Herdenking van 'zij die van ons heengingen'

Gebruikersavatar
Zita
Moderator
Berichten: 10420
Lid geworden op: 11 aug 2007, 13:12

Herdenking van 'zij die van ons heengingen'

Bericht door Zita »

In veel gemeenten is het de gewoonte om aan het einde van het kerkelijk jaar of op oudejaarsavond de gemeenteleden die in het afgelopen jaar van ons heengingen te herdenken.
Afgelopen oudejaarsavond gebeurde dat ook bij mij in de kerk. De namen, adressen en leeftijden van de overleden gemeenteleden werden genoemd, er werd twee minuten stilte gegeven om hen te herdenken en we zongen psalm 103.
Dr Van der Sluijs keerde zich onlangs in het Reformatorisch Dagblad tegen deze gewoonte. Hij vond dat die stilte niet heilig was, maar dat die tijd juist gebruikt moest worden om het Woord te verkondigen.
Ik kan wel met hem meevoelen. Tijdens die twee minuten stilte vlogen mijn gedachten alle kanten op, behalve naar de overledenen. Da's niet echt heilig. Ik kende ook niemand van hen, dus hen werkelijk herdenken is dan moeilijk. Ook vraag ik me af of het wel goed is om de eredienst te gebruiken om mensen te herdenken. Voor degenen die juist op oudejaarsavond een geliefde missen, mogen er woorden van troost zijn. Voor de hele gemeente moet er gepreekt worden dat ook wij moeten sterven en dat dan het oordeel zal zijn. Maar of je er een speciale plechtigheid aan moet verbinden, vraag ik me af. Komt zo de mens, zelfs na zijn dood, niet te zeer centraal te staan? En wat moet dat herdenken in de juiste zin dan inhouden? Bedenken dat iemand aardig was? Voor een geestelijke toepassing moet je volgens mij de dode laten rusten en je eigen hart onderzoeken. En tja, dat is dan al niet meer het herdenken van de doden.
Is deze traditie eigenlijk wel goed?
Marco
Berichten: 3595
Lid geworden op: 31 jul 2007, 13:55
Locatie: Waddinxveen

Bericht door Marco »

Paar opmerkingen:
- Als je als gemeente een 'gemeenschap der heiligen' bent, ken je als lid van die gemeenschap dan niet degenen die zijn heengegaan (let op: deze opmerking kan hard aankomen, maar is absoluut niet persoonlijk verwijtend bedoeld. Daar ken ik niemand op dit forum goed genoeg voor)?
- Op oudjaarsavond kijk je als gemeente terug op het jaar. Je kunt dan hen gedenken die zijn heengegaan. Maar je moet dan óók nieuwgeborenen, huwelijken en zo gedenken. Onttrekkingen én broers en zussen die bij de kerk kwamen (zelfs gedoopt werden). Langdurig zieken nog eens een keer extra noemen. Helemaal niks mis mee. Past bij gemeente-zijn.
- Die twee minuten kan je anders gebruiken. Of de dienst is twee minuten langer. Nou en?
- Het ligt er wel aan wat je met zo'n stilte doet (van mij hoeft dat ook niet, voor de duidelijkheid). Er mogen woorden van troost zijn, woorden van gemis en het niet-snappen van de bedoeling van Gods plan met ons (Hij is daarvoor veel te groot).

Ik kan dus wel meevoelen met dit bezwaar, maar denk dat de traditie om op oudjaarsdag ook op deze manier terug te kijken, best goed is. Als het maar niet hierbij blijft. Ieder oudejaar is weer een jaar dichter bij de wederkomst! En dat moet zéker genoemd worden!
Ander
Berichten: 3548
Lid geworden op: 20 mar 2007, 20:50

Bericht door Ander »

Het gemeenschap der heiligen zijn overstijgt het gemeente-zijn. Niet verwarren. Een grote gemeente brengt met zich mee dat niet alle mensen persoonlijk elkaar kennen. In onze gemeenten werden enkele overledenen genoemd die al een aantal jaren in een verpleeghuis vertoefden. Ik kende de namen, niet de personen.

Op oudjaar kijk je terug. Dat neemt in de prediking een plaats in.

Oudjaar predikt de vergankelijkheid van de mens. Dus dat dat een aparte plaats krijgt door de overledenen te gedenken is goed. Geboorten, huwelijken etc. zijn van een totaal andere orde en komen op de jaarvergadering in het jaarverslag aan bod.

Stilte hoeft niet, lees een toepasselijk bijbelgedeelte en zing een toepasselijke psalm dan is het wel goed.

