Volgens mij is Joke Verweerd gebombardeerd tot literatuurschrijfster.
Op grond waarvan eigenlijk?
Persoonlijk vind ik de boeken die ik van haar gelezen heb beneden de maat. Eén er van heb ik niet eens uitgelezen, zo vaag vond ik dat. En dat laatste boekenweekgeschenk b.v. gaat werkelijk nergens over. Er staan zinnen in die in J.F. v.d. Poel of Veenhof acceptabel zijn, maar in 'literatuur' niet thuishoren.
Wat vinden jullie van haar pennenvruchten?
Joke Verweerd
-
Lieneke
Ha Refo,
Voor m'n lit. lijst hebben we verplicht het boekenweekgeschenk: 'Wapenbroeders' moeten lezen. Vreselijk! Zoals zowat alle literatuurboeken moet je ook hier weer zo'n hoop achter zoeken. Was jij er gelijk achter gekomen dat die kastanjeboom die voor het huis van Govert en Lidewij stond, Goverts leven voor moest stellen? Zelf was het me helemaal niet opgevallen, maar nu de lerares het zei, tja, toen wist ik het ook ja... Als bijvoorbeeld die kastanjeboom zijn bladeren verloor, ging het niet goed met Govert. Die boom was al jaren ziek
Govert ook! Het ging steeds slechter met die boom, met Govert ook. Nu is het me duidelijk, maar op zo'n moment lees je er echt overheen (ik tenminste... :bu ). Als het verhaal terug ging in de tijd dat Govert en Floor, als wapenbroeders, naar Nederlands-Indie moesten, was 't wel spannend en erg mooi!! Vooral toen ze over een vergeten landmijn reden en tegelijk in de rug aangevallen werden! Govert en Floor ontkomen en verbergen zich in de bossen. Ze horen voetstappen, vrezen dat het vijandelijke soldaten zijn. Floor haalt van schrik de trekker over. Een paar seconden daarna blijkt dat hij een totaal onschuldige jongen van 9 jaar doodgeschoten heeft. Het is nu al ongeveer 25 jaar geleden, maar nog steeds hangt hem dat beeld voor ogen! Wat ik ook mooi vind is dat 'de jongen' klaar is en naar Nederland komt! Als Goverts hart het begeeft is 'de jongen' daar ook net!
Joke Verweerd is een paar weken terug op school geweest en heeft verteld. Zij kan even vertellen zeg! En je blijft nog luisteren ook! Prachtig!
Verder heb ik geeneen boek van haar onder ogen gehad....... Moet je misschien aan de ene kant wel blij mee zijn...
Groet...
Lieneke :-
Voor m'n lit. lijst hebben we verplicht het boekenweekgeschenk: 'Wapenbroeders' moeten lezen. Vreselijk! Zoals zowat alle literatuurboeken moet je ook hier weer zo'n hoop achter zoeken. Was jij er gelijk achter gekomen dat die kastanjeboom die voor het huis van Govert en Lidewij stond, Goverts leven voor moest stellen? Zelf was het me helemaal niet opgevallen, maar nu de lerares het zei, tja, toen wist ik het ook ja... Als bijvoorbeeld die kastanjeboom zijn bladeren verloor, ging het niet goed met Govert. Die boom was al jaren ziek
Govert ook! Het ging steeds slechter met die boom, met Govert ook. Nu is het me duidelijk, maar op zo'n moment lees je er echt overheen (ik tenminste... :bu ). Als het verhaal terug ging in de tijd dat Govert en Floor, als wapenbroeders, naar Nederlands-Indie moesten, was 't wel spannend en erg mooi!! Vooral toen ze over een vergeten landmijn reden en tegelijk in de rug aangevallen werden! Govert en Floor ontkomen en verbergen zich in de bossen. Ze horen voetstappen, vrezen dat het vijandelijke soldaten zijn. Floor haalt van schrik de trekker over. Een paar seconden daarna blijkt dat hij een totaal onschuldige jongen van 9 jaar doodgeschoten heeft. Het is nu al ongeveer 25 jaar geleden, maar nog steeds hangt hem dat beeld voor ogen! Wat ik ook mooi vind is dat 'de jongen' klaar is en naar Nederland komt! Als Goverts hart het begeeft is 'de jongen' daar ook net!Joke Verweerd is een paar weken terug op school geweest en heeft verteld. Zij kan even vertellen zeg! En je blijft nog luisteren ook! Prachtig!
Verder heb ik geeneen boek van haar onder ogen gehad....... Moet je misschien aan de ene kant wel blij mee zijn...
