Gelezen (geloofsopbouwend)

[J.C. Philpot]

'Zijn genade is genoeg'

In het dagboek 'de Vreugde van mijn hart', samengesteld door Donna Kelderman, schreef Harriet Newell (zendelinge) het volgende naar aanleiding van 2 Korinthe 12:9:

“...Als ik moedeloos raak bij de gedachte aan de moeilijkheden van het zendingsleven, is deze dierbare belofte zo troostrijk voor me geweest: 'Mijn genade is u genoeg’. Is mijn hart zo ontrouw en verderfelijk dat het me in het zendingswerk ontmoedigen wil? Hier is de almachtige God, de Schepper van het heelal, de volmaakte Heerser over alle dingen, Die Zijn Woord verbonden heeft aan de veiligheid van Zijn kinderen. Eerder zal de kosmos in het niets verzinken dan dat God Zijn beloften niet zal nakomen. De zaak is goed; het fundament is betrouwbaar. Als de Zaligmaker beloofd heeft dat Zijn almachtige genade genoeg is, Wat heb ik dan te vrezen? O, had ik maar een sterker vertrouwen op God! Vertrouwde ik maar altijd rotsvast op Hem voor genade! Hoeveel moeilijkheden er ook zijn, hoe groot ook de beproevingen, hoe zwaar ook de taak, Hij heeft me verzekerd dat Zijn genade genoeg zal zijn om te steunen, te troosten en me er veilig doorheen te dragen..."

Bron: nieuwsbrief Stichting Bethlehem

[J.C. Philpot]

Als u ooit tot het bloed van Christus bent gekomen, dan zult u de noodzaak voelen om er iedere dag weer naartoe te gaan. Hij die zich niet iedere dag in die fontein wil wassen, heeft zich er nog nooit in gewassen.

Ik weet dat ik jaren terug tot Christus ben gekomen, maar o! Ik kon er nooit in rusten, tenzei ik vandaag weer kon komen. Ervaringen uit het verleden zijn twijfelachtige zaken voor een christen. Het huidige komen tot Christus, dat moet vreugde en rust geven.

Ds. C.H. Spurgeon

[KDD]

1. Uitwendige oorzaken van dodigheid

(…)

De zevende uitwendige oorzaak is een slappe en geesteloze predikdienst. Dat is een predikatie die zouteloos gedaan wordt, zonder kracht of geest, en zonder eigen gevoel te tonen of recht heilige en geestelijke taal te spreken. “Wilt gij hebben dat ik u náschrei, schrei mij dan eerst vóór,” zei iemand onder de heidenen. Of zoals Calvijn opmerkt: “Het past een vroom predikant dat hij eerst bij zichzelf schreit, eer hij anderen tot tranen kan verwekken. ” Als de woorden van de prediker zijn eigen aange- raakte hart uitdrukken, dan kan hij ze des te gevoeliger in de zielen van anderen indrukken. Petrus, in zijn boetpredikatie tot de Joden, “verhief zijn stem”, dat is: hij betoonde geest en ijver in zijn spreken en toen, staat er in vers 37, “werden zij versla gen in het hart” (Hand. 2:14, 37; zie ook Jer. 4:19).

De achtste uitwendige oorzaak is het al te regelmatig opvolgen van een prediking die van streek maakt. Wie de medicijnen te vaak gebruikt, wordt er tenslotte immuun voor. Van Mitridates, de koning van Pontus, is bijvoorbeeld bekend dat hij door het dagelijks gebruik van vergif tenslotte zover kwam, dat hij het zonder enige schade kon gebruiken. Zo kan een kind van God aan de meest schrikverwekkende genademiddelen op den duur zo gewennen, dat ze hem niet langer ontroeren of ontstellen. Hierin moet men de misvatting van velen aan het licht brengen, die niet anders zoeken dan verschrikkende en zielsverontrustende predikaties, zogenaamd om daardoor in gestadige beweeglijkheid en levendigheid gehouden te worden. Maar het gebeurt dikwijls heel anders. De al te grote familiariteit van snijdende en drukkende dingen veroorzaakt soms veeleer enige verdeeldheid over hun harten, zodat zij bijna geen beweging meer krijgen, zelfs ook niet door iets dat hen tevoren gewoonlijk wonderlijk ontroerde. En zoals de kanonniers door het gedurig horen van het donderende kanon gewoonlijk niet wakkerder maar zwakker van gehoor, ja, soms geheel doof worden, zo zijn voortdurende zielsverontrustende predikdiensten een oorzaak van geestelijke doof en dodigheid van velen, omdat ze al te veel op hun harten geslagen en gedonderd wilden hebben

[DDD]

Een heel zinnige bijdrage. Niets nieuws, op zich, maar wel precies wat ik bij DIA soms zie. En deze keer uit een onverdachte bron.

