Belijdenis doen van je geloof zonder te geloven

[pierre27]

MGG, waarom geef je niet eerlijk toe dat Cyrillus een punt heeft?
Christus zegt, doe dat tot mijn gedachtenis, en jij zegt, feitelijk, het is niet zo belangrijk?
Heeft een ouderling geen voorbeeld functie, er kan zeker avondmaalsschroom zijn, maar als je niet aangaat, betuig je daarmee dat je nog steeds het leven in jezelf zoekt.
Lees ook eens hoe de oudvaders hier in stonden in de 17de eeuw.

Ik zeg niet om het daarmee goed te praten, wat wil je nog meer? Dat ik zeg dat het een slechte ambstdrager was, terwijl ik veel steun aan hem heb gehad.

Nee hoor, dat hoef je niet te zeggen. Wel dat de Bijbelse lijn om dan ouderling te kunnen zijn ontbreekt. Maar ook hierin is het goed om vast te houden dan we geen hartenkenners zijn. En ik heb meer op met geestelijke tobbers dan met alleskunners.

[MGG]

Nee, maar je kunt gedrag/keuzes afkeuren, en iemand nog steeds respecteren.

Als jij daar prijs op stelt, dan keur ik het hierbij expliciet af als Gods kinderen (bijna) nooit aan het avondmaal gaan. (Overigens ben ik geen hartekenner.)

[MGG]

MGG, waarom geef je niet eerlijk toe dat Cyrillus een punt heeft?
Christus zegt, doe dat tot mijn gedachtenis, en jij zegt, feitelijk, het is niet zo belangrijk?
Heeft een ouderling geen voorbeeld functie, er kan zeker avondmaalsschroom zijn, maar als je niet aangaat, betuig je daarmee dat je nog steeds het leven in jezelf zoekt.
Lees ook eens hoe de oudvaders hier in stonden in de 17de eeuw.

Ik zeg niet om het daarmee goed te praten, wat wil je nog meer? Dat ik zeg dat het een slechte ambstdrager was, terwijl ik veel steun aan hem heb gehad.

Nee hoor, dat hoef je niet te zeggen. Wel dat de Bijbelse lijn om dan ouderling te kunnen zijn ontbreekt. Maar ook hierin is het goed om vast te houden dan we geen hartenkenners zijn. En ik heb meer op met geestelijke tobbers dan met alleskunners.

Je laatste zin is mij uit het hart gegrepen. Ik hoop en bid dat hij vrijmoedigheid mag hebben om de rest van zijn leven vrijmoedig aan te gaan.

[Arja]

@Arja, ik bedoel het verbond met Abraham.

Ik ook.

[Arja]

MGG, waarom geef je niet eerlijk toe dat Cyrillus een punt heeft?
Christus zegt, doe dat tot mijn gedachtenis, en jij zegt, feitelijk, het is niet zo belangrijk?
Heeft een ouderling geen voorbeeld functie, er kan zeker avondmaalsschroom zijn, maar als je niet aangaat, betuig je daarmee dat je nog steeds het leven in jezelf zoekt.
Lees ook eens hoe de oudvaders hier in stonden in de 17de eeuw.

Ik zeg niet om het daarmee goed te praten, wat wil je nog meer? Dat ik zeg dat het een slechte ambstdrager was, terwijl ik veel steun aan hem heb gehad.

Nee hoor, dat hoef je niet te zeggen. Wel dat de Bijbelse lijn om dan ouderling te kunnen zijn ontbreekt. Maar ook hierin is het goed om vast te houden dan we geen hartenkenners zijn. En ik heb meer op met geestelijke tobbers dan met alleskunners.

Je laatste zin is mij uit het hart gegrepen. Ik hoop en bid dat hij vrijmoedigheid mag hebben om de rest van zijn leven vrijmoedig aan te gaan.

Dat is een mooie afsluitende gedachte. Wat zo onmogelijk lijkt (en is) bij de mensen is mogelijk bij God.

[Bijnaam]

Je laatste zin is mij uit het hart gegrepen. Ik hoop en bid dat hij vrijmoedigheid mag hebben om de rest van zijn leven vrijmoedig aan te gaan.

Mooie houding, zeker vanuit de laatste zin.
Ter voorkoming van een misverstand, @Orchidee had het aan het begin van de discussie wel concreet over een andere situatie dan jij inbrengt, namelijk: iemand die aangeeft op geestelijke vragen geen antwoord te kunnen geven omdat hij er zelf niets van weet/kent versus een ambtsdrager die geestelijk tobt en daardoor beschroomd is.

[Nasrani]

Welke bevelEN bedoel je? Niet direct een bevel van Christus, omdat Hij toen nog niet geboren was. Wel een of meerdere bevelen van God (Drie-enig). In 1 koningen 11 lees ik bijvoorbeeld dat Salomo tegen het uitdrukkelijke bevel van God vreemde vrouwen trouwde en het eerste en tweede gebod overtreedt (hoogst waarschijnlijk jaren lang). Waarom was hij dan wel geschikt? Dat Gods volk op aarde (grote) zonden staat buiten kijf. Ik zie echter niet in waarom het uit vrees voor de heilige inzetting van Christus en zelfbedrog het meestal niet durven aangaan automatisch betekent dat je een ongeschikte ambstdrager bent.

