Heilig Avondmaal/voorbereiding zoals het vanaf het begin was...

[DDD]

Precies, er wordt steeds aangegeven dat het versterkt wordt, maar niet hoe. Dat is het grote verschil.

Nog een keer dan: 'doordat Gods Geest dit werkt'. Praktischer kan ik het niet voor je maken. En wil ik overigens ook niet.

Toch hangt dit heel nauw samen met je karakter en geloofsopvoeding. Het is niet zo dat Gods Geest dit in verschillende mensen op precies dezelfde manier werkt.

[Lilian197]

Precies, er wordt steeds aangegeven dat het versterkt wordt, maar niet hoe. Dat is het grote verschil.

Nog een keer dan: 'doordat Gods Geest dit werkt'. Praktischer kan ik het niet voor je maken. En wil ik overigens ook niet.

Merel, is het misschien zo dat jij bij het woord versterking denkt aan groei, terwijl een ander bij versterking misschien meer aan bevestiging denkt, en dat er daardoor langs elkaar heen gepraat wordt? Dat idee heb ik, maar ik kan het natuurlijk mis hebben.

Persoonlijk zie ik groei meer in de vruchten van de Geest, en daar heb ik niet zozeer verwondering over want God doet wat Hij belooft. Wel ervaar ik daar heel veel blijdschap over.

Ik denk dat je daar een punt hebt en het op de juiste wijze onder woorden brengt.

Nee, ik word niet van geloof bevestigt in het H.A. Ik hoop dat de "anderen"dat ook niet bedoelen. Ook zijn emoties geen bevestiging. Het geloof is niet iets van mij. Maar een gave van God.
Ook groeit je geloof niet door brood en wijn.

Het is een versterking. Een extra onderstreping van de Heere. Zo zeker als.... zo zeker heb ik Mijn Lichaam gegeven tot verzoening van... etc. Maar dat is iets wat alleen in geloof verstaan wordt. En wat dat geloof is staat in onze H.C duidelijk omschreven. Alleen in waar geloof kan het op de juiste waarde geschat worden. . Een verstandelijk geloof of een geloof bestaande uit conclusies of .. wat dan ook kan dat niet. Zelfs niet als daar veel emotie bij komt kijken.

[DDD]

Wat is nu het verschil tussen een bevestiging en versterking?

Een extra onderstreping is trouwens letterlijk hetzelfde als een bevestiging. Als iemand de woorden van een ander onderstreept, dan bevestigt hij die ook.

Bovendien is het heilig avondmaal ook volgens de catechismus een bevestiging: vraag 75.

[Lilian197]

Wat is nu het verschil tussen een bevestiging en versterking?

Een extra onderstreping is trouwens letterlijk hetzelfde als een bevestiging. Als iemand de woorden van een ander onderstreept, dan bevestigt hij die ook.

Bovendien is het heilig avondmaal ook volgens de catechismus een bevestiging: vraag 75.

Het bevestigt niet dat je geloof hebt. Je geloof wordt niet bevestigt. Zo wordt het ook niet in de H.C. bedoeld. Ook kan je niet aangaan om het te krijgen of te laten bevestigen. Maar versterkt het geloof. Het bevestigt/onderstreept Christus' offer.
Zo duidelijker?
Ik heb de indruk dat wij bevestigen anders invullen dan forummer en merel doen. Zij lijken het geloof als onderwerp te hebben. De catechismus Christus.

[DDD]

De catechismus zegt nu juist dat het avondmaal wél in je hart het geloof bevestigt. Dan moet je natuurlijk wel een gelovige zijn. Maar daar gaat de catechismus hierbij vanuit.

Het is niet duidelijker. Je kunt iets wat er niet is niet versterken. Je kunt iets wat er niet is, ook niet bevestigen.

[helma]

Dus als ik het goed begrijp moet je niet alleen jezelf beproeven maar moet ook een kerkenraad je beproeven? Is het niet 'genoeg' als ze weten dat je elders belijdend lid bent en niet onder de tucht staat?

Hoe zou dat in Bijbelse tijd gegaan zijn?

Geen idee. We hebben tafelwachters om erop toe te zien dat alles ordentelijk gebeurt. En niet mensen aangaan die in openbare zonden leven. Een tafelwachter kan dat niet zien als ze je niet kennen. Het zijn geen hartekenners.

