Digitaal Avondmaal vieren

[Van Ewijk]

Ik geloof overigens wel dat het H Avondmaal in bijzondere gevallen in een kleinere groep in een huis gevierd kan worden. Maar dat kan toch nooit zonder het leraarsambt. Alleen voor de leraren (predikanten) is het geoorloofd de sacramenten te bedienen. En dat kan alleen in fysieke aanwezigheid.

Voor dat laatste ben ik wel nieuwsgierig naar de bijbelse onderbouwing.

Matth 28:19. Wat voor de bediening van de doop geldt, zou dat ook niet gelden voor de bediening van het H Avondmaal? De sacramenten zijn aan het leerambt verbonden en kunnen daarvan niet worden losgemaakt.

''Gaat dan henen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes; lerende hen onderhouden alles, wat Ik u geboden heb.''

Ik zie hier alleen een oproep om het evangelie te verkondigen, te leren en te dopen in naam van de Heere.
Over exclusiviteit betreffende het recht al deze dingen uit te voeren en daarmee dus ook inbegrepen de bediening der sacramenten lees ik helemaal niets.
Ik zou anders zelfs willen spreken van een Roomse zienswijze aangezien men zo ook Matth 16:18 uit zou kunnen leggen als bevestiging van de Pauselijke macht.
Wij christenen mogen als leken toch overal het evangelie brengen en uitleggen? sterker nog, graag zelfs.
En zodoende, zijn wij (in tijdelijke gelegenheid) dan geen leermeesters of verwijzen we alleen maar door? ja of nee? en waar ligt dan de grens in hoever wij daar in mogen gaan? in tijden van nood (zoals nu) bijvoorbeeld?

Bovendien, even over een heel andere boeg.
Indien de predikant op het scherm van de laptop, de smart-tv of voor mijn part de telefoon te zien en te horen is tijdens de eredienst en u maant de wijn en het brood op tafel te zetten, doet hij dat dan ook niet met ambtelijk gezag?

Deze vragen spelen mij parten en wil ik graag beantwoord zien.
Bovendien mogen wij ook niet voorbijgaan aan de essentie van het Heilig Avondmaal.
Namelijk dat de Heere Jezus gezegd heeft ''Doe dit om mij te gedenken''.

Iedereen is het wel denk ik eens dat het via de webcam niet kan.

Nou nee, in mijn geval niet.
Zoals ik al zei, alvorens we dat concept aannemen of verwerpen wil ik dat eerst bijbels getoetst zien.
Tot die tijd blijven bij mij persoonlijk alle opties open en bespreekbaar.

[Valcke]

Ewijk, de opvatting dat de bediening van de sacramenten verbonden is aan het leerambt is een gereformeerde opvatting en dus niet rooms.

Daar is ook echt wel Bijbelse onderbouwing voor. Behalve Matth 28:19 geldt hier als argument de praktijk van de apostelen. Het is Bijbels gezien volstrekt verwerpelijk om als leken de sacramenten te gaan bedienen.

[Van Ewijk]

Ewijk, de opvatting dat de bediening van de sacramenten verbonden is aan het leerambt is een gereformeerde opvatting en dus niet rooms.

Daar is ook echt wel Bijbelse onderbouwing voor. Behalve Matth 28:19 geldt hier als argument de praktijk van de apostelen. Het is Bijbels gezien volstrekt verwerpelijk om als leken de sacramenten te gaan bedienen.

Als antwoord hierop laat ik graag de bijbel aan het woord:

Marc 9. 38-41

''En Johannes antwoordde Hem, zeggende: Meester! wij hebben een gezien, die de duivelen uitwierp in Uw Naam, welke ons niet volgt; en wij hebben het hem verboden, omdat hij ons niet volgt.
Doch Jezus zeide: Verbiedt hem niet; want er is niemand, die een kracht doen zal in Mijn Naam, en haastelijk van Mij zal kunnen kwalijk spreken.
Want wie tegen ons niet is, die is voor ons.
Want zo wie ulieden een beker water zal te drinken geven in Mijn Naam, omdat gij discipelen van Christus zijt, voorwaar zeg Ik u, hij zal zijn loon geenszins verliezen.''

ik wil trouwens dit nog even kwijt.
De Heilige Geest werkt evenzeer in de sacramentsbediening als in de Woordbediening.
Die laatste mogen wij overal rondbrengen dus waarom het eerste dan niet?
Ik geloof eigenlijk dat de feitelijke vraag is die beantwoord moet worden :
Bepalen de omstandigheden, en in dit geval dus de nood en het daarbij gepaarde gemis van een rechthebbende ambtsdrager in nabijheid, niet dat de bedieningsrechten op dat moment anders komen te liggen?

