Volkskerk !! Of niet ?? Volkskerk of geen kerk ?

[refo]

Het zijn weer hoogtijdagen voor het doperdom.

Maar het dopers denken heeft altijd een kern van waarheid in zich. Bovendien zijn er weinig dopers die aan alle kenmerken voldoen. Het gaat meer om karakteristieken waarvan we enkele trekken herkennen. In het doperse denken kenmerkt zich altijd door een eenzijdigheid en een bepaalde zweverigheid. Het uiterlijke wordt losgelaten ten gunste van het innerlijk. Woord en Geest functioneren niet meer als een onlosmakelijke eenheid. Het Woord wordt als een dode letter gezien en men beroept zich op de Geest en Zijn werk. De Geest werpt niet meer op de onwrikbare vastheid van het Woord. Wet en evangelie worden van elkaar losgemaakt. Schepping en verlossing worden uit elkaar getrokken. De geschiedenis behoort plotseling niet meer tot onze identiteit en we zijn heel losse individuutjes geworden. Men laat de historie varen ten gunste van de toekomst. Dopers voelen zich zo geestelijk dat ze het uiterlijke van schepping, huwelijk, historie, kerk en staat loslaten.

[Simon]

Het zijn weer hoogtijdagen voor het doperdom.

Maar het dopers denken heeft altijd een kern van waarheid in zich. Bovendien zijn er weinig dopers die aan alle kenmerken voldoen. Het gaat meer om karakteristieken waarvan we enkele trekken herkennen. In het doperse denken kenmerkt zich altijd door een eenzijdigheid en een bepaalde zweverigheid. Het uiterlijke wordt losgelaten ten gunste van het innerlijk. Woord en Geest functioneren niet meer als een onlosmakelijke eenheid. Het Woord wordt als een dode letter gezien en men beroept zich op de Geest en Zijn werk. De Geest werpt niet meer op de onwrikbare vastheid van het Woord. Wet en evangelie worden van elkaar losgemaakt. Schepping en verlossing worden uit elkaar getrokken. De geschiedenis behoort plotseling niet meer tot onze identiteit en we zijn heel losse individuutjes geworden.

Staat er niet dat wij niet achter de ploeg moeten kijken (''geschiedenis'')
En dat aan een ieder onzer AFZONDERLIJK de genade gegeven is, naar de mate waarin Christus haar schenkt?(Ef 4:7)
De letter doodt, en de Geest maakt levend (2 Kor3:6)
het uiterlijke is inderdaad minder belangrijk lijkt me.
God ziet het hart aan, het innerlijk.(1Sam16:7)
Wet moet los van evangelie. ze bijten elkaar.
Uit de werken der wet wordt men niet gerechtvaardigd, maar door geloof alleen.
Dat was al bij Abraham zo, toen er nog geen wet was
Zijn wij stoffelijke nakomelingen van Hagar de slavin (Sinai)) of kinderen der belofte , beloofd in Izak, de vrije?
Aards Sinai of hemels Jeruzalem?
Gal 4:25.
"Zegt mij, u die onder de Wet WILT zijn, hoort u de Wet niet? Want daar is geschreven, dat Abraham twee
zonen had één uit de dienstmaagd en een uit de vrije. Maar gene, die uit de dienstmaagd was. is naar het vlees
geboren geweest; doch deze, die uit de vrije was, door de beloftenis. Hetwelk dingen zijn, die andere beduiding
hebben; want deze zijn de twee verbonden: het een van de berg Sinai, tot dienstbaarheid barende, hetwelk is Hagar. Want dit Hagar is Sinaï een berg in Arabië, en komt overeen met Jeruzalem, dat nu is, en
dienstbaar is met haar kinderén. Maar Jeruzalem, dat boven is, dat is vrij hetwelk is van onze aller moeder. Want er is geschreven: wees vrolijk, u onvruchtbare, die niet baart; breek uit en roep u die geen barensnood hebt;
want de kinderen der eenzame zijn vele, meer dan dergene. die de man heeft. Maar wij, broeders, zijn kinderen
der belofte als Izak was.Doch gelijk toen, die naar het vlees geboren was, vervolgde dengene, die naar de Geest , zo ook nu. Maar wat zegt de Schrift? Werp de dienstmaagd uit en haar zoon; want de zoon der
dienstmaagd zal geenszins erven met de zoon der vrije. (vs.:30) zo dan, broeders, vrij zijn niet kinderen der dienstmaagd
maar der vrije. Staat dan in de vrijheid met welke ons Christus vrijgemaakt heeft, en wordt niet wederom met
het juk der dienstbaarheid bevangen."