In de Bijbelse tijd... het waren kleine huisgemeenten. Ze kenden elkaar? En zomaar elders gaan. Ik weet niet of dat voorkwam.

Maar ik begrijp wel je vraag hoor. Maar je kind zomaar ergens anders laten lopen gebeurt ook niet toch? En zijn er doopgesprekken.

Alle onheilige wandel is niet uitgesloten. Vroeger in mijn Rotterdamse tijd in de Hervormde Kerk gebeurde het ook. Mensen wilde kindje dopen. Kwamen x keer, doorgesproken bij de kr. Dan was de doopdienst geweest. Dan zag je ze niet meer.

Onze kinderen zijn in Ethiopië gedoopt. Ouders waren Ethiopisch orthodox. Ze liepen gewoon kerk binnen, even dopen en weer weg. Ouders kwamen verder niet in de kerk.

Dat er dus wat orde geschept wordt rondom H.A. en doop. Is niet verkeerd 'm.i.

Was het zondag ook H.A. in Gouda?

Nee, alleen dopen.

Ik dacht aan een verslag dat ik hoorde van deputaten die net voor een kerkdienst in het buitenland erachter kwamen dat het Avondmaal gevierd werd. Ze gingen niet aan omdat ze geen voorbereidingsweek hadden gehad.
Ik vond dat best ingewikkeld, eerlijk gezegd.
Doe je dan de Heere niet tekort. Hoe zou dat in Bijbelse tijd gegaan zijn? Geef je dan ook geen verkeerd signaal af aan zo'n gemeente?

Ook weet ik van een voorbeeld dat een gast (in een zelfde gemeente, maar in een andere plaats) wél bij voorbereiding en viering aanwezig was en zich toch gedrongen/verlangen voelde toestemming te vragen na de voorbereidingsdienst in de consistorie. Het bevel van de Gastheer overstijgt toch onze kilometers. Hij kreeg geen toestemming. Ook dat vind ik ingewikkeld.

Als mijn oma uit Canada bij ons logeerde vroeger en er werd Avondmaal gevierd dan was er voor haar ook een plekje. (GG te Scherpenzeel)
Mijn overgrootmoeder was Hervormd in Veen maar mocht aldaar in de GG aan de bediening.
Soms lijkt het wel of men vroeger toch iets milder was in zulke dingen.

Je kent uit je familie de term ‘fencing the table’ misschien wel. PdB heeft mij dat dat eens uitgelegd uit zijn overzeese tijd, Heb de link niet helemaal gelezen maar in Schotland kennen ze de term iig ook.

https://www.fpchurch.org.uk/about-us/wh ... the-table/

Ik had de term nooit gehoord, maar ik denk dat dit artikel het goed verwoord:
https://www.fpchurch.org.uk/about-us/wh ... the-table/

Dat is de gemeente waar wij onlangs een deel van 'communion season' meemaakten. Onze vrienden kregen inderdaad in een van de diensten vooraf een 'token'


https://heidelblog.net/2012/12/how-to-f ... s-table-2/
Ik begrijp uit dit artikel als je lid bent van een kerk van gereformeerde belijdenis je mag deelnemen :
The Lord’s Table is for believers who are members of congregations that have three marks: the pure preaching of the gospel, the pure administration of the sacraments, and the use of church discipline.

If you are a member of a confessional Reformed or Presbyterian church we invite you to the table.

[huisman]

Geen idee. We hebben tafelwachters om erop toe te zien dat alles ordentelijk gebeurt. En niet mensen aangaan die in openbare zonden leven. Een tafelwachter kan dat niet zien als ze je niet kennen. Het zijn geen hartekenners.

In de Bijbelse tijd... het waren kleine huisgemeenten. Ze kenden elkaar? En zomaar elders gaan. Ik weet niet of dat voorkwam.

Maar ik begrijp wel je vraag hoor. Maar je kind zomaar ergens anders laten lopen gebeurt ook niet toch? En zijn er doopgesprekken.

