Waarom vertrekken leden van GG naar CGK (bhp), HHK, PKN (gb)?

[DDD]

Het aantal vertrekkers wordt niet meer gecamoufleerd door een hoog geboortecijfer. Dat is het verschil.
Vertrekkers zijn van alle tijden, nu meer zichtbaar.
Daarnaast is het in dit tijdsgewricht zo dat de sociale controle verandert. Het is nog steeds zo dat een kerkwissel uitsluiting uit de familiekring of andere sociale kring inhoudt, maar veel minder dan vroeger. Dus wisselen wordt makkelijker.

En elke vertrek heeft zijn reden. Vroeger en nu.

Wat bedoel je met uitsluiting uit de familiekring of sociale kring? Is dat iets dat geregeld voorkomt? Ik heb er ooit vanuit Rijssen wel eens iets over gehoord in een heel bijzonder geval, maar verder heb ik zoiets nog nooit in werkelijkheid gehoord of meegemaakt.

Ik kan je vele voorbeelden geven. Uitsluiting wordt vast niet hardop gezegd, maar oh, hoezeer zit het onderhuids en is het heel duidelijk te voelen.

Het zal dan toch ook de omgeving zijn. Ik ben wel benieuwd naar twee voorbeelden. In mijn omgeving speelt het zeker niet volgens de definities die ik daar zelf voor hanteer, daarvoor ken ik teveel voorbeelden van mensen die van kerk veranderen.

Het is ook maar net wat je onder uitsluiting verstaat. Ik vind zelf ook dat als je uit een GG-gezin komt, je je familieleden niet moet laten delen in bijvoorbeeld een voetbalwedstrijd op zondag. Vind je dat uitsluiting? Ik zou me kunnen voorstellen dat het onder die definitie kan vallen, terwijl ik het andersom een vorm van gebrek aan fijngevoeligheid vind. Maar goed, daarmee perk je andermans bewegingsruimte wel in.

Als ik bijvoorbeeld op Instagram een formule-1-race op zondag niet like, is dat uitsluiting? Of is dat zonder veel ophef uiting geven aan mijn eigen opvattingen, en die niet aan de kant schuiven?

[Herman]

Ik kan je vele voorbeelden geven. Uitsluiting wordt vast niet hardop gezegd, maar oh, hoezeer zit het onderhuids en is het heel duidelijk te voelen.

Ik hoorde volgende week nog: "in die kerk kan je echt niet bekeerd worden". Je wordt tegenwoordig niet uitgesloten in die zin dat je niet meer op de verjaardag hoeft te komen, maar er is wel sprake van manipulatief gedrag.

[DDD]

Ik vind dat ook géén uitsluiting. Als bepaalde vrienden tegen mij zeggen dat je met mijn opvattingen niet zalig kunt worden, dan is dat uit oprechte bezorgdheid en liefde.

Ik vind dat je erg voorzichtig moet zijn om bewogenheid als uitsluiting te typeren. Uitsluiting is wat sommige Jehova's Getuigen doen, in een extreem radicale interpretatie van nieuwtestamentische voorschriften over de tucht.

[Zeeuw]

Het aantal vertrekkers wordt niet meer gecamoufleerd door een hoog geboortecijfer. Dat is het verschil.
Vertrekkers zijn van alle tijden, nu meer zichtbaar.
Daarnaast is het in dit tijdsgewricht zo dat de sociale controle verandert. Het is nog steeds zo dat een kerkwissel uitsluiting uit de familiekring of andere sociale kring inhoudt, maar veel minder dan vroeger. Dus wisselen wordt makkelijker.

En elke vertrek heeft zijn reden. Vroeger en nu.

Wat bedoel je met uitsluiting uit de familiekring of sociale kring? Is dat iets dat geregeld voorkomt? Ik heb er ooit vanuit Rijssen wel eens iets over gehoord in een heel bijzonder geval, maar verder heb ik zoiets nog nooit in werkelijkheid gehoord of meegemaakt.