[hervormde]

Betreft het hier een column? Maar als dat al zo is, Op 't Hof verwijst naar het verleden, en naar een kerkorde uit de 16e eeuw. Blijkbaar bewoog men zich daarin dan ook in de lijn van de volwassendoop...
Overigens kan ik me de ambivalentie van onze vaderen wel voorstellen. Het is lastige materie, waar je altijd mee te maken hebt bij een meerdere-generatiegemeente. Je krijgt onherroepelijk (steeds meer) kaf tussen het koren en hoe ga je daarmee om.
Dat is een gegeven, maar we moeten het niet omdraaien en nu doen alsof het 'normaal' is dat de kerk er zo uitziet. Een soort ideaal van 'fijn dat die mensen er toch ook nog bij zijn'. De gemeente is een vergadering van ware christgelovigen. Geen omgeving waar je maar wat aan kunt rommelen om toch zoveel mogelijk mensen 'erbij' te houden.

Jouw zorg deel ik best. Toch denk ik aan de gelijkenis van de ontfermende vader; de gelijkenis van het verloren schaap. Wij hebben Christus' oog nodig voor de schare. In de ogen van de Farizeeën toen: de schare die de wet niet kent.

Hoe ga je ermee om? Is het Woord niet wat het kaf van het koren scheidt? Wie het Woord te scherp vindt verlaat de Kerk, maar als het goed is zijn ze niet uit het oog van de herder, omdat hij de voetstappen drukt van de Goede Herder. Soms zijn ze ver afgedwaald dat het onmogelijk lijkt om ze weer binnen te brengen, maar de HEERE geeft soms verrassende ontmoetingen door het Woord.

[hervormde]

Staat er niet dat wij niet achter de ploeg moeten kijken (''geschiedenis'')
dit gaat over het volgen van Jezus
En dat aan een ieder onzer AFZONDERLIJK de genade gegeven is, naar de mate waarin Christus haar schenkt?(Ef 4:7)
De letter doodt, en de Geest maakt levend (2 Kor3:6)
de dode letter is de letter van het oude verbond (OT)
het uiterlijke is inderdaad minder belangrijk lijkt me.
God ziet het hart aan, het innerlijk.(1Sam16:7)
de Heidelberger heeft gelukkig oog voor lichaam en ziel; de HEERE verlost ons helemaal; wij zijn geschapen om met lichaam en ziel God te loven; ons lichaam is een tempel van de Heilige Geest
Wet moet los van evangelie. ze bijten elkaar.
Uit de werken der wet wordt men niet gerechtvaardigd, maar door geloof alleen.
Dat was al bij Abraham zo, toen er nog geen wet was
Zijn wij stoffelijke nakomelingen van Hagar de slavin (Sinai)) of kinderen der belofte , beloofd in Izak, de vrije?
Aards Sinai of hemels Jeruzalem?
Gal 4:25.
"Zegt mij, u die onder de Wet WILT zijn, hoort u de Wet niet? Want daar is geschreven, dat Abraham twee
zonen had één uit de dienstmaagd en een uit de vrije. Maar gene, die uit de dienstmaagd was. is naar het vlees
geboren geweest; doch deze, die uit de vrije was, door de beloftenis. Hetwelk dingen zijn, die andere beduiding
hebben; want deze zijn de twee verbonden: het een van de berg Sinai, tot dienstbaarheid barende, hetwelk is Hagar. Want dit Hagar is Sinaï een berg in Arabië, en komt overeen met Jeruzalem, dat nu is, en
dienstbaar is met haar kinderén. Maar Jeruzalem, dat boven is, dat is vrij hetwelk is van onze aller moeder. Want er is geschreven: wees vrolijk, u onvruchtbare, die niet baart; breek uit en roep u die geen barensnood hebt;
want de kinderen der eenzame zijn vele, meer dan dergene. die de man heeft. Maar wij, broeders, zijn kinderen
der belofte als Izak was.Doch gelijk toen, die naar het vlees geboren was, vervolgde dengene, die naar de Geest , zo ook nu. Maar wat zegt de Schrift? Werp de dienstmaagd uit en haar zoon; want de zoon der
dienstmaagd zal geenszins erven met de zoon der vrije. (vs.:30) zo dan, broeders, vrij zijn niet kinderen der dienstmaagd
maar der vrije. Staat dan in de vrijheid met welke ons Christus vrijgemaakt heeft, en wordt niet wederom met
het juk der dienstbaarheid bevangen."
je haalt met deze teksten nogal wat dingen door elkaar. Wij kunnen geen nakomelingen zijn van Hagar (de Sinaï) of je moet een Jood zijn. Het punt wat Paulus maakt is dat de Judaïsten het ware Evangelie vermengden met de ceremoniële wet van Mozes, dan krijg je een ander Evangelie. En dit Evangelie smaakt niet, omdat het Christus ontkent.

