preken. Ik vind de DL heerlijk. Ik heb ze ooit eens omgezet in hedendaags Nederlands en in enkele gemeenten op catechisatie behandeld. Ik zou er niet over preken. Preken doe je uit Gods Woord. Belijdenisgeschriften worden behandeld. Dat kan in een leerdienst zijn, op catechisatie of op een kring maar dat vind ik iets anders dan preken.
Ik begrijp dat ze Peter Nissen hebben gevraagd omdat hij sinds enkele jaren bij de remonstranten zit. Frapant is wel dat hij daarvoor RK was met een behoorlijke inbreng in de Orde van Dominicanen.

[Luther]

Eens met Luther. Het is inderdaad zo dat voor velen de toeeigeningsvraag minder centraal staat, en daarmee ook onze belijdenissen. Dat zal deels te maken hebben met evangelische invloeden, dat wil ik niet ontkennen. Ik kom er wel steeds vaker achter dat er nog een andere oorzaak is, zeker bij jongeren: er is behoefte aan praktische prediking door de steeds meer ontkerstenende samenleving. Die prediking is gewoon nodig. In dat kader zou, bijvoorbeeld, het jaarlijks bepreken van de DL problematisch kunnen worden. Maar dat betekent niet dat de DL niet meer actueel zijn en daardoor ondermijnd of vergeten moeten worden. Het een beperkt niet het ander.

Precies.
Overigens... soms wordt ook wel een beetje flauw om die voortdurende roep om praktische prediking, alsof die nu meer nodig zou zijn dan ooit. Misschien trap ik nu op wat lange tenen, maar de roep om praktische prediking gaat niet zelden gepaard met de gadchte dat we preken over zonde, schuld en bekering een beetje voorbij zijn. Graag preken over het leven van een christen en niet steeds over het kruis van Christus.... Met alle respect: zonder het kruis is er niet eens sprake van prediking, ook niet van praktische prediking.
Soms is de vraag ook oprecht, maar dan is het vooral vanuit een oprechte zoektocht naar antwoorden op hele praktische vragen. Die kunnen zeker een bepaalde plaats in de prediking krijgen; meer nog lijken me ze geschikt voor volwassencatechese, bijbelkring, e.d.
Bovendien: als je niet met je hart christen bent, als je niet door wedergeboorte en bekering aan Christus verbonden bent, dan heb je niets aan zogenoemde praktische prediking. Dan is het hooguit de behoefte an christelijke moraal.

[Luther]

Van 't Spijker spreekt zich gelukkig niet uit tegen de DL maar geeft alleen aan dat hij er niet over zou preken. Ik vind de DL heerlijk. Ik heb ze ooit eens omgezet in hedendaags Nederlands en in enkele gemeenten op catechisatie behandeld. Ik zou er niet over preken. Preken doe je uit Gods Woord. Belijdenisgeschriften worden behandeld. Dat kan in een leerdienst zijn, op catechisatie of op een kring maar dat vind ik iets anders dan preken.

Beetje flauw... Preken doe je altijd uit Gods Woord, ook de HC-prediking. Je preekt altijd n.a.v. ... Dat kan ook prima eens een ronde n.a.v. de DL. Ook een leerdienst is voluit eredienst en Woordverkondiging.

[Herman]

Van 't Spijker spreekt zich gelukkig niet uit tegen de DL maar geeft alleen aan dat hij er niet over zou preken. Ik vind de DL heerlijk. Ik heb ze ooit eens omgezet in hedendaags Nederlands en in enkele gemeenten op catechisatie behandeld. Ik zou er niet over preken. Preken doe je uit Gods Woord. Belijdenisgeschriften worden behandeld. Dat kan in een leerdienst zijn, op catechisatie of op een kring maar dat vind ik iets anders dan preken.

Beetje flauw... Preken doe je altijd uit Gods Woord, ook de HC-prediking. Je preekt altijd n.a.v. ... Dat kan ook prima eens een ronde n.a.v. de DL. Ook een leerdienst is voluit eredienst en Woordverkondiging.

De vraagstelling om vanuit de Dordtse Leerregels wel of niet te preken staat mijns inziens tegen de achtergrond van heel je visie op de prediking. Als de prediking op orde is, dan staat of valt de prediking niet met de gekozen methode: een tekst, een perikoop, een thema, of een artikel/zondagsafdeling.

Ik zie echter in dit draadje een aantal criteria voorbij komen, waarbij ik zo mijn vragen hebt. De toeëigeningsvragen komen blijkbaar beter tot zijn recht vanuit een prediking van de Dordtse Leerregels, dan zonder deze leerregels. Ik vraag me dat sterk af. De oplossing van die vraag ligt in de kracht van de belofte in het Woord. Dat is op diverse plekken in de leerregels te vinden, maar het is de vraag of je dan niet in een klein kringetje blijft ronddraaien. Ondertussen wordt de dieper liggende voorvraag 'bestaat God wel' niet ven aan overtuigend antwoord voorzien. Wanneer dan de toeëigeningsvragen geïntensiveerd worden in de prediking, worden de persoonlijke vragen alleen maar prangender, en de hoorder voelt zich meer en meer onbegrepen.