Ik kan je vele voorbeelden geven. Uitsluiting wordt vast niet hardop gezegd, maar oh, hoezeer zit het onderhuids en is het heel duidelijk te voelen.

Het zal dan toch ook de omgeving zijn. Ik ben wel benieuwd naar twee voorbeelden. In mijn omgeving speelt het zeker niet volgens de definities die ik daar zelf voor hanteer, daarvoor ken ik teveel voorbeelden van mensen die van kerk veranderen.

Het is ook maar net wat je onder uitsluiting verstaat. Ik vind zelf ook dat als je uit een GG-gezin komt, je je familieleden niet moet laten delen in bijvoorbeeld een voetbalwedstrijd op zondag. Vind je dat uitsluiting? Ik zou me kunnen voorstellen dat het onder die definitie kan vallen, terwijl ik het andersom een vorm van gebrek aan fijngevoeligheid vind. Maar goed, daarmee perk je andermans bewegingsruimte wel in.

Als ik bijvoorbeeld op Instagram een formule-1-race op zondag niet like, is dat uitsluiting? Of is dat zonder veel ophef uiting geven aan mijn eigen opvattingen, en die niet aan de kant schuiven?

Exact wat Herman zegt: 'bij jullie gaat alles makkelijker, bij jullie rent iedereen aan het Avondmaal, je wil naar die kerk omdat je daar x, y, z mag'. En vervolgens nooit meer praten over geestelijke zaken. Of wanneer je ook maar iets over een dominee, preek, kerkdienst wil delen direct een minachtend gesnuif want 'jaja, het zal wel'.

Niet naar kerk komen als er een kind gedoopt wordt, want 'bij jullie zus en zo'. Niet naar een belijdenisdienst komen want 'de dominee praat iedereen zalig'.

[Zeeuw]

Ik vind dat ook géén uitsluiting. Als bepaalde vrienden tegen mij zeggen dat je met mijn opvattingen niet zalig kunt worden, dan is dat uit oprechte bezorgdheid en liefde.

Ik vind dat je erg voorzichtig moet zijn om bewogenheid als uitsluiting te typeren. Uitsluiting is wat sommige Jehova's Getuigen doen, in een extreem radicale interpretatie van nieuwtestamentische voorschriften over de tucht.

Dat is mooi van die vrienden. In mijn voorbeeld heeft het niets te maken met oprechte liefde.

[DDD]

Het is de toon die de muziek maakt. Maar hier zit toch ook een interpretatie tussen. Al deze voorbeelden kunnen ook voortkomen uit onzekerheid of onvermogen om de eigen gedachten te bepalen.

De vraag is, of het gebrek aan liefde niet de noodzakelijke vooronderstelling is in plaats van de eindconclusie.

Ik vind overigens dat je gewoon aanwezig hoort te zijn als je broer tot imam wordt bevestigd. Dus ik ben zeker niet voor afwezigheid bij een belijdenisdienst, nog even los van het feit dat de mensen die daar extreme meningen over hebben, over het algemeen zelf het meeste dwalen, mijns inziens.

[Herman]

Ik vind dat ook géén uitsluiting. Als bepaalde vrienden tegen mij zeggen dat je met mijn opvattingen niet zalig kunt worden, dan is dat uit oprechte bezorgdheid en liefde.

Ik vind dat je erg voorzichtig moet zijn om bewogenheid als uitsluiting te typeren. Uitsluiting is wat sommige Jehova's Getuigen doen, in een extreem radicale interpretatie van nieuwtestamentische voorschriften over de tucht.

Dat is een mogelijkheid, maar zo wordt dat door de ontvanger niet ervaren. Een gesprek wordt dan ook alleen in verwijtende zin gevoerd, niet met belangstelling en bewogenheid. En het is dus bedoeld om een bepaalde macht uit te blijven oefenen. Het heeft namelijk wel het gevoel opgeroepen 'dat ze nu uit de familie liggen'.

