merel schreef:Dit is een verkapte vraag om te controleren of zij/hij wel twee keer per zondag gaat.
Anders zwaait er namelijk wat en verkwansel je de reformatorische traditie

merel schreef:Dit is een verkapte vraag om te controleren of zij/hij wel twee keer per zondag gaat.
Anders zwaait er namelijk wat en verkwansel je de reformatorische traditie

merel schreef:Dit is een verkapte vraag om te controleren of zij/hij wel twee keer per zondag gaat.
Anders zwaait er namelijk wat en verkwansel je de reformatorische traditie

merel schreef:Zo vaak mogelijk naar de kerk gaan is geen Goddelijk bevel. De twee diensten op zondag vloeien duidelijk uit de reformatorische traditie voort en niet uit de bijbel.

merel schreef:Zo vaak mogelijk naar de kerk gaan is geen Goddelijk bevel. De twee diensten op zondag vloeien duidelijk uit de reformatorische traditie voort en niet uit de bijbel.

huisman schreef:

merel schreef:Zo vaak mogelijk naar de kerk gaan is geen Goddelijk bevel. De twee diensten op zondag vloeien duidelijk uit de reformatorische traditie voort en niet uit de bijbel.

Maar de vermaning om de onderlinge bijeenkomsten niet te na te laten komt wel rechtstreeks uit Gods Woord (Hebr.10:25 en lees dan ook de kanttekeningen daarbij! )

merel schreef:Zo vaak mogelijk naar de kerk gaan is geen Goddelijk bevel. De twee diensten op zondag vloeien duidelijk uit de reformatorische traditie voort en niet uit de bijbel.

Orchidee schreef:

huisman schreef:

merel schreef:Zo vaak mogelijk naar de kerk gaan is geen Goddelijk bevel. De twee diensten op zondag vloeien duidelijk uit de reformatorische traditie voort en niet uit de bijbel.

Maar de vermaning om de onderlinge bijeenkomsten niet te na te laten komt wel rechtstreeks uit Gods Woord (Hebr.10:25 en lees dan ook de kanttekeningen daarbij! )

Je kan als kerkenraad zoveel onderlinge bijeenkomsten organiseren als je wil maar ben je dan verplicht om daar heen te gaan?
De ene gemeente organiseert altijd weekdiensten, de andere niet.
Wil toch niet zeggen dat het ene goed en het andere slecht is?
Als je bijvoorbeeld "gewend" bent aan verschillende extra kerkdiensten in de week, kan je, je schuldig voelen als je in een gemeente terecht komt waar dat niet de gewoonte is.
Dat kan en mag niet de bedoeling zijn denk ik...

Véél mensen beleven kerkdiensten als een soort theater: je kijkt en luistert ernaar en ieder gaat weer zijns weegs.
Zo is gemeente zijn niet bedoeld!
Gemeente zijn houd méér in dan alleen kerkdiensten (al dan niet verplicht) beleggen.

huisman schreef:

Orchidee schreef:

huisman schreef:

merel schreef:Zo vaak mogelijk naar de kerk gaan is geen Goddelijk bevel. De twee diensten op zondag vloeien duidelijk uit de reformatorische traditie voort en niet uit de bijbel.

Maar de vermaning om de onderlinge bijeenkomsten niet te na te laten komt wel rechtstreeks uit Gods Woord (Hebr.10:25 en lees dan ook de kanttekeningen daarbij! )

Je kan als kerkenraad zoveel onderlinge bijeenkomsten organiseren als je wil maar ben je dan verplicht om daar heen te gaan?
De ene gemeente organiseert altijd weekdiensten, de andere niet.
Wil toch niet zeggen dat het ene goed en het andere slecht is?
Als je bijvoorbeeld "gewend" bent aan verschillende extra kerkdiensten in de week, kan je, je schuldig voelen als je in een gemeente terecht komt waar dat niet de gewoonte is.
Dat kan en mag niet de bedoeling zijn denk ik...

Véél mensen beleven kerkdiensten als een soort theater: je kijkt en luistert ernaar en ieder gaat weer zijns weegs.
Zo is gemeente zijn niet bedoeld!
Gemeente zijn houd méér in dan alleen kerkdiensten (al dan niet verplicht) beleggen.

Dus de Hebreeën schrijver zat er naast? ........en wij doen (vooral doen!) wat goed is in onze eigen ogen?

Adagio schreef:

merel schreef:Zo vaak mogelijk naar de kerk gaan is geen Goddelijk bevel. De twee diensten op zondag vloeien duidelijk uit de reformatorische traditie voort en niet uit de bijbel.

In zijn omwandeling op aarde sprak de Heere Jezus tot iemand, die dacht dat hij nu eindelijk wel goed genoeg deed, en gedaan had: "Ga heen, verkoop alles wat gij hebt en geef het den armen, en gij zult een schat hebben in den hemel; en kom herwaarts, neem het kruis op en volg Mij."
Dat was een bittere pil voor die jongeling. Want hij wist wat in al de geboden stond, en had juist ook alles precies onderhouden van zijn jonkheid af. Méér was toch niet nodig, vond hij. Tegenover deze wens van de jongeling om door een voldoende aantal werken een goed mens voor God te zijn, laat de Heere zien dat hij hiermee alleen zichzelf lief heeft, in plaats van de Wetgever. De Heere vraagt hem zelfs, om een kruisdrager te worden?!

In Joh. 11 staat dat Jezus Martha lief had. Maar ook zij bekommerde en verontrustte zich over vele dingen, ook in de week; de Heere Jezus onderwees haar dat men beter het goede deel kan kiezen, namelijk te zitten aan Zijn voeten, en Zijn Woord te horen (Luk. 10).
David zingt erover: "Eén ding heb ik van den HEERE begeerd, dat zal ik zoeken: dat ik al de dagen mijns levens mocht wonen in het huis des HEEREN, om de lieflijkheid des HEEREN te aanschouwen, en te onderzoeken in Zijn tempel."

Zeeuw schreef:Ik denk niet dat 1, 2 of 3 keer het belangrijkste is. Wel denk ik dat de lust om Gods woord te horen en gemeente te zijn, een belangrijke graadmeter voor het geestelijk leven zijn. Als je heel makkelijk je plaats leeg kan laten 'omdat 2 of 3 keer niet verplicht is' lijkt me dat geen goede zaak.

Arja schreef:

Zeeuw schreef:Ik denk niet dat 1, 2 of 3 keer het belangrijkste is. Wel denk ik dat de lust om Gods woord te horen en gemeente te zijn, een belangrijke graadmeter voor het geestelijk leven zijn. Als je heel makkelijk je plaats leeg kan laten 'omdat 2 of 3 keer niet verplicht is' lijkt me dat geen goede zaak.

De geest kan gewillig zijn, maar het vlees kan zwak zijn. Ik bedoel dit letterlijk. Niet geestelijk. Er zijn mensen die hoogstens één dienst aankunnen. Niemand is verplicht om de tweede keer op zondag naar de kerk te gaan. Maar als er een Bijbelse prediking in je kerk is en het is haalbaar voor je om te gaan, waarom niet? Er is al zoveel achteruitgang in Bijbelkennis en gedisciplineerd christelijk leven.

John Piper zegt: Kerklidmaatschap (en kerkgang) is een door bloed gekocht geschenk van Gods genade. Meer dan de meesten van ons beseffen, is het een levensonderhoudend, geloofsversterkend, vreugdebehoudend geschenk van Gods genade aan ons. Ik verzoek u dringend om uzelf niet af te sluiten van deze zegen.