Het is toch opvallend, dat je bij pastorale vragen doorgaans het advies krijgt of geeft. Lees Lewis, of Keller, of die of die, maar niet, ga eens naar de kerk want daar bespreken we je antwoorden.

Een leerdienst is een leerdienst. Maar in feite hoor ik weinig onderscheid tussen de woordverkondiging en de leerdienst. In beide gevallen kan de uiteindelijke vraag die gesteld wordt samengevat worden met 'kent u hier nu iets persoonlijk van?'. Is dat de enige manier om te leren? Leren mensen niet door te doen, door te studeren, door aangespoord te worden, door vermaand te worden, door direct aangesproken te worden, door meegevoerd te worden in een beargumenteerd betoog, door een levend voorbeeld, door met kracht bij heel het woord te worden bepaald, door de bijbelse verbanden tekstueeel aangetoond te horen worden? En dan zal een pedagoog daar ongetwijfeld nog veel verstandiger zaken over kunnen noemen. De samengevatte toeëigeningsvraag lijkt deze elementen te ontberen.

Zomaar wat gedachten. Op mijn beurt gebruik ik de Dordtse Leerregels om de prediking te ijken aan hun gereformeerde gehalte. Wat dat betreft zou ik willen dat de uitdrukkingsvaardigheden van de voorgangers zich snel verbeterden door in de verwoording van de belangrijkste leerstukken bij de Leerregels aan te sluiten.

[Luther]

Ik vind dat deze dominee zeker gelijk heeft. Ik heb geen bezwaar tegen het bepreken van de DL, maar er zijn veel belangrijker onderwerpen, zoals de onderwerpen die hij noemt.

Absoluut oneens, en wel geheel eens met de post van @Jongere. Ds. W. van 't Spijker (zoon van de prof) gaat hierin mee met een moderne tendens waarin het een beetje achterhaald is om over vragen rond de toe-eigening van het heil te praten. Het zal waar zijn dat actuele vragen over het Godsbestaan en de waarheid van de Bijbel in deze tijd ook op tafel liggen; de vragen die in de DL aan de orde zijn, kom ik echter (gelukkig!) ook nog volop tegen.
Deze dominee doet op deze manier vrolijk mee met de ondermijning van de gereformeerde belijdenis, die hij blijkens de CGK-kerkorde zelf wel heeft moeten ondertekenen. Zeer treurig.

Good practice: Neem de prekenbundels van ds. D. Heemskerk of ds. J.S. van der Net over de DL. Prachtige voorbeelden hoe het anno nu gewoon kan.

Lees de column van ds. J. M. J. Kieviet en de rubriek van prof dr. H. J. Selderhuis in het RD van vandaag. Hou je dan je stelling nog steeds staande, DDD?

[Herman]

Een stukje uit 'welbeschouwd' van ds J.M.J. Kieviet in de krant van vandaag over het preken uit de DL.

Ik zou er een stelling tegenover willen plaatsen. Laat ik het doen op de wijze van een vraag. Wat zou er de oorzaak van zijn dat veel gemeenten van nu zich niet herkennen in zaken als de verdorvenheid van de mens, de verkiezing van eeuwigheid, de soevereine genade van God, de noodzaak van de wedergeboorte, de doding van het vlees en de volharding in het geloof? Zou het soms zijn omdat ze hierover vanaf de kansel maar nauwelijks meer horen? En als ze er al iets over vernemen, dan op zo’n algemene en oppervlakkige manier dat het de harten niet raakt. Het wordt hun niet gepredikt „in de ontzaglijke realiteit van het leven” (H. Bavinck). Niet door een heldere en krachtige bediening van de sleutels van het hemelrijk. Zou dat misschien de oorzaak kunnen zijn?

[DDD]

Ik vind dat deze dominee zeker gelijk heeft. Ik heb geen bezwaar tegen het bepreken van de DL, maar er zijn veel belangrijker onderwerpen, zoals de onderwerpen die hij noemt.

Absoluut oneens, en wel geheel eens met de post van @Jongere. Ds. W. van 't Spijker (zoon van de prof) gaat hierin mee met een moderne tendens waarin het een beetje achterhaald is om over vragen rond de toe-eigening van het heil te praten. Het zal waar zijn dat actuele vragen over het Godsbestaan en de waarheid van de Bijbel in deze tijd ook op tafel liggen; de vragen die in de DL aan de orde zijn, kom ik echter (gelukkig!) ook nog volop tegen.
Deze dominee doet op deze manier vrolijk mee met de ondermijning van de gereformeerde belijdenis, die hij blijkens de CGK-kerkorde zelf wel heeft moeten ondertekenen. Zeer treurig.

