Vier wekelijks samen avondmaal

[Zeemeeuw]

@Wilhelm. Hoe ik zelf over deze ontwikkeling denk? In elk geval heb ik er, als je de achtergronden meeweegt (veel) begrip voor. Tegelijkertijd zie ik gevaren. Het volmaakte wordt ook hierin (hier beneden) niet gevonden.
Maar nogmaals: lees hierover het boek 'Avonden met Teellinck' van ds. Golverdingen!
@DDD. Hoe de gemeente, die een prediker voor zich heeft, er ook uit ziet, het belangrijkste is en dat zal ook altijd (!) voorgehouden moeten worden: 'Niemand mag ten Avondmaal gaan, dan die genade heeft.'

[ejvl]

@DDD. Hoe de gemeente, die een prediker voor zich heeft, er ook uit ziet, het belangrijkste is en dat zal ook altijd (!) voorgehouden moeten worden: 'Niemand mag ten Avondmaal gaan, dan die genade heeft.'

Inderdaad!
En mijns inziens geld dat precies hetzelfde voor de doop en de openbare belijdenis.

[Desiree]

1. Dus terug naar de volwassendoop, (doop en belijdenis in één) als oplossing?

2. Je krijgt een uitnodiging van de Koning der Koningen en wat doe je ermee? 'Werp je hem weg (die brief van de Heere God), of geef je er gehoor aan?' Dat is niet alleen de vraag voor een bekeerde, maar ook voor de onbekeerde.

[DDD]

@Zeemeeuw:
Natuurlijk. Waarom specifiek aan mij gericht?

[Zeemeeuw]

@DDD. Omdat jij in je laatste posting de betekenis van de uitspraak van ds. Smijtegelt afhankelijk leek te maken van de samenstelling van de gemeenschap of kerk waartegen deze gesproken was/wordt. Daarop was mijn reactie (bedoeld) dat het belangrijkste aspect hetzelfde zal zijn, namelijk dat er genade verheerlijkt moet zijn om ten Avondmaal te mogen gaan.
Verder had ik hiermee geen bijzondere bedoeling.

[huisman]

@DDD. Omdat jij in je laatste posting de betekenis van de uitspraak van ds. Smijtegelt afhankelijk leek te maken van de samenstelling van de gemeenschap of kerk waartegen deze gesproken was/wordt. Daarop was mijn reactie (bedoeld) dat het belangrijkste aspect hetzelfde zal zijn, namelijk dat er genade verheerlijkt moet zijn om ten Avondmaal te mogen gaan.
Verder had ik hiermee geen bijzondere bedoeling.

Voor wie is het Heilig Avondmaal ? Luister maar naar Guido de Brès

Wij geloven en belijden dat onze Zaligmaker Jezus Christus het sacrament des Heiligen Avondmaals verordend en ingesteld heeft, om te voeden en te onderhouden degenen die Hij alrede wedergeboren, en in Zijn huisgezin, hetwelk is Zijn Kerk, ingelijfd heeft. Nu hebben degenen die wedergeboren zijn, in zich tweeërlei leven: het ene lichamelijk en tijdelijk, hetwelk zij van hun eerste geboorte medegebracht hebben, en allen mensen gemeen is; het andere is geestelijk en hemels, hetwelk hun gegeven wordt in de tweede geboorte, dewelke geschiedt door het woord des Evangelies, in de gemeenschap des lichaams van Christus; en dit leven is niet gemeen, dan alleen den uitverkorenen Gods. Alzo heeft ons God, tot onderhouding des lichamelijken en aardsen levens, aards en gewoon brood verordend, hetwelk daartoe dienstig is, en allen gemeen is, zowel als het leven. Maar om het geestelijk en hemels leven te onderhouden, hetwelk de gelovigen hebben, heeft Hij hun gezonden een levend Brood, Dat van den hemel nedergedaald is, te weten Jezus Christus, Dewelke het geestelijk leven der gelovigen voedt en onderhoudt, als Hij gegeten, dat is, toegeëigend en ontvangen wordt door het geloof, in den geest.

[Wilhelm]

@Wilhelm. Hoe ik zelf over deze ontwikkeling denk? In elk geval heb ik er, als je de achtergronden meeweegt (veel) begrip voor. Tegelijkertijd zie ik gevaren. Het volmaakte wordt ook hierin (hier beneden) niet gevonden.
Maar nogmaals: lees hierover het boek 'Avonden met Teellinck' van ds. Golverdingen!
@DDD. Hoe de gemeente, die een prediker voor zich heeft, er ook uit ziet, het belangrijkste is en dat zal ook altijd (!) voorgehouden moeten worden: 'Niemand mag ten Avondmaal gaan, dan die genade heeft.'