[Afgewezen]

Betreft het hier een column? Maar als dat al zo is, Op 't Hof verwijst naar het verleden, en naar een kerkorde uit de 16e eeuw. Blijkbaar bewoog men zich daarin dan ook in de lijn van de volwassendoop...
Overigens kan ik me de ambivalentie van onze vaderen wel voorstellen. Het is lastige materie, waar je altijd mee te maken hebt bij een meerdere-generatiegemeente. Je krijgt onherroepelijk (steeds meer) kaf tussen het koren en hoe ga je daarmee om.
Dat is een gegeven, maar we moeten het niet omdraaien en nu doen alsof het 'normaal' is dat de kerk er zo uitziet. Een soort ideaal van 'fijn dat die mensen er toch ook nog bij zijn'. De gemeente is een vergadering van ware christgelovigen. Geen omgeving waar je maar wat aan kunt rommelen om toch zoveel mogelijk mensen 'erbij' te houden.

Jouw zorg deel ik best. Toch denk ik aan de gelijkenis van de ontfermende vader; de gelijkenis van het verloren schaap. Wij hebben Christus' oog nodig voor de schare. In de ogen van de Farizeeën toen: de schare die de wet niet kent.

Hoe ga je ermee om? Is het Woord niet wat het kaf van het koren scheidt? Wie het Woord te scherp vindt verlaat de Kerk, maar als het goed is zijn ze niet uit het oog van de herder, omdat hij de voetstappen drukt van de Goede Herder. Soms zijn ze ver afgedwaald dat het onmogelijk lijkt om ze weer binnen te brengen, maar de HEERE geeft soms verrassende ontmoetingen door het Woord.

De verloren zoon was buiten het vaderhuis, het verloren schaap was buiten de kudde. Het argument van ontferming gaat hier niet op. Het gaat nu over hoe de kerk eruit moet zien, niet hoe je met zondaren búíten de kerk om moet gaan.

[hervormde]

De verloren zoon was buiten het vaderhuis, het verloren schaap was buiten de kudde. Het argument van ontferming gaat hier niet op. Het gaat nu over hoe de kerk eruit moet zien, niet hoe je met zondaren búíten de kerk om moet gaan.

Je punt is duidelijk. Het gaat om de Kerk van Christus zoals die samenkomt.

