merel schreef:Zita schreef:
Het streven naar economische zelfstandigheid in een huwelijk vind ik wat vreemd. Een huwelijk betekent dat je de dingen samen doet. En dan is die zelfredzaamheid naar mijn idee niet zo heel belangrijk, zolang er geen ongezonde machtsverhoudingen ontstaan.
Deze alinea begrijp ik niet zo goed. Het klinkt als een tegenstelling die er mijns inziens niet is. tegenstelling. Wat bedoel je met ' dingen samen doen' en waarom zou dat in tegenspraak zijn met economische zelfstandigheid?
Het echtpaar als eenheid zorgt voor inkomen en zorg. Daarin kan een wederzijdse afhankelijkheid ontstaan, maar binnen een eenheid hoeft die wederzijdse afhankelijkheid naar mijn idee geen kwalijke zaak te zijn. Je bent immers één.
Of de verdeling persé zo moet zijn dat de vrouw de zorgtaken op zich neemt en de man het inkomensdeel, weet ik niet zeker. De Spreuken 31-vrouw was niet uitsluitend bezig met zorgtaken en wordt daarom geprezen. Ik weet niet goed in hoeverre de beschrijving van vrouwen in de Bijbel altijd normatief en niet-tijdgebonden is bedoeld. Wel is het naar mijn idee essentieel dat de zorg voor de kinderen voorop staat. Is er vanuit de kinderen dus de behoefte dat één van de ouders thuis is, dan moet niet het kind zich persé aanpassen, maar wel de ouder.
Het feit dat de Heere vrouwen dusdanig heeft geschapen dat zij borstvoeding kunnen geven en mannen niet, zie ik wel als een aanwijzing dat de vrouw wellicht de eerstaangewezene is voor de zorgtaken van kleine kinderen, maar ik durf dat niet heel erg hard te maken.
En we verkeren nu in een soort luxe tijdperk. Mijn oma had zes kinderen en had bar weinig tijd voor hen. Want het huishouden slokte haar tijd en aandacht op. Er was dus geen sprake van dat mijn moeder uit school lekker tegen oma aan op de bank kroop om haar verhaal van die dag te doen. Nee, ze kon mooi even de ramen zemen. Of wat boodschappen halen. En oma is echt niet harteloos of gemeen. Huishouden kostte haar gewoon een stuk meer tijd dan het nu in een gemiddeld huishouden kost. Oma was niet thuis bij de kinderen maar thuis bij haar huishouden.