Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

[ZWP]

Ik kan hier helemaal mee instemmen, ik vind het persoonlijk bijbelser om te zeggen dat er één roeping is met een tweërlei uitwerking. Zie b.v. de roeping Volg Mij bij Levi en Volg Mij bij de rijke jongeling. Jezus riep ze beide welmenend maar alleen Levi volgde de roeping op omdat Gods Geest hem gaande maakte.

Ik vind dat niet Bijbelser. Daarmee preek je een onmachtig God die roept, maar voor de beantwoording van de roeping afhankelijk is van de wil van de mens.

Nee, niet afhankelijk van de mens, maar "omdat Gods Geest hem gaande maakte" (quote huisman).

[Erasmiaan]

Ik kan hier helemaal mee instemmen, ik vind het persoonlijk bijbelser om te zeggen dat er één roeping is met een tweërlei uitwerking. Zie b.v. de roeping Volg Mij bij Levi en Volg Mij bij de rijke jongeling. Jezus riep ze beide welmenend maar alleen Levi volgde de roeping op omdat Gods Geest hem gaande maakte.

Ik vind dat niet Bijbelser. Daarmee preek je een onmachtig God die roept, maar voor de beantwoording van de roeping afhankelijk is van de wil van de mens.

Nee, niet afhankelijk van de mens, maar "omdat Gods Geest hem gaande maakte" (quote huisman).

Dan toch tweeërlei roeping?

[ZWP]

Ik kan hier helemaal mee instemmen, ik vind het persoonlijk bijbelser om te zeggen dat er één roeping is met een tweërlei uitwerking. Zie b.v. de roeping Volg Mij bij Levi en Volg Mij bij de rijke jongeling. Jezus riep ze beide welmenend maar alleen Levi volgde de roeping op omdat Gods Geest hem gaande maakte.

Ik vind dat niet Bijbelser. Daarmee preek je een onmachtig God die roept, maar voor de beantwoording van de roeping afhankelijk is van de wil van de mens.

Nee, niet afhankelijk van de mens, maar "omdat Gods Geest hem gaande maakte" (quote huisman).

Dan toch tweeërlei roeping?

Weet ik niet? Ik lees me bewust niet in, in dat soort termen. Probeer gewoon de Bijbelse spanning te laten staan, ook de spanning tussen uitverkiezing en menselijke verantwoordelijkheid en gehoorzaamheid. Hoe dat dan precies genoemd en geduid moet worden, maakt me niet zoveel uit eigenlijk.

[Erasmiaan]

Dan toch tweeërlei roeping?

Weet ik niet? Ik lees me bewust niet in, in dat soort termen. Probeer gewoon de Bijbelse spanning te laten staan, ook de spanning tussen uitverkiezing en menselijke verantwoordelijkheid en gehoorzaamheid. Hoe dat dan precies genoemd en geduid moet worden, maakt me niet zoveel uit eigenlijk.

Voor "dat soort termen" hoef je je ook niet in te lezen. Gewoon logisch nadenken. In de ene roeping komt God niet mee met Zijn Geest, in de andere wel. Dan praten we toch over tweeërlei (twee soorten) roeping?

[huisman]

Ik kan hier helemaal mee instemmen, ik vind het persoonlijk bijbelser om te zeggen dat er één roeping is met een tweërlei uitwerking. Zie b.v. de roeping Volg Mij bij Levi en Volg Mij bij de rijke jongeling. Jezus riep ze beide welmenend maar alleen Levi volgde de roeping op omdat Gods Geest hem gaande maakte.

Ik vind dat niet Bijbelser. Daarmee preek je een onmachtig God die roept, maar voor de beantwoording van de roeping afhankelijk is van de wil van de mens.

Nee, niet afhankelijk van de mens, maar "omdat Gods Geest hem gaande maakte" (quote huisman).

Dan toch tweeërlei roeping?