Ook hier is de tucht van het Woord nodig. We moeten beseffen dat we te maken hebben met de rauwe werkelijkheid zoals de gemeente zich nú openbaart. Voor mij is de lijn Heilige Doop - Heilig Avondmaal heel wezenlijk. De leden vormen samen Christus' gemeente. En dat is een heilig en verkregen volk. Er moet veel meer aandacht komen voor het verbond (niet op een zweverige manier), maar zoals God Zichzelf bekendmaakt:

Als nu de HEERE voor zijn aangezicht voorbijging, zo riep Hij:

HEERE, HEERE, God, barmhartig en genadig, lankmoedig en groot van weldadigheid en waarheid.

Die de weldadigheid bewaart aan vele duizenden, Die de ongerechtigheid, en overtreding, en zonde vergeeft;
Die den schuldige geenszins onschuldig houdt, bezoekende de ongerechtigheid der vaderen aan de kinderen, en aan de kindskinderen, in het derde en vierde lid.

De geloofsbelijdenis heeft al veel stuk gemaakt. Vele doopleden bevinden zich vanaf hun doop tot hun belijdenis ergens halfweg. Een mogelijke oplossing is om - als je de geloofsbelijdenis wil handhaven - te kiezen voor de lijn van Calvijn, waar kinderen al op jonge leeftijd belijdenis deden. Of ze al op heel jonge leeftijd betrekken bij het Heilig Avondmaal. Daarbij kan de Heidelberger een dienende rol spelen.

[Simon]

Staat er niet dat wij niet achter de ploeg moeten kijken (''geschiedenis'')
dit gaat over het volgen van Jezus
En dat aan een ieder onzer AFZONDERLIJK de genade gegeven is, naar de mate waarin Christus haar schenkt?(Ef 4:7)
De letter doodt, en de Geest maakt levend (2 Kor3:6)
de dode letter is de letter van het oude verbond (OT)
het uiterlijke is inderdaad minder belangrijk lijkt me.
God ziet het hart aan, het innerlijk.(1Sam16:7)
de Heidelberger heeft gelukkig oog voor lichaam en ziel; de HEERE verlost ons helemaal; wij zijn geschapen om met lichaam en ziel God te loven; ons lichaam is een tempel van de Heilige Geest
Wet moet los van evangelie. ze bijten elkaar.
Uit de werken der wet wordt men niet gerechtvaardigd, maar door geloof alleen.
Dat was al bij Abraham zo, toen er nog geen wet was
Zijn wij stoffelijke nakomelingen van Hagar de slavin (Sinai)) of kinderen der belofte , beloofd in Izak, de vrije?
Aards Sinai of hemels Jeruzalem?
Gal 4:25.
"Zegt mij, u die onder de Wet WILT zijn, hoort u de Wet niet? Want daar is geschreven, dat Abraham twee
zonen had één uit de dienstmaagd en een uit de vrije. Maar gene, die uit de dienstmaagd was. is naar het vlees
geboren geweest; doch deze, die uit de vrije was, door de beloftenis. Hetwelk dingen zijn, die andere beduiding
hebben; want deze zijn de twee verbonden: het een van de berg Sinai, tot dienstbaarheid barende, hetwelk is Hagar. Want dit Hagar is Sinaï een berg in Arabië, en komt overeen met Jeruzalem, dat nu is, en
dienstbaar is met haar kinderén. Maar Jeruzalem, dat boven is, dat is vrij hetwelk is van onze aller moeder. Want er is geschreven: wees vrolijk, u onvruchtbare, die niet baart; breek uit en roep u die geen barensnood hebt;
want de kinderen der eenzame zijn vele, meer dan dergene. die de man heeft. Maar wij, broeders, zijn kinderen
der belofte als Izak was.Doch gelijk toen, die naar het vlees geboren was, vervolgde dengene, die naar de Geest , zo ook nu. Maar wat zegt de Schrift? Werp de dienstmaagd uit en haar zoon; want de zoon der
dienstmaagd zal geenszins erven met de zoon der vrije. (vs.:30) zo dan, broeders, vrij zijn niet kinderen der dienstmaagd
maar der vrije. Staat dan in de vrijheid met welke ons Christus vrijgemaakt heeft, en wordt niet wederom met
het juk der dienstbaarheid bevangen."
je haalt met deze teksten nogal wat dingen door elkaar. Wij kunnen geen nakomelingen zijn van Hagar (de Sinaï) of je moet een Jood zijn. Het punt wat Paulus maakt is dat de Judaïsten het ware Evangelie vermengden met de ceremoniële wet van Mozes, dan krijg je een ander Evangelie. En dit Evangelie smaakt niet, omdat het Christus ontkent.