[J.C. Philpot]

Er zijn velen, die zich het pardon toe-eigenen, vóórdat God het geeft. Ja, velen vergeten hun zonden vóór God ze vergeet. Velen lezen een vals afschrift van vergeving uit het hof van eigenliefde. Maar wanneer alle leraars en heiligen in de wereld u vergeven, toch zal u, wanneer u in het oordeel komt, gevraagd worden: waar is Christus' Naam? God zal u vragen, waar is Mijn Zoons Naam? Indien u die niet hebt, dan zal uw toestand droevig zijn.

Ds. A. Gray

Bron: weblog ds. P. de Vries

[J.C. Philpot]

Voor hen die afvragen wat er bij de inwendige roeping ervaren wordt.

-------------

Merkt, ten opzichte van dit horen op: Dat de stem van een mens het oor raakt, met een uitwendig geluid; maar de stem van de Zoon van God raakt het hart, met een inwendige krachtdadigheid. De stem van de Zoon van God dan te horen, is niet alleen een horen met het oor, maar een geloven met het hart - de doden zullen Zijn stem horen, en die ze gehoord hebben zullen leven.
(...)

Maar hier is geen geluid van menselijke stemmen, noch een gezicht van menselijke gedaanten, maar een geestelijk gezicht van de heerlijkheid Gods in het aangezicht van Jezus Christus, gelijk Hij is de wijsheid Gods en de kracht Gods; als ook een geestelijk horen van Zijn levendmakend Woord der genade in het Evangelie, hetwelk niet alleen komt met woorden, maar ook in kracht en in de Heilige Geest, en in vele verzekerdheid (1 Thess. 1:5-6). Het is Gods profeteren over de dorre doodsbeenderen, zeggende: "Gij dorre beenderen, hoort des Heeren Woord" (Ezech. 37:4): "Gij Geest kom aan van de vier winden,. en blaas in deze gedoden, opdat zij levend worden" (vers 9).

Dezelfde woorden worden van anderen gehoord, maar niet met dezelfde kracht en uitwerking; want nu worden de verborgen dingen van het hart openbaar, en God wordt erkend in dat Woord der waarheid te zijn (1 Korinthe 14:25). De kracht van Christus gaat met de stem des leraars vergezeld, zodat er geen macht meer is om te kunnen weerstaan, omdat zij in der mensen stem, de stem Gods horen; totdat het nu hiertoe komt, heeft het Woord geen zaligmakende werking op de ziel; ja totdat het hiertoe komt, hebben de mensen ogen maar zij zien niet, en oren maar zij horen niet (Jesaja 16:9). ja het Evangelie is hun een reuke des doods, en niet des levens.

Ds. R. Erskine

[J.C. Philpot]

Voordat een mens God kan gaan zoeken, moet God eerst die mens gezocht hebben. Deze waarheid wordt in de christelijke theologie ‘de voorafgaande genade’ genoemd. Voordat een zondig mens een juiste gedachte over God kan hebben, moet God eerst het hart van die mens verlichten. Dit werk van verlichting is de verborgen oorzaak van al het verlangen en zoeken naar God.

We zoeken God uitsluitend omdat Hij eerst het verlangen om Hem te zoeken in ons werkt. ‘Niemand kan tot Mij komen,’ zegt onze Heere, ‘tenzij de Vader, die Mij gezonden heeft, hem trekke.’ Dit ‘trekken’ van God voordat wij Hem gaan zoeken sluit volledig elke verdienste van onze kant uit.

(...)

Het leerstuk van de rechtvaardigmaking door het geloof (...) is in onze tijd in slecht gezelschap geraakt en wordt door velen zodanig uitgelegd dat het de mens belemmert om God te leren kennen. Bekering tot God is een mechanische en levenloze handeling geworden. Men kan tegenwoordig ‘geloven’ zonder dat het morele leven opschrikt, zonder dat het ‘oude ik’ in verlegenheid wordt gebracht. Christus kan nu ‘aangenomen worden’ zonder dat er sprake is van werkelijke liefde voor Hem in de ziel. De mens is ‘gered’, maar er is geen sprake van een honger en dorst naar God. In feite wordt hem geleerd dat hij voldaan moet zijn en wordt hij aangemoedigd met weinig genoegen te nemen.

