Gereformeerde Gemeenten

[DDD]

100 zelfde dingen is wat anders dan 100 preken over 52 zondagen.

Het ging om een begrafenis waarin steeds hetzelfde werd gezegd, niet over honderd preken over de catechismus.

[Erskinees]

Vandaag een begrafenis met twee predikanten, één sprak in de rouwdienst en één op de begraafplaats. Op de begrafenis was het als het ware nog een keer een preek, een half uur. Dat was echt te lang, een oudere dame ging bijna door de knieën. Het jammere is dat je je dit herinnert en de boodschap vrijwel niet. Ook omdat het een soort herhaling was van de rouwdienst.

De dingen zijn op een gegeven moment wel een keer gezegd. De meeste mensen horen honderden preken. Allemaal open deuren die iedereen al honderd keer heeft gehoord. Snap niet wat mensen altijd te zeggen hebben. Vooral in dit geval als in de kerk ook al voldoende is gezegd.

De gelovige hoort graag over haar Heere en Heiland.

De gelovige heeft ook een bepaald concentratie- en uithoudingsvermogen en daar zit een maximum aan.

[Herman]

100 zelfde dingen is wat anders dan 100 preken over 52 zondagen.

Het ging om een begrafenis waarin steeds hetzelfde werd gezegd, niet over honderd preken over de catechismus.

"Het was ongeveer een herhaling", dat is de typering.
Gezang maakt daarvan: 100 keer hetzelfde horen. Nu, volgens mij kan je de bewering van M. hooguit naar 2 extrapoleren.

[DDD]

Nee. Het ging erom dat op een begrafenis van alles werd verteld wat de gemiddelde gelovige ook in de kerk al honderden keren heeft gehoord. En dat in tweevoud, nota bene.

De rechtvaardige moet echter tijd en wijze weten. Een begrafenis is niet het moment om te kwebbelen. Daarom moeten de woorden van de sprekers weinig zijn. Een paar woorden van Jezus, de geloofsbelijdenis, het onzevader, dat is meer dan voldoende bijdrage vanuit de kerk der eeuwen. Daarnaast oog voor de rouwende familie en voor het afscheid van een geliefde.

[Herman]

Dat is interpretatie. Ik kan me dat ook voorstellen, maar dat staat er niet. Maar blijkbaar is het je ochtend niet. Een rouwtoespraak veroordelen met het woord kwebbelen, ga toch fietsen.

[Erskinees]

Grijp dan graag in als mod en knip het woord kwebbelen, maar "ga toch fietsen" vind ik geen respectvolle en volwassen reactie.

[Gezang]

Dat is interpretatie. Ik kan me dat ook voorstellen, maar dat staat er niet. Maar blijkbaar is het je ochtend niet. Een rouwtoespraak veroordelen met het woord kwebbelen, ga toch fietsen.

In ga vandaag zeker nog stukje fietsen. Dus bedankt! Ik ben het roerend met DDD eens. Hij heeft ook de Dordtse Kerkorde achter zich staan dat begrafenis sober moet zijn.

[DDD]

Dat is interpretatie. Ik kan me dat ook voorstellen, maar dat staat er niet. Maar blijkbaar is het je ochtend niet. Een rouwtoespraak veroordelen met het woord kwebbelen, ga toch fietsen.

Dat staat er toch helemaal niet.

Ik zeg dat een rouwsamenkomst niet het moment is om te kwebbelen. En ik verbind daar een conclusie aan. Ik zeg niet dat er in een concreet geval gekwebbeld is. Ik kan mij overigens wel gekwebbel herinneren in mijn eigen ervaringen.

[Tiberius]

Nee. Het ging erom dat op een begrafenis van alles werd verteld wat de gemiddelde gelovige ook in de kerk al honderden keren heeft gehoord. En dat in tweevoud, nota bene.

De rechtvaardige moet echter tijd en wijze weten. Een begrafenis is niet het moment om te kwebbelen. Daarom moeten de woorden van de sprekers weinig zijn. Een paar woorden van Jezus, de geloofsbelijdenis, het onzevader, dat is meer dan voldoende bijdrage vanuit de kerk der eeuwen. Daarnaast oog voor de rouwende familie en voor het afscheid van een geliefde.

Kwebbelen is geen respectvolle kwalificatie van wat die predikers doen.

Verder is het zo dat juist op een begrafenis veel niet-kerkelijken aanwezig zijn. Juist dan is het belangrijk om de kern te raken.
Ik begrijp die predikers wel. Je denkt al snel dat je de kern niet juist hebt gezegd, of te weinig, en dan het besef dat er veel onkerkelijken aanwezig zijn, maakt dat je dingen probeert nog duidelijker te gaan verwoorden.

[DDD]

Dan ben je te laat. Als je je behoorlijk voorbereidt, dan heb je de juiste formuleringen direct te pakken. Oeverloos doorpraten in een poging iets zinnigs te zeggen hoort niet thuis op de preekstoel en nog minder op een begraafplaats.

Los daarvan: op een begraafplaats is het niet het moment om mensen uitgebreid te waarschuwen. Het is het moment om de nabestaanden troost te bieden. Misbruik van de situatie om eigen stokpaardjes te berijden (al zijn ze nog zo bijbels, maar zo zullen andersdenkenden het zien) is op geen enkele manier wervend voor Gods koninkrijk.

