Laatst gekochte boeken

[freek]

Afgelopen zaterdag verschillende boeken, o.a. een biografie van De Medrode (Hans Werkman) en twee spannende boeken, o.a. de refo-detective "Zwerver" van Sjoerd Veenman.

De Merode, neem ik aan. Grappig, die ben ik momenteel aan het lezen. En ik kreeg z'n verzameld werk voor m'n verjaardag.

[dennis]

Afgelopen zaterdag verschillende boeken, o.a. een biografie van De Medrode (Hans Werkman) en twee spannende boeken, o.a. de refo-detective "Zwerver" van Sjoerd Veenman.

De Merode, neem ik aan. Grappig, die ben ik momenteel aan het lezen. En ik kreeg z'n verzameld werk voor m'n verjaardag.

excuses voor de verschrijving.. Ik heb ook een dichtbundel van De Merode gelezen, maar die viel me eigenlijk nogal tegen, op een paar gedichten na...

[Mara]

Afgelopen zaterdag verschillende boeken, o.a. een biografie van De Medrode (Hans Werkman) en twee spannende boeken, o.a. de refo-detective "Zwerver" van Sjoerd Veenman.

De Merode, neem ik aan. Grappig, die ben ik momenteel aan het lezen. En ik kreeg z'n verzameld werk voor m'n verjaardag.

Ja mooi!
Ik kreeg van iemand, (zomaar) De trein van 10:11 geschreven door Henk Stoorvogel. Het is een novelle.

[Lourens]

Omnibus S.O.S. van Karel Norel.

Wat schreef hij toch prachtige boeken over de zeevaart.

[Mara]

Ik kreeg van iemand, (zomaar) De trein van 10:11 geschreven door Henk Stoorvogel. Het is een novelle.

Gisteravond in één ruk uitgelezen. Het bleek een christelijk boekenweekgeschenk te zijn geweest.
Ik vond het prachtig. Heel ontroerend. Het eindigt alleen een beetje .......teleurstellend.

[Ad Anker]

Op de jaarmarkt:

Als de zomerwind waait. Jac. Overeem. Verhaal over een kievitsfamilie. Mijn moeder las dat op zondagavond voor, toen ik nog heel klein was. Jeugdsentiment dus.
Het geslacht van Garderen. Barend de Graaff.
Geborgen oogst. Margit Söderholm.

En dat alles voor 1 euro.

[Zita]

Op de jaarmarkt:


Geborgen oogst. Margit Söderholm.

En dat alles voor 1 euro.

Bij 'Geborgen oogst' moet je eigenlijk ook 'Kroon des levens' lezen, dat is het vervolg. Al vind ik beide boeken wat zeurderig.
In 'Als de dauw hangt, komt er regen' en 'Alle geluk op aarde' zit meer vaart.

[J.C. Philpot]

Thomas a Kempis - De navolging van Christus

Ik ben benieuwd naar het goede en stichtelijke in dit boekje! De „paepsche stoutigheden” erin sla ik over...

[Zita]

Een opvoedkundig boek uit 1915. De moeder die het boek schreef, had tamelijk perfecte kinderen, en deed het zelf ook geweldig. Eens kijken of ik er ook lessen uit kan trekken voor de onderwijssituatie.

[Mara]

Een opvoedkundig boek uit 1915. De moeder die het boek schreef, had tamelijk perfecte kinderen, en deed het zelf ook geweldig. Eens kijken of ik er ook lessen uit kan trekken voor de onderwijssituatie.

Leuk, vertel er eens iets over?
Lees ons eens een paar regels voor.

[-DIA-]

Het is nabij den Avond
door
Ds. A. Hoogerland

In deze bundel treft u 12 meditaties aan, die door ds. Hoogerland
voor de kerktelefoon zijn uitgesproken. Deze meditaties werden
gehouden voor eenzamen, bejaarden en langdurig zieken.
De titel is ontleent aan Lukas 24:29, waar de Emmaüsgangers
Jezus dwongen en zeiden: "Blijf met ons; want het is bij den avond
en de dag is gedaald." Het was een geloofsgebed, dat niet
onbeantwoord bleef. "En Hij ging in, om met hen te blijven", volgt
erop in het Evangelie.
Van Hem, Die Zich door de Emmaüsgangers liet verbidden, is door
ds. Hoogerland altijd, ook in deze meditaties, rijk gesproken.
De inhoud van dit boek is dan ook voor eenieder van ons - ongeacht
de leeftijd - van groot belang.

[dennis]

"Tot de Koning geleid"
Levensbeschrijving van een jonge Amerikaanse vrouw in de negentiende eeuw, die op haar 23e stierf. Met name de dagboekfragmenten - die het grootste deel van dit dunne boekje vormen - riepen vaak herkenning bij me op.