Groet...
Lieneke :-
Joke Verweerd heeft steeds schrijfproblemen en zadelt de lezer met leesproblemen op.
Neem nou die kastanjeboom die het verloop van de gezondheid van Govert moet weergeven. Dat moet in een goed geredigeerd literair werk toch duidelijk zijn? Eventueel pas bij herlezen.
Ik lees de eerste regels van het boek.
regel 1
Bij het afstappen schrikt hij van de bomen.
Mooie openingszin. Lezer heeft de aandacht. Want: waarvan schrikt hij. (Wie is hij?
regel 2:
In een paar dagen zijn de kleverige knoppen van de twee kastanjes uitgebarsten in parasolletjes, wijdopen en grasgroen. Verwarring bij de lezer. Moet je daar van schrikken? De zin bevat ook overbodige informatie: wijdopen en grasgroen. Dat 'parasolletjes' is leuk, maar die twee bijvoeglijke naamwoorden verzwakken het geheel.
Regel 3.
Wat is er met de onderste takken van de boom links? Daar zou hij van kunnen schrikken! Maar: hij schrok toch van de bomen en niet van de takken? Of: hij schrok toch van de bomen(meervoud) en niet van de boom links (enkelvoud)?
regel 4.
Daar is het jonge blad bleker van kleur, ziekelijk haast. Dat 'haast' moet dus weg, blijkbaar. Volgens jou beeldt de ziekte van de boom de ziekte van Govert uit. Nou, dan is het blad dus niet "ziekelijk haast" maar "ziekelijk".
Probleem van de eerste alninea's is altijd dat de lezer niks weet, maar op de een of andere manier alle info op een natuurlijke manier moet krijgen.
Ik zal een poging doen de eerste regels te herschrijven:
Bij het afstappen schrikt hij.
Door de warmte van de laatste dagen zijn de kleverige kastanjeknoppen uitgebarsten in grasgroene parasolletjes.
Maar wat is er met de onderste takken van de boom aan de linkerkant?
Het jonge blad is daar ziekelijk bleek.
Verder:
blz 8.
Het is de vertrouwde opening van het gesprek dat ook al die jaren hetzelfde gebleven is Ook? Wat nog meer? Stond Govert altijd op wacht? Hoorde hij altijd het grind?
Wacht: daar komt het:
Niet in de donkere voorkamer, maar in de serre achter. Daar waar de tuindeuren wijd openstaan en de rode tulpen net hun bloemblaadjes....
Nee, dat klopt toch niet helemaal. Blijkbaar is de boodschap: de openingszin is steeds dezelfde en ze zitten steeds in de serre. Maar dan toch niet altijd met de deuren open. Dus moet het zijn: "Waar vandaag de tuindeuren wijd openstaan..."
Het 'ook' blijft nog in de lucht hangen.
Even verder moet Liedewij verwittigd worden dat Floor er is: we zitten in de serre. (O, dus toch niet altijd?)
Even verder: Liedewij rust; we hebben het rijk alleen. Maar: Liedewij stelde na hun pensionering voor om over te gaan naar de middag. Ze begrepen dat dat prettiger was voor Liedewij, ze rustte 's middags toch. Lidewij rust altijd en ze hebben het altijd rij alleen.
Weet je, het gaat allemaal zo hortend en stotend. Als je dan die boeken leest die De GrootGoudriaan hertuitgegeven heeft in pocketvorm voor 6,65 per stuk, dan zeg je: dat is christelijke literatuur!
(Er bestaat zelfs christelijke humor! Laterveer wil het rechte weten. D. vd Stoep)
[Veranderd op 11/5/02 door refo]
Neem nou die kastanjeboom die het verloop van de gezondheid van Govert moet weergeven. Dat moet in een goed geredigeerd literair werk toch duidelijk zijn? Eventueel pas bij herlezen.
Ik lees de eerste regels van het boek.
regel 1
Bij het afstappen schrikt hij van de bomen.
Mooie openingszin. Lezer heeft de aandacht. Want: waarvan schrikt hij. (Wie is hij?
regel 2:
In een paar dagen zijn de kleverige knoppen van de twee kastanjes uitgebarsten in parasolletjes, wijdopen en grasgroen. Verwarring bij de lezer. Moet je daar van schrikken? De zin bevat ook overbodige informatie: wijdopen en grasgroen. Dat 'parasolletjes' is leuk, maar die twee bijvoeglijke naamwoorden verzwakken het geheel.
Regel 3.