[Adagio]

Toen zeide Jezus tot hen: Gij zult allen aan Mij geërgerd worden in dezen nacht; want er is geschreven: Ik zal den Herder slaan, en de schapen der kudde zullen verstrooid worden.

Nogal aanmatigend, dit citaat.

Ik bedoel, niet alleen de vrome kwasten worden geërgerd. Hoewel dat ook "Toen kwamen Zijn discipelen tot Hem en zeiden tot Hem: Weet Gij wel dat de farizeeën deze rede horende, geërgerd zijn geweest?"

Wat is nu precies je punt? Een tekst erin gooien zonder toelichting?

Iemand stelde de vraag "Als je als predikant vindt dat je de waarheid verkondigd, hoe komt het dan dat gemeenteleden vertrekken?" Deze vraag veronderstelt: bij het verkondigen van de waarheid zouden mensen toch niets anders willen dan blijven luisteren - in de Bijbel zijn echter wel voorbeelden te vinden dat zoiets verschillend ligt. Een mens weet Gods raad niet, "Mensenkind, zullen deze beenderen levend worden? En ik zeide: Heere HEERE, Gij weet het. Toen zeide Hij tot mij: Profeteer over deze beenderen, en zeg tot hen: Gij dorre beenderen, hoort des HEEREN woord."

Ondanks de mening van de predikant dat hij de waarheid verkondigt, kunnen er verschillende redenen zijn dat mensen (goddelozen, vrome kwasten en Zijn kinderen) liever wat anders zouden horen of meemaken.
Joh. 12 "En hoewel Hij zovele tekenen voor hen gedaan had, nochtans geloofden zij in Hem niet."

[Adagio]

Gods Geest verbrijzelt en heelt en verbindt met de Waarheid (Joh. 14: 6).
"Jezus nu wetende bij Zichzelven dat Zijn discipelen daarover murmureerden, zeide tot hen: Ergert ulieden dit? Wat zou het dan zijn zo gij den Zoon des mensen zaagt opvaren waar Hij tevoren was? De Geest is het Die levend maakt; het vlees is niet nut. De woorden die Ik tot u spreek, zijn geest en zijn leven."

[MGG]

Ik heb eigenlijk een vraag over dit thema.

Ik heb altijd gedacht dat de uitstroom van de (O)GG(iN) vrijwel altijd te wijten was aan een gebrek aan predikanten. Gemeenteleden hebben soms jarenlang geen eigen dominee. Sommige gemeenteleden hebben zelfs nooit een eigen dominee gehad. Nu valt het mij op dat ook de aantallen van gemeentes die wél een eigen dominee hebben dalen. Terwijl er dan ook nog wel vaak sprake is van een relatief hoog geboortecijfer. Dit lijkt vooral plaats te vinden bij de GG. Ik ga er in deze hypothese even vanuit dat dit vooral te maken heeft met de leer. In een CGK, HHK of GB is het allemaal wel wat toegankelijker, waardoor er vaak een overstap word gemaakt.

In de deze kerken (O)GG(iN) heerst er best wel een soort gevoel van 'waarheid'. Ook onder predikanten. Nu is concreet mijn vraag: Als je als predikant vind dat je de waarheid verkondigd, hoe komt het dan dat gemeenteleden vertrekken? Het argument kan dan zijn dat gemeenteleden de 'waarheid' niet meer willen horen, maar is het niet juist zo dat de waarheid altijd zijn kracht behoudt? Wie kan er wat zinnigs over zeggen?

Ik wil er even alvast bij zeggen dat het niet basherig bedoeld is, het is een oprechte vraag.

Als CGK’er vind ik dit een vreemde discussie. De CGK ging per 1-1-2023 terug met 1160 (doop)leden. Niemand heeft het daar over. Waarom altijd weer de vragen over de relatief kleine teruggang in de GG?
Je bedoeld het niet basherig en dat geloof ik. Toch staan er allerlei aannames in jouw bijdrage die ik niet feitelijk kan controleren.

