Jantje schreef:Amstelodamense schreef:Habitat schreef:
Angst voor het virus gaat nu hand in hand met de angst voor negatieve beeldvorming rond de kerken. Zijn er nog mensen die het "vreest niet" daadwerkelijk kunnen horen en bewaren? We zijn een volk met slappe benen. Dat wisten we natuurlijk al, maar we staan nu meer te kijk dan ooit.
Ik kijk daar toch heel anders tegenaan. Ziekenhuizen stromen vol met Corona patienten, zorg wordt afgeschaald. Van een ieder worden offers gevraagd in deze tijd.
Zouden wij als kerken dan wegkijken en met grotere groepen dan 30 personen samenkomen? Mij lijkt dat uiterst onverstandig en niet passend in deze tijd. Heeft in mijn optiek niets te maken met slappe benen oid.
En Psalm 91 dan?
Die in de schuilplaats des Allerhoogsten is gezeten, die zal vernachten in de schaduw des Almachtigen. Ik zal tot den HEERE zeggen: Mijn Toevlucht en mijn Burcht; mijn God, op Welken ik vertrouw. Want Hij zal u redden van den strik des vogelvangers, van de zeer verderfelijke pestilentie. Hij zal u dekken met Zijn vlerken, en onder Zijn vleugelen zult gij betrouwen; Zijn waarheid is een rondas en beukelaar. Gij zult niet vrezen voor den schrik des nachts, voor den pijl die des daags vliegt, voor de pestilentie die in de donkerheid wandelt, voor het verderf dat op den middag verwoest. Aan uw zijde zullen er duizend vallen, en tienduizend aan uw rechterhand; tot u zal het niet genaken. (Psalm 91: 1-7, onberijmd)
We moeten doen wat we kunnen doen en we mogen God niet verzoeken.
"Sommigen weigeren om medicijnen in te nemen, en mijden geen plaats of persoon waar hun aanwezigheid niet is vereist. Zó gaat het niet goed lieve vrienden! Gebruik de medicijnen, neem en doe wat zou kunnen helpen, ontsmet je huis, tuin en straat. Mijd ook personen en plaatsen, waar je naaste je niet nodig heeft. En gedraag je als iemand die graag een grote stadsbrand wil helpen blussen. Want wat is de pest anders dan een vuur, dat geen hout en stro, maar lichaam en leven opvreet.
Ik zal God bidden dat Hij ons genadig wil bewaren en beschermen. Dan wil ik ook helpen met het uitroken, de lucht in huis verversen, medicijnen geven en nemen, én plaats en persoon mijden waar men mij niet nodig heeft, opdat ik mijzelf niet zal verwaarlozen en bovendien ook anderen zou aansteken en besmetten, en dat ik zó door mijn nalatigheid de oorzaak van andermans dood zou zijn.
Wil God mij echter wegnemen, dan zal Hij mij wel weten te vinden. In dat geval heb ik toch gedaan wat Hij wilde dat ik zou doen, en ben ik niet schuldig aan mijn eigen dood of aan de dood van andere mensen. Waar echter mijn naaste mij nodig heeft, wil ik geen plaats of persoon mijden, maar onbezorgd gaan en helpen zo goed ik kan, zoals al eerder is gezegd. Kijk, dat is een echt godvrezend geloof, dat niet roekeloos of vermetel is, en God ook niet verzoekt."
Maarten Luther over de pest