Wat dit laatste betreft haal jij denk ik iets door elkaar.
Het punt wat Paulus maakt, is dat wij niet door de wet, maar door het geloof kinderen der belofte zijn.
Inderdaad de dode letter van het oude verbond.
maar gelukkig de levende Geest van het nieuwe.
Waarom dan nog zoveel aandacht voor dat oude verbond?
Want wat oud is, is de verdwijning nabij, zegt ook Paulus.
het oude, het stoffelijke, het lichamelijke, zijn allemaal zaken die gedood moeten worden en hun werkingen, het geestelijke is nu het onderpand wat wij hebben tot de grote Dag des Heren komt.
Door de Geest zijn wij verzegeld vanaf het moment dat wij tot geloof kwamen.

maar wij zijn nog veel te lichamelijk en bezig met uiterlijke zaken.

''Doet den Heere Jezus aan en wijdt GEEN zorg aan het vlees, zodat begeerten worden opgewekt.
Wees vrolijk, u onvruchtbare, die niet baart; breek uit en roep u die geen barensnood hebt;
want de kinderen der eenzame zijn vele, meer dan dergene. die de man heeft''
Geestelijk zaad, geen bloedlijn meer die met pijnlijke barensweeen gepaard gaat.
geen lichamelijke geboorte, maar een wedergeboorte uit God, die geestelijk is.
En dat is ook de gemeente.

[Fjodor]

De verloren zoon was buiten het vaderhuis, het verloren schaap was buiten de kudde. Het argument van ontferming gaat hier niet op. Het gaat nu over hoe de kerk eruit moet zien, niet hoe je met zondaren búíten de kerk om moet gaan.

Je punt is duidelijk. Het gaat om de Kerk van Christus zoals die samenkomt.

Ook hier is de tucht van het Woord nodig. We moeten beseffen dat we te maken hebben met de rauwe werkelijkheid zoals de gemeente zich nú openbaart. Voor mij is de lijn Heilige Doop - Heilig Avondmaal heel wezenlijk. De leden vormen samen Christus' gemeente. En dat is een heilig en verkregen volk. Er moet veel meer aandacht komen voor het verbond (niet op een zweverige manier), maar zoals God Zichzelf bekendmaakt:

Als nu de HEERE voor zijn aangezicht voorbijging, zo riep Hij:

HEERE, HEERE, God, barmhartig en genadig, lankmoedig en groot van weldadigheid en waarheid.

Die de weldadigheid bewaart aan vele duizenden, Die de ongerechtigheid, en overtreding, en zonde vergeeft;
Die den schuldige geenszins onschuldig houdt, bezoekende de ongerechtigheid der vaderen aan de kinderen, en aan de kindskinderen, in het derde en vierde lid.

De geloofsbelijdenis heeft al veel stuk gemaakt. Vele doopleden bevinden zich vanaf hun doop tot hun belijdenis ergens halfweg. Een mogelijke oplossing is om - als je de geloofsbelijdenis wil handhaven - te kiezen voor de lijn van Calvijn, waar kinderen al op jonge leeftijd belijdenis deden. Of ze al op heel jonge leeftijd betrekken bij het Heilig Avondmaal. Daarbij kan de Heidelberger een dienende rol spelen.

