Wim Anker schreef: ↑07 mar 2024, 13:16
Lees je wel eens?
Nee. Hoewel? Dan had ik niet geweten dat ik nu antwoord op een vraag moest geven.
Men kan wel een oorzaak benoemen ZONDER het goed te praten! Of is dat te ingewikkeld voor je?
Als het gedrag van de vrouw als oorzaak genoemd wordt, dan wordt er schuld bij haar gelegd, aan het verOORZAAKte gedrag.
Maar niets, werkelijk niets, legt de schuld voor het vreemdgaan anders dan bij de man.
Daarmee blijft staan dat het gedrag van de vrouw, die zich niet houdt aan de Bijbelse lijn, (noemende haar man haar heer,) ook niet goed is en niet goed genoemd mag worden.
Maar laat een ieder zich richten op de eigen zonde, en niet die op die van de andere partij.
Een goed huwelijk bestaat uit geven en in de gezonde dagen ontvangen. Maar op dagen, weken, tijden dat het ontvangen gemist wordt, blijft het geven wel staan.
Paulus gebruikt in Efeze 5 heel grote woorden voor man:
25 Gij mannen, hebt uw eigen vrouwen lief, gelijk ook Christus de Gemeente liefgehad heeft, en Zichzelven voor haar heeft overgegeven;
26 Opdat Hij haar heiligen zou, haar gereinigd hebbende met het bad des waters door het Woord;
27 Opdat Hij haar Zichzelven heerlijk zou voorstellen, een Gemeente, die geen vlek of rimpel heeft, of iets dergelijks, maar dat zij zou heilig zijn en onberispelijk.
28 Alzo zijn de mannen schuldig hun eigen vrouwen lief te hebben, gelijk hun eigen lichamen. Die zijn eigen vrouw liefheeft, die heeft zichzelven lief.
Christus gaf Zichzelf over tot in de dood, zolang je dat als man niet voor je vrouw hebt gedaan, moest je maar niet naar haar wijzen.