Maanenschijn schreef:Zomaar een paar vragen, zeker niet bedoeld als strikvragen, aan specifiek @GerefGemeente-Lid. Ik denk dan jij jaren onder een best evenwichtige prediking hebt gezeten, gezien de voorgangers in je gemeente..
Ik zal proberen wat antwoorden te geven.
Ten eerste, predikanten uit de lengte en breedte van de GG gaan in onze gemeente voor. Ik durf niet te zeggen dat wij het breedste aanbod hebben qua predikanten. Ik denk dat je dan eerder naar Groningen moet kijken (zo ontdekte ik tot mijn grote verrassing afgelopen week). Maar goed, de prediking vind ik over het algemeen zeker evenwichtig (als het gaat om de predikanten die komen preken). Ik weet dat daarover ook binnen mijn omgeving verschillen in opvatting zijn. De komende twee weken wordt dat weer duidelijk pijnlijk waar, als sommigen hun plaats weer 2 weken moedwillig zullen leeglaten. Maar goed, dat is een andere zorg, al heeft die indirect hier wel mee te maken.
Maanenschijn schreef:1) Een voorwaardelijke prediking, denk je niet dat die voorkomt? En daarbij beperk ik me zeker niet tot één of twee kerkverbanden, maar betrek ik ook zeker ‘mijn eigen’ kerkgenootschap.
De grote vraag is wat we onder een voorwaardelijke prediking verstaan. Ik heb al menigmaal op het forum verkondigd dat de prediking van het Evangelie uitwendig tot allen en een ieder wordt gepredikt, met het bevel van geloof en bekering. Daar zijn de Belijdenisgeschriften heel helder over. De weg wáárlangs dat gaat, volgens Zondag 2 t/m 6 van de Heidelbergse Catechismus, is echter wel van levensbelang en behoort ook tot de kern en de essentie van het Evangelie. Het is geen voorwaarde, maar de weg wáárlangs God een mens bekeert. Als ik niet weet welke kwaal ik in me omdraag, zal ik vanuit mezelf nooit een dokter bezoeken. Zo is het in het geestelijke ook. Op het moment dat die zaken ondergesneeuwd worden of ontkent worden als noodzakelijke kennis op weg en reis naar de eeuwigheid, haak ik af. Dat neemt echter niet weg dat ellendekennis nooit genoeg is en we alleen achter het bloed van Christus veilig zijn.
In mijn omgeving heb ik veel te maken met mensen die zeggen dat het belangrijkste in de prediking is dat de onbekeerde mens wordt gewezen op zijn of haar ongeloof in onrein achten van het bloed van Jezus. Ongeloof is inderdaad de grootste zonde die er is. Maar het eenzijdig benadrukken van de ongelovigheid van de onbekeerde mens, heeft een groot gevaar in zich. Want de noodzaak van wedergeboorte en de noodzaak van kennis van ellende en schuld wordt daarmee aan de zijlijn geparkeerd. Dat merk je ook als je wat in aanraking komt met jongeren. De visie en de meningen die zij hebben over hoe God een mens bekeert, is soms ontzettend schrikbarend. En dat vindt plaats binnen de gereformeerde gezindte! Mijns inziens is dat mede het gevolg van allerlei wind van leer, waarin de mens opgeroepen wordt om zich over te geven aan Jezus, maar waar verder niets wordt gezegd over hoe we in ons verbondshoofd Adam voor God zijn geworden: ellendig, jammerlijk, blind en naakt. Als God in je leven komt, dan moet je niets meer, dan kun je niets meer, dan hoef je niets meer, maar dan mag je alleen in verwondering zien op Jezus. En dan zeiden ze vroeger weleens: dan wordt je met je armen over elkaar zalig.
Maanenschijn schreef:2) Denk je niet (stel dat het antwoord op vraag 1 bevestigiend is) dat een dergelijke prediking Gods vrijmacht in de wijze van het bekeren van mensen in de weg kan staan (menselijkerwijze gesproken)?
Dat bepaalde zaken die ik hierboven beschreef, tot gevolg kan hebben dat de nadruk binnen sommige kerkverbanden/gemeenten/landstreken gelegd wordt op de onmacht en de onmogelijkheid van de mens om zich te bekeren is waar. Dat is niet goed. Maar ik meen dat die eenzijdigheid nergens leidt tot een prediking die voorwaardelijk is. En áls het onverhoeds toch zo zou zijn, dan geloof ik dat God ook langs die weg nog mensen zaligt. @GGotK wees er al op dat onder de prediking die nu wordt bekritiseerd, velen tot geloof zijn gekomen, ook in de vorige eeuw.
Maanenschijn schreef:De lezing van ds. vd Brink grijpt je aan. Ik begrijp dat, dat is me ook wel eens overkomen tijdens en na een kerkdienst. Maar ik denk zomaar dat je preken van zijn hand die je hebt beluisterd op één hand kan tellen. Zou het niet kunnen zijn dat daarmee geen goed beeld van zijn prediking hebt? Even los van het feit dat in zijn lezing de zondekennis en verbrokenheid van de mens onvoldoende functioneert.
Al had een predikant van wie ik 100 preken heb gehoord, deze lezing gehouden, dat zou nog niet uitmaken voor het standpunt wat ik heb.
Maanenschijn schreef:Is het kardinale punt in deze discussie niet: Is het aanbod van genade nu onvoorwaardelijk, dus met andere woorden: Mag Jezus als zaligmaker aan een ieder worden aangeboden, zonder voorwaarden, of ligt dat aanbod onder voorwaarden van: verkiezing, zondekennis, verbrokenheid, schuldbesef, doemwaardigheid, eerst Gods recht meer lief krijgen dan de eigen zaligheid, enz.
Het geschiedt onvoorwaardelijk tot iedere hoorder. Maar de weg waarlangs God werkt is nooit zonder verbrokenheid van het hart en kennis van zonde en schuld. Dat komt ook naar voren in de meditatie die @Valcke zaterdagavond geplaatst heeft. En lees ook de preek van ds. Harinck over Romeinen 3, die ik die avond heb gedeeld.
Tot zover even (voor vandaag).