Het is niet enkel de tucht van het Woord hoor. Ook nog de kerkelijke tucht. En natuurlijk moeten we de lijn Doop-Avondmaal vasthouden, maar dat is iets geheel anders dan de volkskerkgedachte in te voeren. Ik vraag me af hoe je die gedachte uit de bijbel haalt.
Als je wilt kiezen voor die lijn van Calvijn, wat mij een goede keuze lijkt, dan moet je aan de andere kant ook meegaan met Calvijn in zijn invoeren van de tucht. Want het gebruik van afsnijding, wat bij Calvijn heel veel gebruikt werd, is wel noodzakelijk om de boel in evenwicht te houden.

[ejvl]

De lijn invoeren van Calvijn zal niet zo snel gebeuren, dan moet er wel zo veel veranderen in de kerken.

[hervormde]

Wat dit laatste betreft haal jij denk ik iets door elkaar.
Het punt wat Paulus maakt, is dat wij niet door de wet, maar door het geloof kinderen der belofte zijn.
Inderdaad de dode letter van het oude verbond.
maar gelukkig de levende Geest van het nieuwe.
Waarom dan nog zoveel aandacht voor dat oude verbond?
Want wat oud is, is de verdwijning nabij, zegt ook Paulus.
het oude, het stoffelijke, het lichamelijke, zijn allemaal zaken die gedood moeten worden en hun werkingen, het geestelijke is nu het onderpand wat wij hebben tot de grote Dag des Heren komt.
Door de Geest zijn wij verzegeld vanaf het moment dat wij tot geloof kwamen.

maar wij zijn nog veel te lichamelijk en bezig met uiterlijke zaken.

''Doet den Heere Jezus aan en wijdt GEEN zorg aan het vlees, zodat begeerten worden opgewekt.
Wees vrolijk, u onvruchtbare, die niet baart; breek uit en roep u die geen barensnood hebt;
want de kinderen der eenzame zijn vele, meer dan dergene. die de man heeft''
Geestelijk zaad, geen bloedlijn meer die met pijnlijke barensweeen gepaard gaat.
geen lichamelijke geboorte, maar een wedergeboorte uit God, die geestelijk is.
En dat is ook de gemeente.

Je maakt een snelle toepassing van het oude verbond, naar het oude, het stoffelijke, het lichamelijke. God heeft mijn lichaam gegeven om daarin van Hem te genieten. Straks zal ik bij de dag van Christus' wederkomst met lichaam en ziel de HEERE loven en verheerlijken.
De lijn die je ons voorhoudt is de lijn van Thomas van Aquino.

De Studiebijbel wijst ons terecht op de verkeerde vertaling van de NBG die je hier citeert uit Romeinen 13:14

Paulus voegt nog een opmerking toe over hoe ze dan moeten omgaan met het ‘vlees’, hun oude zondige natuur. Over dit onderwerp zegt Paulus in Rom.8:13 dat de gelovigen de werkingen van het lichaam moeten doden (vgl. Kol.3:5; Gal.5:24) en niet aan het begeren van het vlees mogen voldoen (Gal.5:16). De huidige vermaning gaat in dezelfde richting. Letterlijk staat er: ‘maakt geen voorziening van het vlees (d.i. die bij het vlees behoort) tot begeerten’. De beste interpretatie hiervan is waarschijnlijk: ‘treft geen enkele voorziening voor het vlees ten einde aan haar begeerten te voldoen’. Het gaat erom niet in te gaan op de begeerten van de zondige oude natuur. De gedachte die door sommige vertalingen wordt opgeroepen (NBG), dat een gelovige zijn/haar lichaam niet zou mogen verzorgen, omdat dit mogelijk bij hem/haarzelf of bij anderen begeerten opwekt, is hier niet aan de orde.

[refo]

Wat dit laatste betreft haal jij denk ik iets door elkaar.
Het punt wat Paulus maakt, is dat wij niet door de wet, maar door het geloof kinderen der belofte zijn.
Inderdaad de dode letter van het oude verbond.
maar gelukkig de levende Geest van het nieuwe.
Waarom dan nog zoveel aandacht voor dat oude verbond?
Want wat oud is, is de verdwijning nabij, zegt ook Paulus.
het oude, het stoffelijke, het lichamelijke, zijn allemaal zaken die gedood moeten worden en hun werkingen, het geestelijke is nu het onderpand wat wij hebben tot de grote Dag des Heren komt.
Door de Geest zijn wij verzegeld vanaf het moment dat wij tot geloof kwamen.

maar wij zijn nog veel te lichamelijk en bezig met uiterlijke zaken.