[Valcke]

Ik vind verwonderlijk dat men zo snel tot conclusies komt door er maar een passage uit de Schrift uit te nemen; een passage die zelfs niets met de sacramenten te maken heeft. Met alle respect: dat heeft met Schriftonderzoek niets te maken!

Verder is het ook niet reëel om te zeggen dat de nood nu zo hoog is dat de sacramenten ook wel zonder een ambtsdrager bediend kunnen worden. Als de nood echt zo hoog zou zijn als je meent, dan zouden er wel andere wegen gevonden kunnen worden om tóch de sacramenten door een aangestelde dienaar des Woords te laten bedienen. (Een doopplechtigheid wordt overigens door de overheid expliciet toegestaan.)

[Adagio]

Om ons dit geestelijk en hemels Brood af te beelden, heeft Christus verordend een aards en zienlijk brood, hetwelk een sacrament is van Zijn lichaam, en de wijn tot een sacrament Zijns bloeds; om ons te betuigen dat wij, zo waarachtiglijk als wij het sacrament ontvangen en houden in onze handen, en het eten en drinken met onzen mond, waarmede ons leven daarna onderhouden wordt, ook zo waarachtiglijk door het geloof (hetwelk de hand en mond onzer ziel is) het ware lichaam en het ware bloed van Christus, onzen enigen Zaligmaker, ontvangen in onze zielen tot ons geestelijk leven...
Ten laatste, wij ontvangen het heilig sacrament in de verzameling des volks Gods met ootmoedigheid en eerbied, onder ons houdende een heilige gedachtenis des doods van Christus, onzen Zaligmaker, met dankzegging, en doen aldaar belijdenis van ons geloof en van de Christelijke religie.

Het avondmaal is een maaltijd, door Christus ingesteld om het geloof der Zijnen te versterken (Matth. 26: 26-29; Mark. 14: 22-25; Luk. 22: 14-20; 1 Kor. 11: 23-26). De bedienaar van het avondmaal is Christus, die door Zijne dienstknechten, door mannen aan wie de bediening des Woords is toebetrouwd, de tekenen van zijn verbroken lichaam en vergoten bloed laat uitreiken. Christus heeft de bediening des Woords en der sacramenten aan dezelfde personen opgedragen (1 Kor. 4: 1; Matth. 28: 19), gelijk ook de Nederlandse Geloofsbelijdenis spreekt (Art. 30): „dat er dienaars of herders moeten zijn om Gods Woord te prediken en de sacramenten te bedienen”, en de Wezelse Artikelen (c. VI. 1) zeggen: „Daar de sacramenten met de bediening des Woords door een onlosmakelijke band zijn verbonden, zo betwijfelt niemand, dat zij tot het ambt der dienaren behoren.” Wat van het priesterschap des O. Testaments geldt — „Niemand neemt zich zelven die eer aan, maar die van God geroepen wordt, gelijkerwijs als Aaron” (Hebr. 5: 4) — is ook van toepassing op de dienaren des N. Testaments (Rom. 10: 15). Opdat het alles in de gemeente met orde toega, en niemand optrede als bedienaar des Woords en der sacramenten, dan van wie kan worden verwacht, dat hij tot opbouw der gemeente kan werkzaam zijn, is de roeping door de gemeente nodig. En wijl de bediening der sleutelen des hemelrijks in het bijzonder aan de bedienaren des Woords is toebetrouwd, zo volgt daaruit, dat de gevoelens der Enthousiasten, Socinianen, Kwakers, Darbisten en anderen, die de ambten in de kerk niet erkennen, en aan broeders, die niet geroepen zijn tot het ambt, vergunnen het avondmaal te bedienen, in strijd zijn met Gods Woord.

[Van Ewijk]

Ik vind verwonderlijk dat men zo snel tot conclusies komt door er maar een passage uit de Schrift uit te nemen; een passage die zelfs niets met de sacramenten te maken heeft. Met alle respect: dat heeft met Schriftonderzoek niets te maken!

