Emoties tijdens een kerkdienst

[samanthi]

Mensen wat een oordelen, een droge bekering bestaat niet en weet ik het allemaal niet, emoties... Blij... bang... bedroefd... Boos... Ik lees hier alleen over tranen... Welke van de vier past erbij?

Kan er blijdschap zijn?
Droefheid?
Boosheid?
Angst?
Alle vier?

Oordelen? Waar lees je oordelen?

Droge bekeringen bestaan niet, ik een oordeel over mensen dietniet gehuild hebben.

[Herman]

En naar buiten gaande weende hij bitterlijk.

Gewoon een belangrijke schriftuurlijke aanwijzing.

Door sommigen helaas genegeerd en door anderen verabsoluteerd.

[samanthi]

En naar buiten gaande weende hij bitterlijk.

Gewoon een belangrijke schriftuurlijke aanwijzing.

Door sommigen helaas genegeerd en door anderen verabsoluteerd.

Was dat Petrus' bekering?
Er is ook een andere aanwijzing;
De Moorman reisde zijn weg met blijdschap.

Ik zeg niet dat er geen tranen zijn, ik weet dat die er bijna altijd zullen zijn, maar ik weet ook dat je een bekering niet aan tranen van toetsen...
Of kan zeggen een droge bekering bestaat niet.

[FlyingEagle]

Er zullen altijd (medische) uitzonderingen zijn maar de algemene en m.i. ook Bijbelse lijn dat een droge bekering niet bestaat. Dat wil niet zeggen dat een natte bekering dus altijd waar is. Tranen kunnen ook bedrog zijn.

Ik vind de uitspraak dat een doge bekering niet bestaat gewoon te rigoreus. Dat is in de praktijk niet zo. Wel denk ik dat het in verreweg de meeste gevallen wel klopt maar om het dan zo bout neer te zetten gaat mij te ver.

[Herman]

En naar buiten gaande weende hij bitterlijk.

Gewoon een belangrijke schriftuurlijke aanwijzing.

Door sommigen helaas genegeerd en door anderen verabsoluteerd.

Was dat Petrus' bekering?
Er is ook een andere aanwijzing;
De Moorman reisde zijn weg met blijdschap.

Ik zeg niet dat er geen tranen zijn, ik weet dat die er bijna altijd zullen zijn, maar ik weet ook dat je een bekering niet aan tranen van toetsen...
Of kan zeggen een droge bekering bestaat niet.

De topicstarter stelde haar vraag zo: "Maar als het Woord in je hart valt en alles en iedereen om je heen valt weg". Jezus zag Petrus met een blik vol liefde aan en dat werd hem tot berouw.

De bekering van Petrus moet je dus bijbels-schriftuurlijk plaatsen naast zondag 33 vraag 89 van de Heidelbergse Catechismus, waar niet het woord tranen wordt gebruikt, maar een 'hartelijke leedwezen'. En dan gaat het om berouw, rouwbeklag, verdriet.

Mijn conclusie binnen dit topic is dus dat berouw onder meer gepaard gaat met emoties, zonder dat te willen verabsoluteren noch te negeren én dat het een bijbelse notie is. Dat hoeven we dan ook niet te bestrijden.

[Mara]

Ik zeg niet dat er geen tranen zijn, ik weet dat die er bijna altijd zullen zijn, maar ik weet ook dat je een bekering niet aan tranen van toetsen...
Of kan zeggen een droge bekering bestaat niet.

Maar de Heere kan ook tot je hart spreken, wanneer je al bekeerd bent.
Het is toch geen eenmalig gebeuren?
Rijst de vraag op, kan een onbekeerde ook ervaren dat de Heere tot het hart spreekt? Zo ja, wat kan er dan gebeuren tijdens een preek?

