Pleegzorg

[Anselmus]

Even hierheen gekopieerd om het topic schoon te houden .

Ik ook weleens (pleegzorg )

Dat was inderdaad ook nog een mogelijkheid. Best pittig. Doen jullie crisisopvang of langdurige zorg?

Een beetje van alles wat. De eerste is twee jaar geweest, de tweede een half jaar (was niet via officiële pleegzorg, meer een warme plek bieden en zichzelf terugvinden), de derde een jaar, de vierde bijna drie jaar (kan ze vanavond of morgen komen, begon als crisis, maar werd een langere plaatsing). Deze zijn nu allemaal getrouwd en hebben bijna allemaal zelf kinderen). Vijf en zes zijn aangekondigd voor de komende twaalf jaar (perspectiefplaatsing), maar uiteindelijk blijft perspectief altijd onzeker.

Zijn er meer forummers die pleegzorg bieden?

[merel]

Wij hebben geen pleegzorg, maar hebben het recent wel als optie binnen het gezin besproken. Wij hebben besloten om het niet te doen. In onze huidige gezinssamenstelling zouden wij geen tieners willen/kunnen opvangen en wij begrepen dat de opvang van jonge kinderen alleen kan als ook iemand daadwerkelijk elke dag thuis is. En dat zijn wij niet.

Daarbij moet pleegzorg niet onderschat worden. In onze omgeving hebben wij een ouder echtpaar dat al bijna 40 jaar pleegzorg doet. Zij willen vanwege hun leeftijd stoppen, maar krijgen regelmatig kinderen geplaatst die door pleegouders worden teruggegeven. Als wij erin zouden stappen zouden wij dat absoluut niet willen.

[Anselmus]

Wij hebben geen pleegzorg, maar hebben het recent wel als optie binnen het gezin besproken. Wij hebben besloten om het niet te doen. In onze huidige gezinssamenstelling zouden wij geen tieners willen/kunnen opvangen en wij begrepen dat de opvang van jonge kinderen alleen kan als ook iemand daadwerkelijk elke dag thuis is. En dat zijn wij niet.

Mooi dat jullie het overwogen hebben. Mijn ervaring is dat pleegkinderen snel invoegen als er ook andere kinderen zijn. Ze draaien mee in het ritme van de dag.

Dat van elke dag thuis zijn klopt niet helemaal, tenzij je het over een baby hebt. Wij werken beiden. En hoewel één van ons heeft overwogen om te stoppen met werken is daar (nu nog) niet voor gekozen omdat het perspectief nog onduidelijk is en er dan bevoegdheden en registraties verloren gaan waarbij terugkeer lastig wordt.

In het begin van de plaatsing heb je recht op pleegzorg verlof: zes weken aan één of verdeeld over het eerste jaar. De Hoge Raad heeft zelfs recent een uitspraak gedaan dat kinderopvang niet meer voor rekening van pleegouders komt, maar voor rekening van de pleegzorgorganisatie. Het is uiteraard niet de bedoeling kinderen fulltime weg te brengen, maar dat lijkt me ook niet de bedoeling bij eigen kinderen. Wij hebben overigens geen opvang en proberen het zo af te stemmen dat opvang niet nodig is. We hebben ongeveer eens in de maand een avond oppas nodig, de rest doen we zelf.

Investeren in hechting is belangrijk. Na het pleegzorgverlof heb je bij jonge kinderen recht op betaald en daarna ook nog onbetaald ouderschapsverlof.

[Edelweiss]

Wij zouden het graag willen bieden. Ikzelf heb er alle tijd voor; mijn man werkt 100% in home office waardoor ook hij een grote rol zou kunnen spelen. Het is in onze situatie helaas nog niet toegestaan omdat ik nog niet genaturaliseerd ben. Jammer, maar natuurlijk ook erg begrijpelijk.

Via niet-officiele wegen helpen we echter wel waar we kunnen. Daarin zijn er ook lijnen met Nederland.