Wat is er met de onderste takken van de boom links? Daar zou hij van kunnen schrikken! Maar: hij schrok toch van de bomen en niet van de takken? Of: hij schrok toch van de bomen(meervoud) en niet van de boom links (enkelvoud)?
regel 4.
Daar is het jonge blad bleker van kleur, ziekelijk haast. Dat 'haast' moet dus weg, blijkbaar. Volgens jou beeldt de ziekte van de boom de ziekte van Govert uit. Nou, dan is het blad dus niet "ziekelijk haast" maar "ziekelijk".
Probleem van de eerste alninea's is altijd dat de lezer niks weet, maar op de een of andere manier alle info op een natuurlijke manier moet krijgen.
Ik zal een poging doen de eerste regels te herschrijven:
Bij het afstappen schrikt hij.
Door de warmte van de laatste dagen zijn de kleverige kastanjeknoppen uitgebarsten in grasgroene parasolletjes.
Maar wat is er met de onderste takken van de boom aan de linkerkant?
Het jonge blad is daar ziekelijk bleek.
Verder:
blz 8.
Het is de vertrouwde opening van het gesprek dat ook al die jaren hetzelfde gebleven is Ook? Wat nog meer? Stond Govert altijd op wacht? Hoorde hij altijd het grind?
Wacht: daar komt het:
Niet in de donkere voorkamer, maar in de serre achter. Daar waar de tuindeuren wijd openstaan en de rode tulpen net hun bloemblaadjes....
Nee, dat klopt toch niet helemaal. Blijkbaar is de boodschap: de openingszin is steeds dezelfde en ze zitten steeds in de serre. Maar dan toch niet altijd met de deuren open. Dus moet het zijn: "Waar vandaag de tuindeuren wijd openstaan..."
Het 'ook' blijft nog in de lucht hangen.
Even verder moet Liedewij verwittigd worden dat Floor er is: we zitten in de serre. (O, dus toch niet altijd?)
Even verder: Liedewij rust; we hebben het rijk alleen. Maar: Liedewij stelde na hun pensionering voor om over te gaan naar de middag. Ze begrepen dat dat prettiger was voor Liedewij, ze rustte 's middags toch. Lidewij rust altijd en ze hebben het altijd rij alleen.
Weet je, het gaat allemaal zo hortend en stotend. Als je dan die boeken leest die De GrootGoudriaan hertuitgegeven heeft in pocketvorm voor 6,65 per stuk, dan zeg je: dat is christelijke literatuur!
(Er bestaat zelfs christelijke humor! Laterveer wil het rechte weten. D. vd Stoep)
[Veranderd op 11/5/02 door refo]
-
P.Paape
Ik heb geen behoefte Refo's herschrijvingen uit te pluizen op hun mankementen, maar ik deel zijn opvatting dat Joke Verweerds productie geen "literatuur" is.
Ik noem het "bagger', maar dat is natuurlijk persoonlijk.
Toen het boekenweek geschenk net uit was, was zij op tv (ik ben even vergeten bij wie, het was geloof ik op Ned. 3, bij een man die ik wat vind weghebben van Andries Knevel).
Huh, ik kreeg de kriebels van dat mens. Heel opdringerig en als een schooljuf zat ze over haar boek te vertellen. Niet prettig. Akelig. Kippenvelopwekkend.
Ze sprak totaal langs de interviewer heen, alsof ze in haar eigen (boeken)wereldje leefde. Die personages leefden ook voor haar, zei ze. Ze had met ze opgetrokken, ze beter leren kennen, en zo nog meer geblablabla. Genoeg commentaar. In mijn kast géén Joke Verweerd!
Peet
Ik noem het "bagger', maar dat is natuurlijk persoonlijk.
Toen het boekenweek geschenk net uit was, was zij op tv (ik ben even vergeten bij wie, het was geloof ik op Ned. 3, bij een man die ik wat vind weghebben van Andries Knevel).
Huh, ik kreeg de kriebels van dat mens. Heel opdringerig en als een schooljuf zat ze over haar boek te vertellen. Niet prettig. Akelig. Kippenvelopwekkend.
Ze sprak totaal langs de interviewer heen, alsof ze in haar eigen (boeken)wereldje leefde. Die personages leefden ook voor haar, zei ze. Ze had met ze opgetrokken, ze beter leren kennen, en zo nog meer geblablabla. Genoeg commentaar. In mijn kast géén Joke Verweerd!