Ik zal het boek zeker lezen.
Maar persoonlijk begrijp ik dat begrip niet zo. Eigenlijk stel je dus, dat we als kerk, omdat de praktijk nu eenmaal zo is, maar moeten accepteren dat ongelovigen, jongeren zonder hart vernieuwende genade, belijdenis van hun geloof afleggen?
Laten we dan de geloofsbelijdenis niet devalueren naar een verstandelijk toestemmen van de waarheid? En dan zouden we toch ook de vragen aan moeten passen?

[Zeemeeuw]

@Wilhelm. Het citaat van Smijtegelt heb ik gepost als reactie op een eerdere post waarin de huidige praktijk werd afgezet tegen die bij Calvijn en Smijtegelt. Hiermee heb ik willen aangeven dat de vragen hierover oude papieren hebben en niet iets speciaals zijn van na bijvoorbeeld 1836 of 1907.
De vragen die openblijven zie ik ook wel. Maar andere keuzes leveren weer andere vragen op, dat leert de geschiedenis.
Verder wil ik het hierbij maar laten; over dit onderwerp is op dit forum ongetwijfeld al genoeg te vinden.

[Luther]

Hoe de gemeente, die een prediker voor zich heeft, er ook uit ziet, het belangrijkste is en dat zal ook altijd (!) voorgehouden moeten worden: 'Niemand mag ten Avondmaal gaan, dan die genade heeft.'

Op zich mee eens. Die eis ligt er uiteraard ook m.b.t. het doen van openbare belijdenis.
En de vraag is, wat is 'genade kennen'? Ik zou er van willen maken: die 'Chrsitus kennen'.

[freek]

@Wilhelm. Deze uitspraak staat (zoals ik al aangaf) in zijn cathechismusverklaring in de preek over Zondag 30. Wat je hieruit mag concluderen? Zijn opmerking is duidelijk. In elk geval dat hij veel moeite met de praktijk (belijdenis doen, is ook ten Avondmaal ten gaan) zoals die in de loop der jaren gegroeid was.
In dit verband vind ik de uitleg, die ds. M. Golverdingen geeft in zijn boek 'Avonden met Teellinck', over de verschuiving in de Avondmaals- en belijdenispraktijk heel leerzaam. Er is geen reden om het verleden en ook niet om het heden te idealiseren.

Dank. Ik had idd beter moeten lezen.
Ik sta er wel van te kijken. Wat vind je zelf van deze ontwikkeling dat openbare geloofsbelijdenis losgekoppeld is geworden van deelname aan het Heilig Avondmaal?

De plaatselijke GG-predikant citeert altijd Smytegeld om aan te tonen dat de bevindelijk-gereformeerde praktijk van belijdenis-doen zonder Avondmaal door de ouden al zo geleerd is. Toch denk ik dat Smytegeld een van de weinigen is geweest die dit zo leerde.

[hmprff]

Vaak wordt (ook hier) gezegd dat het Avondmaal 'te gewoon' wordt als we het elke zondag vieren. Die gedachte had ik zelf eerder ook. Maar twee dingen ter overweging:

1. Jezus Zelf draagt ons op om elke keer als we (als gemeente) bij elkaar komen het Avondmaal te vieren en daarmee Zijn dood te gedenken. Dus blijkbaar had de Heere Jezus niet het idee dat het 'te gewoon' zou zijn om het elke week te doen.

2. Nu ik in Engeland ben, ben ik aangesloten bij een (traditionele) Brethren gemeente. Zij vieren elke zondag het Avondmaal. En het is voor mij niet gewoon geworden, maar juist bijzonder. En ik merk dat het me helpt om elke keer aan het begin van de week duidelijk stil gezet te worden bij het feit dat ik leef van genade. Dat alles betaald is, dat er geen verdoemenis meer is voor mij. Maar ook dat ik met Christus ben gekruisigd en dat Hij in mij leeft en Zijn leven door mij heen wil leven. Dat ik niet uit mezelf met Hem kan wandelen, maar dat ik leef van genade. Op dit punt ben ik zo vaak vergeetachtig, en het helpt me erg om er elke week weer op gewezen te worden. Volgens mij wordt het 'te gewoon' argument eigenlijk altijd gezegd door mensen die het niet hebben meegemaakt hoe het is om elke week Avondmaal te vieren.

[Johann Gottfried Walther]

Stephen Charnock een Puritein schreef een verhandeling over het Heilig Avondmaal, en daarin schrijft hij dat hoe vaak er niet staat maar:

"Het moet herhaaldelijk geschieden. Het te veel uitstellen doet meer schade dan het veelvuldig aangaan. Hoe vaker wij zorgvuldig en gelovig aangaan, hoe meer wij er vatbaar voor zullen zijn. "

Ook schrijft hij dat we het Heilig Avondmaal steeds weer nodig hebben als Christen gelovige.