Kohlbrugge: Echte verlorenheid weet van geen waardigheid

[eenvoudige]

Ik denk dat de standenleer een gevolg is van het feit dat bekeringen in later tijd vaak 'langer' duren.

Dus: de standenleer is aangepast aan de mens?!
De bekering van Augustinus en Luther waren geen standaard bekering.
Luther zat duidelijk onder een valse leer, dat verklaart misschien de langere bekeringsweg.
Moeten wij daaruit concluderen dat de hedendaagse 'kerken' ook een valse leer leren?

In feite wel ja. We moeten geloven, we moeten aannemen, verblijd zijn, dankbaar zijn.
Ik lees wel eens "in memoriam" stukjes dat mensen als het ware de hemel ingepraat worden. Nooit in een kerk geweest, nooit ergens iets over gezegd, maar ach, hij zong wel eens.
Is dat geen valse leer? Mensen voorhouden dat het allemaal wel meevalt, als je maar gelooft.
Jezus aannemen, is heel rechtzinnig, maar hoe?

Mara, de omschrijving die je geeft, is een valse leer en worden mensen bedrogen voor de eeuwigheid.
De duivelen geloven ook, en ze sidderen.

Maar met de standenleer wordt wat anders bedoeld. Zie m'n vorige post. De standenleer zijn zgn. standen in de genade en dan is kennis van zonden al levendmaking. De zgn. stand van 'kind in de genade'.
En omdat er dan handen opgelegd worden buiten de geloofsvereniging met Christus, is het een ophouder tot de geloofsvereniging met Christus. Dit is het bedrog van de standenleer.

[alias]

Ik denk dat de standenleer een gevolg is van het feit dat bekeringen in later tijd vaak 'langer' duren.

De standenleer zijn zgn. standen in de genade en dan is kennis van zonden al levendmaking. De zgn. stand van 'kind in de genade'.En omdat er dan handen opgelegd worden buiten de geloofsvereniging met Christus, is het een ophouder tot de geloofsvereniging met Christus.
Dit is het bedrog van de standenleer.

Als dit waar is, eenvoudige, dan klopt de gedachte van Afgewezen niet.
Zou God, met eerbied gesproken, Zich hebben aangepast aan de mens?

[eenvoudige]

Ik denk dat de standenleer een gevolg is van het feit dat bekeringen in later tijd vaak 'langer' duren.

De standenleer zijn zgn. standen in de genade en dan is kennis van zonden al levendmaking. De zgn. stand van 'kind in de genade'.En omdat er dan handen opgelegd worden buiten de geloofsvereniging met Christus, is het een ophouder tot de geloofsvereniging met Christus.
Dit is het bedrog van de standenleer.

Als dit waar is, eenvoudige, dan klopt de gedachte van Afgewezen niet.
Zou God, met eerbied gesproken, Zich hebben aangepast aan de mens?

Nee, God zal Zich nooit aanpassen aan de mens. Vanwege de dwalingen en verduistering in de prediking van het heil en het leven in Christus alleen, is de Heilige Geest bedroefd en werkt algemeen gesproken niet meer zo krachtig door.

[Chrisje72]

Ik denk dat de standenleer een gevolg is van het feit dat bekeringen in later tijd vaak 'langer' duren.

De standenleer zijn zgn. standen in de genade en dan is kennis van zonden al levendmaking. De zgn. stand van 'kind in de genade'.En omdat er dan handen opgelegd worden buiten de geloofsvereniging met Christus, is het een ophouder tot de geloofsvereniging met Christus.
Dit is het bedrog van de standenleer.

Als dit waar is, eenvoudige, dan klopt de gedachte van Afgewezen niet.
Zou God, met eerbied gesproken, Zich hebben aangepast aan de mens?

Het is een leer, niet per definitie Gods werkwijze.

[PvS]

'

[Chrisje72]

Wel dat er verschillende standen in het genadeleven zijn in die zin dat je hebt zuigelingen, kinderen en volwassenen in het geloof, en daarin moet je groeien, maar allen zijn gelovigen. Niet dat eerst dit bereikt moet zijn en dan dat, eerst moet je heel diep gezonken zijn en dan pas kan God Zijn genade aan ons kwijt, en dan de vrijspraak en dan de openbaring van Christus, als ik de volgorde al goed zeg. En volgens mij wordt dit laatste bedoelt met het begrip standenleer.
Alsof God van ons afhankelijk zou zijn!

Maar corrigeer me gerust, heb me hier nooit zo in verdiept.