Het was toch eenerlei zaad in de gelijkenis van de zaaier. Ook al heb je maar één keer onder Gods Woord gezeten dan ben je dringend en welmenend geroepen en dan kun je je niet er onder vandaan luisteren met een redenering dat die roeping maar uitwendig was.
@Willem je vraag suggereerd weer van alles maar mijn antwoord stond al in de posting. "Jezus riep ze beide welmenend maar alleen Levi volgde de roeping op omdat Gods Geest hem gaande maakte."

[Erasmiaan]

Ik vind dat niet Bijbelser. Daarmee preek je een onmachtig God die roept, maar voor de beantwoording van de roeping afhankelijk is van de wil van de mens.

Nee, niet afhankelijk van de mens, maar "omdat Gods Geest hem gaande maakte" (quote huisman).

Dan toch tweeërlei roeping?

Het was toch eenerlei zaad in de gelijkenis van de zaaier. Ook al heb je maar één keer onder Gods Woord gezeten dan ben je dringend en welmenend geroepen en dan kun je je niet er onder vandaan luisteren met een redenering dat die roeping maar uitwendig was.[/i]

De nodiging van het Evangelie ontneemt ons alle onschuld. Maar als je zelf zegt dat Gods Geest gaande maakt dan hebben we geen verschil want dan leer jij ook tweeërlei roeping.

[ZWP]

Dan toch tweeërlei roeping?

Weet ik niet? Ik lees me bewust niet in, in dat soort termen. Probeer gewoon de Bijbelse spanning te laten staan, ook de spanning tussen uitverkiezing en menselijke verantwoordelijkheid en gehoorzaamheid. Hoe dat dan precies genoemd en geduid moet worden, maakt me niet zoveel uit eigenlijk.

Voor "dat soort termen" hoef je je ook niet in te lezen. Gewoon logisch nadenken. In de ene roeping komt God niet mee met Zijn Geest, in de andere wel. Dan praten we toch over tweeërlei (twee soorten) roeping?

Ok, logisch nadenken:
"In de ene roeping komt God niet mee met Zijn Geest, in de andere wel."
Dan wordt het dus afwachten? En dan is het niet de schuld van de mens dat we verloren gaan maar van God omdat Hij niet met Zijn Geest meekomt?

Zo kom je er dus ook niet. Dus probeer ik de Bijbelse spanning te laten staan, zonder die verder curieuselijk te onderzoeken.

[memento]

De nodiging van het Evangelie ontneemt ons alle onschuld. Maar als je zelf zegt dat Gods Geest gaande maakt dan hebben we geen verschil want dan leer jij ook tweeërlei roeping.

Er is één roeping met tweeërlei uitwerking. En het verschil in uitwerking zit m in het werk van de Geest. Maar het Woord en het aanbod is tot allen hetzelfde. Dat Woord belooft ons alles wat wij nodig hebben, en dat Woord neemt ons alle slappe excuses uit handen. Elke ruimte om te zeggen: "Ik ben nu eenmaal een mens die zo verdorven is dat hij niet kan en wil geloven (wat een waarheid is), dus ik kan niets met het Woord, noch kan God mij schuldig houden dat ik dat Woord niet gelovig aangenomen heb" wordt door dat Woord ontnomen.

[Erasmiaan]

Dan toch tweeërlei roeping?

Weet ik niet? Ik lees me bewust niet in, in dat soort termen. Probeer gewoon de Bijbelse spanning te laten staan, ook de spanning tussen uitverkiezing en menselijke verantwoordelijkheid en gehoorzaamheid. Hoe dat dan precies genoemd en geduid moet worden, maakt me niet zoveel uit eigenlijk.

Voor "dat soort termen" hoef je je ook niet in te lezen. Gewoon logisch nadenken. In de ene roeping komt God niet mee met Zijn Geest, in de andere wel. Dan praten we toch over tweeërlei (twee soorten) roeping?

Ok, logisch nadenken:
"In de ene roeping komt God niet mee met Zijn Geest, in de andere wel."
Dan wordt het dus afwachten? En dan is het niet de schuld van de mens dat we verloren gaan maar van God omdat Hij niet met Zijn Geest meekomt?

Zo kom je er dus ook niet. Dus probeer ik de Bijbelse spanning te laten staan, zonder die verder curieuselijk te onderzoeken.

