Dit lijkt me helemaal juist.Henk J schreef:Een predikant merkt het vast als zijn toehoorders geboeid aan het luisteren zijn of als er weinig aandacht is. Is er veel aandacht dan legt de prediking beslag op de toehoorders. Beetje een ouderwetse term maar zo interpreteer ik het. Of zijn er andere visies?
Maar wat kun je vervolgens hieruit afleiden? Dat de aandacht goed was. Maar meer? Ik ben er heel huiverig voor. En natuurlijk kan het een keer gebeuren dat de prediker merkt en weet dat er werkelijk wonderen gebeuren tijdens de preek. Maar het bijzondere moet bijzonder blijven en geen norm.
Ik moet denken aan het volgende, de naam weet ik niet meer, maar het verhaal nog wel, over een predikant die eens voor een uitzending via de kerktelefoon had gesproken. Hij had gevoeld hoeveel afname er was. Prachtig gewoon. Totdat bleek dat de techniek gefaald had en niemand had geluisterd.