We moeten er geen sfeergebeuren van maken. Gepaste herdenking doet goed, met name voor nabestaanden.
Gebruikersavatar
Kaw
Berichten: 5448
Lid geworden op: 07 jun 2003, 08:42
Contacteer:

Bericht door Kaw »

Wij hebben alleen ps. 103 gezongen. Er was niemand gestorven.
Gebruikersavatar
Zita
Moderator
Berichten: 10420
Lid geworden op: 11 aug 2007, 13:12

Bericht door Zita »

[quote="Marco"]
- Als je als gemeente een 'gemeenschap der heiligen' bent, ken je als lid van die gemeenschap dan niet degenen die zijn heengegaan (let op: deze opmerking kan hard aankomen, maar is absoluut niet persoonlijk verwijtend bedoeld. Daar ken ik niemand op dit forum goed genoeg voor)?
quote]
Klopt. Die mensen had ik moeten kennen. Helaas woonden de meesten al jarenlang in een bejaardenhuis, kwamen niet in de kerk. Ook bestaat de gemeente uit drie wijkgemeenten en twee kerkgebouwen, dus sommigen had ik, zelfs al kwamen ze in de kerk, werkelijk nog nooit gezien.
Maar goed, dat was geen argument om een dergelijke herdenking wel of niet te houden, maar meer een persoonlijke drempel bij de invulling van die herdenking.
Jongere
Berichten: 7754
Lid geworden op: 14 apr 2004, 15:45

Bericht door Jongere »

Tjoh, dat iemand de moeite neemt om hier een heel artikel over te gaan schrijven zeg. Volgens mij kan die tijd beter gebruikt worden, dat zal ongetwijfeld langer dan twee minuten geduurd hebben. Volgens mij moet elke gemeente hier blijven doen wat ze gewend zijn, wij zijn het zelf niet gewend. Dat er twee minuten minder tijd voor de Woordverkondiging is vind ik een beetje vreemde redenatie. Er is ook 10 minuten meer tijd als je het psalmen zingen afschaft. Twee minuten stilte kunnen m.i. nuttig zijn, het zou wel vaker even stil mogen zijn in de dienst zodat de gemeente zich kan bezinnen.
Gebruikersavatar
freek
Berichten: 5711
Lid geworden op: 24 nov 2005, 13:55

Bericht door freek »

Ik vind het geen slechte gewoonte om de overledenen te herdenken, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik tijdens minuten stilte vaak aan alles denk, behalve aan de overledenen. Vooral op 4mei heb ik dat heel sterk. Bij ons was er trouwens geen stiltemoment, er werd alleen een speciale psalm gezongen. Dit keer was ik met m'n gedachten wel bij één van de overledenen omdat het dit jaar redelijk dichtbij kwam. Maar als je de mensen niet persoonlijk kent, blijft het lastig om ze heel persoonlijk te herdenken.
Gebruikersavatar
Kaw
Berichten: 5448
Lid geworden op: 07 jun 2003, 08:42
Contacteer:

Bericht door Kaw »

Ik vind het ook wat vreemd.
Ik ging daarom ook wat kritisch naar huis.
In de avond ging de bijbellezing vervolgens ook over de vergankelijkheid van de mens. (Ik bid altijd eerst en ga door God bestuurd bijbellezen) Hierdoor (en ik ben het er mee eens dat het een zwakke redenatie is) geloof ik dat God het in iedergeval in onze gemeente wel heeft willen hebben over onze vergankelijkheid.
Gebruikersavatar
Josephus
Berichten: 2935
Lid geworden op: 04 dec 2006, 16:28
Locatie: Randstad

Bericht door Josephus »

Marco schreef:Ik kan dus wel meevoelen met dit bezwaar, maar denk dat de traditie om op oudjaarsdag ook op deze manier terug te kijken, best goed is. Als het maar niet hierbij blijft. Ieder oudejaar is weer een jaar dichter bij de wederkomst! En dat moet zéker genoemd worden!
Mee eens. Daarom vind ik het toch een mooi gebruik, dat bij ons trouwens niet op 31 december, maar op de laatste zondag van het kerkelijk jaar ('eeuwigheidszondag') zijn plaats heeft. Ook wordt er dan altijd het Heilig Avondmaal gevierd. Ik vind dat altijd indrukwekkende diensten. Je herdenkt degenen 'die ons zijn voorgegaan' en viert met de levenden de dood en opstandig van Christus. Zo grijpen verleden en toekomst in elkaar.