[Erskinees]

Ik kan sommige reacties van forummers die vraagtekens hebben bij de uitdrukking "een droge bekering bestaat niet" wel plaatsen.
Toch zou ik hun willen vragen wat dieper na te denken. Ik heb ook vaak van de kansel gehoord dat het een kenmerk is van Gods volk dat ze rond hun bekering vele nachten hebben wakker gelegen en door schuldbesef zo ontzettend veel moesten wenen. Onlangs hoorde ik dat nog in een leesdienst. Deze kenmerkenprediking kan als uitwerking hebben dat je bij jezelf denkt: ik herken dat niet en zo kom ik er nooit. De afkeer van zulke opmerkingen kan ik plaatsen en begrijpen. Maar daar gaat de uitdrukking "een droge bekering bestaat niet" niet over, zie de posts van Huisman en Eilander. Die maken duidelijk wat ze bedoelen. Probeer dat los van elkaar te zien. Bekering zonder emotie (van binnen en/of van buiten) bestaat niet.

[samanthi]

Ik kan sommige reacties van forummers die vraagtekens hebben bij de uitdrukking "een droge bekering bestaat niet" wel plaatsen.
Toch zou ik hun willen vragen wat dieper na te denken. Ik heb ook vaak van de kansel gehoord dat het een kenmerk is van Gods volk dat ze rond hun bekering vele nachten hebben wakker gelegen en door schuldbesef zo ontzettend veel moesten wenen. Onlangs hoorde ik dat nog in een leesdienst. Deze kenmerkenprediking kan als uitwerking hebben dat je bij jezelf denkt: ik herken dat niet en zo kom ik er nooit. De afkeer van zulke opmerkingen kan ik plaatsen en begrijpen. Maar daar gaat de uitdrukking "een droge bekering bestaat niet" niet over, zie de posts van Huisman en Eilander. Die maken duidelijk wat ze bedoelen. Probeer dat los van elkaar te zien. Bekering zonder emotie (van binnen en/of van buiten) bestaat niet.

Dat is helder...

[samanthi]

Ik zeg niet dat er geen tranen zijn, ik weet dat die er bijna altijd zullen zijn, maar ik weet ook dat je een bekering niet aan tranen van toetsen...
Of kan zeggen een droge bekering bestaat niet.

Maar de Heere kan ook tot je hart spreken, wanneer je al bekeerd bent.
Het is toch geen eenmalig gebeuren?
Rijst de vraag op, kan een onbekeerde ook ervaren dat de Heere tot het hart spreekt? Zo ja, wat kan er dan gebeuren tijdens een preek?

Het ging over de uitdrukking, een droge bekering bestaat niet.
Ik ben emotioneel aangelegd, maar ken anderen die dat niet zijn, aan de buitenkant...

[FlyingEagle]

Ik kan sommige reacties van forummers die vraagtekens hebben bij de uitdrukking "een droge bekering bestaat niet" wel plaatsen.
Toch zou ik hun willen vragen wat dieper na te denken. Ik heb ook vaak van de kansel gehoord dat het een kenmerk is van Gods volk dat ze rond hun bekering vele nachten hebben wakker gelegen en door schuldbesef zo ontzettend veel moesten wenen. Onlangs hoorde ik dat nog in een leesdienst. Deze kenmerkenprediking kan als uitwerking hebben dat je bij jezelf denkt: ik herken dat niet en zo kom ik er nooit. De afkeer van zulke opmerkingen kan ik plaatsen en begrijpen. Maar daar gaat de uitdrukking "een droge bekering bestaat niet" niet over, zie de posts van Huisman en Eilander. Die maken duidelijk wat ze bedoelen. Probeer dat los van elkaar te zien. Bekering zonder emotie (van binnen en/of van buiten) bestaat niet.

Zo bezien kan ik het hier wel mee eens zijn.

[samanthi]

En naar buiten gaande weende hij bitterlijk.

Gewoon een belangrijke schriftuurlijke aanwijzing.

Door sommigen helaas genegeerd en door anderen verabsoluteerd.

Was dat Petrus' bekering?
Er is ook een andere aanwijzing;
De Moorman reisde zijn weg met blijdschap.