Good practice: Neem de prekenbundels van ds. D. Heemskerk of ds. J.S. van der Net over de DL. Prachtige voorbeelden hoe het anno nu gewoon kan.

Lees de column van ds. J. M. J. Kieviet en de rubriek van prof dr. H. J. Selderhuis in het RD van vandaag. Hou je dan je stelling nog steeds staande, DDD?

Het antwoord op de vraag hangt af van de kerkelijke context. Ik heb een groot deel van de preken over de DL van ds. Van der Net gehoord, en ik vond het prima. Zeker in een kerk waarin misverstanden over de DL voorkomen, is het wel goed om die eens integraal te behandelen. Ik weet dat het veel kerkgangers erg meeviel. En wat dat betreft zou het ook prima zijn om deze in een gematigde bondsgemeente eens aan de orde te stellen. Daar zijn wellicht weer andere misverstanden.

Maar tegelijkertijd ben ik het eens met ds. Van ´t Spijker dat het risico daarvan wel is dat voorliggende vragen niet (voldoende) aan de orde komen. We hebben even geleden een artikel besproken van waarin een relatief jonge predikant van de GG, hoogopgeleid, de vragen niet eens leek te begrijpen. Dat vind ik toch een veel ernstiger situatie. En in zo'n geval is de reactie van ds. Kieviet echt te kort door de bocht. Hij lijkt juist, maar is dat niet in iedere context.

Ik zag niet dat prof. Selderhuis iets schrijft over preken over de DL. Ik kan zijn artikelen nooit zo goed beoordelen, maar ik zag er niets in waar ik het niet mee eens ben of wat een kanttekening plaatst bij wat ik schreef.

[samanthi]

Een stukje uit 'welbeschouwd' van ds J.M.J. Kieviet in de krant van vandaag over het preken uit de DL.

Ik zou er een stelling tegenover willen plaatsen. Laat ik het doen op de wijze van een vraag. Wat zou er de oorzaak van zijn dat veel gemeenten van nu zich niet herkennen in zaken als de verdorvenheid van de mens, de verkiezing van eeuwigheid, de soevereine genade van God, de noodzaak van de wedergeboorte, de doding van het vlees en de volharding in het geloof? Zou het soms zijn omdat ze hierover vanaf de kansel maar nauwelijks meer horen? En als ze er al iets over vernemen, dan op zo’n algemene en oppervlakkige manier dat het de harten niet raakt. Het wordt hun niet gepredikt „in de ontzaglijke realiteit van het leven” (H. Bavinck). Niet door een heldere en krachtige bediening van de sleutels van het hemelrijk. Zou dat misschien de oorzaak kunnen zijn?

Ik weet niet of dit zo is, het zou ook kunnen zijn dat de liefde en het borgwerk van Christus niet aan of nauwelijks aan bod komen, de gewilligheid dat Hij wilde lijden en sterven, de gewilligheid van God dat Hij geen lust heeft in de dood van een zondaar, daar zou je wegsmelten van liefde en blijf er van mijn ik niets over.

Een evenwichtige prediking met èn èn en òf òf brengt meer kenneis over wie de mens is en Wie God is.

[huisman]

Een stukje uit 'welbeschouwd' van ds J.M.J. Kieviet in de krant van vandaag over het preken uit de DL.

Ik zou er een stelling tegenover willen plaatsen. Laat ik het doen op de wijze van een vraag. Wat zou er de oorzaak van zijn dat veel gemeenten van nu zich niet herkennen in zaken als de verdorvenheid van de mens, de verkiezing van eeuwigheid, de soevereine genade van God, de noodzaak van de wedergeboorte, de doding van het vlees en de volharding in het geloof? Zou het soms zijn omdat ze hierover vanaf de kansel maar nauwelijks meer horen? En als ze er al iets over vernemen, dan op zo’n algemene en oppervlakkige manier dat het de harten niet raakt. Het wordt hun niet gepredikt „in de ontzaglijke realiteit van het leven” (H. Bavinck). Niet door een heldere en krachtige bediening van de sleutels van het hemelrijk. Zou dat misschien de oorzaak kunnen zijn?

Ik weet niet of dit zo is, het zou ook kunnen zijn dat de liefde en het borgwerk van Christus niet aan of nauwelijks aan bod komen, de gewilligheid dat Hij wilde lijden en sterven, de gewilligheid van God dat Hij geen lust heeft in de dood van een zondaar, daar zou je wegsmelten van liefde en blijf er van mijn ik niets over.

Een evenwichtige prediking met èn èn en òf òf brengt meer kenneis over wie de mens is en Wie God is.