De oudejaarsdienst is bij ons overigens ook niet voornamelijk gericht op het verleden, maar dat zal ook met het praktische feit te maken hebben dat we op 1 januari geen dienst hebben (tenzij die dag op een zondag valt natuurlijk).
Ik wantrouw iedereen die een theologie heeft. Ware theologie ademt en loopt. (Willem Barnard)
Gebruikersavatar
freek
Berichten: 5711
Lid geworden op: 24 nov 2005, 13:55

Bericht door freek »

Waarom hebben jullie op Nieuwjaarsdag geen dienst, Josephus?

Eigenlijk lijkt me dat wel ideaal. Het wordt Oudejaarsnacht altijd ontzettend laat, en je moet 'smorgens om half 10 of 10 uur toch weer present zijn. Ik had gisterenmorgen iig moeite om wakker te blijven :oops: (en de preek was echt niet saai)
Gebruikersavatar
jmpavo
Berichten: 52
Lid geworden op: 19 mei 2005, 07:28

Bericht door jmpavo »

Op zich is het een goede gewoonte om de overledenen te herdenken, maar wat ik vreemd vind, is dat dit in sommige gemeenten ná de dienst plaatsvindt.
Bij ons werden de overledenen ín de dienst genoemd, waarna er voorbede gedaan werd voor de families van wie een geliefde was heengegaan. Dat vind ik erg pastoraal.
~~ "Read the Bible for application, not merely for information" ~~ (Donald S. Whitney)

~~ Heb je opmerkingen bij / kritiek op / vragen over de HSV, geef ze door op: http://www.herzienestatenvertaling.nl/contact.htm ~~
Gebruikersavatar
Josephus
Berichten: 2935
Lid geworden op: 04 dec 2006, 16:28
Locatie: Randstad

Bericht door Josephus »

freek schreef:Waarom hebben jullie op Nieuwjaarsdag geen dienst, Josephus?

Eigenlijk lijkt me dat wel ideaal. Het wordt Oudejaarsnacht altijd ontzettend laat, en je moet 'smorgens om half 10 of 10 uur toch weer present zijn. Ik had gisterenmorgen iig moeite om wakker te blijven :oops: (en de preek was echt niet saai)
De exacte reden weet ik niet en daarnaar heb ik eigenlijk ook nooit echt expliciet gevraagd. Zoals ik al aangaf, de oudejaarsdienst is bij ons altijd een dienst waarin wordt teruggekeken, maar waarin voor het toekomende een minstens zo grote plaats is weggelegd. Oudejaars- en nieuwjaarsdienst in één eigenlijk dus. Daarom mis ik de dienst op Nieuwjaarsdag ook niet echt. Het zou kunnen dat het ook te maken heeft met het feit dat we het kerkelijk jaar volgen en dat eindigt altijd al in november. Het kerkelijk jaar is in dat geval belangrijker dan het kalenderjaar en dan kun je 31 december en 1 januari best combineren in één dienst.
Ik wantrouw iedereen die een theologie heeft. Ware theologie ademt en loopt. (Willem Barnard)
Rens
Berichten: 9673
Lid geworden op: 24 mar 2007, 21:22

Bericht door Rens »

jmpavo schreef:
Bij ons werden de overledenen ín de dienst genoemd, waarna er voorbede gedaan werd voor de families van wie een geliefde was heengegaan. Dat vind ik erg pastoraal.
dat ging bij ons idem dito: voor hen die de gang naar de groeve moesten maken voor kind, kleinkind, vader, moeder, broer, zus etc etc.

vóóraf werden de namen genoemd van hen uit de gemeente die ontvallen waren, bij ons was het maar een gering aantal.
Moderatorbericht:
Rens is overleden op 27 april 2010
http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 0&start=60
Gebruikersavatar
Hendrikus
Berichten: 16724
Lid geworden op: 10 apr 2004, 09:37

Re:

Bericht door Hendrikus »

Josephus schreef:
Marco schreef:Ik kan dus wel meevoelen met dit bezwaar, maar denk dat de traditie om op oudjaarsdag ook op deze manier terug te kijken, best goed is. Als het maar niet hierbij blijft. Ieder oudejaar is weer een jaar dichter bij de wederkomst! En dat moet zéker genoemd worden!
Mee eens. Daarom vind ik het toch een mooi gebruik, dat bij ons trouwens niet op 31 december, maar op de laatste zondag van het kerkelijk jaar ('eeuwigheidszondag') zijn plaats heeft. Ook wordt er dan altijd het Heilig Avondmaal gevierd. Ik vind dat altijd indrukwekkende diensten. Je herdenkt degenen 'die ons zijn voorgegaan' en viert met de levenden de dood en opstandig van Christus. Zo grijpen verleden en toekomst in elkaar.