[Chrisje72]

Wel dat er verschillende standen in het genadeleven zijn in die zin dat je hebt zuigelingen, kinderen en volwassenen in het geloof, en daarin moet je groeien, maar allen zijn gelovigen. Niet dat eerst dit bereikt moet zijn en dan dat, eerst moet je heel diep gezonken zijn en dan pas kan God Zijn genade aan ons kwijt, en dan de vrijspraak en dan de openbaring van Christus, als ik de volgorde al goed zeg. En volgens mij wordt dit laatste bedoelt met het begrip standenleer.
Alsof God van ons afhankelijk zou zijn!

Maar corrigeer me gerust, heb me hier nooit zo in verdiept.

Ik vroeg niet of de standen in het genadeleven bijbels zou zijn, maar of de standenleer bijbels is?
Dat er standen in het genadeleven zijn geef je zelf al aan en dat ben ik met je eens.

Nee sorry, ik had eerst staan: volgens mij niet, maar breidde mijn reactie toen uit met bovenstaande (omdat mensen dat misschien kunnen bedoelen met standenleer), en vergat daarbij mijn openingszin. Nee de standenleer is volgens mij niet Bijbels.

[Mara]

Wel dat er verschillende standen in het genadeleven zijn in die zin dat je hebt zuigelingen, kinderen en volwassenen in het geloof, en daarin moet je groeien, maar allen zijn gelovigen. Niet dat eerst dit bereikt moet zijn en dan dat, eerst moet je heel diep gezonken zijn en dan pas kan God Zijn genade aan ons kwijt, en dan de vrijspraak en dan de openbaring van Christus, als ik de volgorde al goed zeg. En volgens mij wordt dit laatste bedoelt met het begrip standenleer.
Alsof God van ons afhankelijk zou zijn!

Maar corrigeer me gerust, heb me hier nooit zo in verdiept.

Ik vroeg niet of de standen in het genadeleven bijbels zou zijn, maar of de standenleer bijbels is?
Dat er standen in het genadeleven zijn geef je zelf al aan en dat ben ik met je eens.

Nee sorry, ik had eerst staan: volgens mij niet, maar breidde mijn reactie toen uit met bovenstaande (omdat mensen dat misschien kunnen bedoelen met standenleer), en vergat daarbij mijn openingszin. Nee de standenleer is volgens mij niet Bijbels.

Ik denk dat je gelijk hebt Chrisje. Voordat ik op dit forum zat had ik er nog nooit van gehoord. Niet dat dat DE graadmeter is, maar maakt het nu echt wat uit voor de eeuwigheid?

[Simon]

Wel dat er verschillende standen in het genadeleven zijn in die zin dat je hebt zuigelingen, kinderen en volwassenen in het geloof, en daarin moet je groeien, maar allen zijn gelovigen. Niet dat eerst dit bereikt moet zijn en dan dat, eerst moet je heel diep gezonken zijn en dan pas kan God Zijn genade aan ons kwijt, en dan de vrijspraak en dan de openbaring van Christus, als ik de volgorde al goed zeg. En volgens mij wordt dit laatste bedoelt met het begrip standenleer.
Alsof God van ons afhankelijk zou zijn!

Maar corrigeer me gerust, heb me hier nooit zo in verdiept.

Ik vroeg niet of de standen in het genadeleven bijbels zou zijn, maar of de standenleer bijbels is?
Dat er standen in het genadeleven zijn geef je zelf al aan en dat ben ik met je eens.

Nee sorry, ik had eerst staan: volgens mij niet, maar breidde mijn reactie toen uit met bovenstaande (omdat mensen dat misschien kunnen bedoelen met standenleer), en vergat daarbij mijn openingszin. Nee de standenleer is volgens mij niet Bijbels.

Ik denk dat je gelijk hebt Chrisje. Voordat ik op dit forum zat had ik er nog nooit van gehoord. Niet dat dat DE graadmeter is, maar maakt het nu echt wat uit voor de eeuwigheid?

Ik denk het toch wel, helaas.
Want de zwakkeren gaan geloven dat ze moeten voldoen aan een bepaalde formule, en als deze niet van toepassing is naar hun idee, denken ze wellicht dat het voor hen niet is weggelegd.
Net als de uitverkiezingsleer, die heeft weinigen dichterbij, maar menigéén verderweg van de eigen verantwoordelijkheid gebracht.
Ook al was het zo niet bedoeld.

[dennis]

Dat er standen zijn in het genadeleven is voluit Bijbels. Zie ook de eerder gemaakte opmerking over 'zuigelingen' 'vaders' etc. Er is een opwas in de genade van de Heere Jezus Christus.

