Kerkelijke eenheid en eenheid in geloofsleer.

[huisman]

Ik kijk mijn ogen uit. Dat is een recente ontwikkeling, toch?

Nee.

Ik denk dat het goed is om je er niet te druk om te maken, maar je te beproeven op de vruchten. Of beter gezegd: de vrucht van de Geest.

Als je God kwijt bent, heb je (als het goed is) geen rust voor je Hem gevonden hebt. Als je gaat rusten op het zoeken en concluderen uit de vrucht dat je Hem gevonden hebt, gaat er iets mis.

Waarom ben ik ondanks al onze verschillen en zelfs ruzies het vaak zo eens met @Posthoorn? Denk toch dat het bevinding is die ons bindt.

[Tiberius]

@Elbert. Jouw reactie bevestigd mijn bezwaar. Het hedendaagse Nederlands is vergeven van containerbegrippen. Is het geen container, dan maken we er wel één van door van alles en nog wat tot synoniem te verklaren. We vergeten te makkelijk dat het oudere Nederlands veel woorden heeft die de inhoud van een dergelijke container verwoorden. Waarbij aandacht is voor verschillende facetten van een zaak, opties, intenties en omstandigheden.
Het verlies van al die details in verwoording, het ontbreken van het oog voor al die verschillende facetten in een zaak, maken het begrip van de werkelijkheid steeds kleiner. Het verwoorden van ervaring en beleving wordt steeds moeilijker. Wat overblijft is: ik heb er geen woorden voor, het kan het niet goed zeggen! Of nog erger, de mens voelt zich ergens niet prettig bij, maar weet niet waar het vandaan komt. Hij heeft er geen woorden voor, maar het hart weet wat erin omgaat!
Vandaar mijn verzet tegen de huidige mode om van alles en nog wat te hertalen onder het mom van toegankelijkheid en verstaanbaarheid.

Taal leeft, refomart. Als je een taal hanteert die je alleen zelf nog maar begrijpt, kun je niet meer communiceren met anderen. Je zult dus steeds moeten 'vertalen' en ik denk dat dat ook gewoon kan.

Posthoorn, alles wat leeft kan ook (af)sterven. En dat is wat nu aan de orde is met de Nederlandse taal. Dat heeft grote gevolgen voor het geestelijk en sociaal welzijn, voor het religieus leven. Maar ook op het kunnen delen van waarneming en denken. Een samenleving behoeft een gemeenschappelijke taal. Is de taal in staat van ontbinding, zoals het Nederlands nu, dan kun je ook zeggen dat die samenleving in ontbinding is.
Om daar (met een religieus sausje) aan toe te geven, gaat mij echt te ver.

Je zou kunnen zeggen dat ik hierin te ver ga. Je behoeft immers alleen maar te vertalen! Maar dat vertalen is omzetten in een andere taal. Dat kan. Ben ik met je eens. Maar de samenleving, met die nieuwe taal, is dat dezelfde als de oorspronkelijke samenleving? Ik denk van niet. Hun waarneming en verstaan van de werkelijkheid heeft een heel andere taalinvulling. Daaruit volgt ook dat hun relatie- en identiteitsontwikkeling een andere is. Met als resultaat andere waarden en normen. En dus ook een ander religieus leven!

@Elbert, zie mijn reactie aan Posthoorn.

Ik ben het wel een beetje met je eens. De neiging om alles in B1-niveau te formuleren leidt ook bij mensen die een hogere taalbeheersing zouden kunnen hebben, tot verdomming. En dat is niet gunstig.

Ik herken dat wel, maar dat is wel de situatie waarmee we nu te dealen hebben. Mensen willen eenvoudige taal gebruiken.
Mensen van 2023 bereik je niet meer met een taalveld van 4 eeuwen geleden. Dat gaat 98% (o.i.d.) over hun hoofden heen. Misschien een enkeling uitgezonderd.

Wat Refomart voorstaat - nl. de Nederlandse taal van ca. 1650 als dode taal bestempelen en ons daarin blijven uitdrukken - dat gaat gewoon niet. Want de groep mensen die dat taalkleed nog een beetje begrijpt, wordt in snel tempo kleiner.
Vergis je niet, dat geldt ook voor trouwe kerkgangers.

[Bertiel]

@Posthoorn
toch is de sluitrede iets waar veel gewaardeerde oudvaders naar wijzen (Brakel, Immens, Smijtegeld)

[Herman]

En het heeft ook een plek in de catechismus. De aanbeveling van DDD kan misschien voor de ene persoon goed werken en voor de andere niet, maar het is wel een bijbelse lijn. Denk aan Hebreeën 12: zonder heiligmaking kan niemand God zien.

[Tiberius]

Ik kijk mijn ogen uit. Dat is een recente ontwikkeling, toch?

Nee.

Ik denk dat het goed is om je er niet te druk om te maken, maar je te beproeven op de vruchten. Of beter gezegd: de vrucht van de Geest.

Als je God kwijt bent, heb je (als het goed is) geen rust voor je Hem gevonden hebt. Als je gaat rusten op het zoeken en concluderen uit de vrucht dat je Hem gevonden hebt, gaat er iets mis.