[Dodo]

Wij hebben in onze gemeente verschillende gezinnen die pleegzorg geven. Ook een gezinshuis. De kinderen komen mee naar de kerk, en soms doen ze belijdenis. Heel mooi. Hoewel niet alles even goed gaat natuurlijk.
We hebben een keer een lezing op de vrouwenkring gehad van twee vrouwen die allebei een gezinshuis hebben. Heel interessant, en goed om te weten wat er allemaal gebeurt op dit gebied. Voor een gezinshuis moet wel iemand fulltime thuis zijn, overigens.
(en offtopic: Anselmus is een vrouw??)

[merel]

Wij zouden het graag willen bieden. Ikzelf heb er alle tijd voor; mijn man werkt 100% in home office waardoor ook hij een grote rol zou kunnen spelen. Het is in onze situatie helaas nog niet toegestaan omdat ik nog niet geneutraliseerd ben. Jammer, maar natuurlijk ook erg begrijpelijk.

Via niet-officiele wegen helpen we echter wel waar we kunnen. Daarin zijn er ook lijnen met Nederland.

Wanneer kan jij genaturaliseerd worden? Ik begreep dat dat in Zwitserland jaren kan duren, klopt dat?

[merel]

Wij hebben geen pleegzorg, maar hebben het recent wel als optie binnen het gezin besproken. Wij hebben besloten om het niet te doen. In onze huidige gezinssamenstelling zouden wij geen tieners willen/kunnen opvangen en wij begrepen dat de opvang van jonge kinderen alleen kan als ook iemand daadwerkelijk elke dag thuis is. En dat zijn wij niet.

Mooi dat jullie het overwogen hebben. Mijn ervaring is dat pleegkinderen snel invoegen als er ook andere kinderen zijn. Ze draaien mee in het ritme van de dag.

Dat van elke dag thuis zijn klopt niet helemaal, tenzij je het over een baby hebt. Wij werken beiden. En hoewel één van ons heeft overwogen om te stoppen met werken is daar (nu nog) niet voor gekozen omdat het perspectief nog onduidelijk is en er dan bevoegdheden en registraties verloren gaan waarbij terugkeer lastig wordt.

In het begin van de plaatsing heb je recht op pleegzorg verlof: zes weken aan één of verdeeld over het eerste jaar. De Hoge Raad heeft zelfs recent een uitspraak gedaan dat kinderopvang niet meer voor rekening van pleegouders komt, maar voor rekening van de pleegzorgorganisatie. Het is uiteraard niet de bedoeling kinderen fulltime weg te brengen, maar dat lijkt me ook niet de bedoeling bij eigen kinderen. Wij hebben overigens geen opvang en proberen het zo af te stemmen dat opvang niet nodig is. We hebben ongeveer eens in de maand een avond oppas nodig, de rest doen we zelf.

Investeren in hechting is belangrijk. Na het pleegzorgverlof heb je bij jonge kinderen recht op betaald en daarna ook nog onbetaald ouderschapsverlof.

Oke, dat van de kinderopvang wisten wij niet. Wel vraag ik mij af of opvang goed is voor een kind dat al uit huis geplaatst is en waarbij vaak sprake is van gedragsproblematiek. Eerlijk gezegd zie ik toch ook om mij heen dat geen enkel kind vanuit pleegzorg zonder heftige problematiek opgroeit. Ook dat vind ik wel iets om rekening mee te houden. Wat zijn jouw ervaringen daarmee?

[TSD]

Wij zouden het graag willen bieden. Ikzelf heb er alle tijd voor; mijn man werkt 100% in home office waardoor ook hij een grote rol zou kunnen spelen. Het is in onze situatie helaas nog niet toegestaan omdat ik nog niet geneutraliseerd ben. Jammer, maar natuurlijk ook erg begrijpelijk.

Via niet-officiele wegen helpen we echter wel waar we kunnen. Daarin zijn er ook lijnen met Nederland.

Wanneer kan jij geneutraliseerd worden? Ik begreep dat dat in Zwitserland jaren kan duren, klopt dat?

Bedoelen jullie niet 'genaturaliseerd'?
Geneutraliseerd heeft i.r.t. mensen een heel andere betekenis die hier zeker niet bedoeld kan zijn...

