eilander schreef:Marieke schreef:eilander schreef:Het is een beetje flauw wat hier soms gebeurt. We zijn er toch niet op uit om zoveel mogelijk predikanten "aan onze kant" te krijgen met behulp van citaten? Laten we echt een beetje letten op de toon van de discussie.
Inhoudelijk levert GGBeroopingswerk bijvoorbeeld wel stof ter discussie in zijn bijdrage over Ezech. 16.
Daar is toch gewoon een (behoorlijk) verschil te zien tussen ds. Van Reenen en de kanttekeningen? En over dat verschil gaat het toch hier? Waarmee niet gezegd is dat ds. Van Reenen het alleen maar fout heeft of zoiets, maar we hoeven verschillen ook niet te verdoezelen denk ik.
Ik heb al lang hieronder, enkele weken geleden, bewezen uit de zaligsprekingen met kanttekeningen + de verklaring van Matthew Henry erbij hoe er gesproken wordt over ZALIG ZIJN.....en wat hiermee bedoeld wordt. Heel overduidelijk wordt hierbij aangegeven dat deze mensen reeds zalig zijn, maar nog zoekende naar de gerechtigheid in Christus. In de verklaring staat: deze mensen zijn reeds zalig.
Vanuit de Bijbel een overduidelijk bewijs.
Toen ging niemand er op in. Eilander niet, Huisman niet, Edmund niet.
Maar deze preek van ds van Reenen moet wel opeens ontleed worden en mag niet verdoezeld worden. Dat is prima, maar doe het dan ook bij zaken uit de Bijbel die ik aangeef. Want die lijken me nog meer stof ter discussie.
Marieke schreef:
Toch staat er bij de kanttekening van deze zaligspreking: dat is, die met grote begeerte verlangen en trachten naar de ware gerechtigheid in Christus. Daarvan staat: zalig zijn ze, niet zij zullen zalig worden. De kanttekening wijst er dus op dat dat verlangen nog niet vervuld is.
Ook als je de verklaring van Matthew Henry leest, lijkt hij deze kant op te wijzen.
Hij geeft aan dat de zaligsprekingen ook bestemd zijn om zielen tot Christus te noodigen en een weg te bereiden voor Zijne wet in hun hart. Hij noemt zelfs dat de zaligsprekingen bestemd zijn om de voorwaarden op te sommen en vast te stellen van het verdrag tusschen God en den mensch.
Zo schrijft hij bijvoorbeeld over "zalig zijn de armen van geest..." dat die zaligspreking is om af te komen van ons betrouwen in onze eigen gerechtigheid en kracht, ten einde voor onze rechtvaardigmaking slechts te steunen op de verdienste van Christus. Hij noemt als voorbeeld een arme van geest: het gebroken en verslagen hart waarmede de tollenaar als een arm zondaar om genade riep. Hij zegt daarvan: zij zijn zalig. God ziet genadiglijk op hen neder. Zij zijn Zijne kleinen.
Terecht dat je ons daar even naar terug verwijst.
Dit is mijns inziens het juiste evenwicht. We hoeven niemand te veroordelen die met "grote begeerte verlangt en tracht naar de ware gerechtigheid". Maar we hoeven ook de tijd tussen dit verlangen en "want zij zullen verzadigd worden" niet te lang voor te stellen.
Over die tijd "te lang voor te stellen", daar kunnen we het over eens zijn. Te lang is niet goed, maar niemand kan bepalen hoe kort of lang je het moet voorstellen. Daar is de Heere vrij in. Het kan kort zijn, het kan lang zijn. En achteraf weten we nog niet of het kort of lang is geweest, omdat de Heere het moment van wedergeboorte bepaalt en de meeste mensen het moment van wedergeboorte niet weten.
Maar waar het me om gaat: Ik vind dit schriftgedeelte met zijn kanttekeningen en verklaring een heel duidelijk gedeelte waarmee ik probeer aan te tonen waarom ds. Kort en Edmund en Huisman (ik zal jou hierbij niet noemen, omdat jij m.i. beide standpunten goede papieren vindt hebben) niet gelijk hebben als ze zeggen dat de wedergeboorte tegelijkertijd plaatsvindt met de bewuste Christuskennis.
En de zaligheid van het verlangen en van het verzadigd worden zou ik maar niet los koppelen van elkaar
Het is me niet helemaal duidelijk wat je hiermee bedoelt, maar als Matthew Henry in zijn verklaring over de zaligsprekingen zegt over de armen van geest dat die zaligspreking is om af te komen van ons betrouwen in onze eigen gerechtigheid en kracht, ten einde voor onze rechtvaardigmaking slechts te steunen op de verdienste van Christus, dan lijkt me dat er wel verschil ligt in het verlangen en verzadigd worden.
Maar goed, dat lijkt me niet helemaal relevant voor deze discussie.