Dat zou ik ook wel willen doen (vooral de beloning staat me wel aanhuisman schreef:Met dien verstande dat de F16 piloot Air Traffic Controler isErasmiaan schreef:Op de vraag van Auto: ja.
Op de stelling van F16-piloot: inderdaad.
).De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?
Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?
).Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?
Reactie aan DWW:
In het Oude Testament stond de zee synoniem voor het oordeel. De zee is allesbedekkend. Vergelijk Noach en de watervloed als ook de Egyptenaren in de Rode Zee.
Tegen deze achtergrond moeten we de woorden van de profeet Micha 7:19 plaatsen:
Hij zal onze ongerechtigheden dempen; ja, Gij zult al hun zonden in de diepten der zee werpen.
Met andere woorden: de HEERE komt er nooit meer op terug. Zijn vergeven is ook vergeten.
Zo zijn wij mensen niet. Wij willen wel vergeven, maar vergeten? Dat kunnen wij niet. Al is onze vergeving welgemeend, je verstand kent de herinneringen.
Ook in het geestelijk leven blijven we aan onze zonden denken (Psalm 51):
Want ik ken mijn overtredingen, en mijn zonde is steeds voor mij.
De zondaar heeft voortdurend nodig om gewezen te worden op de troost van Golgotha. Daar is het handschrift tegen de zonde uitgewist. Al denken wij nog steeds aan onze zonden, de HEERE is ze vergeten. Hij heeft ze volmaakt vergeven.
De zondaar die de reddingsboei Christus Jezus in het water van de levenszee gegrepen heeft, gaat niet alleen door het kalme water aan boord, maar ook door grote stormen. Net als Petrus zijn vaak de golven te hoog: duizend zorgen, duizend doden. Maar één ding weet die zondaar wel: zonder deze reddingsboei sterf ik. Zonder Christus kom ik om. Wie de reddingsboei door het geloof mag vastgrijpen als de bloedvloeiende vrouw die verstaat waarom Psalm 85 dicht dat de gerechtigheid en de vrede elkaar kussen.
In het Oude Testament stond de zee synoniem voor het oordeel. De zee is allesbedekkend. Vergelijk Noach en de watervloed als ook de Egyptenaren in de Rode Zee.
Tegen deze achtergrond moeten we de woorden van de profeet Micha 7:19 plaatsen:
Hij zal onze ongerechtigheden dempen; ja, Gij zult al hun zonden in de diepten der zee werpen.
Met andere woorden: de HEERE komt er nooit meer op terug. Zijn vergeven is ook vergeten.
Zo zijn wij mensen niet. Wij willen wel vergeven, maar vergeten? Dat kunnen wij niet. Al is onze vergeving welgemeend, je verstand kent de herinneringen.
Ook in het geestelijk leven blijven we aan onze zonden denken (Psalm 51):
Want ik ken mijn overtredingen, en mijn zonde is steeds voor mij.
De zondaar heeft voortdurend nodig om gewezen te worden op de troost van Golgotha. Daar is het handschrift tegen de zonde uitgewist. Al denken wij nog steeds aan onze zonden, de HEERE is ze vergeten. Hij heeft ze volmaakt vergeven.
De zondaar die de reddingsboei Christus Jezus in het water van de levenszee gegrepen heeft, gaat niet alleen door het kalme water aan boord, maar ook door grote stormen. Net als Petrus zijn vaak de golven te hoog: duizend zorgen, duizend doden. Maar één ding weet die zondaar wel: zonder deze reddingsboei sterf ik. Zonder Christus kom ik om. Wie de reddingsboei door het geloof mag vastgrijpen als de bloedvloeiende vrouw die verstaat waarom Psalm 85 dicht dat de gerechtigheid en de vrede elkaar kussen.
Re: De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?
Auto schreef:En je weet ook hoe ds Kersten daar nou overdachtErasmiaan schreef:En een kerkverband als de Gereformeerde Gemeente is ook behoorlijk onordelijk ontstaan. Vele predikers zijn op een gegeven moment gaan spreken op uitnodiging van deze of gene. En tot na de Tweede Wereldoorlog kende het kerkverband oefenaars.Afgewezen schreef:Spurgeon is inderdaad een goed voorbeeld van het niet-ordelijke. Ik mag hopen dat men er onder ons nog steeds van uitgaat dat de DKO geen absoluut gezag heeft...learsi schreef:Heb uit wat ik er van gelezen heb over Spurgeon, altijd begrepen, dat die "gewoon" na zijn bekering is gaan preken. Dat kan natuurlijk gelegen hebben aan de stroming waar binnen hij tot geloof gekomen is.Wellicht niet zo ordelijk als de reformatorische setting(vergeef me het woord). Kan niet zeggen dat zijn prediking "geen dienst des Woords was". Het schijnt zeer velen tot zegen(eeuwige) geweest te zijn. Hangt het dan wellicht niet af van het ordelijke?
En laten we nu ook heel eerlijk zijn, je weet ook hoeveel denkbeelden en systemen dat heeft opgeleverd die nu niet direct te herleiden zijn op de zuivere gereformeerde/reformatorische theologie.