[Edelweiss]

Wij zouden het graag willen bieden. Ikzelf heb er alle tijd voor; mijn man werkt 100% in home office waardoor ook hij een grote rol zou kunnen spelen. Het is in onze situatie helaas nog niet toegestaan omdat ik nog niet genaturaliseerd ben. Jammer, maar natuurlijk ook erg begrijpelijk.

Via niet-officiele wegen helpen we echter wel waar we kunnen. Daarin zijn er ook lijnen met Nederland.

Wanneer kan jij genaturaliseerd worden? Ik begreep dat dat in Zwitserland jaren kan duren, klopt dat?

Bedoelen jullie niet 'genaturaliseerd'?
Geneutraliseerd heeft i.r.t. mensen een heel andere betekenis die hier zeker niet bedoeld kan zijn...

Haha, daar heb je een zéér goed punt TSD. Ik merk dat mijn Nederlands echt achteruit gaat en check regelmatig de juiste wijze, maar dat schiet er wel eens bij in. Ik zal het direct aanpassen, veel dank!

@merel: het kan inderdaad jaren duren. Als alleenstaande duurt het minimaal 10 jaar, afhankelijk van je situatie. Financien en zelfredzaamheid spelen op dat vlak een zeer grote rol. Als je echter met een Zwitsers staatsburger trouwt, kan het sneller maar dat hangt ook van de kantons af. Voor je naturalisatie van kanton switchen kan er ook voor zorgen dat je weer van voor af aan moet beginnen. In mijn geval is dat ook zo, en ik moet vanaf dit jaar nog 5 jaar wachten.

[Hendrien]

Wij zijn netwerkpleegouders geweest voor 2 jaar. Nu hebben we nog 2 volwassen kinderen in huis, die er niet zo’n zin in hebben. Als die het huis zijn, gaan we het zeker weer overwegen. Vooral de opvang van wat oudere jongeren lijkt ons mooi.

[Lilian1975]

Even hierheen gekopieerd om het topic schoon te houden .

Ik ook weleens (pleegzorg )

Dat was inderdaad ook nog een mogelijkheid. Best pittig. Doen jullie crisisopvang of langdurige zorg?

Een beetje van alles wat. De eerste is twee jaar geweest, de tweede een half jaar (was niet via officiële pleegzorg, meer een warme plek bieden en zichzelf terugvinden), de derde een jaar, de vierde bijna drie jaar (kan ze vanavond of morgen komen, begon als crisis, maar werd een langere plaatsing). Deze zijn nu allemaal getrouwd en hebben bijna allemaal zelf kinderen). Vijf en zes zijn aangekondigd voor de komende twaalf jaar (perspectiefplaatsing), maar uiteindelijk blijft perspectief altijd onzeker.

Zijn er meer forummers die pleegzorg bieden?

Wij hebben het poosje gedaan. Maar een hele negatieve ervaring opgedaan met de instanties wat absoluut niet in het belang van het kind was. Waar een doodziek kind in feite gedragadeerd werd tot een pakje suiker die je maar overal neerdropt. In het belang van mensen die menen rechten te hebben. En wat ook niet goed was voor onze adoptiekinderen.
Dat heeft ervoor gezorgd dat wij niet in die weg verder konden. In het belang van onze adoptiekinderen.

Maar ik weet zeker dat er ook veel positieve verhalen zijn.

[Anselmus]

Wij hebben geen pleegzorg, maar hebben het recent wel als optie binnen het gezin besproken. Wij hebben besloten om het niet te doen. In onze huidige gezinssamenstelling zouden wij geen tieners willen/kunnen opvangen en wij begrepen dat de opvang van jonge kinderen alleen kan als ook iemand daadwerkelijk elke dag thuis is. En dat zijn wij niet.

Mooi dat jullie het overwogen hebben. Mijn ervaring is dat pleegkinderen snel invoegen als er ook andere kinderen zijn. Ze draaien mee in het ritme van de dag.