Weet je echt niet of ds Kieviet gelijk heeft in zijn column? Dan ben jij een vreemde in Jeruzalem. Vele vele preken in de “midden” en “linker” refokring zijn helaas zo te typeren: Het wordt hun niet gepredikt „in de ontzaglijke realiteit van het leven” (H. Bavinck

[helma]

De algehele visie op de mens is veranderd en dat gaat 'ons' niet voorbij. Het 'parelgeloof' verslaat zijn tienduizenden.

[samanthi]

Een stukje uit 'welbeschouwd' van ds J.M.J. Kieviet in de krant van vandaag over het preken uit de DL.

Ik zou er een stelling tegenover willen plaatsen. Laat ik het doen op de wijze van een vraag. Wat zou er de oorzaak van zijn dat veel gemeenten van nu zich niet herkennen in zaken als de verdorvenheid van de mens, de verkiezing van eeuwigheid, de soevereine genade van God, de noodzaak van de wedergeboorte, de doding van het vlees en de volharding in het geloof? Zou het soms zijn omdat ze hierover vanaf de kansel maar nauwelijks meer horen? En als ze er al iets over vernemen, dan op zo’n algemene en oppervlakkige manier dat het de harten niet raakt. Het wordt hun niet gepredikt „in de ontzaglijke realiteit van het leven” (H. Bavinck). Niet door een heldere en krachtige bediening van de sleutels van het hemelrijk. Zou dat misschien de oorzaak kunnen zijn?

Ik weet niet of dit zo is, het zou ook kunnen zijn dat de liefde en het borgwerk van Christus niet aan of nauwelijks aan bod komen, de gewilligheid dat Hij wilde lijden en sterven, de gewilligheid van God dat Hij geen lust heeft in de dood van een zondaar, daar zou je wegsmelten van liefde en blijf er van mijn ik niets over.

Een evenwichtige prediking met èn èn en òf òf brengt meer kenneis over wie de mens is en Wie God is.

Weet je echt niet of ds Kieviet gelijk heeft in zijn column? Dan ben jij een vreemde in Jeruzalem. Vele vele preken in de “midden” en “linker” refokring zijn helaas zo te typeren: Het wordt hun niet gepredikt „in de ontzaglijke realiteit van het leven” (H. Bavinck

Nee ik weet niet of dat ds Kieviet gelijk heeft, er zijn twee kanten aan de zaak, hetzij links of rechts, daarom een evenwichtige prediking.

[samanthi]

De algehele visie op de mens is veranderd en dat gaat 'ons' niet voorbij. Het 'parelgeloof' verslaat zijn tienduizenden.

Dat was vroeger ook al zo, mijn moeder kwam uit de evangelische hoek, in de familie van haar kant hoorde ik dat ook terug, een evenwichtige preek konden ze niet verdragen.

[huisman]

De algehele visie op de mens is veranderd en dat gaat 'ons' niet voorbij. Het 'parelgeloof' verslaat zijn tienduizenden.

Dat was vroeger ook al zo, mijn moeder kwam uit de evangelische hoek, in de familie van haar kant hoorde ik dat ook terug, een evenwichtige preek konden ze niet verdragen.

Juist die “evenwichtige” prediking kan zo dodig zijn. De prediking van Jona was niet evenwichtig in onze ogen maar droeg wel vrucht!
Predikanten moeten weten waar de fronten liggen en dat is vooral waar ds Kieviet de vinger oplegt.

[samanthi]

De algehele visie op de mens is veranderd en dat gaat 'ons' niet voorbij. Het 'parelgeloof' verslaat zijn tienduizenden.

Dat was vroeger ook al zo, mijn moeder kwam uit de evangelische hoek, in de familie van haar kant hoorde ik dat ook terug, een evenwichtige preek konden ze niet verdragen.

Juist die “evenwichtige” prediking kan zo dodig zijn. De prediking van Jona was niet evenwichtig in onze ogen maar droeg wel vrucht!
Predikanten moeten weten waar de fronten liggen en dat is vooral waar ds Kieviet de vinger oplegt.

Wat apart is dat ds Kieviet, zoals ik hem ken, weldegelijk een evenwichtige prediking heeft, de ene keer speelde hij op de fluit de andere keer zong hij klaagliederen,

PS zo eenzijdig was Jona niet hoor er zat een weg der ontkoming aan, 40 dagen, dat heeft de koning van Ninevé begrepen, het had ook zonder Jona meteen gebeurd kunnen zijn of bijvoorbeeld diezelfde avond.

[Mara]

De algehele visie op de mens is veranderd en dat gaat 'ons' niet voorbij. Het 'parelgeloof' verslaat zijn tienduizenden.

Het parelgeloof. Dat heb ik nog nooit gehoord.
Wat is het verschil met een wonder- of tijdgeloof bijvoorbeeld?