Alle onheilige wandel is niet uitgesloten. Vroeger in mijn Rotterdamse tijd in de Hervormde Kerk gebeurde het ook. Mensen wilde kindje dopen. Kwamen x keer, doorgesproken bij de kr. Dan was de doopdienst geweest. Dan zag je ze niet meer.

Onze kinderen zijn in Ethiopië gedoopt. Ouders waren Ethiopisch orthodox. Ze liepen gewoon kerk binnen, even dopen en weer weg. Ouders kwamen verder niet in de kerk.

Dat er dus wat orde geschept wordt rondom H.A. en doop. Is niet verkeerd 'm.i.

Was het zondag ook H.A. in Gouda?

Nee, alleen dopen.

Ik dacht aan een verslag dat ik hoorde van deputaten die net voor een kerkdienst in het buitenland erachter kwamen dat het Avondmaal gevierd werd. Ze gingen niet aan omdat ze geen voorbereidingsweek hadden gehad.
Ik vond dat best ingewikkeld, eerlijk gezegd.
Doe je dan de Heere niet tekort. Hoe zou dat in Bijbelse tijd gegaan zijn? Geef je dan ook geen verkeerd signaal af aan zo'n gemeente?

Ook weet ik van een voorbeeld dat een gast (in een zelfde gemeente, maar in een andere plaats) wél bij voorbereiding en viering aanwezig was en zich toch gedrongen/verlangen voelde toestemming te vragen na de voorbereidingsdienst in de consistorie. Het bevel van de Gastheer overstijgt toch onze kilometers. Hij kreeg geen toestemming. Ook dat vind ik ingewikkeld.

Als mijn oma uit Canada bij ons logeerde vroeger en er werd Avondmaal gevierd dan was er voor haar ook een plekje. (GG te Scherpenzeel)
Mijn overgrootmoeder was Hervormd in Veen maar mocht aldaar in de GG aan de bediening.
Soms lijkt het wel of men vroeger toch iets milder was in zulke dingen.

Je kent uit je familie de term ‘fencing the table’ misschien wel. PdB heeft mij dat dat eens uitgelegd uit zijn overzeese tijd, Heb de link niet helemaal gelezen maar in Schotland kennen ze de term iig ook.

https://www.fpchurch.org.uk/about-us/wh ... the-table/

Ik had de term nooit gehoord, maar ik denk dat dit artikel het goed verwoord:
https://www.fpchurch.org.uk/about-us/wh ... the-table/

Dat is de gemeente waar wij onlangs een deel van 'communion season' meemaakten. Onze vrienden kregen inderdaad in een van de diensten vooraf een 'token'


https://heidelblog.net/2012/12/how-to-f ... s-table-2/
Ik begrijp uit dit artikel als je lid bent van een kerk van gereformeerde belijdenis je mag deelnemen :
The Lord’s Table is for believers who are members of congregations that have three marks: the pure preaching of the gospel, the pure administration of the sacraments, and the use of church discipline.

If you are a member of a confessional Reformed or Presbyterian church we invite you to the table.

Ben benieuwd of je moeder deze term kent?

[refo]

Dat versterken van het geloof wordt naar mijn bescheiden mening nu anders ingevuld dan bij de eerste christenen.
De apostelen preekten Christus en Die gekruisigd. Sommigen geloven niet. Anderen wel. Er was echter niets te zien. Jezus voorzag dat en maakte Zijn werk aanschouwelijk in de tekenen van brood en wijn. Alle zintuigen worden betrokken bij het sacrament om maar duidelijk te maken wat geloofd wordt. Geloven en zien zijn namelijk tegenstellingen.
Alle bevindingen kunnen ingebeeld zijn. Christus werk is echter vast en zeker. Daarom moeten we de zaligheid buiten onszelf zoeken. Het sacrament nodigt daartoe uit.

[Posthoorn]

Er is een geestelijk zien en een lichamelijk zien.
Over welk zien zou de Heere Jezus het tegen Thomas hebben gehad, denk je?

[Lilian197]

De catechismus zegt nu juist dat het avondmaal wél in je hart het geloof bevestigt. Dan moet je natuurlijk wel een gelovige zijn. Maar daar gaat de catechismus hierbij vanuit.

Het is niet duidelijker. Je kunt iets wat er niet is niet versterken. Je kunt iets wat er niet is, ook niet bevestigen.