Het is m.i. een misverstand om te veronderstellen dat deze 'leer' ontstaan is doordat bekeringen langer duren dan vroeger. Want het gaat hier in wezen niet om de wedergeboorte/bekering. Het betekent veelmeer dit: De Heere bekeert een zondaar, maar daarna (!) volgt er een weg waarin Hij nadere weldaden aan Zijn kinderen schenkt. Dan gaat het om een verdere verzekering. Om meer zicht op de Christus, niet alleen op Zijn werk maar ook op Zijn Persoon. Om een duidelijke ervaring van de vergeving der zonden, zicht op het werk en de Persoon van de Heilige Geest.

En als het goed is, moet iedere gelovige zoeken en jagen naar meer.
Stilstand is in het geestelijke leven achteruitgang. We kunnen zo tevreden zijn met de zaken die we door genade hebben meegemaakt, maar het moet verder. 'Wast op in de kennis en de genade van onze Heere Jezus Christus'.

[refo]

Dat er standen zijn in het genadeleven is voluit Bijbels. Zie ook de eerder gemaakte opmerking over 'zuigelingen' 'vaders' etc. Er is een opwas in de genade van de Heere Jezus Christus.

Het is m.i. een misverstand om te veronderstellen dat deze 'leer' ontstaan is doordat bekeringen langer duren dan vroeger. Want het gaat hier in wezen niet om de wedergeboorte/bekering. Het betekent veelmeer dit: De Heere bekeert een zondaar, maar daarna (!) volgt er een weg waarin Hij nadere weldaden aan Zijn kinderen schenkt. Dan gaat het om een verdere verzekering. Om meer zicht op de Christus, niet alleen op Zijn werk maar ook op Zijn Persoon. Om een duidelijke ervaring van de vergeving der zonden, zicht op het werk en de Persoon van de Heilige Geest.

En als het goed is, moet iedere gelovige zoeken en jagen naar meer.
Stilstand is in het geestelijke leven achteruitgang. We kunnen zo tevreden zijn met de zaken die we door genade hebben meegemaakt, maar het moet verder. 'Wast op in de kennis en de genade van onze Heere Jezus Christus'.

De bijbel is in het kader van het geloof erg digitaal. Er zijn maar 2 standen: niet en wel. Om toch over standen te kunnen spreken wordt dit veelal als staat aangeduid. Dat is niet terecht.
Dat geloof groeit staat inderdaad wel in de bijbel. Dat is een logisch gevolg van leven. Een ouder iemand weet meer dan een jonger iemand. Maar dat is wat anders als 'jagen naar meer'. Een mens kan geen el aan zijn lengte toedoen, dat geldt ook in deze. Als God een verdere verzekering (is dat een bijbelse notie?) nodig vindt dan zal die komen. Maar een verzekering op een verzekering is toch onnodig? Wat zou het geloof dan nog voorstellen?

[alias]

Dat er standen zijn in het genadeleven is voluit Bijbels. Zie ook de eerder gemaakte opmerking over 'zuigelingen' 'vaders' etc. Er is een opwas in de genade van de Heere Jezus Christus.

Het is m.i. een misverstand om te veronderstellen dat deze 'leer' ontstaan is doordat bekeringen langer duren dan vroeger. Want het gaat hier in wezen niet om de wedergeboorte/bekering. Het betekent veelmeer dit: De Heere bekeert een zondaar, maar daarna (!) volgt er een weg waarin Hij nadere weldaden aan Zijn kinderen schenkt. Dan gaat het om een verdere verzekering. Om meer zicht op de Christus, niet alleen op Zijn werk maar ook op Zijn Persoon. Om een duidelijke ervaring van de vergeving der zonden, zicht op het werk en de Persoon van de Heilige Geest.

En als het goed is, moet iedere gelovige zoeken en jagen naar meer.
Stilstand is in het geestelijke leven achteruitgang. We kunnen zo tevreden zijn met de zaken die we door genade hebben meegemaakt, maar het moet verder. 'Wast op in de kennis en de genade van onze Heere Jezus Christus'.

Juist verwoord.
Iemand zei eens: De laatste ontmoeting is de beste verzekering.
Dat is het wat dennis bedoeld m.i.