Ik zeg niet dat er geen tranen zijn, ik weet dat die er bijna altijd zullen zijn, maar ik weet ook dat je een bekering niet aan tranen van toetsen...
Of kan zeggen een droge bekering bestaat niet.

De topicstarter stelde haar vraag zo: "Maar als het Woord in je hart valt en alles en iedereen om je heen valt weg". Jezus zag Petrus met een blik vol liefde aan en dat werd hem tot berouw.

De bekering van Petrus moet je dus bijbels-schriftuurlijk plaatsen naast zondag 33 vraag 89 van de Heidelbergse Catechismus, waar niet het woord tranen wordt gebruikt, maar een 'hartelijke leedwezen'. En dan gaat het om berouw, rouwbeklag, verdriet.

Mijn conclusie binnen dit topic is dus dat berouw onder meer gepaard gaat met emoties, zonder dat te willen verabsoluteren noch te negeren én dat het een bijbelse notie is. Dat hoeven we dan ook niet te bestrijden.

Dat klopt, het ging om die uitdrukking zoals ik hierboven al schreef, je kunt Petrus niet als voorbeeld stellen, die had idd berouw, maar dat lees je niet van alle Bijbel figuren, bijvoorbeeld de Moorman, dat zou, in onze ogen, min of meer droge bekering zijn, met blijdschap dat wel, dus laten we niet zeggen zo en zo is het wel, zo en zo bestaat niet.

[Herman]

Dat klopt, het ging om die uitdrukking zoals ik hierboven al schreef, je kunt Petrus niet als voorbeeld stellen, die had idd berouw, maar dat lees je niet van alle Bijbel figuren, bijvoorbeeld de Moorman, dat zou, in onze ogen, min of meer droge bekering zijn, met blijdschap dat wel, dus laten we niet zeggen zo en zo is het wel, zo en zo bestaat niet.

Petrus kun je juist wél als voorbeeld stellen, omdat hij wel deze emoties had. Waarom niet een eenvoudige bijbels getuigenis laten staan? Nogmaals, ik verabsoluteerd dit niet, maar te negeren is het ook niet.

[Mara]

Het ging over de uitdrukking, een droge bekering bestaat niet.
Ik ben emotioneel aangelegd, maar ken anderen die dat niet zijn, aan de buitenkant...

Wat vindt je hiervan?

Voetius sprak in zijn inaugurele rede : „Wee u, wee mij, wee alle theologen, als wij ijveren voor de godsdienst en anderen de godzaligheid inprenten, terwijl wij er zelf niet eens de smaak van gekregen hebben. Als wij bij spel en scherts tegen anderer zonden uitvaren en zelf vol verborgen ondeugden zijn. Als wij zeggen dat anderen moeten wenen, en in ons huis of onder elkander ons overgeven aan allerlei aards genot. Als wij anderen onrustig zoeken te maken en zelf onbewogen blijven. Als wij met woorden voor het geloof strijden en met ons leven tegen het geloof ingaan..."

[pierre27]

Dat klopt, het ging om die uitdrukking zoals ik hierboven al schreef, je kunt Petrus niet als voorbeeld stellen, die had idd berouw, maar dat lees je niet van alle Bijbel figuren, bijvoorbeeld de Moorman, dat zou, in onze ogen, min of meer droge bekering zijn, met blijdschap dat wel, dus laten we niet zeggen zo en zo is het wel, zo en zo bestaat niet.

Petrus kun je juist wél als voorbeeld stellen, omdat hij wel deze emoties had. Waarom niet een eenvoudige bijbels getuigenis laten staan? Nogmaals, ik verabsoluteerd dit niet, maar te negeren is het ook niet.

Het ontkennen van het gevoel van berouw/leedwezen wel of niet zichtbaar/merkbaar is in mijn ogen onbijbels.

[Herman]

Het ontkennen van het gevoel van berouw/leedwezen wel of niet zichtbaar/merkbaar is in mijn ogen onbijbels.

Ik weet niet of het per definitie publiekelijk behoort te zijn en daarmee merkbaar of zichtbaar. Hoe wil jij dat schriftuurlijk onderbouwen?