Waar staat dat? Welke zin doet jou zeggen dat jouw geloof bevestigt wordt? Inderdaad gaat de catechismus uit van een gelovige... maar heeft het dan over versterken van dat je gemeenschap hebt aan het lichaam van Christus. Geloof is het middel daartoe. Alleen in geloof kan versterkt worden. Het feit dat alleen in of door het lichaam en bloed van Christus er die gemeenschap er is. Niet mijn geloof is de grond. Maar het werk van Christus is de grond van je zaligheid. Zo bedoel ik het. En niet anders

Hoe wordt gij in het Heilig Avondmaal vermaand en verzekerd dat gij aan de enige offerande van Christus, aan het kruis volbracht, en aan al Zijn goed gemeenschap hebt?
Antw. Alzo, dat Christus mij en allen gelovigen
tot Zijn gedachtenis van dit gebroken brood te eten
en van dezen drinkbeker te drinken bevolen heeft,
en daarbij ook beloofd heeft:
eerstelijk,
dat Zijn lichaam zo zekerlijk voor mij aan het kruis
geofferd en gebroken en Zijn bloed voor mij vergoten is,
als ik met de ogen zie dat het brood des Heeren mij gebroken
en de drinkbeker mij medegedeeld wordt;
en ten andere, dat Hij Zelf mijn ziel met Zijn gekruisigd lichaam
en vergoten bloed
zo zekerlijk tot het eeuwige leven spijst en laaft,
als ik het brood en den drinkbeker des Heeren
(als zekere waartekenen des lichaams en bloeds van Christus)
uit des dienaars hand ontvang en met den mond geniet.

[DDD]

Je citeert het antwoord zelf al. Laat ik het in een eenvoudiger vertaling citeren.

Vraag 75
Hoe word jij in het Heilig Avondmaal onderwezen en ervan verzekerd dat jij aan het offer van Christus en Zijn gaven deel hebt?
Antwoord:
De Heere Jezus heeft mij en alle gelovigen de opdracht gegeven
om het in stukjes gebroken brood te eten en uit de beker te drinken, om zo Hem te gedenken. Hierbij heeft Hij twee dingen beloofd: a
1. Zijn lichaam is voor mij aan het kruis geofferd en gebroken, net zo zeker als het avondmaalsbrood voor mijn ogen gebroken wordt. Zijn bloed is voor mij vergoten, net zo zeker als de beker aan mij wordt gegeven. 2. Hij versterkt mij op de weg naar het eeuwige leven, met Zijn gekruisigd lichaam en vergoten bloed. Dat is even zeker als ik het brood en de wijn uit de hand van de dominee ontvang en ze met mijn mond proef. Want het brood en de wijn bij het avondmaal zijn tekens van het lichaam en bloed van Christus.

[merel]

En dan blijft de vraag open op welke wijze iemand wordt versterkt. Onder 2 staat alleen DAT iemand versterkt wordt MET het bloed van Jezus Christus. Dat is een totaal ander uitgangspunt dan eerder door sommigen werd aangegeven.

[Terri]

Ik vind het wel mooi dat er zo van gedachten gewisseld wordt over wat nu het avondmaal inhoud en voor je betekent. Het geeft mij onderwijs.
Doordat ik nu in een kerk zit waar heel veel mensen aangaan, heb ik een andere kijk erop gekregen (weet niet of dat klopt overigens...) maar dat exclusieve is wel weg, hoe je het ook went of keert.
Hier lijkt het meer op een geloofsbelijdenis. Misschien zelfs (alleen) verstandelijk? Maar goed daar ga ik niet over.

Wel vind ik het breken van het brood en het schenken van de wijn altijd weer indrukwekkend en vol betekenis. Het is allesbepalend. Door Zich volledig op te offeren ben ik gered.
De ene keer met meer emotie dan de andere keer. Maar dit zichtbare Evangelie blijft een bijzondere gebeurtenis.