Je schrijft zelf dat het een hypothese is. Nu zijn er op de forum best veel ex-GG’ers die deze hypothese gaan bevestigen. Maar is dat representatief voor de overgangssituatie van anderen die niet op het RF zitten?

Dank voor je bericht. Ik heb al eerder feiten genoemd en gevraagd om een discussie op basis van feiten en objectieve vergelijkingen. Helaas wordt deze discussie vermeden. Als GG'er krijg je al snel het verwijt van wegkijken. Of komen mensen aan met anekdotisch bewijs.

[merel]

Het aantal vertrekkers wordt niet meer gecamoufleerd door een hoog geboortecijfer. Dat is het verschil.
Vertrekkers zijn van alle tijden, nu meer zichtbaar.
Daarnaast is het in dit tijdsgewricht zo dat de sociale controle verandert. Het is nog steeds zo dat een kerkwissel uitsluiting uit de familiekring of andere sociale kring inhoudt, maar veel minder dan vroeger. Dus wisselen wordt makkelijker.

En elke vertrek heeft zijn reden. Vroeger en nu.

Wat bedoel je met uitsluiting uit de familiekring of sociale kring? Is dat iets dat geregeld voorkomt? Ik heb er ooit vanuit Rijssen wel eens iets over gehoord in een heel bijzonder geval, maar verder heb ik zoiets nog nooit in werkelijkheid gehoord of meegemaakt.

Ik wist ook niet dat dat voorkwam, maar kreeg met onze overgang van CGK en PKN ook meerdere malen de opmerking dat het vast niet meeviel om te vertrekken en een nieuwe vriendenkring op te bouwen. Ik bemerkte alom verbazing na mijn opmerking dat mijn vriendenkring door de verandering van kerk echt niet zou veranderen. Blijkbaar is het voor veel mensen nog steeds zo dat hun sociale kring afhangt van de plek waar zij kerken. Dat geldt voor ons zeer zeker niet.

[MGG]

Wat bedoel je met uitsluiting uit de familiekring of sociale kring? Is dat iets dat geregeld voorkomt? Ik heb er ooit vanuit Rijssen wel eens iets over gehoord in een heel bijzonder geval, maar verder heb ik zoiets nog nooit in werkelijkheid gehoord of meegemaakt.

Ik kan je vele voorbeelden geven. Uitsluiting wordt vast niet hardop gezegd, maar oh, hoezeer zit het onderhuids en is het heel duidelijk te voelen.

Het zal dan toch ook de omgeving zijn. Ik ben wel benieuwd naar twee voorbeelden. In mijn omgeving speelt het zeker niet volgens de definities die ik daar zelf voor hanteer, daarvoor ken ik teveel voorbeelden van mensen die van kerk veranderen.

Het is ook maar net wat je onder uitsluiting verstaat. Ik vind zelf ook dat als je uit een GG-gezin komt, je je familieleden niet moet laten delen in bijvoorbeeld een voetbalwedstrijd op zondag. Vind je dat uitsluiting? Ik zou me kunnen voorstellen dat het onder die definitie kan vallen, terwijl ik het andersom een vorm van gebrek aan fijngevoeligheid vind. Maar goed, daarmee perk je andermans bewegingsruimte wel in.

Als ik bijvoorbeeld op Instagram een formule-1-race op zondag niet like, is dat uitsluiting? Of is dat zonder veel ophef uiting geven aan mijn eigen opvattingen, en die niet aan de kant schuiven?

Exact wat Herman zegt: 'bij jullie gaat alles makkelijker, bij jullie rent iedereen aan het Avondmaal, je wil naar die kerk omdat je daar x, y, z mag'. En vervolgens nooit meer praten over geestelijke zaken. Of wanneer je ook maar iets over een dominee, preek, kerkdienst wil delen direct een minachtend gesnuif want 'jaja, het zal wel'.

Niet naar kerk komen als er een kind gedoopt wordt, want 'bij jullie zus en zo'. Niet naar een belijdenisdienst komen want 'de dominee praat iedereen zalig'.