''Doet den Heere Jezus aan en wijdt GEEN zorg aan het vlees, zodat begeerten worden opgewekt.
Wees vrolijk, u onvruchtbare, die niet baart; breek uit en roep u die geen barensnood hebt;
want de kinderen der eenzame zijn vele, meer dan dergene. die de man heeft''
Geestelijk zaad, geen bloedlijn meer die met pijnlijke barensweeen gepaard gaat.
geen lichamelijke geboorte, maar een wedergeboorte uit God, die geestelijk is.
En dat is ook de gemeente.

Je maakt een snelle toepassing van het oude verbond, naar het oude, het stoffelijke, het lichamelijke. God heeft mijn lichaam gegeven om daarin van Hem te genieten. Straks zal ik bij de dag van Christus' wederkomst met lichaam en ziel de HEERE loven en verheerlijken.
De lijn die je ons voorhoudt is de lijn van Thomas van Aquino.

De Studiebijbel wijst ons terecht op de verkeerde vertaling van de NBG die je hier citeert uit Romeinen 13:14

Paulus voegt nog een opmerking toe over hoe ze dan moeten omgaan met het ‘vlees’, hun oude zondige natuur. Over dit onderwerp zegt Paulus in Rom.8:13 dat de gelovigen de werkingen van het lichaam moeten doden (vgl. Kol.3:5; Gal.5:24) en niet aan het begeren van het vlees mogen voldoen (Gal.5:16). De huidige vermaning gaat in dezelfde richting. Letterlijk staat er: ‘maakt geen voorziening van het vlees (d.i. die bij het vlees behoort) tot begeerten’. De beste interpretatie hiervan is waarschijnlijk: ‘treft geen enkele voorziening voor het vlees ten einde aan haar begeerten te voldoen’. Het gaat erom niet in te gaan op de begeerten van de zondige oude natuur. De gedachte die door sommige vertalingen wordt opgeroepen (NBG), dat een gelovige zijn/haar lichaam niet zou mogen verzorgen, omdat dit mogelijk bij hem/haarzelf of bij anderen begeerten opwekt, is hier niet aan de orde.

Volgens mij concentreer je je teveel op het woordeken 'lichamelijk', terwijl Simon dat helemaal zo niet bedoelt. Volgens mij betekent het 'het tastbare' in zijn betoog en niet de Aquinische lijn.
Jullie zeggen dus hetzelfde.

Maar laten we Simons reactie afwachten.

[Bookreader]

Beste Forumleden,
In het RD is een artikelen serie gewijd aan het boek "Volkskerk in de marge" van ir. J. van der Graaf. Kritiek is geuit door ds. C.J. Meeuse.
Hierop heeft Ir. van der Graaf wederom gereageerd, door o.a. te schrijven:

De belijdenisgeschriften ontstonden als formulieren van enigheid binnen een nog ongedeelde kerk. Ze waren het hart, dat de bloedsomloop van het ene lichaam bepaalde. Scheur het lichaam en het hart is dood, het bepaalt niet meer de bloedsomloop. Zo werd de belijdenis tot een statuut, een reglement voor een keur van deelkerken, die elkaar niet meer konden bereiken omdat het water te diep was. Zouden de vele scheidingen niet mede de secularisatie hebben bevorderd?

Zelf haalt ds. Meeuse artikel 28 van de NGB aan, waar wordt gezegd dat men zich moet afscheiden van hen die niet van de kerk zijn. Hij vergeet erbij te vermelden dat daarop volgt dat men zich niet mag afscheiden van degenen die van de kerk zijn. Wie zijn dan „van de kerk” en wie niet? (zie ook art. 29).