[Afgewezen]

Het is m.i. een misverstand om te veronderstellen dat deze 'leer' ontstaan is doordat bekeringen langer duren dan vroeger. Want het gaat hier in wezen niet om de wedergeboorte/bekering. Het betekent veelmeer dit: De Heere bekeert een zondaar, maar daarna (!) volgt er een weg waarin Hij nadere weldaden aan Zijn kinderen schenkt. Dan gaat het om een verdere verzekering. Om meer zicht op de Christus, niet alleen op Zijn werk maar ook op Zijn Persoon. Om een duidelijke ervaring van de vergeving der zonden, zicht op het werk en de Persoon van de Heilige Geest.

Van dit soort betogen krijg ik altijd een beetje de kriebels. Ik heb elders gezegd dat de standenleer mogelijk ontstaan is doordat bekeringen vaak lang duren, maar dat betekent niet dat de bekering iets vaags moet gaan worden. Het moet toch naar de verlossing toe. En daarvoor geldt inderdaad: je bent verlost of je bent het niet.

[jakobmarin]

Met de leer van ds. Moerkerken lijkt het er wel op dat je verbonden kan zijn met Christus, zonder Hem te kennen. Dat je wedergeboren kunt zijn, zonder dat zelf te weten.
En ik vraag me af, of dit zo terug te vinden is in de bijbel.

Is de zondaar wedergeboren, dan is sprake van genadeleven. In dat genadeleven onderscheidt ds Moerkerken drie standen: kinderen, jongelingen en vaders. De pas wedergeborenen zijn kinderen in de genade. Als de eerste kentekenen van de wedergeboorte noemt ds Moerkerken: “een hartelijke droefheid naar God over de zonde.” En hij vervolgt: “Hoe wonderlijk is toch dat werk Gods! Zo’n nieuwgeboren kindeke weet niet dat het wedergeboren is. Ach, het is zo ongelukkig. Zijn ogen zijn geopend voor zijn ontzettende val, voor zijn rampzalige staat. Hij ziet de kloof tussen God en zijn ziel die hij nooit meer kan helen. Zoals een kind in de natuur schreiend geboren wordt, zo schreien deze kinderkens dagen en nachten om God, Die zij missen. Dan klaagt het ganse huis van Israël de Heere achterna (1 Sam. 7:2). Zij hebben tegen God gezondigd, tegen een goeddoend en tegen een rechtvaardig God, Die hen nooit heeft kwaad gedaan. De spiegel van Gods vlekkeloze wet roept hun benauwde harten dag en nacht toe: onrein, onrein! Bang is dat leven van de kinderkens veelal. Zij moeten sterven, en dat is God ontmoeten. O, dat gaat niet. Bang is dat leven, ja, en toch soms ook zoet. Zij zouden nooit meer naar de wereld terug willen. Al zit de dood en de bloedwreker op hun hielen, zij begeren hun vroegere rust niet terug, toen zij dood waren voor de dood. Zij hebben soms toch zulke goede en zoete gedachten van God, van een God Die zij niet kennen en op Wie zij toch een zielsbetrekking hebben. Al zou Hij hen doden, zij kunnen soms geen kwaad meer van Hem denken. O, hoe krijgen zij toch die God tot hun God, tot hun deel? ‘Heere, zou ik nog bekeerd kunnen worden? Zoudt Gij naar zó een nog om willen zien?’ Soms krijgen ze wat adem in Gods huis. Dan verwachten zij klappen en zij krijgen bemoedigingen. Dan worden hun wangen soms nat van tranen.”

Een kind in de genade bezit dus wel het geloof als een genadegave (dit noemt men de hebbelijkheid van het geloof) waardoor hij met Christus wordt verenigd of Hem ingelijfd, maar hij mist nog de oefeningen (ook wel genoemd de dadelijkheid) van het geloof. Dit betekent, dat hij weliswaar met Christus is verenigd, maar Hem nog niet kent! “Jezus is hem een verborgen Persoon,” aldus ds Moerkerken. Maar er zijn ook jongelingen in de genade. En “wat heeft de jongeling nu wat het kindeke mist? We menen dat tussen het leven van het nieuwgeboren kindeke en dat van de jongeling de openbaring van Christus aan het hart ligt. Een mens kan dus reeds geruime tijd op de weg zijn, voor de Heere Jezus hem geopenbaard wordt. Dit is naar de Schrift.” Ds Moerkerken noemt dan als voorbeelden de moordenaar aan het kruis, de bloedvloeiende vrouw en Rachab de hoer.
bron : http://www.afwachtenofverwachten.nl/GGpositie2.htm

[Afgewezen]

Ds. Moerkerken stelt dit, want, zegt hij (in een ander artikel), anders zou je het zoeken en bidden, het schreien over de zonde, moeten toeschrijven aan de natuur van de mens en dat kan niet. Dus moet dit voortvloeien uit Christus.