De oudejaarsdienst is bij ons overigens ook niet voornamelijk gericht op het verleden, maar dat zal ook met het praktische feit te maken hebben dat we op 1 januari geen dienst hebben (tenzij die dag op een zondag valt natuurlijk).
Eeuwigheidszondag

​De laatste zondagen in november, voordat de blijde adventstijd aanbreekt, heten de zondagen van de voleinding. We denken dan niet aan zoiets als "afronding", maar, veel meer toekomstgericht, aan de voltooiing van al Gods plannen - met onze wereld, met ons eigen leven.

Met Advent begint het nieuwe kerkelijk jaar. De zondag vóór Advent, de laatste zondag van het kerkelijk jaar, wordt ook wel zondag van de voleinding of eeuwigheidszondag of​ ​dodenzondag genoemd. Dodenzondag is de oudste benaming van deze zondag. Het eigen​ ​karakter van deze zondag is ontstaan in 1816, toen koning Frederik Willem III van Pruisen​ ​bepaalde dat die laatste zondag een "algemeen christelijk feest ter herinnering aan de overledenen" zou zijn. Hierbij speelde ook de nagedachtenis aan hen die in oorlogen waren gesneuveld, een rol.

Tegenhanger Allerzielen

Deze dodenzondag, van oorsprong een Lutherse gewoonte, werd de protestantse tegenhanger van Allerzielen, de gedenkdag binnen de rooms-katholieke kerk van de gestorven gelovigen (2 november). In reformatorische kringen werd de dodenzondag op theologische gronden steeds weer afgewezen en er werden andere namen aan gegeven, zoals Eeuwigheidszondag. Toch is het wel de gewoonte geworden op deze zondag de mensen die in het afgelopen jaar zijn overleden, met name te noemen en met hun nabestaanden in het gebed te gedenken.

Oudejaarsavond

Soms wordt dit gedaan op Oudejaarsavond, waarbij dan het terugkijken op het oude jaar centraal staat.
De naam Eeuwigheidszondag laat het meest het karakter van deze zondag zien, beter dan "laatste zondag van het kerkelijk jaar" dit doet. Want de tijd gaat door, het blijft altijd een voorlaatste zondag, afgesloten wordt er niets. Het kerkelijk jaar blijft altijd rondgaan als de​ ​wenteltrap, rondgang èn voortgang.

Rondgang en voortgang

​​De zondag is als een scharnier tussen 'van Pinksteren af' en 'naar Epifanie' toe, tussen de waarheid van'Hij was er' en de waarheid van 'Hij komt er'. In de benaming Eeuwigheidszondag klinkt de voortgang door, immers aan de eeuwigheid is geen einde. De lezingen van de Eeuwigheidszondag staan veelal in het teken van de toekomst van de Heer, de komst van​ ​zijn Rijk.

Toekomst

Op de laatste zondagen van het kerkelijk jaar stelt het evangelie ons voor de vraag die wij onszelf ook bij de jaarwisseling stellen: waar komt het nu uiteindelijk op aan? Het evangelie spreekt daarbij in een merkwaardige taal. Door als het ware te spreken over wat er op het​ ​einde der tijden te gebeuren staat, roept het bij ons de vraag op wat het uiteindelijke criterium van ons menselijk handelen is.
Dat kan onmogelijk iets anders zijn dan hetgeen waarom het van meet af aan -van in den beginne- allemaal begonnen is. Het gaat om de gestalte van de mens en de vraag wordt dan hoe of het gesteld is met het menswaardig karakter van ons leven en samenleven. Hoe is het gesteld met de kwaliteit van ons mens zijn?

Voor het ware en goede gehalte ervan mogen wij kijken naar Jezus Christus. Hij is voor ons allen het fundament, het voorbeeld van wat een mens is, ten einde toe. Door naar Hem te kijken en te luisteren, zullen wij in alle verwarring, oorlog en menselijke tweedracht, de draad
vinden van waardig leven. Hij is de ware levensweg.

http://www.bijbelseplaatsen.nl/plaatsen ... ndag/1311/
~~Soli Deo Gloria~~
-DIA-
Berichten: 32705
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Re:

Bericht door -DIA- »

Is deze site van Reinier van de Berg, de weerman? Of is het misschien een neef of toevallige naamgenoot?
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Plaats reactie