Verder is het ook niet reëel om te zeggen dat de nood nu zo hoog is dat de sacramenten ook wel zonder een ambtsdrager bediend kunnen worden. Als de nood echt zo hoog zou zijn als je meent, dan zouden er wel andere wegen gevonden kunnen worden om tóch de sacramenten door een ambtsdrager te laten bedienen. (Een doopplechtigheid wordt overigens door de overheid expliciet toegestaan.)

Goed argument.
En Toegegeven, de door u aangehaalde passage had zeker weten wel met een sacrament te maken, te weten de doop.
Echter, over bedieningsrecht heb ik zoals ik al eerder opmerkte niets gelezen.
Voordat we echter op een rotonde blijven steken waarop het lijkt dat er genoegen word geschept in strijdvragen stellen wil ik even de lucht klaren en mijn bedoeling even nuanceren.

Ik kan best leven met het feit dat het niet kan of mag.
Ik laat alleen maar weten dat ik dat nergens uit schriftonderzoek heb op kunnen maken, dat wil zeggen, tot nu toe!
Ik wil terwille om de sensatie buiten de deur te houden het hele overleg overigens ook alleen maar vanuit schriftonderzoek benaderen en niet vanuit het gegeven wat de overheid wel of niet toestaat en wat er wel of niet mogelijk is.
Er zal ongetwijfeld zat mogelijk zijn, als het moet kunnen we allemaal in plastic pakken naar de kerk maar daar gaat het niet over.

Het punt is dat we nu in een situatie zitten die ons beperkingen op legt die van dag tot dag kunnen verergeren of verbeteren.
Niemand van ons heeft zin in een kunstmatige kerkdienst (om het zo maar even te noemen)
En we zitten nu met de vraag of het geoorloofd is om daar ook op een of andere manier de sacramenten in te implementeren zonder tegen bijbelse richtlijnen in te gaan.
Ik herhaal mijzelf, ik heb tot nu toe nog geen bijbelse grondslag onder ogen gekregen, noch in de schrift, noch op dit forum of elders, die zeggen dat het niet kan.

Ik moet u trouwens eerlijk bekennen dat ik me bij een deelname aan een dergelijk sacrament op deze manier ook niet echt comfortabel zou voelen, verre van juist.

[Van Ewijk]

Om ons dit geestelijk en hemels Brood af te beelden, heeft Christus verordend een aards en zienlijk brood, hetwelk een sacrament is van Zijn lichaam, en de wijn tot een sacrament Zijns bloeds; om ons te betuigen dat wij, zo waarachtiglijk als wij het sacrament ontvangen en houden in onze handen, en het eten en drinken met onzen mond, waarmede ons leven daarna onderhouden wordt, ook zo waarachtiglijk door het geloof (hetwelk de hand en mond onzer ziel is) het ware lichaam en het ware bloed van Christus, onzen enigen Zaligmaker, ontvangen in onze zielen tot ons geestelijk leven...
Ten laatste, wij ontvangen het heilig sacrament in de verzameling des volks Gods met ootmoedigheid en eerbied, onder ons houdende een heilige gedachtenis des doods van Christus, onzen Zaligmaker, met dankzegging, en doen aldaar belijdenis van ons geloof en van de Christelijke religie.