Ik heb ook nog nooit gehoord dat iemand op die manier tot bekering kwam, hoewel God ook met kromme stokken rechte slagen kan slaan. Zulke uitlatingen zijn er meer voor de gemoedsrust van de spreker dan dat ze daadwerkelijk bijdragen aan Gods koninkrijk.

[Henk J]

Dan heb je vorige week het RD magazine gemist want daar stond iemand in die onder een toespraak op de begraafplaats tot inkeer is gekomen.

[Zeeuw]

Nee. Het ging erom dat op een begrafenis van alles werd verteld wat de gemiddelde gelovige ook in de kerk al honderden keren heeft gehoord. En dat in tweevoud, nota bene.

De rechtvaardige moet echter tijd en wijze weten. Een begrafenis is niet het moment om te kwebbelen. Daarom moeten de woorden van de sprekers weinig zijn. Een paar woorden van Jezus, de geloofsbelijdenis, het onzevader, dat is meer dan voldoende bijdrage vanuit de kerk der eeuwen. Daarnaast oog voor de rouwende familie en voor het afscheid van een geliefde.

Kwebbelen is geen respectvolle kwalificatie van wat die predikers doen.

Verder is het zo dat juist op een begrafenis veel niet-kerkelijken aanwezig zijn. Juist dan is het belangrijk om de kern te raken.
Ik begrijp die predikers wel. Je denkt al snel dat je de kern niet juist hebt gezegd, of te weinig, en dan het besef dat er veel onkerkelijken aanwezig zijn, maakt dat je dingen probeert nog duidelijker te gaan verwoorden.

Ik begrijp dat laatste ook goed. Je ziet mensen die je wellicht nooit meer ziet, die nooit meer naar kerk gaan, je wilt deze mensen toch ook bereiken. Maar...dan moet je wel in staat zijn aan te sluiten bij het kennisniveau van wat deze mensen hebben van Gods/godsdienst. Als je toespraak dan hetzelfde is als zondags in kerk, zullen ze er wellicht weinig van meekrijgen.

[pierre27]

Dat is interpretatie. Ik kan me dat ook voorstellen, maar dat staat er niet. Maar blijkbaar is het je ochtend niet. Een rouwtoespraak veroordelen met het woord kwebbelen, ga toch fietsen.

Heldere taal Herman.

[Tiberius]

Dan ben je te laat. Als je je behoorlijk voorbereidt, dan heb je de juiste formuleringen direct te pakken. Oeverloos doorpraten in een poging iets zinnigs te zeggen hoort niet thuis op de preekstoel en nog minder op een begraafplaats.

Ik denk ook dat het vaak slecht voorbereid is. Maar dat neemt de verantwoordelijkheid voor de prediker nog niet weg.

Ik heb ook nog nooit gehoord dat iemand op die manier tot bekering kwam, hoewel God ook met kromme stokken rechte slagen kan slaan. Zulke uitlatingen zijn er meer voor de gemoedsrust van de spreker dan dat ze daadwerkelijk bijdragen aan Gods koninkrijk.

Ook het feit dat jij ergens nog nooit van gehoord hebt, neemt die verantwoordelijkheid niet weg.

[CvdW]

Nee. Het ging erom dat op een begrafenis van alles werd verteld wat de gemiddelde gelovige ook in de kerk al honderden keren heeft gehoord. En dat in tweevoud, nota bene.

De rechtvaardige moet echter tijd en wijze weten. Een begrafenis is niet het moment om te kwebbelen. Daarom moeten de woorden van de sprekers weinig zijn. Een paar woorden van Jezus, de geloofsbelijdenis, het onzevader, dat is meer dan voldoende bijdrage vanuit de kerk der eeuwen. Daarnaast oog voor de rouwende familie en voor het afscheid van een geliefde.

Kwebbelen is geen respectvolle kwalificatie van wat die predikers doen.

Verder is het zo dat juist op een begrafenis veel niet-kerkelijken aanwezig zijn. Juist dan is het belangrijk om de kern te raken.
Ik begrijp die predikers wel. Je denkt al snel dat je de kern niet juist hebt gezegd, of te weinig, en dan het besef dat er veel onkerkelijken aanwezig zijn, maakt dat je dingen probeert nog duidelijker te gaan verwoorden.

Ik begrijp dat laatste ook goed. Je ziet mensen die je wellicht nooit meer ziet, die nooit meer naar kerk gaan, je wilt deze mensen toch ook bereiken. Maar...dan moet je wel in staat zijn aan te sluiten bij het kennisniveau van wat deze mensen hebben van Gods/godsdienst. Als je toespraak dan hetzelfde is als zondags in kerk, zullen ze er wellicht weinig van meekrijgen.

Op de markt in bijvoorbeeld Goes zijn er ook mensen die je wellicht nooit meer ziet, die nooit meer naar de kerk gaan, je wilt deze mensen toch ook bereiken? Ik ben blij dat er evangelisaties zijn. De sprekers op begraven plaatsen kunnen ook op de markten spreken. Ik krijg weleens de indruk dat ze zichzelf graag horen.