[Zita]

Een opvoedkundig boek uit 1915. De moeder die het boek schreef, had tamelijk perfecte kinderen, en deed het zelf ook geweldig. Eens kijken of ik er ook lessen uit kan trekken voor de onderwijssituatie.

Leuk, vertel er eens iets over?
Lees ons eens een paar regels voor.

"Over de toekomst onzer dochters: Gebeurt het niet meer dan eens, dat wij onzen dochters de opvoeding weigeren, die zij juist noodig hebben om in den strijd des levens staande te kunnen blijven? Komt het niet dikwijls voor, dat wij reeds tevreden zijn, als zij voor 't halve loon een arbeid verrichten, waarmede een man tweemaal zooveel verdienen zou? En waarom? Is het wellicht, omdat zij wakker zijn of omdat wij er op rekenen, dat zij altijd door een echtgenoot, en broeder of iemand anders onderhouden zullen worden? Gebeurt het, omdat wij haar tegen elken prijs aan hem, die 't meeste biedt, zoo al niet aan den eersten den besten, zouden willen uithuwelijken? Ik zou wel alle moeders willen smeeken, haare dochters niet te belemmeren in haar begeerte naar arbeid."

"Toen mijn oudste kleine jongen zes jaar was, trad hij op zekeren dag, dat ik druk bezig was met mijn naaimachine, op mij toe en vroeg luid en beslist: 'Waar komen toch de kleine kindertjes vandaan, mama? Gisteren dronken we koffie bij mevrouw N., en daar werd verteld dat de ooievaar ze bracht." (...) Hij vertrouwde mij volkomen en blindelings. Moest ik hem bedriegen om hem rein te houden? Of was het beter, zijn vraag te ontwijken en zijne gedachten door een of ander spel af te leiden terwijl ik mij met het antwoord troostte: 'Ik zal 't hem later zeggen, als hij grooter is'? (...) O, welk een verantwoording, een onsterfelijke ziel te moeten leiden! God waakte echter over ons beiden - 'Ik zal 't je dadelijk zeggen, schat!' En terwijl ik hem op mijn schoot nam, gaf ik hem opheldering zonder uitvluchten, zonder te veel ernst, zoo natuurlijk, eenvoudig en kinderlijk mogelijk. 'Je was op zekeren dag veel kleiner en zwakker dan nu. En je weet wel, dat ik je zelfs nu nog niet uit laat gaan, als 't heel koud en regenachtig is. Toen heeft God al voor je gezorgd en je liefgehad, zoodat Hij een klein plekje voor je klaargemaakt heeft, een warme wieg, heel dicht bij mijn hart.' (...) Nooit zal ik vergeten, wat toen volgde. Voor 't eerst van zijn leven wierp hij zich snikkend aan mijn borst, met de onstuimige liefdesverklaring: 'lieve, lieve, beste mama!' Wat was ik blij, mijn kleinen jongen niet bedrogen te hebben!"

[Mara]

Een opvoedkundig boek uit 1915. De moeder die het boek schreef, had tamelijk perfecte kinderen, en deed het zelf ook geweldig. Eens kijken of ik er ook lessen uit kan trekken voor de onderwijssituatie.

Leuk, vertel er eens iets over?
Lees ons eens een paar regels voor.

"Over de toekomst onzer dochters: Gebeurt het niet meer dan eens, dat wij onzen dochters de opvoeding weigeren, die zij juist noodig hebben om in den strijd des levens staande te kunnen blijven? Komt het niet dikwijls voor, dat wij reeds tevreden zijn, als zij voor 't halve loon een arbeid verrichten, waarmede een man tweemaal zooveel verdienen zou? En waarom? Is het wellicht, omdat zij wakker zijn of omdat wij er op rekenen, dat zij altijd door een echtgenoot, en broeder of iemand anders onderhouden zullen worden? Gebeurt het, omdat wij haar tegen elken prijs aan hem, die 't meeste biedt, zoo al niet aan den eersten den besten, zouden willen uithuwelijken? Ik zou wel alle moeders willen smeeken, haare dochters niet te belemmeren in haar begeerte naar arbeid."