Ds. A.W. Tozer

[J.C. Philpot]

God de Vader heeft Zijn Zoon tot rustplaats gemaakt voor Zijn gemeente. Tot deze beproefde Steen wenst Hij Zijn volk te brengen. Hij achtte Hem sterk genoeg voor Zichzelf en Hij weet dat Hij ook sterk genoeg is voor hen. Daarom nodigt de Vader vol vertrouwen de vermoeiden om te komen en op Hem te rusten. Jezus laat slechts de weerklank horen uit het hart van de Vader, als Hij zegt: ‘Kom tot Mij, Ik zal u rust geven’.

Van nature zoeken we overal rust, overal en in alles, behalve in Jezus. Wij zoeken die in de wereld, zinnelijk of misschien uiterst zedelijk of godsdienstig. Of we zoeken rust in de overtuiging van zonden, in de genademiddelen, of juist in de werken der wet. Wij gaan van plaats tot plaats, van middel tot middel, van leraar tot leraar, en nog altijd blijft de last ons drukken, blijft de schuld ons bezwaren, en vinden wij geen rust. Nooit zullen wij die vinden, dan alleen als ze gezocht en gevonden wordt in Jezus. Rust voor de door de zonde vermoeide ziel is alleen te vinden in Hem, Die de vloek op de overtredingen heeft gedragen. Hier rust God en hier moet ook de zondaar rusten. Of: hier rust de Vader en hier kan ook het kind rusten. Jezus is de grote lastdrager voor God en de mens.

Maar, zegt u, hoe komen we aan die heerlijke rust die in Jezus gevonden wordt? Vraag het aan hen, die met hun schuld de toevlucht namen tot Zijn bloed, met hun slechtheid gingen tot Zijn gerechtigheid, met hun zonden tot Zijn genade, met hun lasten tot Zijn arm, met hun leed tot Zijn hart. Laten zij het vertellen hoe hun gevoel van vermoeidheid werd weggenomen en door rust, lieflijke zachte rust, voor hun ziel werd vervangen. Is uw ziel vermoeid door de zonde? Dan geldt ook voor u: Kom tot Mij, de Zaligmaker, even machtig als gewillig om u rust te geven. Tot Mij, Die nooit een enkele ziel heeft uitgeworpen die de zaligheid en de hemel door Mij heeft gezocht. Kom tot Mij; en Ik zal u rust geven.

Ds. O. Winslow

[J.C. Philpot]

Niet ieder ware christen is ook altijd een wakend christen. Dat leren we uit de gelijkenis van de van de vijf wijze en vijf dwaze maagden. (...) Slaperigheid houdt Gods kinderen niet uit de hemel (zie bijvoorbeeld 1 petrus 1:4), maar maakt hen wel onvruchtbaar voor anderen. Zo valt te vrezen dat veel christenen in deze tijd hun nageslacht verliezen aan de wereld omdat ze slaperig zijn geworden. Wat een verdrietig vooruitzicht: "Zelf zal hij behouden worden, doch alzo als door vuur" (1 Korinthe 3:15).

Ds. M. van Reenen

[KDD]

Wat zijn de verschillen tussen ware verzekering en aanmatiging?

1. Zij verschillen in de wijze waarop ze gewerkt worden. Goddelijke verzekering vloeit voort uit verootmoediging wegens de zonde; ik heb het niet over de mate van vernedering, maar over de waarheid ervan. In Palermo groeit riet waarin een honingzoet sap zit; een ziel die over de zonde vernederd is, is het gekrookte riet, waarin deze zoete verzekering groeit. Gods Geest is een Geest der dienstbaarheid, vóór dat Hij een Geest der aanneming tot kinderen is, maar aanmatiging verheft zich zonder enig vernederend woord van de Geest. "Hoe hebt gij het wildbraad zo gauw gevonden?" De ploegschaar gaat door de grond eer het zaad wordt gezaaid. Het hart moet omgeploegd worden door vernedering en berouw, voor God het zaad van verzekering daarin zaait.

2. Wie een ware verzekering heeft zal zich hoeden voor datgene dat zijn zekerheid zal verzwakken en verdonkeren; hij is bevreesd voor de verboden vrucht. Hij weet dat hij, Hoewel hij zijn ziel niet kan verliezen door te zondigen, wel zijn verzekering kan verzondigen. Maar wie het dwaze vuur van de aanmatiging heeft, is niet bang zijn klederen te bevlekken, hij is onverschrokken ten opzichte van de zonde. "Zult gij niet van nu af tot Mij roepen: Mijn Vader? .... Zie, gij spreekt en doet die boosheden, en neemt de overhand", Jeremia 3:4, 5. Bileam zei: "Mijn God" en hij was toch een tovenaar. Het is een teken dat iemand geen geld bij zich heeft, als hij niet terugdeinst om alle uren in de nacht te reizen. Als iemand de werken der duisternis niet vreest, is dat een teken dat hij niet de parel van verzekering bezit.