Die zonde van Salomo had uiteindelijk hele grote gevolgen. Door die vreemde vrouwen ging hij uiteindelijk achter vreemde goden aan en als gevolg daarvan is het grootste gedeelte van het koninkrijk van hem afgescheurd.

[Cyrillus]

Wij hadden een ouderling die praktisch nooit aan durfte te gaan. Toch ging er van zijn levenswandel en (de weinige) woorden die hij sprak ontzettend veel uit. Niet om het hiermee goed te praten dat sommige ouderlingen niet/nauwelijks aan gaan, maar dat hoeft niet te betekenen dat ze daardoor geen geschikte ouderling kunnen zijn.

Laat ik het even samenvatten: iemand die een rechtstreeks bevel van Christus vaak in de wind slaat kan een geschikte ouderling zijn?

Lees het formulier tot de bevestiging van ambstdragers (en dominee) nog eens een keer.
Om je vraag met een tegenvraag te beantwoorden.
Was Jona een geschikte profeet, Simon een geschikte richter, Petrus een geschikte discipel en waren David en Salemo geschikte koningen?

Walther heeft al goede woorden hierover geschreven. Wel behoort tot een belangrijke taak van een ouderling ook het vermanen. Het enige dat ik daarom nog wil toevoegen is van Op 't Hof uit eerder vermelde link: "Onze vaderen kenden niet het eenmaal per jaar afleggen van belijdenis, maar dit gebeurde even zo veel keren als er Avondmaal werd gehouden. Geloofsbelijdenis was de toegang tot het Avondmaal. Wie belijdenis aflegde deed dat om de aankomende keer deel te nemen aan de dis des verbonds. De catechisatieboekjes uit die tijd stellen alle dat men zich door de catechisatielessen voorbereidde op de ontvangst van het heilig Nachtmaal. Alle oudere uitgaven van bijvoorbeeld het bekende vragenboekje van Hellenbroek vermeldden dat uitdrukkelijk op de titelpagina. Het is voor mij dan ook onbegrijpelijk dat juist afgescheidenen, die zich altijd op de oudvaders beroepen, dit aspect verzwijgen. Zij zouden door hun favoriete schrijvers nu terechtgewezen worden als die nog leefden. Wie belijdenis had gedaan en geen geldige reden kon geven voor zijn afblijven van het Avondmaal werd onder de tucht gezet. Onze vaderen tot in de 19e eeuw toe hadden zo'n hoge opvatting van geloofsbelijdenis, dat zij ook nooit ouders gedwongen hebben om belijdenis af te leggen, omdat anders hun kind niet gedoopt zou worden. Ook in dit opzicht is het grootste deel van de gereformeerde gezindte afgeweken van het spoor der vaderen en van - wat veel erger is - de Schrift. " Ik hoop dat deze ouderling tot vrijmoedigheid mag komen.

[Thea]

Zo stel je wedergeboorte tot een nieuwe wet. Door de doop hoor je bij de kerk. Het verbond is breder dan de uitverkorenen. Waarom je door geloofsbelijdenis opnieuw bij de kerk moet horen, is me niet duidelijk. Je neemt als je volwassen bent zelf de verantwoordelijkheid over in de verbondsbetrekking. En nee, dat kun je niet zonder geloof. Maar het is ook je plicht om je bij de gemeente te voegen.

[Posthoorn]

Zo stel je wedergeboorte tot een nieuwe wet. Door de doop hoor je bij de kerk. Het verbond is breder dan de uitverkorenen. Waarom je door geloofsbelijdenis opnieuw bij de kerk moet horen, is me niet duidelijk. Je neemt als je volwassen bent zelf de verantwoordelijkheid over in de verbondsbetrekking. En nee, dat kun je niet zonder geloof. Maar het is ook je plicht om je bij de gemeente te voegen.

En nu nog de Bijbelse onderbouwing ...

[Cyrillus]

Zo stel je wedergeboorte tot een nieuwe wet. Door de doop hoor je bij de kerk. Het verbond is breder dan de uitverkorenen. Waarom je door geloofsbelijdenis opnieuw bij de kerk moet horen, is me niet duidelijk. Je neemt als je volwassen bent zelf de verantwoordelijkheid over in de verbondsbetrekking. En nee, dat kun je niet zonder geloof. Maar het is ook je plicht om je bij de gemeente te voegen.

Dit is een reactie op wie?

[Ad Anker]

Zo stel je wedergeboorte tot een nieuwe wet. Door de doop hoor je bij de kerk. Het verbond is breder dan de uitverkorenen. Waarom je door geloofsbelijdenis opnieuw bij de kerk moet horen, is me niet duidelijk. Je neemt als je volwassen bent zelf de verantwoordelijkheid over in de verbondsbetrekking. En nee, dat kun je niet zonder geloof. Maar het is ook je plicht om je bij de gemeente te voegen.