Dat van elke dag thuis zijn klopt niet helemaal, tenzij je het over een baby hebt. Wij werken beiden. En hoewel één van ons heeft overwogen om te stoppen met werken is daar (nu nog) niet voor gekozen omdat het perspectief nog onduidelijk is en er dan bevoegdheden en registraties verloren gaan waarbij terugkeer lastig wordt.

In het begin van de plaatsing heb je recht op pleegzorg verlof: zes weken aan één of verdeeld over het eerste jaar. De Hoge Raad heeft zelfs recent een uitspraak gedaan dat kinderopvang niet meer voor rekening van pleegouders komt, maar voor rekening van de pleegzorgorganisatie. Het is uiteraard niet de bedoeling kinderen fulltime weg te brengen, maar dat lijkt me ook niet de bedoeling bij eigen kinderen. Wij hebben overigens geen opvang en proberen het zo af te stemmen dat opvang niet nodig is. We hebben ongeveer eens in de maand een avond oppas nodig, de rest doen we zelf.

Investeren in hechting is belangrijk. Na het pleegzorgverlof heb je bij jonge kinderen recht op betaald en daarna ook nog onbetaald ouderschapsverlof.

Oke, dat van de kinderopvang wisten wij niet. Wel vraag ik mij af of opvang goed is voor een kind dat al uit huis geplaatst is en waarbij vaak sprake is van gedragsproblematiek. Eerlijk gezegd zie ik toch ook om mij heen dat geen enkel kind vanuit pleegzorg zonder heftige problematiek opgroeit. Ook dat vind ik wel iets om rekening mee te houden. Wat zijn jouw ervaringen daarmee?

Wij hebben wisselende ervaring. Vaak is het intens genieten en soms ook behoorlijk ingewikkeld. Het ingewikkelde stukje is voor ons meestal de blijvende invloed van ouders. Je moet bereid zijn de biologische familie een plaats te geven in je leven en dat is niet altijd makkelijk/leuk. Volgens pleegzorg zijn er ook ouders die goed in de samenwerking zitten, maar dat hebben wij nog niet zo vaak mogen meemaken. Dan bedenk ik altijd maar: ondanks alles mag ik ze in de avond op bed leggen, voorlezen, met ze bidden en slaan ze hun armpjes om mijn nek en maken ze giechelend grapjes.

Ondanks de minder fijne kanten zou ik morgen de keuze opnieuw maken. Er bestaat voor mij niets mooiers dan pleegzorg.

Het mag ook schuren: kleden, voeden en herbergzaamheid is een opdracht, ook als het soms veel vraagt aan ruimte in je huis en agenda. We zijn vaak bereid om geld te doneren aan kinderen in het buitenland omdat dat eigenlijk een relatief klein offer is, we eten er geen boterham minder om en hoeven niets aan te passen in ons leven. De Heere vraagt van ons om onze naaste te helpen. Wie is mijn naaste? Anderhalf jaar geleden stonden er bijna 850 kinderen op de wachtlijst, op zoek naar een plekje om op adem te komen of een thuis te vinden. Voor ons was de vraag: wat is het goede om te doen? Wat mag pleegzorg ons kosten? En ook: wat een mooie kans: niet met kerst foldertjes in een brievenbus proppen in de hoop dat er iemand naar de kerk komt, maar de kans krijgen elke dag kinderen te vertellen uit de Bijbel. Als alle christenen één kind opvoeden bij de Bijbel, zou er groei van buitenaf zijn in de kerk. Een beetje het idee van de vroege Kerk en hoe zij bekend stond. Dan zeggen ze over 100 jaar: ze vingen kinderen op in hun huizen zodat de wachtlijsten verdwenen als sneeuw voor de zon en er werden er dagelijks toegebracht en ook op deze manier werd het Koninkrijk van God uitgebreid .

Er is ook trouwens steeds meer behoefte aan deeltijdpleegzorg. Daar zijn ook veel mogelijkheden bespreekbaar.

[merel]

Dank voor jouw bijdrage. Het zet mij tot nadenken.

[refo]

Ik mis de financiële paragraaf in deze discussie.

[merel]

Hoe bedoel je?