"Toen mijn oudste kleine jongen zes jaar was, trad hij op zekeren dag, dat ik druk bezig was met mijn naaimachine, op mij toe en vroeg luid en beslist: 'Waar komen toch de kleine kindertjes vandaan, mama? Gisteren dronken we koffie bij mevrouw N., en daar werd verteld dat de ooievaar ze bracht." (...) Hij vertrouwde mij volkomen en blindelings. Moest ik hem bedriegen om hem rein te houden? Of was het beter, zijn vraag te ontwijken en zijne gedachten door een of ander spel af te leiden terwijl ik mij met het antwoord troostte: 'Ik zal 't hem later zeggen, als hij grooter is'? (...) O, welk een verantwoording, een onsterfelijke ziel te moeten leiden! God waakte echter over ons beiden - 'Ik zal 't je dadelijk zeggen, schat!' En terwijl ik hem op mijn schoot nam, gaf ik hem opheldering zonder uitvluchten, zonder te veel ernst, zoo natuurlijk, eenvoudig en kinderlijk mogelijk. 'Je was op zekeren dag veel kleiner en zwakker dan nu. En je weet wel, dat ik je zelfs nu nog niet uit laat gaan, als 't heel koud en regenachtig is. Toen heeft God al voor je gezorgd en je liefgehad, zoodat Hij een klein plekje voor je klaargemaakt heeft, een warme wieg, heel dicht bij mijn hart.' (...) Nooit zal ik vergeten, wat toen volgde. Voor 't eerst van zijn leven wierp hij zich snikkend aan mijn borst, met de onstuimige liefdesverklaring: 'lieve, lieve, beste mama!' Wat was ik blij, mijn kleinen jongen niet bedrogen te hebben!"

Wat ontroerend. Wat wordt er dan nu heel anders gecommuniceerd met kindjes. Of het nu altijd een verbetering is
Mooi om te lezen i.i.g. Zita!

[Zita]

Een opvoedkundig boek uit 1915. De moeder die het boek schreef, had tamelijk perfecte kinderen, en deed het zelf ook geweldig. Eens kijken of ik er ook lessen uit kan trekken voor de onderwijssituatie.

Leuk, vertel er eens iets over?
Lees ons eens een paar regels voor.

"Over de toekomst onzer dochters: Gebeurt het niet meer dan eens, dat wij onzen dochters de opvoeding weigeren, die zij juist noodig hebben om in den strijd des levens staande te kunnen blijven? Komt het niet dikwijls voor, dat wij reeds tevreden zijn, als zij voor 't halve loon een arbeid verrichten, waarmede een man tweemaal zooveel verdienen zou? En waarom? Is het wellicht, omdat zij wakker zijn of omdat wij er op rekenen, dat zij altijd door een echtgenoot, en broeder of iemand anders onderhouden zullen worden? Gebeurt het, omdat wij haar tegen elken prijs aan hem, die 't meeste biedt, zoo al niet aan den eersten den besten, zouden willen uithuwelijken? Ik zou wel alle moeders willen smeeken, haare dochters niet te belemmeren in haar begeerte naar arbeid."

"Toen mijn oudste kleine jongen zes jaar was, trad hij op zekeren dag, dat ik druk bezig was met mijn naaimachine, op mij toe en vroeg luid en beslist: 'Waar komen toch de kleine kindertjes vandaan, mama? Gisteren dronken we koffie bij mevrouw N., en daar werd verteld dat de ooievaar ze bracht." (...) Hij vertrouwde mij volkomen en blindelings. Moest ik hem bedriegen om hem rein te houden? Of was het beter, zijn vraag te ontwijken en zijne gedachten door een of ander spel af te leiden terwijl ik mij met het antwoord troostte: 'Ik zal 't hem later zeggen, als hij grooter is'? (...) O, welk een verantwoording, een onsterfelijke ziel te moeten leiden! God waakte echter over ons beiden - 'Ik zal 't je dadelijk zeggen, schat!' En terwijl ik hem op mijn schoot nam, gaf ik hem opheldering zonder uitvluchten, zonder te veel ernst, zoo natuurlijk, eenvoudig en kinderlijk mogelijk. 'Je was op zekeren dag veel kleiner en zwakker dan nu. En je weet wel, dat ik je zelfs nu nog niet uit laat gaan, als 't heel koud en regenachtig is. Toen heeft God al voor je gezorgd en je liefgehad, zoodat Hij een klein plekje voor je klaargemaakt heeft, een warme wieg, heel dicht bij mijn hart.' (...) Nooit zal ik vergeten, wat toen volgde. Voor 't eerst van zijn leven wierp hij zich snikkend aan mijn borst, met de onstuimige liefdesverklaring: 'lieve, lieve, beste mama!' Wat was ik blij, mijn kleinen jongen niet bedrogen te hebben!"

Wat ontroerend. Wat wordt er dan nu heel anders gecommuniceerd met kindjes. Of het nu altijd een verbetering is
Mooi om te lezen i.i.g. Zita!

Wat het tweede onderwerp betreft: een tikje minder vaag had van mij wel gemogen. Een kind van zes hoeft niet tot in detail alles te weten, maar 'een warme wieg, dicht bij mijn hart' kan ook wel weer heel verkeerde voorstellingen geven.