Het behaagt God om mensen zalig te maken. De mens is daartoe volkomen onwillig en onmachtig. Vijanden worden met God verzoend. Aan de andere kant wordt door de uitwendige roeping de mens alle onschuld benomen. Zoals dat ook zo mooi in de Dordtse Leerregels staat. Dit alles heeft verder niets met curieuselijk onderzoeken te maken. Wij hebben de middelen waar te nemen en God heeft beloofd dat Hij ze wil zegenen.

Dus ik blijf er bij (@memento, huisman, ZWP) dat er een inwendige en een uitwendige roeping is. Ik ben er verre van om God tot een onmachtig God te maken die afhankelijk is van de mensen of Zijn Woord vrucht draagt. Want dat is het probleem als je zegt dat er tweeërlei uitwerking is.

[ZWP]

Het behaagt God om mensen zalig te maken. De mens is daartoe volkomen onwillig en onmachtig. Vijanden worden met God verzoend. Aan de andere kant wordt door de uitwendige roeping de mens alle onschuld benomen. Zoals dat ook zo mooi in de Dordtse Leerregels staat. Dit alles heeft verder niets met curieuselijk onderzoeken te maken. Wij hebben de middelen waar te nemen en God heeft beloofd dat Hij ze wil zegenen.

We proberen zo vaak de spanning die in de Bijbel staat (en ook in de DL) weg te nemen door "logisch na te denken", maar dan komen we er niet uit! Het is en blijft een wonder en het valt niet altijd logisch met elkaar te rijmen.

[Willem]

Dan toch tweeërlei roeping?

Weet ik niet? Ik lees me bewust niet in, in dat soort termen. Probeer gewoon de Bijbelse spanning te laten staan, ook de spanning tussen uitverkiezing en menselijke verantwoordelijkheid en gehoorzaamheid. Hoe dat dan precies genoemd en geduid moet worden, maakt me niet zoveel uit eigenlijk.

Voor "dat soort termen" hoef je je ook niet in te lezen. Gewoon logisch nadenken. In de ene roeping komt God niet mee met Zijn Geest, in de andere wel. Dan praten we toch over tweeërlei (twee soorten) roeping?

Ok, logisch nadenken:
"In de ene roeping komt God niet mee met Zijn Geest, in de andere wel."
Dan wordt het dus afwachten? En dan is het niet de schuld van de mens dat we verloren gaan maar van God omdat Hij niet met Zijn Geest meekomt?
Zo kom je er dus ook niet. Dus probeer ik de Bijbelse spanning te laten staan, zonder die verder curieuselijk te onderzoeken.

@ZWP, De redenering die he hier nu poneert is ongereformeerd. Wat je hier doet is juist niet de bijbelse spanning laten staan maar deze verschuiven zodat de menselijke logica deze begrijpt.
Want de stelling: ""In de ene roeping komt God niet mee met Zijn Geest, in de andere wel." is volluit Bijbels en waar. Die mag je niet wegredeneren.
De stelling dat de mens om eigen schuld verloren gaat - of beter gezegd verloren ligt - is ook volluit Bijbels en waar. Ook die mag je niet wegredeneren.

Overigens is het onderhand wel duidelijk dat de Dordse Leerregels en de Institutie van Calvijn juist ageren tegen de redenering zoals @ZWP die hier verwoord. Disussie is in zoverre zinloos dat men zich in igg buiten de gereformeerde belijdenis plaatst.
Ondanks verschillen, blijf met respect spreken over kerkverbanden, het persoonlijk wel of niet verwachten vanzaken in bepaalde kerkverbanden vertroebelt de discussie

[huisman]

Het behaagt God om mensen zalig te maken. De mens is daartoe volkomen onwillig en onmachtig. Vijanden worden met God verzoend. Aan de andere kant wordt door de uitwendige roeping de mens alle onschuld benomen. Zoals dat ook zo mooi in de Dordtse Leerregels staat. Dit alles heeft verder niets met curieuselijk onderzoeken te maken. Wij hebben de middelen waar te nemen en God heeft beloofd dat Hij ze wil zegenen.