Ik vind ook herkenning in de uitleg van Refo en DDD.
Ik ben een gevoelsmens en vind daarom sommigen dingen lastig, wat is geloof en wat is nou emotie?
Wel was het voor mij ooit een eyeopener toen ik las dat met de wedergeboorte het verstand verlicht wordt. Verstand en gevoel niet tegen elkaar uitspelen of wegstrepen.
En ja, inderdaad iedereen is anders en ervaart het anders. Zelfs per keer, nooit is het hetzelfde.
Maar kan ik woorden geven aan de vraag van Merel; 'wat houdt dat versterken nu in'? Ik denk dat ik daar nog eens goed over na moet denken.

[Refojongere]

Dat versterken van het geloof wordt naar mijn bescheiden mening nu anders ingevuld dan bij de eerste christenen.
De apostelen preekten Christus en Die gekruisigd. Sommigen geloven niet. Anderen wel. Er was echter niets te zien. Jezus voorzag dat en maakte Zijn werk aanschouwelijk in de tekenen van brood en wijn. Alle zintuigen worden betrokken bij het sacrament om maar duidelijk te maken wat geloofd wordt. Geloven en zien zijn namelijk tegenstellingen.
Alle bevindingen kunnen ingebeeld zijn. Christus werk is echter vast en zeker. Daarom moeten we de zaligheid buiten onszelf zoeken. Het sacrament nodigt daartoe uit.

Mooie posting! Vertroostend als je het ook zo mag ervaren en zien. Tegelijkertijd is het niet alleen zintuiglijk dat Christus gestorven is voor mij, maar ook Christus in mij door Zijn Geest zoals brood in je lichaam komt. Op zo'n manier dat je ervaren mag voedsel te krijgen om ook Zijn wil te doen.

Het avondmaal heeft zoveel aspecten, mooi om te delen.

[elbert]

Dat versterken van het geloof wordt naar mijn bescheiden mening nu anders ingevuld dan bij de eerste christenen.
De apostelen preekten Christus en Die gekruisigd. Sommigen geloven niet. Anderen wel. Er was echter niets te zien. Jezus voorzag dat en maakte Zijn werk aanschouwelijk in de tekenen van brood en wijn. Alle zintuigen worden betrokken bij het sacrament om maar duidelijk te maken wat geloofd wordt. Geloven en zien zijn namelijk tegenstellingen.
Alle bevindingen kunnen ingebeeld zijn. Christus werk is echter vast en zeker. Daarom moeten we de zaligheid buiten onszelf zoeken. Het sacrament nodigt daartoe uit.

Mooie posting! Vertroostend als je het ook zo mag ervaren en zien. Tegelijkertijd is het niet alleen zintuiglijk dat Christus gestorven is voor mij, maar ook Christus in mij door Zijn Geest zoals brood in je lichaam komt. Op zo'n manier dat je ervaren mag voedsel te krijgen om ook Zijn wil te doen.

Het avondmaal heeft zoveel aspecten, mooi om te delen.

Mooie postings. Dat herinnert me aan de opmerking van een predikant bij een bezinningsavond over het avondmaal: "je moet bij het avondmaal ook goed kijken en proeven". Dat is inderdaad het geval, want door de zintuigen wil Christus ons geloof versterken: even zeker als ik het brood en de wijn tot mij neem, zo zeker is Hij voor mij gestorven (vr. & antw. 75 H.C.).
Verder geeft het avondmaalsformulier ons ook aanwijzingen over waar we onze gedachten bij het avondmaal op dienen te richten. We oefenen immers "de heerlijke gedachtenis van de bittere dood van Zijn geliefde Zoon Jezus", zoals het formuliergebed zegt. Daarom helpt het mij als ik mijn gedachten bij het avondmaal richt op het kruis, waar Hij heeft geleden en gestorven is voor ons en ik dat overdenk en op me in laat werken.
Het formulier wijst ons trouwens ook op Christus die nu in de hemel is: "laten wij (...) onze harten opheffen naar de hemel, waar Jezus Christus is, onze Voorspraak, aan de rechterhand van Zijn hemelse Vader." Sursum corda: verheft het hart. Daarom is het goed om bij het avondmaal te bedenken dat het Christus in de hemel Zelf is die ons nu aan Zijn tafel nodigt en Zijn liefde en genade uitdeelt middels brood en wijn. Daarop zien (dus eigenlijk met het hart omhoog kijken), helpt ook om al het menselijke eromheen, want dat is er ook vaak wel bij het avondmaal, zoals schroom of spanning, te vergeten.