3. Ware verzekering rust op een schriftuurlijke grondslag. Het Woord zegt: "De werking der gerechtigheid zal zijn gerustheid en zekerheid tot in eeuwigheid", Jesaja 32:17. De zekerheid van een christen is gegrond in de Schrift. God heeft het zaad der gerechtigheid in zijn ziel gezaaid en dit zaad heeft de oogst der verzekering opgebracht. Aanmatiging is echter namaak; zij kan niet de Schrift als grond tonen. Zij is als een testament zonder zegel en getuigen, wat bij de wet van nul en gener waarde is. Aanmatiging mist zowel het getuigenis van het Woord als het zegel van de Geest.

4. De verzekering die uit de heiligmaking voortvloeit, houdt het hart steeds in een ootmoedige gestalte. "Heere", zegt de ziel, "wie ben ik, dat in het voorbijgaan van zovelen, de gouden stralen van Uw liefde op mij zijn gevallen?" Paulus was verzekerd. Was hij hoogmoedig op deze parel? Neen. "Mij, den allerminste van al de heiligen", Efeze 3:8. Hoe meer liefde een christen van de Heere ontvangt, hoe sneer lij zichzelf ziet als een schuldenaar van vrije genade. Het gevoel van zijn schuld houdt zijn hart nederig, maar aanmatiging is een broedsel van hoogmoed. Wie zich iets aanmatigt, ziet met minachting op anderen; hij acht zich beter dan anderen. "O God, ik dank U, dat ik niet ben gelijk de andere mensen, ... of gelijk deze tollenaar", Lukas 18:11. Veren vliegen omhoog, maar goud gaat naar beneden. Zo gaat het hart van degene die deze gouden zekerheid heeft in ootmoedigheid omlaag.

[Ad Anker]

Het is volbracht!

God is gerechtvaardigd in de Geest, de Wet is in ere hersteld; zonde, schuld en straf zijn gedragen. De Trooster, de Geest des levens uit God, is verkregen, de heiliging een feit geworden in het bloed van het eeuwig Verbond. Van het kruis af is ons alles door de Vader bekend gemaakt; onze droefheid moet in vreugde verkeren. Alles is het onze geworden. Het lijden van deze tegenwoordige tijd, zonde en nood, het moet alles medewerken tot eeuwige zaligheid. Wie mede wil, die kome mede. Niemand late zich afschrikken door zijn zonde, door zijn aanklagend geweten.
Wat zal de nood? Hij moet goud voor ons uitgraven. Wat de zonde? Zij moet ons in de beschermende burcht van Jezus' heiligende wonden drijven. Wat de duivel? Hij is uit de hemel geworpen. Wat de wereld? Zij moet ons de rechte weg naar het hart Gods wijzen. Wat de dood? Hij moet ons de wagen van Elia bereiden, waarmede wij opvaren naar de overzijde.
Is het uw ernstige begeerte, het Lam te volgen, waar het ook henengaat, zo spreekt, in weerwil van de edik, die men u aanbiedt: Het is volbracht! Strekken wij ons dan tot Christus uit, houden wij ons aan Zijn Woord, wij mogen het, ofschoon alles 'Neen!' schreeuwt. Moed, moed en over een kleine tijd zullen wij Hem danken, van aangezicht tot aangezicht: Gij, Heere Jezus, hebt alles alleen gedaan. Gij Hebt alles volbracht.

Mijn God, U zal ik eeuwig loven,
Omdat Gij 't hebt gedaan.
'k Verwacht Uw trouwe hulp van boven,
Uw waarheid zal bestaan.
Uw Naam is voor 't oprecht gemoed
Van al Uw gunstvolk goed.

Dr. H.F. Kohlbrugge

[Arja]

Het is volbracht!