Het avondmaal is een maaltijd, door Christus ingesteld om het geloof der Zijnen te versterken (Matth. 26: 26-29; Mark. 14: 22-25; Luk. 22: 14-20; 1 Kor. 11: 23-26). De bedienaar van het avondmaal is Christus, die door Zijne dienstknechten, door mannen aan wie de bediening des Woords is toebetrouwd, de tekenen van zijn verbroken lichaam en vergoten bloed laat uitreiken. Christus heeft de bediening des Woords en der sacramenten aan dezelfde personen opgedragen (1 Kor. 4: 1; Matth. 28: 19), gelijk ook de Nederlandse Geloofsbelijdenis spreekt (Art. 30): „dat er dienaars of herders moeten zijn om Gods Woord te prediken en de sacramenten te bedienen”, en de Wezelse Artikelen (c. VI. 1) zeggen: „Daar de sacramenten met de bediening des Woords door een onlosmakelijke band zijn verbonden, zo betwijfelt niemand, dat zij tot het ambt der dienaren behoren.” Wat van het priesterschap des O. Testaments geldt — „Niemand neemt zich zelven die eer aan, maar die van God geroepen wordt, gelijkerwijs als Aaron” (Hebr. 5: 4) — is ook van toepassing op de dienaren des N. Testaments (Rom. 10: 15). Opdat het alles in de gemeente met orde toega, en niemand optrede als bedienaar des Woords en der sacramenten, dan van wie kan worden verwacht, dat hij tot opbouw der gemeente kan werkzaam zijn, is de roeping door de gemeente nodig. En wijl de bediening der sleutelen des hemelrijks in het bijzonder aan de bedienaren des Woords is toebetrouwd, zo volgt daaruit, dat de gevoelens der Enthousiasten, Socinianen, Kwakers, Darbisten en anderen, die de ambten in de kerk niet erkennen, en aan broeders, die niet geroepen zijn tot het ambt, vergunnen het avondmaal te bedienen, in strijd zijn met Gods Woord.

Kijk, hier hebben we iets waar ik om vroeg.
Op de webpagina die wellicht ook uw bron is vond ik ook echter dit:

c. Kan een kerkedienaar ook zichzelf het avondmaal bedienen? In de zestiende eeuw waren er vele kerken, Luthersche en Gereformeerde, die dit ontkenden en die leerden, dat bij het avondmaal twee dienaren moesten tegenwoordig zijn. Pelargus, Luthersch hoogleeraar in de theologie te Frankfort, bracht tegen de reformatie in gereformeerden zin in Brandenburg tegen Salomo Fink, den Gereformeerden hofprediker van den keurvorst Sigismund te Berlijn in 1612 bezwaren in, en leerde o.a. dat bij het avondmaal twee personen noodig waren, een die bedient en een die ontvangt, en dat het hiermede en met de instelling van Christus meer in overeenstemming is, indien hij van een ander dan van

|409|

zichzelven het sacrament ontvangt, terwijl het in de oude kerk niet gebruikelijk was dat iemand zich zelven brood en wijn aanbood. Maar terecht zegt J. Gerhard 1), dat er volstrekt geen bezwaar is dat de dienaar zich zelf het sacrament des avondmaals aanbiedt, want ten eerste treedt hij op in de plaats van Christus, wanneer hij de avondmaalswoorden uitspreekt en de uiterlijke symbolen ten gebruike van het avondmaal wijdt; terwijl hij vervolgens na de consecratie der symbolen de plaats van het lid der gemeente, die communiceert, inneemt. Er moge uit een formeel oogpunt iets voor te zeggen zijn, dat, zooals in de „vrije kerk” in Zwitserland plaats vindt, er in den regel twee predikanten bij het avondmaal tegenwoordig zijn, en dat de een het avondmaal uit de hand van den ander ontvangt, maar dit is niet noodig en practisch ook niet altoos mogelijk, en daarom ook in verreweg de meeste kerken niet in zwang gekomen. Christus was bij de instelling de eenige bedienaar, die zich zelf bediende van de teekenen des verbonds, en daarom mag de bedienaar van het sacrament Christus hierin navolgen.

[Mara]

(On)misbaarheid van het Heilig Avondmaal

In de stukken hieronder schrijf ik, hoe kan het ook anders, over de situatie rondom het coronavirus. Maar intussen moeten we niet vergeten: deze week stond het Heilig Avondmaal gepland. Hoe verdrietig dat dit niet door kan gaan. Daarom een stukje daarover, om bepaald te worden bij het meest wezenlijke. Het komt uit een boek van twee predikanten uit Londen uit de 18e eeuw (S. Pikes en S. Hayward), die tijdens winteravondlezingen (iedere week!) vragen beantwoorden:

‘Al is het Avondmaal des Heeren geen zaligmakende instelling, het is wel nuttig. Iemand die nooit aan de tafel van de Heere is geweest, kan wel zalig worden. Deze gedachte moet bemoedigend zijn voor degenen die door de voorzienigheid van God verstoken zijn van de gelegenheid om aan te gaan. Maar het moet geen aansporing zijn tot verzuim, als men geroepen wordt om er deel aan te nemen. Het is niet nodig voor het wezen van een christen, maar het is wel nodig tot zijn welwezen. Sommigen maken er een zaligmaker van. Die zijn nooit gerust tenzij dit sacrament aan hen bediend is. Alsof alleen het ontvangen van dit sacrament voldoende zou zijn om de zonde uit te wissen en iemand onmiddellijk recht te geven tot de zaligheid in Christus. Anderen minachten het en laten het na.