We proberen zo vaak de spanning die in de Bijbel staat (en ook in de DL) weg te nemen door "logisch na te denken", maar dan komen we er niet uit! Het is en blijft een wonder en het valt niet altijd logisch met elkaar te rijmen.

@Erasmiaan het is ook geen groot verschil . Idd moeten wij niet de kant op dat er één roeping is en dat het dan afhankelijk is van de mens hoe de uitweking is . Maar ik denk dat ik duidelijk genoeg heb gemaakt dat ik dat niet bedoel.
De andere kant is dat wij een verschil maken in de welmenendheid van de roeping. Jezus meende het zeer toen Hij tegen de rijke jongeling zei. Volg Mij! Toen Hij Jeruzalem wilde bijeenvergaderen als een hen haar kuikens. Maar zij hebben niet gewild. Gods Geest werkt onwederstandelijk toch zegt Stefanus in zijn laatste rede " Gij hardnekkigen en onbesnedenen van hart en oren, gij wederstaat altijd den Heiligen Geest; gelijk uw vaders, alzo ook gij. (Hand7:51)
De schuld van onbekeerd blijven onder de welmende roeping ligt geheel bij de mens en zal hem ook geheel worden aangerekend.

[huisman]

Overigens is het onderhand wel duidelijk dat de Dordse Leerregels en de Institutie van Calvijn juist ageren tegen de redenering zoals @ZWP die hier verwoord. Disussie is in zoverre zinloos dat men zich in igg buiten de gereformeerde belijdenis plaatst.
Ik had enkel niet verwacht dat deze gedachte, naar ik bemerkt heb in de afgelopen weken, ook al zoveel ingang heeft gevonden in de CGK, HHK enz.

@Willem je doet het weer. Mensen(En nu zelfs kerkverbanden) beschuldigen van zaken die zij niet zeggen. Ik heb hier geen woorden voor, dit is toch geen wijze van discussieren.

[Willem]

De nodiging van het Evangelie ontneemt ons alle onschuld. Maar als je zelf zegt dat Gods Geest gaande maakt dan hebben we geen verschil want dan leer jij ook tweeërlei roeping.

Er is één roeping met tweeërlei uitwerking. En het verschil in uitwerking zit m in het werk van de Geest. Maar het Woord en het aanbod is tot allen hetzelfde. Dat Woord belooft ons alles wat wij nodig hebben, en dat Woord neemt ons alle slappe excuses uit handen. Elke ruimte om te zeggen: "Ik ben nu eenmaal een mens die zo verdorven is dat hij niet kan en wil geloven (wat een waarheid is), dus ik kan niets met het Woord, noch kan God mij schuldig houden dat ik dat Woord niet gelovig aangenomen heb" wordt door dat Woord ontnomen.

Dan is er toch geen onderscheid tussen een onderscheid maken in een in- en uitwendige roeping of te stellen dat er één roeping is met tweeërlei uitwerking?
behalve dan "woordkeuze"?
Maar dan nogmaals ook de vraag aan @Memento:
Wat is nu ten diepste de oorzaak dat het werk van de Heiligen Geest in de één anders "uitwerkt" dan in de ander?

[Willem]

Overigens is het onderhand wel duidelijk dat de Dordse Leerregels en de Institutie van Calvijn juist ageren tegen de redenering zoals @ZWP die hier verwoord. Disussie is in zoverre zinloos dat men zich in igg buiten de gereformeerde belijdenis plaatst.
Ik had enkel niet verwacht dat deze gedachte, naar ik bemerkt heb in de afgelopen weken, ook al zoveel ingang heeft gevonden in de CGK, HHK enz.

@Willem je doet het weer. Mensen(En nu zelfs kerkverbanden) beschuldigen van zaken die zij niet zeggen. Ik heb hier geen woorden voor, dit is toch geen wijze van discussieren.

Ik kan enkel zeggen, Lees de institutie van Calvijn. H1, de laatste hoofdstukken. Over de wil van God. Ook Boek 2, o.a. Hoofdstuk 2.