Bijzonder schrijnend is de oproep van ds. Meeuse dat „alle gereformeerde gemeenten die er nog binnen de PKN zijn” zich zouden moeten afscheiden „en samengaan moeten zoeken met andere gemeenten die kenmerken van de ware kerk openbaren.” Het oude liedje. Ik neem aan dat Meeuse onder die andere gemeenten ook de gemeenten rekent in zijn eigen (ware) kerkverband.

Wat vinden de forumleden ervan ??

Goed dat je deze discussie begonnen bent, want dit gaat wel over iets interessants. Helaas ben ik er nog niet aan toegekomen om die discussie goed te lezen en te overdenken.

Ik heb wel het eerste artikel van dr. ir. J. van der Graaf gelezen. Wel kan ik zeggen dat ik in dezen meer de neiging heb om het met ds. C.J. Meeuse eens te zijn dan met dr. ir. J. van der Graaf. De volkskerk als de ultieme kerk klinkt mij als een heel vreemd idee in de oren. Hoe moet dat dan geweest zijn met de vroege kerk? Was dat dan ook een volkskerk? Het Jodendom, met het gezag van het sanhedrin/farizeeën en saduceeën, was eerder de "volkskerk" van Israël, als je het mij vraagt.
En een zin als deze klinkt mij uitermate merkwaardig in de oren: "Het is glashelder dat de HHK een belijdeniskerk geworden is en daarmee een afscheiding van de volkskerk.” Het belijden is toch een van de meest wezenlijke zaken van de kerk?! Wat gaan we nou toch krijgen!!
Vréémde gedachten heeft die van der Graaf, als je het mij vraagt!

[Bookreader]

Wie is Hoedemaker trouwens? Ik heb hier een Hoedemaker gevonden, maar ik betwijfel sterk of hij bedoeld wordt.

[refo]

Volgens mij is dat hem wel.

[Bookreader]

Hij is inderdaad de persoon om wie het gaat, en de grote inspirator voor dr. ir. J. van der Graaf. Vanmorgen heb ik in Google "Hoedemaker theoloog" ingetypt, en dat levert wat meer succes op dan alleen "Hoedemaker".

Op een website kwam ik een alinea tegen, die naar mijn gevoel het fundament van Hoedemakers denken beschrijft:

"Hoedemaker beschouwde het Nederlandse volk als een organische eenheid, met een eigen aard en karakter. Dat karakter is bepaald door de Hervorming. In het begin, niet in de ontwikkeling of in het einde ligt het wezen van een historisch individu. “Dit is het kenmerk van alles wat uit God stamt. Het Hoogste staat niet aan het einde maar aan het begin. Het wordt wat het is, omdat het hierop is aangelegd.”[19] De volkeren, in de romantische betekenis van dat woord, zijn door God geschapen en daarom is alles wat probeert de grenzen tussen de volken uit te wissen, of het nu het socialisme, het Amerikaans imperialisme, of het ultramontaan katholicisme betreft, uit de duivel.[20] De grenzen tussen de volken mogen niet worden uitgewist, en omgekeerd moeten de volken hun eenheid en identiteit bewaren. Die eenheid en identiteit wordt bepaald en uigedrukt door de volkskerken. “Het koninkrijk Gods is onzichtbaar op aarde — evenals en met zijnen Koning. Zichtbaar zijn slechts de kerken, waarin het godsdienstig leven der natiën hunne uitdrukking heeft gevonden. Die kerken zijn niet één, en kunnen het nooit worden.”[21] Omdat er verschillende naties bestaan, bestaan er verschillende kerken, en omgekeerd, omdat een natie een enkel historisch individu is, moet ieder volk door één kerk bepaald worden. Daarom haatte Hoedemaker Kuyper. Kuypers streven brak de eenheid van het volk. Hier was Hoedemaker het, zoals hij herhaaldelijk betuigt, volkomen eens met de liberaal Beaufort, die Kuyper hetzelfde verweten had.[22]"

Zo heb ik het gevoel dat ik begrijp waarom hij de volkskerk voorstond.