Wat is het gelukkig om bewaard te worden voor die twee uitersten! Deze instelling is niet bedoeld om een vaststaand middel te zijn om zondaren te laten ontwaken en bekeren. Het is bedoeld voor de voortgang van het werk van de genade in het hart. En voor de voorbereiding van de ziel voor de hemel. Vooral is het bedoeld om de haat tegen de zonde in ons te vermeerderen en onze ziel te vervullen met een diepe vernedering vanwege de zonde. Dat komt, doordat het alle rijkdommen van de liefde van de Verlosser tentoonspreidt en alle heerlijkheid van het kruis. Een gezicht hierop werkt, onder de invloed van de Geest, krachtig en lieflijk in een oprecht gemoed.

‘O’, zegt een christen, ‘wat is de zonde verfoeilijk! Kunt u, mijn ziel, die liefhebben? Kunt u die met lust omhelzen en najagen? O wordt week, week, mijn harde hart! Waarom bent u niet meer ontroerd, als u uw doorstoken Zaligmaker aanschouwt? Een Zaligmaker Die voor u en door u doorstoken is? O, ween en rouwklaag, mijn ziel! Wees altijd nederig onder een gevoel van de zonde, en onteer die Jezus niet, Die u liefhad en Zichzelf voor u overgaf!’

ds. M. van Reenen, eerder gepubliceerd in Kerkbode HHK Oldebroek

[NorahLinde]

Ik vraag me af waarom de dikwijls op dit forum bekritiseerde prof. Huijgen die over dit onderwerp een heel helder standpunt inneemt, namelijk -voel de pijn en het gemis maar- (En dus eens niet zoals men t anders zou noemen verder verschuift door digitaal avondmaal te gaan vieren) nu ineens niet genoemd wordt met zijn argumenten.

Kan het zijn omdat we juist dát - de moeite voelen, de gebrokenheid- zo lastig vinden en daarom maar hard opzoek zijn naar argumenten waarom we toch écht wel digitaal mogen avondmaal vieren?
Is het niet wat hypocriet om normaal gesproken af te geven op alles wat anders dan de 'traditie' is, maar als t onze pijn laat voelen we ineens actief worden om maar niet te hoeven voelen en we dus redenen zoeken waarom we ineens wél af mogen wijken van traditie?

[Tiberius]

Hoezo Huijgen niet genoemd? Heb je niet het hele topic gelezen?
Ik noem hem hierboven met instemming.

[NorahLinde]

Hoezo Huijgen niet genoemd? Heb je niet het hele topic gelezen?
Ik noem hem hierboven met instemming.

Ja wel, dat heb ik wel, hij wordt inderdaad even aangehaald, en misschien moest ik t genuanceerder brengen. Maar de rest van mijn bericht blijft nog steeds van kracht:

Waarom wordt die kant van het verhaal ineens afgedaan/niet geaccepteerd, maar gaat het grootste deel van dit topic over argumenten zoeken waarom het toch wél zou moeten kunnen...

Dus, misschien wil jij en anderen daar alsnog ook antwoord opgeven i.p.v. de pijnlijke vraag te ontwijken waarom we met zn allen zo ons best lijken te doen om de pijn van het gemis maar niet te hoeven voelen.

Edit: overigens fijn tiberius dat je het met hem in kunt stemmen.

[Herman]

Ik weet niet tegen wie je het hebt, NorahLinde, maar er zijn hier weinig mensen die het allemaal maar best vinden. Misschien moet je daarvoor bij het moderamen van de PKN zijn.

[helma]

Volgens mij heb ik met de visie van Prof Huijgen ook ingestemd.

[NorahLinde]

Dan heb ik me misschien te veel gefocust op die paar die het wel 'vinden kunnen'. Excuses daarvoor.

[ejvl]

Dan heb ik me misschien te veel gefocust op die paar die het wel 'vinden kunnen'. Excuses daarvoor.

Ik heb niemand gevonden die het wel vind kunnen op dit forum maar misschien lees ik erover heen?