Welke leer elke predikant voorstaat, weet ik niet. Daarnaast: laten we proberen het persoonlijke spoor te vermijden. Wat als de oudste Broeder het op zou nemen voor de peuters in het gezin? Van de discipelen kan ook niet gezegd worden dat zij niet geroepen en gezonden waren, maar Jezus verweet hun hun ongelovigheid en hardigheid des harten. Lees bijv. Matth 17: "Er kwam tot Hem een mens (…) zeggende: Heere, ontferm U over mijn zoon, want hij is maanziek en is in zwaar lijden (…) En ik heb hem tot Uw discipelen gebracht, en zij hebben hem niet kunnen genezen. En Jezus antwoordende zeide (…) Brengt hem Mij hier. En Jezus bestrafte hem, en de duivel ging van hem uit, en het kind werd genezen van die ure af. Toen kwamen de discipelen tot Jezus alleen en zeiden: Waarom hebben wij hem niet kunnen uitwerpen? En Jezus zeide tot hen: Om uws ongeloofs wil."-DIA- schreef:Helaas zijn er zo meer. Predikanten die wel het leven aanvankelijk kennen, maar het op dat punt moeten laten liggen.
Wel: Jezus bestrafte ook de discipelen; als men hiermee dan te koop loopt, hebben we meer medelijden met onszelf dan onderworpenheid aan God (Ef. 1:22).
Het geloof:
- vertrouwt een Persoon en gaat niet over een systeem, is dus geen abstract idee;
- zegt: "Hij zal waarmaken wat Hij belooft en waarschuwt";
- is het zien op Jezus (of op een afgod).