Peet
-
Aapje
-
sochrio
Nee. literatuur wil ik het ook niet noemen. Haar schrijfstijl leest absoluut niet prettig. Woorden zijn niet goed op elkaar afgestemd waardoor het wat horterig en stokkerig wordt. Ik heb de Rugzak van haar ook gelezen. Die vond ik redelijk, wel wat toevallig allemaal. Op zich was het een heel mooi onderwerp, maar ze had er meer mee kunnen doen.
Ik ben echt leesverslaafd, als ik geen beter boek heb, lees ik ook Joke Verweerd. 't Kan er mee door, maar ze staat niet op nummer 1 bij mij.
Ik ben echt leesverslaafd, als ik geen beter boek heb, lees ik ook Joke Verweerd. 't Kan er mee door, maar ze staat niet op nummer 1 bij mij.
-
Calvo
Ik ben ook niet helemaal weg van Joke Verweerd. Ze is bij ons op school geweest en ik heb het idee of ze af en toe er allerlei dingen wat gedwongen instopt. Zelf zei ze: "men zegt dat er geen christelijke literatuur bestaat, nou, wat schrijf Ãk dan??" Ik heb maar geen antwoord gegeven op haar vraag. Ik wilde haar niet beledigen. Ik heb alleen wat kritische vragen gesteld.
Calvo
Calvo
-
Zoeker
Als je op een regenachtige nazomermiddag zomaar wat ronddwaalt in een evangelische boekhandel, kom je tot de schokkende ontdekking dat de misbaksels van Joke Verweerd bij de afdeling 'literatuur' staan.
Nu wist ik wel dat ze haar eigen werk literatuur noemt, maar dat anderen dat ook doen is nieuw voor me.
Mance ter Andere schrijft trouwens wel betere boeken, en die staan dan weer gewoon bij de non-fictie zonder verder kwalificatie. Heel vreemd.
[Aangepast op 5/9/03 door lebaoth]
Nu wist ik wel dat ze haar eigen werk literatuur noemt, maar dat anderen dat ook doen is nieuw voor me.
Mance ter Andere schrijft trouwens wel betere boeken, en die staan dan weer gewoon bij de non-fictie zonder verder kwalificatie. Heel vreemd.
[Aangepast op 5/9/03 door lebaoth]
'Geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult zalig worden.'
-
Jootje
Ik heb net Paradiso van Joke Verweerd gelezen. Het boek op zich leest prettig en het verhaal is redelijk.
Na het lezen van dit boek denk ik niet dat zij zich tot echt christelijke schrijvers mag rekenen. De hoofdpersoon gaat samenwonen met een client (zij is maatschappelijk werkster oid) en raakt zwanger. Zegt genoeg denk ik zo. Uiteindelijk komt het wel weer een 'beetje goed' omdat ze een Bijbel gaat kopen. Beetje vaag verhaal hoor, ik zou niet gauw weer een boek van haar gaan lezen!
Na het lezen van dit boek denk ik niet dat zij zich tot echt christelijke schrijvers mag rekenen. De hoofdpersoon gaat samenwonen met een client (zij is maatschappelijk werkster oid) en raakt zwanger. Zegt genoeg denk ik zo. Uiteindelijk komt het wel weer een 'beetje goed' omdat ze een Bijbel gaat kopen. Beetje vaag verhaal hoor, ik zou niet gauw weer een boek van haar gaan lezen!
-
Breekijzertje
Een christelijke schrijver kan in jouw ogen niet schrijven over "de dagelijkse praktijk"?Oorspronkelijk gepost door Jootje
Ik heb net Paradiso van Joke Verweerd gelezen. Het boek op zich leest prettig en het verhaal is redelijk.
Na het lezen van dit boek denk ik niet dat zij zich tot echt christelijke schrijvers mag rekenen. De hoofdpersoon gaat samenwonen met een client (zij is maatschappelijk werkster oid) en raakt zwanger. Zegt genoeg denk ik zo. Uiteindelijk komt het wel weer een 'beetje goed' omdat ze een Bijbel gaat kopen. Beetje vaag verhaal hoor, ik zou niet gauw weer een boek van haar gaan lezen!
Tja, 't is even wat anders dan W.G. v.d. Hulst natuurlijk.............
Een 'breekje' van Breekijzertje
-
Jootje
Dat zijn niet mijn woorden, breekijzertje! Natuurlijk kan een christelijke schrijver over de dagelijkse praktijk schrijven. Alleen de manier waarop kan nogal verschillen natuurlijk. Sommige passages uit deze boeken passen mijns inziens niet in het rijtje van christelijke schrijvers. Ik heb het boek helaas niet meer in huis, dus ik kan het niet voor je citeren. Ik zou zeggen: lees het zelf maar eens!