En nu nog de Bijbelse onderbouwing ...

In de Bijbel had je nog geen GerGem. Dat begreep Guido de Brès natuurlijk ook wel, vandaar dat hij artikel 28 in zijn belijdenis opnam.

[Arja]

Zo stel je wedergeboorte tot een nieuwe wet. Door de doop hoor je bij de kerk. Het verbond is breder dan de uitverkorenen. Waarom je door geloofsbelijdenis opnieuw bij de kerk moet horen, is me niet duidelijk. Je neemt als je volwassen bent zelf de verantwoordelijkheid over in de verbondsbetrekking. En nee, dat kun je niet zonder geloof. Maar het is ook je plicht om je bij de gemeente te voegen.

Ik weet niet op wie je reageert @Thea. Maar ik geloof dat de Heere iemand door wedergeboorte en geloof in de binnenste cirkel van het genadeverbond brengt. Dan ontstaat er, omdat de Heilige Geest dat werkt, een verlangen om Zijn Naam te belijden voor vele getuigen en om al Zijn geboden te gehoorzamen. Wedergeboorte is een groot wonder. Onmogelijk om het zelf te bewerken. Maar dat wat onmogelijk is, is mogelijk bij God. Daarvoor zond Hij immers Zijn Zoon?

Het resultaat van onze wedergeboorte is in de eerste plaats geloof, dat dan resulteert in rechtvaardiging en aanneming in het gezin van God. Niemand wordt in deze wereld geboren als een kind van de familie van God. We worden geboren als kinderen van toorn. R.C. Sproul

Zonder wedergeboorte en geloof is het onmogelijk om God te behagen. De gevallen mens is vlees. Leg je toch belijdenis af dan krijg je iets als het "zoon der wet worden" (Bar Mitswah). Dat je het op je neemt om je aan alle geboden en verboden te houden die onder de wet vallen (en onder tradities van de kerk). Dat is een eigenwillige godsdienst. De Heere walgt ervan. @Huisman haalde het gebod aan van Jozua: "kiest heden... " De meerder Jozua zegt: "Gaat in door de enge poort; want wijd is de poort, en breed is de weg, die tot het verderf leidt, en velen zijn er, die door dezelve ingaan; want de poort is eng, en de weg is nauw, die tot het leven leidt, en weinigen zijn er, die denzelven vinden. Niet een iegelijk, die tot Mij zegt: Heere, Heere! zal ingaan in het Koninkrijk der hemelen, maar die daar doet den wil Mijns Vaders, Die in de hemelen is. Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt!"

De wil van de Vader, kanttekening: Dat is, die in Christus oprecht gelooft, Joh. 6:40, en zijn leven naar Gods geboden aanstelt; 1 Thess. 4:3.

In Gods ogen is een geloofsbelijdenis zonder wedergeboorte en geloof als een wegwerpelijk kleed. Zijn toorn rust immers nog op diegene. Zie kanttekening bij Jesaja 64:6.

Robert Murray M'Cheyne: Bekommerde zielen zouden meer bekommerd moeten zijn. Dit is de welaangename tijd, dit is de dag van zaligheid. God heeft nog medelijden met u. Zijn toorn is oneindig, maar Zijn ontferming ook. Hoe groter Zijn toorn is, hoe groter ook Zijn ontferming. Hoewel Zijn heiligheid verlangt dat u in de buitenste duisternis zou geworpen worden, roep Zijn grote genade: Daar is nog plaats voor u onder de vleugelen van Christus!

[Maanenschijn]

Ik zit zomaar wat te denken.. je doop overnemen van je ouders, is dat eigenlijk wel een goede voorstelling van zaken?

De Heere God heeft twee sacramenten gegeven. Belijdenis doen zit daar niet bij. Het is iets wat wij als kerk met elkaar als belangrijk benoemen.

Dan zijn er twee opties m.i.:
- er is een belijdenis van geloof, een beetje vergelijkbaar met de Schotse traditie van de avondmaaltoegang, te verkrijging na het belijden van geloof in Christus,
- of (en ik denk vaker de praktijk) het verklaren van verbondenheid met de kerk als ‘vereniging’ en het uitspreken dat je bij de gemeente en kerk wil horen en je aan de ‘spelregels’ wil onderwerpen.

Ik sluit de opties als: ‘dan ben ik van de verplichte catechisatie af’, of ‘ik doe belijdenis omdat het hoort’ of ‘anders kan ik niet in de kerk trouwen of kinderen laten dopen’ uit als beweegredenen. Die mogen lijkt me geen goede reden zijn.

Ik denk dat het goed is om deze twee opties wat scherper voor het voetlicht te halen, en daar dan ook in de kerken meer naar te handelen. Beide opties zijn een bron van vreugde, maar wel in de goede context.

[Bertiel]

Moet het geen combinatie van die twee zijn?