God is gerechtvaardigd in de Geest, de Wet is in ere hersteld; zonde, schuld en straf zijn gedragen. De Trooster, de Geest des levens uit God, is verkregen, de heiliging een feit geworden in het bloed van het eeuwig Verbond. Van het kruis af is ons alles door de Vader bekend gemaakt; onze droefheid moet in vreugde verkeren. Alles is het onze geworden. Het lijden van deze tegenwoordige tijd, zonde en nood, het moet alles medewerken tot eeuwige zaligheid. Wie mede wil, die kome mede. Niemand late zich afschrikken door zijn zonde, door zijn aanklagend geweten.
Wat zal de nood? Hij moet goud voor ons uitgraven. Wat de zonde? Zij moet ons in de beschermende burcht van Jezus' heiligende wonden drijven. Wat de duivel? Hij is uit de hemel geworpen. Wat de wereld? Zij moet ons de rechte weg naar het hart Gods wijzen. Wat de dood? Hij moet ons de wagen van Elia bereiden, waarmede wij opvaren naar de overzijde.
Is het uw ernstige begeerte, het Lam te volgen, waar het ook henengaat, zo spreekt, in weerwil van de edik, die men u aanbiedt: Het is volbracht! Strekken wij ons dan tot Christus uit, houden wij ons aan Zijn Woord, wij mogen het, ofschoon alles 'Neen!' schreeuwt. Moed, moed en over een kleine tijd zullen wij Hem danken, van aangezicht tot aangezicht: Gij, Heere Jezus, hebt alles alleen gedaan. Gij Hebt alles volbracht.

Mijn God, U zal ik eeuwig loven,
Omdat Gij 't hebt gedaan.
'k Verwacht Uw trouwe hulp van boven,
Uw waarheid zal bestaan.
Uw Naam is voor 't oprecht gemoed
Van al Uw gunstvolk goed.

Dr. H.F. Kohlbrugge

Ik snap het eerste stukje niet. Klopt dat wel? "God is gerechtvaardigd in de Geest" God is toch in zichzelf rechtvaardig en Hij hoeft toch niet gerechtvaardigd te worden? Ik doe niks af van het mooie citaat hoor maar gewoon even... ik snap het dat ene stukje niet.

[J.C. Philpot]

Ik snap het eerste stukje niet. Klopt dat wel? "God is gerechtvaardigd in de Geest" God is toch in zichzelf rechtvaardig en Hij hoeft toch niet gerechtvaardigd te worden? Ik doe niks af van het mooie citaat hoor maar gewoon even... ik snap het dat ene stukje niet.

Het klopt wel, want zo te zien is het een aanhaling van 1 Timoteus 3:16. Misschien dat de kanttekeningen of commentaren hier uitleg bij kunnen geven.

[Arja]

Ik snap het eerste stukje niet. Klopt dat wel? "God is gerechtvaardigd in de Geest" God is toch in zichzelf rechtvaardig en Hij hoeft toch niet gerechtvaardigd te worden? Ik doe niks af van het mooie citaat hoor maar gewoon even... ik snap het dat ene stukje niet.

Het klopt wel, want zo te zien is het een aanhaling van 1 Timoteus 3:16. Misschien dat de kanttekeningen of commentaren hier uitleg bij kunnen geven.

Dank je wel. Ik heb verder gezocht en kwam uit bij Romeinen 1 "Die krachtiglijk bewezen is te zijn de Zone Gods naar den Geest der heiligmaking, uit de opstanding der doden, namelijk Jezus Christus, onzen Heere."

Kanttekening zegt bij Timotheus: voor onschuldig en rechtvaardig erkend, gelijk Matth. 11:19. Luk. 7:29.
Ik wist het echt niet, dat dit er achter zat. Nu wordt het nog mooier.

[J.C. Philpot]

Hebt u ook wel eens gebeden om een gebed?
Bent u er aan ontdekt, dat u niet alleen biddeloos bent, maar ook dat uw eigen woorden een walg in Gods oog moeten zijn zonder de Geest der gebeden? Het wordt geleerd op de leerschool des gebeds. Dan krijgt de bidder een leermeester nodig, die hem vóór bidt, omdat hij zelf geen woord meer kan vinden, dat voor God kan bestaan. O, wat loopt het met een echte bidder toch laag af. Hij houdt zelfs geen gebed meer over, en als er dan nog maar een gebed mag zijn om een gebed.
Maar voor een hulpeloze bidder is er nog raad. Want Christus heeft Zijn Geest der gebeden uitgestort op de Pinksterdag. En die Geest is het, Die biddelozen tot bidders kan maken. Want Hij bidt in hen met onuitsprekelijke verzuchtingen, dewijl Hij naar God voor de heiligen bidt.
Dus om te bidden hebben we een Ander nodig. Zalig wie dat verstaat.
Want de Geest wil nog werken in een mens, die niet bidden kan. Maar zo wordt God verheerlijkt in Zijn eigen werk. Immers, zal een gebed doordringen tot in de hemel, dan zal het van de hemel moeten geschonken zijn. Zelfs een gebed om een gebed is het werk van de Heilige Geest. Dat maakt een bidder afhankelijk in het bidden.

Ds. F. Bakker

Overgenomen uit een nieuwsbrief