En ook de lijn van de Dordtse Leerregels (hoofdstuk 1, par. 12):
12 Van deze hun eeuwige en onveranderlijke verkiezing ter zaligheid worden de uitverkorenen te zijner tijd, hoewel bij onderscheiden trappen en met ongelijke mate, verzekerd; niet, als zij de verborgenheden en diepten Gods curieuselijk doorzoeken, maar als zij de onfeilbare vruchten der verkiezing, in het Woord Gods aangewezen (als daar zijn: het waar geloof in Christus, kinderlijke vreze Gods, droefheid die naar God is over de zonde, honger en dorst naar de gerechtigheid, enz.), in zichzelven met een geestelijke blijdschap en heilige vermaking waarnemen (2 Kor. 13:5).

[Herman]

Ik dacht aan DL V.10 en V.12.

[Posthoorn]

Ik kijk mijn ogen uit. Dat is een recente ontwikkeling, toch?

Nee.

Ik denk dat het goed is om je er niet te druk om te maken, maar je te beproeven op de vruchten. Of beter gezegd: de vrucht van de Geest.

Als je God kwijt bent, heb je (als het goed is) geen rust voor je Hem gevonden hebt. Als je gaat rusten op het zoeken en concluderen uit de vrucht dat je Hem gevonden hebt, gaat er iets mis.

Waarom ben ik ondanks al onze verschillen en zelfs ruzies het vaak zo eens met @Posthoorn? Denk toch dat het bevinding is die ons bindt.

[Posthoorn]

@Posthoorn
toch is de sluitrede iets waar veel gewaardeerde oudvaders naar wijzen (Brakel, Immens, Smijtegeld)

Wees er maar erg voorzichtig mee.
Iets anders is het wanneer je wel weet wat er in je leven gebeurd is, maar het wordt verdonkerd door twijfel en aanvechtingen. Dan kan het maken van een sluitrede helpend zijn.

[Bertiel]

Dat is nu net wat de voorgenoemden niet zeggen.
En ik waag het liever met hun advies om eerlijk te zijn

[tja]

Maar dat was ook niet mijn punt. Mijn punt is dat die verzekering niet perse samen valt met het moment dat God een zondaar rechtvaardig verklaard. Dat kan een hele tijd later zijn.

Zo kom je uit bij een leer van een onbewuste rechtvaardigmaking. Een zijn in Christus zonder het te weten. Eén ding is zeker; zo hebben onze voorvaderen ons niet geleerd.

Ik heb het toch niet over bewust of onbewust rechtvaardig? maar of je de verzekering ervaart. Dat is toch wel iets anders. (Ik weet even niet hoe ik dat voor je in oud Nederlands uit moet drukken)

[Geytenbeekje]

Maar dat was ook niet mijn punt. Mijn punt is dat die verzekering niet perse samen valt met het moment dat God een zondaar rechtvaardig verklaard. Dat kan een hele tijd later zijn.

Zo kom je uit bij een leer van een onbewuste rechtvaardigmaking. Een zijn in Christus zonder het te weten. Eén ding is zeker; zo hebben onze voorvaderen ons niet geleerd.

Ik heb het toch niet over bewust of onbewust rechtvaardig? maar of je de verzekering ervaart. Dat is toch wel iets anders. (Ik weet even niet hoe ik dat voor je in oud Nederlands uit moet drukken)

Dat is wel zo inderdaad. Je kan het zijn maar je niet zo voelen.

[refomart]

Wat Refomart voorstaat - nl. de Nederlandse taal van ca. 1650 als dode taal bestempelen en ons daarin blijven uitdrukken - dat gaat gewoon niet. Want de groep mensen die dat taalkleed nog een beetje begrijpt, wordt in snel tempo kleiner.
Vergis je niet, dat geldt ook voor trouwe kerkgangers.

Uit mijn bijdrage kun je niet opmaken dat ik dit zou voorstaan.
Ik vind het jammer dat op deze manier van mijn bijdrage een karikatuur gemaakt wordt. Deze spottende benadering maakt een verder gesprek onmogelijk, zodat ik mij terug trek.

[Bert Mulder]

Wat kerkmuren betreft, die zijn meestal nogal hoog in Nederland.

Is het in Noord Amerika toch wel iets anders. Hebben we een organisatie, NAPARC, https://www.naparc.org/icr-contacts/, North American Presbyterian and Reformed Council, waar 13 kerk genootschappen lid van zijn, en waar onderling herkenning is, en ook kanselruil, enz. vaak mogelijk is. Zitten weliswaar de GG(inN) (Reformed Congregations and Netherlands Reformed) niet in, wel de Christelijk Gereformeerden (Free Reformed) en Heritage Reformed.

Zo is ook weer onderling tussen de URC (United Reformed Churches) een zusterkerk verband met de Canadian Reformed Churches, Reformed Church in the US, Reformed Church of Quebec, de Orthodox Presbyterian Church en de Reformed Presbyterian Church of America.

[Arja]

Wat kerkmuren betreft, die zijn meestal nogal hoog in Nederland.

Is het in Noord Amerika toch wel iets anders. Hebben we een organisatie, NAPARC, https://www.naparc.org/icr-contacts/, North American Presbyterian and Reformed Council, waar 13 kerk genootschappen lid van zijn, en waar onderling herkenning is, en ook kanselruil, enz. vaak mogelijk is. Zitten weliswaar de GG(inN) (Reformed Congregations and Netherlands Reformed) niet in, wel de Christelijk Gereformeerden (Free Reformed) en Heritage Reformed.

Zo is ook weer onderling tussen de URC (United Reformed Churches) een zusterkerk verband met de Canadian Reformed Churches, Reformed Church in the US, Reformed Church of Quebec, de Orthodox Presbyterian Church en de Reformed Presbyterian Church of America.

Dat vind ik mooi.