Valt niet naar een kerkdienst komen al onder uitsluiting? De lat ligt dan wel heel laag.
Het eerste stukje gaat vooral over fatsoen. Het ontbreken van fatsoen kan inderdaad als uitsluiting voelen.

[Ambtenaar]

Iemand stelde de vraag "Als je als predikant vindt dat je de waarheid verkondigd, hoe komt het dan dat gemeenteleden vertrekken?" Deze vraag veronderstelt: bij het verkondigen van de waarheid zouden mensen toch niets anders willen dan blijven luisteren - in de Bijbel zijn echter wel voorbeelden te vinden dat zoiets verschillend ligt. Een mens weet Gods raad niet, "Mensenkind, zullen deze beenderen levend worden? En ik zeide: Heere HEERE, Gij weet het. Toen zeide Hij tot mij: Profeteer over deze beenderen, en zeg tot hen: Gij dorre beenderen, hoort des HEEREN woord."

Ondanks de mening van de predikant dat hij de waarheid verkondigt, kunnen er verschillende redenen zijn dat mensen (goddelozen, vrome kwasten en Zijn kinderen) liever wat anders zouden horen of meemaken. Joh. 12 "En hoewel Hij zovele tekenen voor hen gedaan had, nochtans geloofden zij in Hem niet."

Nogal aanmatigend toch, een dergelijke opstelling? Nog los gezien dat er ook tal van andere kerken zijn waar een Bijbelse boodschap te horen is.

[HHR]

Ik ken deze ervaring niet eerlijk gezegd.
Nog heel veel goede contacten en geestelijke gesprekken met vrienden en familie uit de vorige gemeente. Scheelt wel dat het merendeel alle begrip had voor onze keuze. Maar zelf deze stap (nog) niet durven of willen nemen.
De weg in deze is dan ook voor iedereen heel persoonlijk.

[Zeeuw]

Ik kan je vele voorbeelden geven. Uitsluiting wordt vast niet hardop gezegd, maar oh, hoezeer zit het onderhuids en is het heel duidelijk te voelen.

Het zal dan toch ook de omgeving zijn. Ik ben wel benieuwd naar twee voorbeelden. In mijn omgeving speelt het zeker niet volgens de definities die ik daar zelf voor hanteer, daarvoor ken ik teveel voorbeelden van mensen die van kerk veranderen.

Het is ook maar net wat je onder uitsluiting verstaat. Ik vind zelf ook dat als je uit een GG-gezin komt, je je familieleden niet moet laten delen in bijvoorbeeld een voetbalwedstrijd op zondag. Vind je dat uitsluiting? Ik zou me kunnen voorstellen dat het onder die definitie kan vallen, terwijl ik het andersom een vorm van gebrek aan fijngevoeligheid vind. Maar goed, daarmee perk je andermans bewegingsruimte wel in.

Als ik bijvoorbeeld op Instagram een formule-1-race op zondag niet like, is dat uitsluiting? Of is dat zonder veel ophef uiting geven aan mijn eigen opvattingen, en die niet aan de kant schuiven?

Exact wat Herman zegt: 'bij jullie gaat alles makkelijker, bij jullie rent iedereen aan het Avondmaal, je wil naar die kerk omdat je daar x, y, z mag'. En vervolgens nooit meer praten over geestelijke zaken. Of wanneer je ook maar iets over een dominee, preek, kerkdienst wil delen direct een minachtend gesnuif want 'jaja, het zal wel'.

Niet naar kerk komen als er een kind gedoopt wordt, want 'bij jullie zus en zo'. Niet naar een belijdenisdienst komen want 'de dominee praat iedereen zalig'.

Valt niet naar een kerkdienst komen al onder uitsluiting? De lat ligt dan wel heel laag.
Het eerste stukje gaat vooral over fatsoen. Het ontbreken van fatsoen kan inderdaad als uitsluiting voelen.

Als je kind wordt gedoopt, dit een heel belangrijk moment is en je ouders komen niet? Nee, dat is geen lage lat. Dat is belachelijk wettisisme en liefdeloosheid.