Ik vind ook dat we dr Van den Brink wel recht moeten doen. Hij leert dus wel een voortgaande zondekennis en berouw. M.i. leert de HC dit in het stuk van de waarachtige bekering van de mens, in het derde deel van de HC en niet in het eerste deel, dat gericht is op de functie van de wet vóór wedergeboorte en geloof. Misschien zit het probleem ook wel dat binnen de GG het eerste deel van de catechismus dikwijls binnen de wedergeboorte geplaatst wordt; dat zou voor begripsverwarring kunnen zorgen. De ware kennis van zonde en het ware berouw zijn echter vruchten van het geloof en gaan daar niet aan vooraf.Panny schreef:Ik zit in een vrij rechtse GG maar ken de term 'passieve daad des geloofs' ook niet.GerefGemeente-lid schreef:Hier het antwoord op de vragen die ik heb gesteld.
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/29 ... jk-preken/
Ik schrik behoorlijk van het ontkennen van de cyclus van ellende-verlossing-dankbaarheid.
En kan een mens in de wedergeboorte vrijwillig kiezen voor Christus en behoud?
En kent dr. Van den Brink werkelijk niet de uitdrukking de passieve daad des geloofs?
Volgens mij heeft ds Van den Brink gelijk dat 'ellende' in de HC wijst op onze toestand buiten God.
En is de verwarring tussen jou en ds Van den Brink op dit gebied vooral het gevolg van een verschil in definitie van 'ellende'. Want ook hij schrijft dat de gelovige te maken blijft hebben met zonde, berouw en zondebesef:
Berouw en zondebesef zijn blijvende kenmerken van een christen (Heidelbergse Catechismus 44.115; 51.126), maar ellende niet.
Al met al: deze uitspraak van dr. Van den Brink is echt niet onrechtzinnig.
Verder ben ik ook van mening dat we niet over de passieve daad van het geloof moeten spreken, maar wel over de inwendige roeping die in orde aan het geloof vooraf gaat. Het is God Die in de roeping het verstand verlicht en de wil buigt. Het geloof is daarop de respons. Op dit punt vind ik dr Van den Brink niet helder, maar GG (en vele anderen) ook niet.